Βία ανηλίκων

[athlon6401]

Είναι σχεδόν καθημερινή πλέον η αναφορά στα μέσα ενημέρωσης για συμβάντα βίας μεταξύ ανηλίκων, τόσο μεταξύ αγοριών όσο και μεταξύ κοριτσιών! Κάθε συμβάν συνοδεύεται από ανάρτηση των θυτών οπτικοακουστικού υλικού των πράξεών τους σε social media και διαπόμπευση των θυμάτων σε αυτά. Τα σχολεία αδυνατούν να επιβάλλουν τη τάξη, καθώς η μεγαλύτερη ποινή που μπορούν να επιβάλλουν είναι διήμερη αποβολή - και ακόμα και γι' αυτή πρέπει να συνεδριάσει ο σύλλογος διδασκόντων. Στο προχθεσινό συμβάν του ξυλοδαρμού της 15χρονης στη Τούμπα Θεσσαλονίκης, αν και συνελήφθησαν 5 κορίτσια και 7 γονείς των θυτών, αφέθηκαν όλοι ελεύθεροι και δεν ακολουθήθηκε η διαδικασία του αυτοφώρου. Οι μπούλιδες κάνουν ότι γουστάρουν και δεν έχουν καμία ουσιαστικά επίπτωση από κανέναν, ενώ τα παιδιά που στοχοποιούνται φοβούνται να μιλήσουν και φοβούνται να επιστρέψουν στο σχολείο μετά από κάποιο συμβάν βίας. Αυτό έχει οδηγήσει γονείς να παίρνουν το "νόμο" στα χέρια τους και να αναλαμβάνουν οι ίδιοι δράση εναντίον παραβατικών νέων, όπως έγινε πρόσφατα στη Λαμία αν θυμάμαι καλά. Και δε μπορώ να τους κατηγορήσω.

Ειλικρινά σοκάρομαι από το μονοπάτι που έχει ακολουθήσει η ανατροφή της νέας γενιάς. Μετά την εποχή του εγκλεισμού του covid φαίνεται πως αυτά τα φαινόμενα έχουν ενταθεί και ξεφύγει πλέον από κάθε έλεγχο. Και πριν υπήρχαν αλλά πλέον είναι πολύ συχνά! Προσωπικά θεωρώ πως πρέπει να αυστηροποιηθούν οι ποινές στα σχολεία. Όταν πήγαινα εγώ σχολείο (1984 ως 1990 γυμνάσιο και λύκειο) τρώγαμε μονοήμερη για πλάκα και πενταήμερη αποβολή για πιο σοβαρές περιπτώσεις, που όμως σήμερα δε θα τιμωρούνταν καν! Η μαλθακότητα απένταντι στους "μπούλιδες" κάθε σχολείου και η ατιμωρησία έχουν φέρει την κατάσταση εκεί που βρίσκεται σήμερα.

Νομίζω έχουμε αποτύχει σαν κοινωνία στην ανατροφή των νέων μας.

 

[Maestro]

Οι μπούλιδες κάνουν ότι γουστάρουν και δεν έχουν καμία ουσιαστικά επίπτωση από κανέναν, ενώ τα παιδιά που στοχοποιούνται φοβούνται να μιλήσουν και φοβούνται να επιστρέψουν στο σχολείο μετά από κάποιο συμβάν βίας.

Ακριβώς έτσι είναι, και βέβαια αυτή η πρόταση δε βρίσκει εφαρμογή μόνο στη σχολική βία, αλλά εν τέλει σε κάθε πτυχή της ελληνικής καθημερινότητας.

Τολμώ να υποθέσω ότι δεν αυξήθηκε ξαφνικά η βία, απλά αυξήθηκε η έκθεση μας σε αυτή, αφού πλέον για οτιδήποτε συμβαίνει υπάρχει οπτικοακουστικό υλικό που μοιράζεται ελεύθερα.

