- 17 June 2006
- 49,351
Re: Απάντηση: Re: Βινύλιο... η λύση για την μειωμενη δυναμική περιοχή στο κέντρο....?
Πες μπας και βγάλουμε άκρη
Βινύλιο... η λύση για την μειωμενη δυναμική περιοχή στο κέντρο....?
- Thread starter supersonic
- Start date
Δέστε το παρακάτω link: https://www.vinylengine.com/turntable_forum/viewtopic.php?f=18&t=54729
εκεί υπάρχουν δύο pdf:
http://www.audiomods.co.uk/papers/randhawa_pickupdesign.PDF
http://www.audiomods.co.uk/papers/kogen_skatingforce.PDF
Παλιά κείμενα (όπως άλλωστε το βυνίλιο) αλλά εξαιρετικά (ή είμαι παλιός πλέον ή μου φαίνεται πως παλιά γράφανε καλυτέρα).
Την πιο συμπυκνωμένη διατύπωση για το θέμα μας νομίζω πως την περιγράφουν τα ακόλουθα λόγια ενός guest στο vinylengine:
the reason why a skating force exists, it's the fact that the frictional force is tangential to the groove and doesn't pass through the arm pivot.
εκεί υπάρχουν δύο pdf:
http://www.audiomods.co.uk/papers/randhawa_pickupdesign.PDF
http://www.audiomods.co.uk/papers/kogen_skatingforce.PDF
Παλιά κείμενα (όπως άλλωστε το βυνίλιο) αλλά εξαιρετικά (ή είμαι παλιός πλέον ή μου φαίνεται πως παλιά γράφανε καλυτέρα).
Την πιο συμπυκνωμένη διατύπωση για το θέμα μας νομίζω πως την περιγράφουν τα ακόλουθα λόγια ενός guest στο vinylengine:
the reason why a skating force exists, it's the fact that the frictional force is tangential to the groove and doesn't pass through the arm pivot.
J. I. Agnew
New member
- 12 March 2018
- 6
Re: Απάντηση: Βινύλιο... η λύση για την μειωμενη δυναμική περιοχή στο κέντρο....?
Ενδιαφερον θεμα! Πριν εφευρεθει η στερεοφωνια, υπηρχαν πολλοι δισκοι που επαιζαν απο μεσα προς τα εξω. Στην Αμερικανικη ραδιοφωνια για μια μεγαλη περιδο ηταν το στανταρ. Ολα τα μηχανηματα χαραξης δισκων Αμερικανικης κατασκευης ειχαν την δυνατοτητα να χαραξουν ειτε απο εξω προς τα μεσα, ειτε απο μεσα προς τα εξω.
Παραθετω μια λεπτομερειακη φωτογραφια του μηχανισμου ενος συστηματος χαραξης της Fairchild, κατασκευης του 1930, που δειχνει τον τροπο με τον οποιο αλλαζε η φορα της οδηγησης της κεφαλης:
Εκεινη την εποχη δεν υπηρχε δυνατοτητα ρυθμισης της αποστασης μεταξυ των αυλακιων κατα τη διαρκεια της χαραξης. Τα φτηνοτερα μηχανηματα ηταν σχεδιασμενα για συγκεκριμενο βημα χαραξης, το οποιο δεν αλλαζε, οπως το μηχανημα της φωτογραφιας, της Αμερικανικης Presto:
Τα λιγο πιο ακριβα μπορουσαν να αλλαξουν βημα μονο με αλλαγη εξαρτηματων (leadscrew/half-nut) οπως το Rek-O-Kut της παρακατω φωτογραφιας.
Τα αρκετα πιο ακριβα μηχανηματα ειχαν κατι σαν κιβωτιο ταχυτητων,οπως το Fairchild της πρωτης φωτογραφιας, αλλα και παλι, το βημα αλλαζε μονο με το μηχανημα σταμαημενο. Αρα, οι δισκοι ειχαν αναγκαστικα σταθερο βημα (αποσταση μεταξυ των αυλακιων) ανα πλευρα, καθως ολοκληρη η πλευρα πρεπει να χαραχτει μονομιας.
