''Όταν το σκοτάδι είναι βαθύ, μπορείς να δεις τ’ αστέρια.''
-Charles Austin Beard-
Το παραπάνω απόφθεγμα δεν ανήκει στη σφαίρα της μυθοπλασίας αλλά αποτελεί επικύρωση της απόλυτης αλήθειας.
Ένα από τ' αστέρια που λάμπουν εκτυφλωτικά στο βαθύ σκοτάδι αυτό των Schammasch.
Τις τελευταίες μέρες αφέθηκα στις τρυφερές αγκάλες της Ελβετικής σκηνής , γεγονός που ώθησε την μνήμη μου στο να θυμηθεί εκείνο το στρυφνό ''Τρίγωνο'' που άκουσα μερικά χρόνια πριν και που έκανα αμάν για να το αποκωδικοποιήσω σε όλο του το φάσμα.
Schammasch-Triangle (2016)
Και όμως..Δεν θα παίξω με τη φωτιά.. Δεν έχω τα κουράγια...Το παραπάνω στέκεται άνετα σε πολλές progressive λίστες , οι οποίες αγνοούν τα στενά πλαίσια του ιδιώματος που αν και προοδευτικά , πολλές φορές μπορεί να χαρακτηριστούν σαν αισχροί επιδειξίες που παίζουν με τα νεύρα του μέσου νου , κάνοντάς τα τσατάλια.
Σήμερα λέω να προτείνω κάτι πιο μεστό , κάτι ''συγκεκριμένο΄΄.
Ένα χρόνο μετα το ακατανόητο σε πρώτη ανάγνωση Triangle ,οι Ελβετοί παρουσίασαν ένα τριαντάλεπτο EP (ο θεός να το κάνει) το οποίο έγινε κατανοητό με τις πρώτες κιόλας ακροάσεις.
Κατανοητό σε πλάτος , όχι σε βάθος , σε καμία περίπτωση για να μην παρεξηγηθώ.
Υπάρχει και το υψος , αλλά αυτό είναι κάτι που το αντιλαμβάνεται κανείς αφού συγκεντρώσει μέσα του τις υπόλοιπες δυο διαστάσεις.
Πράξη πρώτη.
Θύμαστε εκείνους τους γραφικούς τύπους που προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι αν παίξουμε κάποιους δίσκους ανάποδα θα μας φανερωθεί το Θηρίο:
Οι Ελβετοί τους έβγαλαν από τη συγκεκριμένη διαδικασία και απαγγέλουν ανάποδα τους στίχους κάνοντας έτσι πιο ευδιάκριτη την αποκωδικοποίηση των στίχων. (Γέλωτας)
Το backround λατρεμένο..Ονειρικό..Ένα μείγμα από ambient και drone παραστάσεις με το ανάλογο σασπένς να γυροφέρνει την απομονωμένη καλύβα στο δάσος , με τα πνεύματα να έχουν παραταχθεί στον κοντινό ορίζοντα.
Οι προθέσεις ; Κακόβουλες.
Πράξη δεύτερη.
Επίβλεψη του χώρου..Συνέχεια μιας αρρωστημένης αισθητικής που ακροβολίζεται παντού στον χώρο φέρνοντας στον νου εκείνα τα σφυροκοπήματα του Thor περιμετρικά των τυμπάνων της πιο δημιουργικής περιόδου των Swans , της εποχής του The Seer δηλαδή , με τις drone κιθάρες να εμπλουτίζονται με κάποια στωικά μελετημένα σολος και την δίκαση να συνοδεύει τις μοχθηρές πλέον απαγγελίες , κάνοντας έτσι το σκηνικό ακόμα πιο τρισδιάστατο , ακόμα πιο εφιαλτικό.
Πράξη τρίτη.
Επιτέλους , η απαγγελία παίρνει προστακτική μορφή , αρχέγονα πνεύματα κοσμούν μια πρωτόγνωρη ανάβαση , κάτι που είχε συμβεί στους πιο μυημένους σε εκείνη την σύμπραξη του frontman των Samael με τους δικούς μας τους Rotting Christ σε κάνα δυο κομμάτια του A Dead Poem πίσω στον χρόνο..
Η δίκαση παίρνει ηγετική μορφή και τα ταμπούρα χορεύουν διονυσιακούς χορούς με τα κύμβαλα , φανερώνοντας τις σκιές πίσω από το τετραγράμματο Ον.
Πράξη Τέταρτη.
Διάλλειμα για διαφημίσεις (λολ).