 

[westsound]

Πιστεύω ότι η ανήλικη βία είναι ένα νέο φαινόμενο.
Και εδώ που ζω ,αλλά και στους μήνες που πάω στο εξωτερικό και με όσες μάνες απ την Ευρώπη έχουν οικογένεια με Έλληνα πατέρα,όλοι πιστεύουν ότι έχει εκτροχιαστεί.
Κάτι οι ουσίες,η χαπίλα,απωθημένα,κονβιντ,οι μπόμπες ποτά..
Και δω στα Νησιά απίστευτα πράγματα,αλλά άκρως επικίνδυνα.
Στην Πόλη της Παπαρίζου ΚΆΘΕ ΣΑΒΒΑΤΟ,μετά το clubbing που σταματά στις 2 υπόψιν,κατά την επιστροφή στο σπίτι,αλλά και την άλλη μέρα ,βλέπει κανείς όλες σχεδόν τις ενισχυμένες στάσεις λεωφορείων κομμάτια.
Τους βλέπεις και ξέρεις ότι πρέπει να προσπερνάς και να κάνεις ότι δεν βλέπεις.
Τα ίδια στις παραλίες εδώ, στα στάδια, παιδικές χαρές, παλιές βιομηχανικές περιοχές...η μαγκιά μετριέται με το σπάσιμο, την καταστροφή,το κάψιμο,την παρανομία.

 

[athlon6401]

Τολμώ να υποθέσω ότι δεν αυξήθηκε ξαφνικά η βία, απλά αυξήθηκε η έκθεση μας σε αυτή, αφού πλέον για οτιδήποτε συμβαίνει υπάρχει οπτικοακουστικό υλικό που μοιράζεται ελεύθερα.

Φοβάμαι πως έχει αυξηθεί πραγματικά, δεν είναι μόνο η έκθεσή μας σε αυτή.

 

[Νικος Πετειναρακης]

Νομίζω πως δεν είναι η βασική αιτία η κρίση του κορωνοϊού, άλλες είναι οι αιτίες. Σόσιαλ μίντια, φτώχια, επιθυμία για άκοπο και άδουλο πλουτισμό φταίνε κυρίως κατά την γνώμη μου.

 

[FSword]

Δυστυχώς κι εγώ νομίζω ότι έχει πράγματι αυξηθεί. Οι ιστορίες που ακούω από καθηγητές Γυμνασίου (παράδειγμα το Γυμνάσιο επειδή τυχαίνει να έχω γνωστούς) είναι αδιανόητες.

 

[Γιώργος Κυριακαράκος]

Το πρόβλημα είναι υπαρκτό και μεγάλο. Επίσης δεν θυμάμαι ποτέ ανήλικοι και μάλιστα 12-13 να ξεκινούσαν καυγάδες με μεγαλύτερους 30-40-50 ετών.

Πάντως σε άλλα μέρη του Δυτικού κόσμου η βία είναι διακριτά πολλαπλάσια γιατί και διάφορες από τις αιτίες.
Ο καθένας μπορεί να βρει λόγους άμεσους ή έμμεσους και το θέμα είναι πολυδιάστατο. Η συζήτηση πάνω σε αυτό επίσης δύσκολη γιατί ο καθένας το βλέπει από την οπτική του, που όλες έχουν αλήθεια μέσα τους, αλλά κάθε προσπάθια να "τμηματοποιήσεις" τις αιτίες δεν βγάζει σε ορθά συμπεράσματα. Για παράδειγμα:
- Φταίει η απομάκρυνση από την εκκλησία.
- Φταίει η αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων και η φτώχεια.
- Φταίει η μη ομαλή λειτουργία της οικογένειας.
- Φταίνε τα αναχρονιστικά πλαίσια αντιμετώπισης της εφηβικής βίας.
- Φταίει η τεχνολογία.
- Φταίει ο κοινωνικός ρατσισμός.
- Φταίει ο αμοραλισμός της εποχής.
- Φταίει το Χόλυγουντ.
- Φταίει η παγκοσμιοποίηση.
- Φταίει η απολιτίκ νοοτροπία.
- Φταίει η ροκ και η μέταλ μουσική.
- Φταίει που ο καθένας προβάλει τη διαφορετικότητά του.
- Φταίει ο αναρχοκαπιταλισμός.
- Φταίει η έλλειψη κράτους.
- Φταίει η έλλειψη σοβαρών πολιτικών.
- Φταίει η πτώση του τοίχους.
- Φταίει η νέα τάξη πραγμάτων.
- Φταίνε οι Νεφιλείμ...
Και η λίστα προφανώς δεν τελειώνει πουθενά. Προφανώς με κάποια από τα παραπάνω συμφωνώ πολυ, με άλλα σε κάποιο βαθμό και κάποια που έγραψα απλά γελάω και που τα έγραψα. Και όμως κάποιοι θα απαντήσουν ακόμη και τα πιο ακραία από τα παραπάνω γιατί με την κοσμοθεωρία τους εκεί τους οδηγεί το μυαλουδάκι τους.