Την δεκαετια του 40, οι Αμερικανικες Fairchild, Scully, Presto και η Γερμανικη Neumann καταασκευασαν μηχανηματα που επετρεπαν την ρυθμιση του βηματος κατα την διαρκεια της χαραξης, ανοιγοντας νεους οριζοντες στην χαραξη δισκων. Αυτο γινοταν χειροκινητα, με μηχανικα (μοχλους) η ηλεκτρονικα (ποτενσιομετρα η διακοπτες) συστηματα, μεχρι και τα τελη της δεκαετιας του 1950, οταν η Scully και η Neumann δημιουργησαν συστηματα αυτοματης διαχειρισης του βηματος, αναλογα με τις αναγκες του υλικου. Αυτο απαιτουσε συνεργασια με μαγνητοφωνο με συστημα προαναγνωσης, οπου η ταινια περνουσε πρωτα απο μια κεφαλη αναπαραγωγης, μετα εκανε μια βολτα γυρω απο οδηγους, και τελικα περνουσε απο μια δευτερη κεφαλη αναπαραγωγης, η οποια διαβαζε το ιδιο σημα με την πρωτη κεφαλη, με μια χρονικη καθυστερηση. Το σημα της πρωτης κεφαλης οδηγουσε το συστημα αυτοματισμου ενω το σημα της δευτερης κατεληγε στην κεφαλη χαραξης.
Την δεκαετια του 1960, με την αυξημενη πλον ζητηση για στερεοφωνικους δισκους,ηρθε και ο αυτοματισμος της ρυθμισης του βαθους χαραξης. Απο αυτο το σημειο και μετα ο δρομος ανοιξε στο να μπορουν να ασχοληθουν με την χαραξη δισκων και ανθρωποι με λιγοτερο γερα νευρα.
Η Scully και η Neumann κυριαρχησαν λογω της ευκολιας που προσεφεραν τα συστηματα τους, οντας τα πιο ευχρηστα, εργονομικα και αυτοματοποιημενα. Οι ανταγωνιστικες εταιριες εγκατελειψαν τον χωρο της χαραξης δισκων πριν το τελος της δεκαετιας του 1960.Στην μεταπολεμικη Ευρωπη κυριαρχησαν τα μηχανηματα της Neumann ενω στην Αμερικη η αγορα μοιραστηκε μεταξυ Neumann & Scully, μεχρι το 1976, που απεβιωσε ο κυριος Larry Scully, λιγους μηνες μετα την ολοκληρωση του πιο εξελιγμενου του μηχανηματος, του οποιου κατασκευαστηκαν και πουληθηκαν μολις 10 δειγατα.
Καπως ετσι επικρατησε διεθνως η Neumann. Εδω λοιπον φτανουμε στο πιο σημαντικο κομματι της ιστοριας: Τα μηχανηματα της Neumann δεν μπορουσαν να χαραξουν απο μεσα προς τα εξω, λογω μηχανικης ιδιαιτεροτητας! Ετσι λοιπον λυθηκε το ζητημα με φυσικη καταληξη. Αναγκαστικα επικρατησαν οι δισκοι που παιζουν απο εξω προς τα μεσα.
Η πλειοψηφια των δισκων που παιζουν απο μεσα προς τα εξω χαραχτηκαν σε μηχανηματα που δεν διεθεταν αυτοματισμους. Ακομα και στην περιπτωση των Scully, οι αυτοματισμοι ηταν σχετικα πρωτογονοι και δεν διεθεταν συτημα αυτοματης ρυθμισης βαθους, με ελαχιστες πειραματικες εξαιρεσεις. Η ελλειψη αυτοματισμων καθιστα την χαραξη απο μεσα προς τα εξω πιο δυσκολη και ακριβη υποθεση. Στις μερες μας, οι περισσοτεροι μηχανικοι χαραξης δεν δεχονται να χαραξουν δισκους χωρις αυτοματισμους, λογω ελλειψης σχετικης εμπειριας.
Ο δισκος του supersonic πιθανοτατα εχει χαραχτει σε εναν απο τους δυο scully σε επαγγελματικη χρηση στην Ευρωπη. Για δες στην αρχη η στο τελος του δισκου, εχει υπογραφη, η καποιον κωδικο?
Ισως ο μοναδικος χαρακτης τυπου Neumann που μπορει να χαραξει απο μεσα προς τα εξω ειναι ο δικος μου, ως αποτελεσμα εκτενων μηχανολογικων και ηλεκτρονικων μετατροπων. Οριστε και μια φωτογραφια του συστηματος μου, με το μαγνητοφωνο προαναγνωσης στο βαθος.
Ειμαι μηχανικος mastering/χαραξης δισκων, ενας απο τους 3-4 ανθρωπους στον κοσμο που επισκευαζουν/ανακατασκευαζουν/μετατρεπουν συστηματα χαραξης δισκων για λογαριασμο αλλων mastering studios, και επισης εχω το μοναδικο στουντιο χαραξης δισκων στην Ελλαδα.
Οι φωτογραφιες ειναι απο το αρχειο μου, μηχανηματα που εχουν περασει κατα καιρους απο τα χερια μου.