Πράξη Πέμπτη.
Το όραμα παίρνει επιτέλους μεταλλική μορφή , τα περιγράμματα γοτθικό ρυθμό και η ουσία δείχνει να σταθεροποιείται σαν μια πολυμορφική σφαίρα που αγνοεί γνωστές σταθερές της φυσικής.
Η απαγγελία εμπλουτίζεται με ψαλμωδίες και ρυθμούς που ευνοούν το τριχώτο τις κεφαλής.
Το σολο που συνοδεύει την κατάληξη , δείχνει να έχει ξεπεταχτεί από τα δάχτυλα του Σάκη Τόλη χαμένο στον χωρόχρονο και τοποθετημένο στα τέλη της δεκαετίας του '90.
Πράξη Έκτη.
Το genre της μπάντας κάνει την εμφάνισή του.. Black Metal , παραδοσιακό , ατόφιο.. Τα τύμπανα δανείζονται μοτίβα των γρήγορων κομματιών του Triarchy Of The Lost Lovers (για κοίτα κάτι ομοιότητες) αλλά η όλη φάση είναι timescape... Οι απαγγελίες μετατρέπονται σε ψιθύρους και τα κυρίως φωνητικά που κάνουν την εμφάνισή τους δεν προσεγγίζουν κλασικότροπες black metal φόρμες , αλλά χαρντκορίζοντες νεανίες που ερωτοτροπούν από απόσταση με το πυκνωτικό μικρόφωνο.
Πράξη Έβδομη (και τελευταία).
Άτυπη συνέχεια της έκτης πράξης , λειτουργεί σαν κυματοθραύστης στα μανιασμένα κύματα μιας καταραμένης αιωνιότητας που κρύβεται πίσω από τον μανδύα της στιγμής.
Πολυμορφικό βάθρο , κατασκευασμένο από ετερογενή υλικά , που θαρρείς πως φτιάχτηκαν με σκοπό την φωτογράφιση της άυλης αιωνιότητας και την συγκεκριμενοποίηση της ασάφειας .
Αυτό το EP είναι πάνω απ' όλα ένα όμορφο ταξίδι , όχι και τόσο αγγελικά πλασμένο.
-Charles Austin Beard-
Το παραπάνω απόφθεγμα δεν ανήκει στη σφαίρα της μυθοπλασίας αλλά αποτελεί επικύρωση της απόλυτης αλήθειας.
Ένα από τ' αστέρια που λάμπουν εκτυφλωτικά στο βαθύ σκοτάδι αυτό των Schammasch.
Τις τελευταίες μέρες αφέθηκα στις τρυφερές αγκάλες της Ελβετικής σκηνής , γεγονός που ώθησε την μνήμη μου στο να θυμηθεί εκείνο το στρυφνό ''Τρίγωνο'' που άκουσα μερικά χρόνια πριν και που έκανα αμάν για να το αποκωδικοποιήσω σε όλο του το φάσμα.
Schammasch-Triangle (2016)
Και όμως..Δεν θα παίξω με τη φωτιά.. Δεν έχω τα κουράγια...Το παραπάνω στέκεται άνετα σε πολλές progressive λίστες , οι οποίες αγνοούν τα στενά πλαίσια του ιδιώματος που αν και προοδευτικά , πολλές φορές μπορεί να χαρακτηριστούν σαν αισχροί επιδειξίες που παίζουν με τα νεύρα του μέσου νου , κάνοντάς τα τσατάλια.
Σήμερα λέω να προτείνω κάτι πιο μεστό , κάτι ''συγκεκριμένο΄΄.
Ένα χρόνο μετα το ακατανόητο σε πρώτη ανάγνωση Triangle ,οι Ελβετοί παρουσίασαν ένα τριαντάλεπτο EP (ο θεός να το κάνει) το οποίο έγινε κατανοητό με τις πρώτες κιόλας ακροάσεις.
Κατανοητό σε πλάτος , όχι σε βάθος , σε καμία περίπτωση για να μην παρεξηγηθώ.
Υπάρχει και το υψος , αλλά αυτό είναι κάτι που το αντιλαμβάνεται κανείς αφού συγκεντρώσει μέσα του τις υπόλοιπες δυο διαστάσεις.
Schammasch – The Maldoror Chants: Hermaphrodite
Πράξη πρώτη.