Κοινώς είναι ένα πολυσύνθετο πρόβλήμα που έχει πολλές και σχετιζόμενες αιτίες

 

[athlon6401]

Νομίζω πως δεν είναι η βασική αιτία η κρίση του κορωνοϊού, άλλες είναι οι αιτίες. Σόσιαλ μίντια, φτώχια, επιθυμία για άκοπο και άδουλο πλουτισμό φταίνε κυρίως κατά την γνώμη μου.

Η βία ανηλίκων συναντάται και σε πιο πλούσιες συνοικίες, ακόμα και σε ιδιωτικά σχολεία. Οπότε δε ξέρω αν θα πρέπει να κατηγορήσω τη φτώχεια.

Για μένα φταίει η ανομία, η ατιμωρησία. Έχει γίνει μαλθακή η κοινωνία, μη πειράξουμε κανένα, μη στεναχωρήσουμε κανένα. Παιδιά πηγαίνουν ντυμένα - γδυμένα στο σχολείο και κανείς δε τολμά να τους πει τίποτα. Κι αν κάποιος καθηγητής πει τίποτα μπορεί να βρει και το μπελά του. Είπαμε να φύγουμε από τις ποδιές αλλά φτάσαμε στο άλλο άκρο. Το κακό φυσικά ξεκινά από τους γονείς, αφήνουν τα παιδιά τους ανεξέλεγκτα, πολλοί δεν έχουν ιδέα για τις συμπεριφορές των παιδιών τους, εκ των υστέρων έρχονται να ζητάνε συγνώμη από τα θύματα αλλά τι να την κάνεις τη συγνώμη; Χρειάζεται τιμωρία και ποινές, τόσο για τους παραβατικούς ανήλικους όσο και για τους γονείς τους.

 

[FSword]

Έχω την εντύπωση ότι πέρα από τις άλλες αιτίες φταίει και ο υπερκαταναλωτισμός: πολλά απ' τα σημερινά παιδιά τα έχουν όλα χωρίς κόπο, πολλές φορές χωρίς καν να τα ζητήσουν - σ' αυτό φυσικά φταίνε και οι γονείς. Η έλλειψη προσπάθειας για οτιδήποτε οδηγεί στη μαλθακότητα και συχνά στην έλλειψη κινήτρου για προσωπική ανάπτυξη και οποιοδήποτε φυσιολογικό ενδιαφέρον. Πολλές φορές η παραβατικότητα η βία και η ασυδοσία έρχεται ως διέξοδος στα παιδιά αυτά ώστε ν' αποκτήσει κάποιο ενδιαφέρον η ζωή τους.

 

[Δημήτρης Δημητρακούδης]

Δεν είναι τυχαίο το ότι την ευθύνη για τις πράξεις των (ανήλικων) παιδιών την έχουν οι γονείς.

Όλα από την οικογένεια ξεκινάνε.

Και μετά "βοηθάει" και η κοινωνία / πολιτεία φυσικά, κάνοντας ανεκτές αυτές τις συμπεριφορές.