Εχω επισης μετατρεψει τον Fairchild της πρωτης φωτογραφιας ωστε να μπορει να ρυθμιστει το βημα κατα τη διαρκεια της χαραξης με ηλεκτρονικα μεσα, και μπορει να λειτουργησει ειτε χειροκινητα ειτε με συστημα αυτοματισμου. Παραθετω και μια φωτογραφια του εξελιγμενου συστηματος, με στερεοφωνικη κεφαλη χαραξης:
Μπορει να χαραξει και απο μεσα προς τα εξω, και εχω φτιαξει 3-4 δισκους ετσι για να κανω τα πειραματα μου.Δεν μου εχει ζητηθει ποτε απο πελατη μεχρι στιγμης να κανω χαραξη απο μεσα προς τα εξω, αλλα η δυνατοτητα υπαρχει, αν χρειαστει.
Η μοναδικη διαφορα ειναι το θεμα της γραμμικης ταχυτητας που μειωνεται σημαντικα οσο μικραινει η διαμετρος. Η ελλατωση της γραμμικης ταχυτητας ελλατωνει και το μηκος κυματος στην ιδια συχνοτητα, με αποτελεσμα να δυσκολευει την αναπαραγωγη. Ενα σωστα ρυθμισμενο πικαπ δεν θα αντιμετωπισει δυσκολια στην αναπαραγωγη μεσα-εξω. Τα κακορυθμισμενα πικαπ απο την αλλη...
Οσο για το skating force, δεν εχει να κανει με το αυλακι, και σε λειο δισκο χωρις αυλακι υπαρχει, παντα προς την ιδια κατευθυνση, λογω της φορας περιστροφης του πλατω και της γεωμετριας των βραχιωνων με πιβοτ. Το anti-skate το ακυρωνει, οποτε σε ενα συστημα που εχει σχεδιαστει και ρυθμιστει σωστα, ουσιαστικα θεωρουμε πως δεν υπαρχει σε υπολογισιμο βαθμο, αρα ειτε μεσα-εξω, ειτε εξω-μεσα, το ιδιο μας κανει. Στην πραξη, ποσα πικαπ ειναι σωστα σχεδιασμενα, και απο αυτα, ποσα ειναι και σωστα ρυθμισμενα?
Σιγουρα λοιπον δεν ειναι για ευρεια καταναλωση. Το εξω-μεσα οντως ειναι πιο σωστο για μουσικα εργα που ξεκινουν δυνατα και καταληγουν ηρεμα, ενω το μεσα-εξω ειναι το ιδανικο για εργα που ξεκινουν απαλα και καταληγουν σε κρεσεντο.
Επειδη επισης βλεπω πως ο Geovar μετο ζορι κρατιεται, θα προσθεσω πως τα μαγνητοφωνα παιζουν με σταθερη γραμμικη ταχυτητα, αρα και σταθερο μηκος κυματος, και συνεπως δεν εχουν μεταβαλλομενες απωλειες κατα την διαρκεια ενος εργου.
Εχω και μια καλη συλογη απο μαγνητοφωνα, για επαγγελματικη χρηση, τα οποια επισης επισκευαζω και μετατρεπω. Εμαθα να χαραζω δισκους χωρις αυτοματισμους, απο μαγνητοταινια, και το προτιμω σαν διαδικασια, απο τις ψηφιακες πηγες και τους αυτοματισμους που πλεον εχω στη διαθεση μου. Το χειροκινητο, αν και σαφως πιο δυσκολο, τεχνικα υπερτερει, σε μικρο αλλα αισθητο βαθμο. Οποτε μου δινεται η ευκαιρια, το κανω με μεγαλη ευχαριστηση.
Προφανως, στις ηχογραφησεις direct-to-disk, δεν μπορει να υπαρξει προαναγνωση, αρα ουτε και αυτοματισμοι. Εκει πραγματικα θελει πολυ γερα νευρα...
Ενδιαφερον θεμα! Πριν εφευρεθει η στερεοφωνια, υπηρχαν πολλοι δισκοι που επαιζαν απο μεσα προς τα εξω. Στην Αμερικανικη ραδιοφωνια για μια μεγαλη περιδο ηταν το στανταρ. Ολα τα μηχανηματα χαραξης δισκων Αμερικανικης κατασκευης ειχαν την δυνατοτητα να χαραξουν ειτε απο εξω προς τα μεσα, ειτε απο μεσα προς τα εξω.
