Εννοείται ότι αν το "κατέχεις" το αθλημα το πιστόλι κάνει την διαφορά. Αλλά για μένα το χέρι έχει άλλη χάρη και έχεις άλλο αποτελεσμα. Βέβαια σε ορισμένες δουλειές πχ σφυρηλατο χρώμα, με πιστόλι περνιεται Και "δείχνει" πολύ καλύτερα από ότι με πινέλο. Ο καθένας αναπτυσει τις ικανότητές του βάση των αναγκών του αλλά και βάση των δυνατοτήτων του (εργαλείων που κατέχει στην προκειμένη).
Φυσικά και έχεις δίκιο αλλά το χέρι είναι για άλλα πράγματα.
Για χρώματα μετάλλου το καλύτερο είναι το πιστόλι ακόμα και για ψιλοδουλειές (έχω βάψει καλαθάκι από μηχανάκι yamaha t50 και έγινε λες και βγήκε από το εργοστάσιο).
Για χρώματα ξύλου, υπερτερεί το χέρι και ορισμένες φορές το πιστόλι.
Εγώ χρησιμοποιώ και τα 2 αναλόγως της δουλειάς.
Το πιο χρήσιμο είναι βέβαια να μάθεις τις ρυθμίσεις καθώς και να έχεις ρεγουλάρει σωστά το κομπρεσέρ (βάφω με περίπου 2.5 - 3 bar) και να έχεις υδατοπαγίδα.
Απο εκεί και πέρα δοκιμάζεις τις ρυθμίσεις του πιστολιού και αναλόγως πράττεις.
Το καλύτερο απ όλα δεν σας το είπα όμως. Τα συγκεκριμένα εργαλεία τα έβαψα με αερογράφο... Εξ ου και το πολύ καλό φινίρισμα (πλύθηκαν και τρίφτηκαν φυσικά πρώτα)!
Εκτός αυτού βέβαια με τον αερογράφο η γνωστή άχνα ελαχιστοποιείται και δεν σπαταλάτε εύκολα χρώμα. Να σημειώσω ότι ο συγκεκριμένος αερογράφος είναι τεχνολογίας HVLP (υψηλός όγκος χρώματος με χαμηλή πίεση αέρα). Τον δουλεύω με πίεση μικρότερη των 3 bar.