 

[spcav]

Έχω την εντύπωση ότι πέρα από τις άλλες αιτίες φταίει και ο υπερκαταναλωτισμός: πολλά απ' τα σημερινά παιδιά τα έχουν όλα χωρίς κόπο, πολλές φορές χωρίς καν να τα ζητήσουν - σ' αυτό φυσικά φταίνε και οι γονείς. Η έλλειψη προσπάθειας για οτιδήποτε οδηγεί στη μαλθακότητα και συχνά στην έλλειψη κινήτρου για προσωπική ανάπτυξη και οποιοδήποτε φυσιολογικό ενδιαφέρον. Πολλές φορές η παραβατικότητα η βία και η ασυδοσία έρχεται ως διέξοδος στα παιδιά αυτά ώστε ν' αποκτήσει κάποιο ενδιαφέρον η ζωή τους.

Ειναι μια πολυ ενδιαφερουσα παραμετρος με την οποία και συμφωνώ.

Θεωρω ότι εχει πολλες προεκτάσεις.

Οταν πχ το παιδι εχει προτυπο (που προβάλλεται / του επιβάλλεται από παντού) τον καθε τραπερ (τραγικα δλδ - από κάθε άποψη - ατομα που το μονο που κανουν ειναι προβαλλουν εναν αθλιο / κενό τροπο ζωης (ένας εκ των βασικών σημείων του οποίου ειναι η αντικειμενοποιηση πχ των γυναικών - και την ιδια στιγμή ένα σκασμό κοριτσάκια τους έχουν για ινδάλματα - απιστεύτο), τι να περιμένεις;

Και σε ολα αυτα, το μονο αναχωμα ειναι η οικογενεια. Αλλα και εκει ειναι φαυλος κύκλος. Γιατι αν οι γονείς πχ ασχολούνται μόνο με Μενεγάκη, Πανάθα κλπ και δεν έχουν τι άλλο να ''δώσουν'' στο παιδί, τί να κάνει αυτό;

 

[Δημήτρης Δημητρακούδης]

Δυστυχώς όλα συνδέονται.

Για παράδειγμα, διαβάστε εδώ: https://www.kathimerini.gr/opinion/562798297/o-mythos-toy-ellinikoy-anthropinoy-dynamikoy/

Για να καταλάβετε ποιο είναι το πραγματικό μέσο επίπεδο και που ζούμε εν τέλει.

Τι παιδιά θα μεγαλώσουν όλοι αυτοί;

 

[Νικος Πετειναρακης]

Δυστυχώς όλα συνδέονται.

Για παράδειγμα, διαβάστε εδώ: https://www.kathimerini.gr/opinion/562798297/o-mythos-toy-ellinikoy-anthropinoy-dynamikoy/

Για να καταλάβετε ποιο είναι το πραγματικό μέσο επίπεδο και που ζούμε εν τέλει.

Τι παιδιά θα μεγαλώσουν όλοι αυτοί;

Σοκαριστικό αλλά ανταποκρίνεται απόλυτα στην προσωπική εμπειρία που έχω μέσω προσωπικής-επαγγελματικής συναναστροφής με χιλιάδες ανθρώπους.

 

[vlad66]

Κακομαθημένοι γονείς, κακομαθημένα παιδιά....

 

[Maestro]

Δυστυχώς όλα συνδέονται.

Για παράδειγμα, διαβάστε εδώ: https://www.kathimerini.gr/opinion/562798297/o-mythos-toy-ellinikoy-anthropinoy-dynamikoy/

Για να καταλάβετε ποιο είναι το πραγματικό μέσο επίπεδο και που ζούμε εν τέλει.