Παραθετω μια λεπτομερειακη φωτογραφια του μηχανισμου ενος συστηματος χαραξης της Fairchild, κατασκευης του 1930, που δειχνει τον τροπο με τον οποιο αλλαζε η φορα της οδηγησης της κεφαλης:
Εκεινη την εποχη δεν υπηρχε δυνατοτητα ρυθμισης της αποστασης μεταξυ των αυλακιων κατα τη διαρκεια της χαραξης. Τα φτηνοτερα μηχανηματα ηταν σχεδιασμενα για συγκεκριμενο βημα χαραξης, το οποιο δεν αλλαζε, οπως το μηχανημα της φωτογραφιας, της Αμερικανικης Presto:
Τα λιγο πιο ακριβα μπορουσαν να αλλαξουν βημα μονο με αλλαγη εξαρτηματων (leadscrew/half-nut) οπως το Rek-O-Kut της παρακατω φωτογραφιας.
Τα αρκετα πιο ακριβα μηχανηματα ειχαν κατι σαν κιβωτιο ταχυτητων,οπως το Fairchild της πρωτης φωτογραφιας, αλλα και παλι, το βημα αλλαζε μονο με το μηχανημα σταμαημενο. Αρα, οι δισκοι ειχαν αναγκαστικα σταθερο βημα (αποσταση μεταξυ των αυλακιων) ανα πλευρα, καθως ολοκληρη η πλευρα πρεπει να χαραχτει μονομιας.
Την δεκαετια του 40, οι Αμερικανικες Fairchild, Scully, Presto και η Γερμανικη Neumann καταασκευασαν μηχανηματα που επετρεπαν την ρυθμιση του βηματος κατα την διαρκεια της χαραξης, ανοιγοντας νεους οριζοντες στην χαραξη δισκων. Αυτο γινοταν χειροκινητα, με μηχανικα (μοχλους) η ηλεκτρονικα (ποτενσιομετρα η διακοπτες) συστηματα, μεχρι και τα τελη της δεκαετιας του 1950, οταν η Scully και η Neumann δημιουργησαν συστηματα αυτοματης διαχειρισης του βηματος, αναλογα με τις αναγκες του υλικου. Αυτο απαιτουσε συνεργασια με μαγνητοφωνο με συστημα προαναγνωσης, οπου η ταινια περνουσε πρωτα απο μια κεφαλη αναπαραγωγης, μετα εκανε μια βολτα γυρω απο οδηγους, και τελικα περνουσε απο μια δευτερη κεφαλη αναπαραγωγης, η οποια διαβαζε το ιδιο σημα με την πρωτη κεφαλη, με μια χρονικη καθυστερηση. Το σημα της πρωτης κεφαλης οδηγουσε το συστημα αυτοματισμου ενω το σημα της δευτερης κατεληγε στην κεφαλη χαραξης.
Την δεκαετια του 1960, με την αυξημενη πλον ζητηση για στερεοφωνικους δισκους,ηρθε και ο αυτοματισμος της ρυθμισης του βαθους χαραξης. Απο αυτο το σημειο και μετα ο δρομος ανοιξε στο να μπορουν να ασχοληθουν με την χαραξη δισκων και ανθρωποι με λιγοτερο γερα νευρα.
Η Scully και η Neumann κυριαρχησαν λογω της ευκολιας που προσεφεραν τα συστηματα τους, οντας τα πιο ευχρηστα, εργονομικα και αυτοματοποιημενα. Οι ανταγωνιστικες εταιριες εγκατελειψαν τον χωρο της χαραξης δισκων πριν το τελος της δεκαετιας του 1960.Στην μεταπολεμικη Ευρωπη κυριαρχησαν τα μηχανηματα της Neumann ενω στην Αμερικη η αγορα μοιραστηκε μεταξυ Neumann & Scully, μεχρι το 1976, που απεβιωσε ο κυριος Larry Scully, λιγους μηνες μετα την ολοκληρωση του πιο εξελιγμενου του μηχανηματος, του οποιου κατασκευαστηκαν και πουληθηκαν μολις 10 δειγατα.
Καπως ετσι επικρατησε διεθνως η Neumann. Εδω λοιπον φτανουμε στο πιο σημαντικο κομματι της ιστοριας: Τα μηχανηματα της Neumann δεν μπορουσαν να χαραξουν απο μεσα προς τα εξω, λογω μηχανικης ιδιαιτεροτητας! Ετσι λοιπον λυθηκε το ζητημα με φυσικη καταληξη. Αναγκαστικα επικρατησαν οι δισκοι που παιζουν απο εξω προς τα μεσα.
Η πλειοψηφια των δισκων που παιζουν απο μεσα προς τα εξω χαραχτηκαν σε μηχανηματα που δεν διεθεταν αυτοματισμους. Ακομα και στην περιπτωση των Scully, οι αυτοματισμοι ηταν σχετικα πρωτογονοι και δεν διεθεταν συτημα αυτοματης ρυθμισης βαθους, με ελαχιστες πειραματικες εξαιρεσεις. Η ελλειψη αυτοματισμων καθιστα την χαραξη απο μεσα προς τα εξω πιο δυσκολη και ακριβη υποθεση. Στις μερες μας, οι περισσοτεροι μηχανικοι χαραξης δεν δεχονται να χαραξουν δισκους χωρις αυτοματισμους, λογω ελλειψης σχετικης εμπειριας.