Θύμαστε εκείνους τους γραφικούς τύπους που προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι αν παίξουμε κάποιους δίσκους ανάποδα θα μας φανερωθεί το Θηρίο:
Οι Ελβετοί τους έβγαλαν από τη συγκεκριμένη διαδικασία και απαγγέλουν ανάποδα τους στίχους κάνοντας έτσι πιο ευδιάκριτη την αποκωδικοποίηση των στίχων. (Γέλωτας)
Το backround λατρεμένο..Ονειρικό..Ένα μείγμα από ambient και drone παραστάσεις με το ανάλογο σασπένς να γυροφέρνει την απομονωμένη καλύβα στο δάσος , με τα πνεύματα να έχουν παραταχθεί στον κοντινό ορίζοντα.
Οι προθέσεις ; Κακόβουλες.
Πράξη δεύτερη.
Επίβλεψη του χώρου..Συνέχεια μιας αρρωστημένης αισθητικής που ακροβολίζεται παντού στον χώρο φέρνοντας στον νου εκείνα τα σφυροκοπήματα του Thor περιμετρικά των τυμπάνων της πιο δημιουργικής περιόδου των Swans , της εποχής του The Seer δηλαδή , με τις drone κιθάρες να εμπλουτίζονται με κάποια στωικά μελετημένα σολος και την δίκαση να συνοδεύει τις μοχθηρές πλέον απαγγελίες , κάνοντας έτσι το σκηνικό ακόμα πιο τρισδιάστατο , ακόμα πιο εφιαλτικό.
Πράξη τρίτη.
Επιτέλους , η απαγγελία παίρνει προστακτική μορφή , αρχέγονα πνεύματα κοσμούν μια πρωτόγνωρη ανάβαση , κάτι που είχε συμβεί στους πιο μυημένους σε εκείνη την σύμπραξη του frontman των Samael με τους δικούς μας τους Rotting Christ σε κάνα δυο κομμάτια του A Dead Poem πίσω στον χρόνο..
Η δίκαση παίρνει ηγετική μορφή και τα ταμπούρα χορεύουν διονυσιακούς χορούς με τα κύμβαλα , φανερώνοντας τις σκιές πίσω από το τετραγράμματο Ον.
Πράξη Τέταρτη.
Διάλλειμα για διαφημίσεις (λολ).
Πράξη Πέμπτη.
Το όραμα παίρνει επιτέλους μεταλλική μορφή , τα περιγράμματα γοτθικό ρυθμό και η ουσία δείχνει να σταθεροποιείται σαν μια πολυμορφική σφαίρα που αγνοεί γνωστές σταθερές της φυσικής.
Η απαγγελία εμπλουτίζεται με ψαλμωδίες και ρυθμούς που ευνοούν το τριχώτο τις κεφαλής.
Το σολο που συνοδεύει την κατάληξη , δείχνει να έχει ξεπεταχτεί από τα δάχτυλα του Σάκη Τόλη χαμένο στον χωρόχρονο και τοποθετημένο στα τέλη της δεκαετίας του '90.
Πράξη Έκτη.
Το genre της μπάντας κάνει την εμφάνισή του.. Black Metal , παραδοσιακό , ατόφιο.. Τα τύμπανα δανείζονται μοτίβα των γρήγορων κομματιών του Triarchy Of The Lost Lovers (για κοίτα κάτι ομοιότητες) αλλά η όλη φάση είναι timescape... Οι απαγγελίες μετατρέπονται σε ψιθύρους και τα κυρίως φωνητικά που κάνουν την εμφάνισή τους δεν προσεγγίζουν κλασικότροπες black metal φόρμες , αλλά χαρντκορίζοντες νεανίες που ερωτοτροπούν από απόσταση με το πυκνωτικό μικρόφωνο.
Πράξη Έβδομη (και τελευταία).
Άτυπη συνέχεια της έκτης πράξης , λειτουργεί σαν κυματοθραύστης στα μανιασμένα κύματα μιας καταραμένης αιωνιότητας που κρύβεται πίσω από τον μανδύα της στιγμής.
Πολυμορφικό βάθρο , κατασκευασμένο από ετερογενή υλικά , που θαρρείς πως φτιάχτηκαν με σκοπό την φωτογράφιση της άυλης αιωνιότητας και την συγκεκριμενοποίηση της ασάφειας .
Αυτό το EP είναι πάνω απ' όλα ένα όμορφο ταξίδι , όχι και τόσο αγγελικά πλασμένο.
Last edited:
![IMG_20210529_122602[1].jpg](https://d1det0hdqz4sg.cloudfront.net/data/attachments/141/141990-931ce0692a3fd33c10e762c05e1c4e77.jpg)