Τι παιδιά θα μεγαλώσουν όλοι αυτοί;

Το'χα διαβάσει και καθόλου δε σοκαρίστηκα, δυστυχώς. Έφαγα ένα μεγάλο πολιτισμικό σοκ ερχόμενος στις ΗΠΑ, δεδομένου ότι έπεσα πολύ ξαφνικά στα πολύ βαθιά, σε ένα κορυφαίο πανεπιστήμιο με διεθνή ανταγωνισμό. Η κουλτούρα που αποκτάμε ως φοιτητές/επαγγελματίες είναι απολύτως "χαϊδεμένη" και αρκετά προβληματική στην Ελλάδα. Χωρίς να σημαίνει αυτό ότι τα πράγματα στις ΗΠΑ (για τους ντόπιους που σπουδάζουν στα προπτυχιακά προγράμματα) είναι καλύτερα, θα έλεγα μάλλον χειρότερα, για άλλους λόγους.

Τεράστια κουβέντα, και αρκετά καταθλιπτική.

 

[donk]

Το πρόβλημα είναι υπαρκτό και μεγάλο. Επίσης δεν θυμάμαι ποτέ ανήλικοι και μάλιστα 12-13 να ξεκινούσαν καυγάδες με μεγαλύτερους 30-40-50 ετών.

Πάντως σε άλλα μέρη του Δυτικού κόσμου η βία είναι διακριτά πολλαπλάσια γιατί και διάφορες από τις αιτίες.
Ο καθένας μπορεί να βρει λόγους άμεσους ή έμμεσους και το θέμα είναι πολυδιάστατο. Η συζήτηση πάνω σε αυτό επίσης δύσκολη γιατί ο καθένας το βλέπει από την οπτική του, που όλες έχουν αλήθεια μέσα τους, αλλά κάθε προσπάθια να "τμηματοποιήσεις" τις αιτίες δεν βγάζει σε ορθά συμπεράσματα. Για παράδειγμα:
- Φταίει η απομάκρυνση από την εκκλησία.
- Φταίει η αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων και η φτώχεια.
- Φταίει η μη ομαλή λειτουργία της οικογένειας.
- Φταίνε τα αναχρονιστικά πλαίσια αντιμετώπισης της εφηβικής βίας.
- Φταίει η τεχνολογία.
- Φταίει ο κοινωνικός ρατσισμός.
- Φταίει ο αμοραλισμός της εποχής.
- Φταίει το Χόλυγουντ.
- Φταίει η παγκοσμιοποίηση.
- Φταίει η απολιτίκ νοοτροπία.
- Φταίει η ροκ και η μέταλ μουσική.
- Φταίει που ο καθένας προβάλει τη διαφορετικότητά του.
- Φταίει ο αναρχοκαπιταλισμός.
- Φταίει η έλλειψη κράτους.
- Φταίει η έλλειψη σοβαρών πολιτικών.
- Φταίει η πτώση του τοίχους.
- Φταίει η νέα τάξη πραγμάτων.
- Φταίνε οι Νεφιλείμ...
Και η λίστα προφανώς δεν τελειώνει πουθενά. Προφανώς με κάποια από τα παραπάνω συμφωνώ πολυ, με άλλα σε κάποιο βαθμό και κάποια που έγραψα απλά γελάω και που τα έγραψα. Και όμως κάποιοι θα απαντήσουν ακόμη και τα πιο ακραία από τα παραπάνω γιατί με την κοσμοθεωρία τους εκεί τους οδηγεί το μυαλουδάκι τους.

Κοινώς είναι ένα πολυσύνθετο πρόβλήμα που έχει πολλές και σχετιζόμενες αιτίες

Ξεχασες να γραψεις για τα video games

 

[Maestro]

Ξεχασες να γραψεις για τα video games

Πάντως κεφάλια ανατινάζαμε στο Doom κλπ από το 1990, άλλα δεν αποφασίσαμε ξαφνικά να το κάνουμε και στην καθημερινότητά μας. Θα μου πεις, μιλάς εξ ιδίων, σύμφωνοι, αλλά το gaming ήταν εξαιρετικά διαδεδομένο και στη δική μου γενιά.

 

[donk]

Πάντως κεφάλια ανατινάζαμε στο Doom κλπ από το 1990, άλλα δεν αποφασίσαμε ξαφνικά να το κάνουμε και στην καθημερινότητά μας. Θα μου πεις, μιλάς εξ ιδίων, σύμφωνοι, αλλά το gaming ήταν εξαιρετικά διαδεδομένο και στη δική μου γενιά.