Ο δισκος του supersonic πιθανοτατα εχει χαραχτει σε εναν απο τους δυο scully σε επαγγελματικη χρηση στην Ευρωπη. Για δες στην αρχη η στο τελος του δισκου, εχει υπογραφη, η καποιον κωδικο?
Ισως ο μοναδικος χαρακτης τυπου Neumann που μπορει να χαραξει απο μεσα προς τα εξω ειναι ο δικος μου, ως αποτελεσμα εκτενων μηχανολογικων και ηλεκτρονικων μετατροπων. Οριστε και μια φωτογραφια του συστηματος μου, με το μαγνητοφωνο προαναγνωσης στο βαθος.
Ειμαι μηχανικος mastering/χαραξης δισκων, ενας απο τους 3-4 ανθρωπους στον κοσμο που επισκευαζουν/ανακατασκευαζουν/μετατρεπουν συστηματα χαραξης δισκων για λογαριασμο αλλων mastering studios, και επισης εχω το μοναδικο στουντιο χαραξης δισκων στην Ελλαδα.
Οι φωτογραφιες ειναι απο το αρχειο μου, μηχανηματα που εχουν περασει κατα καιρους απο τα χερια μου.
Εχω επισης μετατρεψει τον Fairchild της πρωτης φωτογραφιας ωστε να μπορει να ρυθμιστει το βημα κατα τη διαρκεια της χαραξης με ηλεκτρονικα μεσα, και μπορει να λειτουργησει ειτε χειροκινητα ειτε με συστημα αυτοματισμου. Παραθετω και μια φωτογραφια του εξελιγμενου συστηματος, με στερεοφωνικη κεφαλη χαραξης:
Μπορει να χαραξει και απο μεσα προς τα εξω, και εχω φτιαξει 3-4 δισκους ετσι για να κανω τα πειραματα μου.Δεν μου εχει ζητηθει ποτε απο πελατη μεχρι στιγμης να κανω χαραξη απο μεσα προς τα εξω, αλλα η δυνατοτητα υπαρχει, αν χρειαστει.
Η μοναδικη διαφορα ειναι το θεμα της γραμμικης ταχυτητας που μειωνεται σημαντικα οσο μικραινει η διαμετρος. Η ελλατωση της γραμμικης ταχυτητας ελλατωνει και το μηκος κυματος στην ιδια συχνοτητα, με αποτελεσμα να δυσκολευει την αναπαραγωγη. Ενα σωστα ρυθμισμενο πικαπ δεν θα αντιμετωπισει δυσκολια στην αναπαραγωγη μεσα-εξω. Τα κακορυθμισμενα πικαπ απο την αλλη...
Οσο για το skating force, δεν εχει να κανει με το αυλακι, και σε λειο δισκο χωρις αυλακι υπαρχει, παντα προς την ιδια κατευθυνση, λογω της φορας περιστροφης του πλατω και της γεωμετριας των βραχιωνων με πιβοτ. Το anti-skate το ακυρωνει, οποτε σε ενα συστημα που εχει σχεδιαστει και ρυθμιστει σωστα, ουσιαστικα θεωρουμε πως δεν υπαρχει σε υπολογισιμο βαθμο, αρα ειτε μεσα-εξω, ειτε εξω-μεσα, το ιδιο μας κανει. Στην πραξη, ποσα πικαπ ειναι σωστα σχεδιασμενα, και απο αυτα, ποσα ειναι και σωστα ρυθμισμενα?
Σιγουρα λοιπον δεν ειναι για ευρεια καταναλωση. Το εξω-μεσα οντως ειναι πιο σωστο για μουσικα εργα που ξεκινουν δυνατα και καταληγουν ηρεμα, ενω το μεσα-εξω ειναι το ιδανικο για εργα που ξεκινουν απαλα και καταληγουν σε κρεσεντο.
Επειδη επισης βλεπω πως ο Geovar μετο ζορι κρατιεται, θα προσθεσω πως τα μαγνητοφωνα παιζουν με σταθερη γραμμικη ταχυτητα, αρα και σταθερο μηκος κυματος, και συνεπως δεν εχουν μεταβαλλομενες απωλειες κατα την διαρκεια ενος εργου.