Ελπίζω να κατάλαβες ότι μιλάω εντελώς ειρωνικά! Ίδιας ηλικίας (υποθέτω είμαστε για να μιλάς για DOOM και CARMAGEDDON) ή έστω κοντά. Άσε τα πράγματα έχουν ξεφύγει. Έχω την εντύπωση ότι οι πιτσιρικάδες σήμερα νομίζουν ότι παίζουν video game και έχουν ζωές.

 

[Γιώργος Κυριακαράκος]

Το'χα διαβάσει και καθόλου δε σοκαρίστηκα, δυστυχώς. Έφαγα ένα μεγάλο πολιτισμικό σοκ ερχόμενος στις ΗΠΑ, δεδομένου ότι έπεσα πολύ ξαφνικά στα πολύ βαθιά, σε ένα κορυφαίο πανεπιστήμιο με διεθνή ανταγωνισμό. Η κουλτούρα που αποκτάμε ως φοιτητές/επαγγελματίες είναι απολύτως "χαϊδεμένη" και αρκετά προβληματική στην Ελλάδα. Χωρίς να σημαίνει αυτό ότι τα πράγματα στις ΗΠΑ (για τους ντόπιους που σπουδάζουν στα προπτυχιακά προγράμματα) είναι καλύτερα, θα έλεγα μάλλον χειρότερα, για άλλους λόγους.

Τεράστια κουβέντα, και αρκετά καταθλιπτική.

Ισχύει...πόσες φορές έχουμε ψάξει για διάφορες θέσεις τρομερά καλά αμοιβώμενες και δεν έχουμε βρει. Και το χειρότερο είναι ότι ακούς μερικές φορές από ικανούς δοκιμασμένους ανθρώπους ότι προτιμούν σημαντικά λιγότερα αλλά χωρίς κόπο...

 

[chrisssb]

Ισχύει...πόσες φορές έχουμε ψάξει για διάφορες θέσεις τρομερά καλά αμοιβώμενες και δεν έχουμε βρει. Και το χειρότερο είναι ότι ακούς μερικές φορές από ικανούς δοκιμασμένους ανθρώπους ότι προτιμούν σημαντικά λιγότερα αλλά χωρίς κόπο...

Μου φαίνεται πολύ φυσικό το να ακολουθεί κανείς αυτό το δρόμο.
Και όχι, δεν είναι "τεμπελιά" (κάθε είδους) κ.λπ.
Οι κοινωνικές συμβάσεις είναι που μας βάζουν σε διαφορετικό λούκι.



Στην 10ετία του 60 στις ΗΠΑ έγινε το εξής πείραμα:
τους 10 απόφοιτους λυκείου με το μεγαλύτερο IQ σε όλα τα σχολεία της χώρας ώστε να παρακολουθήσουν την εξέλιξη τους με δεδομένο το πόσο χαρισματικοί ήταν. Χωρίς οι υποψήφιοι να το γνωρίζουν (γιατί αυτό από μόνο του μπορούσε να είναι κίνητρο)
Τι νομίζετε ότι έγινε?
Ο #1 έγινε φαροφύλακας και η #2 δασοφύλακας σε μια περιοχή της Utah που πολύ σπάνια υπάρχει πρόβλημα με φωτιές. Αντίστοιχες ήταν και οι πορείες αρκετών άλλων.
Όταν τους ρωτήσανε γιατί, η απάντηση που πήραν ήταν τόσο απλή που δεν χρειαζόταν να μπουν στον κόπο εξαρχής: ελευθερία = ελεύθερος χρόνος = το πιο πολύτιμο επίτευγμα για τον άνθρωπο.

Αν ο αγώνας για ανάπτυξη (τεχνολογική, οικονομική κ.λπ.) είναι προκειμένου να ανακαλύψουμε το prozac, τότε merci mais je veux rien.