Εχω και μια καλη συλογη απο μαγνητοφωνα, για επαγγελματικη χρηση, τα οποια επισης επισκευαζω και μετατρεπω. Εμαθα να χαραζω δισκους χωρις αυτοματισμους, απο μαγνητοταινια, και το προτιμω σαν διαδικασια, απο τις ψηφιακες πηγες και τους αυτοματισμους που πλεον εχω στη διαθεση μου. Το χειροκινητο, αν και σαφως πιο δυσκολο, τεχνικα υπερτερει, σε μικρο αλλα αισθητο βαθμο. Οποτε μου δινεται η ευκαιρια, το κανω με μεγαλη ευχαριστηση.
Προφανως, στις ηχογραφησεις direct-to-disk, δεν μπορει να υπαρξει προαναγνωση, αρα ουτε και αυτοματισμοι. Εκει πραγματικα θελει πολυ γερα νευρα...
- 17 June 2006
- 49,351
geovar
AVClub Addicted Member
- 24 February 2008
- 1,698
Απάντηση: Re: Απάντηση: Βινύλιο... η λύση για την μειωμενη δυναμική περιοχή στο κέντρ
Χαίρομαι που κατάφερα τον Ηλία,Φίλο μου και Δάσκαλο,να γράψει στο Φόρουμ μας. Βοήθησε το νήμα που άνοιξε ο Δημήτρης (Supersonic). Άδραξα την ευκαιρία,λόγω σχετικού νήματος και τελικά τον έπεισα να γράψει κάτι σχετικό
ΥΓ1. Ψάχνω καλό Βιολοντσέλο να γράψω σε Βινύλιο κάποιες από τις Σουίτες του Μπαχ στο Στούντιο του Ηλία ( Τρέμε Mischa)
ΥΓ2. Υπέρηχα ο Ηλίας είναι σχετικά κοντά σου
Χαίρομαι που κατάφερα τον Ηλία,Φίλο μου και Δάσκαλο,να γράψει στο Φόρουμ μας. Βοήθησε το νήμα που άνοιξε ο Δημήτρης (Supersonic). Άδραξα την ευκαιρία,λόγω σχετικού νήματος και τελικά τον έπεισα να γράψει κάτι σχετικό
ΥΓ1. Ψάχνω καλό Βιολοντσέλο να γράψω σε Βινύλιο κάποιες από τις Σουίτες του Μπαχ στο Στούντιο του Ηλία ( Τρέμε Mischa)
ΥΓ2. Υπέρηχα ο Ηλίας είναι σχετικά κοντά σου
Cicadelic Ranger
AVClub Fanatic
- 16 December 2014
- 15,302
geovar
AVClub Addicted Member
- 24 February 2008
- 1,698
Απάντηση: Re: Βινύλιο... η λύση για την μειωμενη δυναμική περιοχή στο κέντρο....?
Για τις Σουίτες που θα γράψουμε θα προτιμούσα αυτό,αλλά.....και το Telefunken μια χαρά..!
https://www.youtube.com/watch?v=l3PCPkEVS68&t=1s
Για τις Σουίτες που θα γράψουμε θα προτιμούσα αυτό,αλλά.....και το Telefunken μια χαρά..!
https://www.youtube.com/watch?v=l3PCPkEVS68&t=1s
Συγχαρητήρια J. I. Agnew
Εξαιρετικός και έμπειρος.
Εγώ θέλω να εκμεταλλευτώ τις γνώσεις του στο θέμα ων κεφαλών χάραξης όπου έχω ελάχιστη πληροφορία.
Και το βασικό μου ερώτημα είναι πως γίνεται η συντήρηση των κεφαλών αυτών.
Είναι δυνατή η κατασκευή των πηνίων τους αν αυτά αλλοιωθούν ή καούν.
Υπάρχει ψύξη;
Τι είδους;
Υπάρχει υποστηρίξη;
Από ποιες εταιρείες;
Συγνώμη για το φορτικό του θέματος αλλά γέρασα και απάντηση δεν έχω σε βασικά ερωτήματα,
ιδιαίτερα τώρα που η μόδα του βυνιλίου επανήλθε και το θέμα του ελέγχου της ποιότητας θα πρέπει να μας απασχολεί
(δεδομένου και των χρημάτων που ζητούν για τους δίσκους).
Όσο αφορά το anti skating αυτό αλλάζει όταν εφαρμόζεται σε αυλάκι δίσκου (σε συνάρτηση με το βάρος ανάγνωσης
και τη γεωμετρία της κεφαλής, όπου αμφότερα προσδιορίζουν τη δύναμη τριβής).
Η χρήση ενός λείου δίσκου είναι μόνο μια ενδεικτική μέθοδος ρύθμισης,
π.χ αν ο δίσκος ήταν από διαμάντι …..και η κεφαλή επίσης διαμαντένια…. τότε η τριβή θα ήταν μηδενική
και το φαινόμενο του anti skating δεν θα μπορούσε να αναπαραχθεί.
Ουσιαστικά η μονή μέθοδος σωστής ρύθμισης είναι ο έλεγχος της στάθμης των δυο καναλιών σε ένα σήμα μονοφωνικό
διότι το θέμα δεν είναι απλά η διαφορά στάθμης, αλλά και παραμόρφωσης (το ιδανικό θα ήταν η χρήση ενός dual channel analyzer).
Υ.Γ Γιώργο δεν νομίζω πως με το Studer του video μπορείς να κάνεις ηχογράφηση διότι είναι μόνο για αναπαραγωγή με προ-ακρόαση.
Ο τίτλος master recorder είναι μάλλον παραπλανητικός…. το rec είναι μπλε (μάλλον απενεργοποιημένο) και απουσιάζουν τα κυκλώματα ρυθμίσεων ηχογράφησης στη γέφυρα καθως και οι κεφαλές ηχογράφησης (θα έπρεπε να είχαν προβλέψει μεταξοτυπία με τίτλο master reproducer …… with provision…..).
Εξαιρετικός και έμπειρος.
Εγώ θέλω να εκμεταλλευτώ τις γνώσεις του στο θέμα ων κεφαλών χάραξης όπου έχω ελάχιστη πληροφορία.
Και το βασικό μου ερώτημα είναι πως γίνεται η συντήρηση των κεφαλών αυτών.
Είναι δυνατή η κατασκευή των πηνίων τους αν αυτά αλλοιωθούν ή καούν.
Υπάρχει ψύξη;
Τι είδους;
Υπάρχει υποστηρίξη;
Από ποιες εταιρείες;
Συγνώμη για το φορτικό του θέματος αλλά γέρασα και απάντηση δεν έχω σε βασικά ερωτήματα,
ιδιαίτερα τώρα που η μόδα του βυνιλίου επανήλθε και το θέμα του ελέγχου της ποιότητας θα πρέπει να μας απασχολεί
(δεδομένου και των χρημάτων που ζητούν για τους δίσκους).
Όσο αφορά το anti skating αυτό αλλάζει όταν εφαρμόζεται σε αυλάκι δίσκου (σε συνάρτηση με το βάρος ανάγνωσης
και τη γεωμετρία της κεφαλής, όπου αμφότερα προσδιορίζουν τη δύναμη τριβής).
Η χρήση ενός λείου δίσκου είναι μόνο μια ενδεικτική μέθοδος ρύθμισης,
π.χ αν ο δίσκος ήταν από διαμάντι …..και η κεφαλή επίσης διαμαντένια…. τότε η τριβή θα ήταν μηδενική
και το φαινόμενο του anti skating δεν θα μπορούσε να αναπαραχθεί.
Ουσιαστικά η μονή μέθοδος σωστής ρύθμισης είναι ο έλεγχος της στάθμης των δυο καναλιών σε ένα σήμα μονοφωνικό
διότι το θέμα δεν είναι απλά η διαφορά στάθμης, αλλά και παραμόρφωσης (το ιδανικό θα ήταν η χρήση ενός dual channel analyzer).
Υ.Γ Γιώργο δεν νομίζω πως με το Studer του video μπορείς να κάνεις ηχογράφηση διότι είναι μόνο για αναπαραγωγή με προ-ακρόαση.
Ο τίτλος master recorder είναι μάλλον παραπλανητικός…. το rec είναι μπλε (μάλλον απενεργοποιημένο) και απουσιάζουν τα κυκλώματα ρυθμίσεων ηχογράφησης στη γέφυρα καθως και οι κεφαλές ηχογράφησης (θα έπρεπε να είχαν προβλέψει μεταξοτυπία με τίτλο master reproducer …… with provision…..).
petronik
Μέλος Σωματείου
- 17 June 2006
- 49,351
Re: Απάντηση: Βινύλιο... η λύση για την μειωμενη δυναμική περιοχή στο κέντρο....?
εγώ πάντως το πίστεψα...
εγώ πάντως το πίστεψα...
Πλάκα της λεπτολογίας Γιώργο μου.
Πάντως σκέπτομαι να κάνω μερικές ηχογραφήσεις με πιάνο (ταυτόχρονα αναλογικές και ψηφιακές),
καιρού επιτρέποντος και εφ' όσον βρεθούν κατάλληλα μικρόφωνα, έτσι για πειραματισμό.
geovar
AVClub Addicted Member
- 24 February 2008
- 1,698
Απάντηση: Re: Απάντηση: Βινύλιο... η λύση για την μειωμενη δυναμική περιοχή στο κέντρ
Επειδή εσύ με έχεις ακούσει να παίζω,για τους άλλους το λέω.
Επειδή εσύ με έχεις ακούσει να παίζω,για τους άλλους το λέω.
geovar
AVClub Addicted Member
- 24 February 2008
- 1,698
Ντίνο για τα μικρόφωνα για δες κατά Sonus Naturalis μεριά ή και από το Θέμη μήπως.....
J. I. Agnew
New member
- 12 March 2018
- 6
Re: Απάντηση: Βινύλιο... η λύση για την μειωμενη δυναμική περιοχή στο κέντρο....?
Σας ευχαριστω πολυ για το θερμο καλωσορισμα!
Dinos, υποστηριξη απο εταιριες δεν υπαρχει, εδω και τουλαχιστον 20 χρονια... Ουτε υπαρχουν κατασκευαστριες εταιριες για οτιδηποτε σχετικο με χαραξη σημερα. Ο μοναδικος κατασκευαστης κεφαλων ειναι ενας εκκεντρικος ιδιωτης στην Ελβετια, ο οποιος φτιαχνει κεφαλες μονο οταν εχει ορεξη. Επισης, οταν εχει πολλη ορεξη, επισκευαζει τα πηνια κεφαλων της Neumann.
Υπαρχει και αλλος ενας ιδιωτης στην Αμερικη που ξανατυλιγει πηνια για τις κεφαλες της Neumann, και ενας και μοναδικος ιδιωτης που ξανατυλιγει πηνια για τις κεφαλες της Westrex (Western Electric Export Corporation).
Τα πηνια καιγονται πολυ ευκολα. Το τυλιγμα δεν ειναι το δυσκολο (αν φυσικα υπαρχουν διαθεσιμα τα καταλληλα τυλιχτικα μηχανηματα ακριβειας), αλλα τα υλικα. Οι στερεοφωνικες κεφαλες χρησιμοποιουσαν ειδικα πηνιοσυρματα με παραξενες γεωμετριες και κραματα, που δεν υπαρχουν στο εμποριο. Οι ελαχιστοι που ασχολουνται με ξανατυλιγματα ειχαν αγορασει το στοκ που απεμεινε οταν κλεισανε οι κατασκευαστες. Οταν τελειωσει το στοκ, θα τελειωσουν και αυτες οι κεφαλες.
Τις μονοφωνικες κεφαλες και τις πρωιμες στερεοφωνικες τις ξανατυλιγουμε ολοι, εχουν πηνιοσυρματα που γενικα κυκλοφορουν στο εμποριο. Οταν λεω ολοι, εννοω οι 4 μας....
Ψυξη υπαρχει, αλλα οχι με την παραδοσιακη εννοια. Χρησιμοποιειται ηλιο το οποιο αντικαθιστα τον ατμοσφαιρικο αερα γυρω απο τα πηνια. Το ηλιο δεν ειναι ψυκτικο, απλως ειναι καλυτερος αγωγος της θερμοτητας απο τον αερα, και απλα ελλατωνει σε καποιο βαθμο το thermal time constant.
Αυτο επιτρεπει εγγραφες σε δυνατοτερη ενταση. Κυριως ομως χρησιμοποιειται για συγχρονη μουσικη, σε κλασικη μουσικη συνηθως δεν ειναι απαραιτητη η χρηση του, λογω του οτι η μουσικη εχει εντονες δυναμικες και προλαβαινει να κρυωσει το πηνιο μεταξυ ξεσπασματων.
Δεν προτεινα τον λειο δισκο ως μεθοδο ρυθμισης. Ο μοναδικος σωστος τροπος ρυθμισης ειναι οντως η μετρηση της παραμορφωσης στα δυο καναλια σε μονοφωνικο αυλακι. Επειδη ομως η παραμορφωση ειναι γενικα χαμηλη σε ενα καλο συστημα, χρησιμοποιουμε δοκιμαστικο δισκο με σημα ημιτονοειδες στα 315 Hz σε δυνατη σταθμη. Επισης καλη ενδειξη δινει το τετραγωνο κυμα απο 315 μεχρι 1000 Hz, ακομα και σε απλο παλμογραφο.
Διαφορα σταθμης δυσκολα θα διακρινεις μεταξυ των δυο καναλιων, ως αποτελεσμα της δυναμης ολισθησης. Οι κεφαλες του εμποριου συχνα εχουν 1-2 dB διαφορα σταθμης μεταξυ των καναλιων.
Ο λειος δισκος πλησιαζει την συμπεριφορα του αυλακιου, αν ειναι απο βινυλιο, διοτι εχει αυλακι....! Μην ξεχνας το φαινομενο της ελαστικης παραμορφωσης, ισως και πλαστικης εαν το βαρος αναγνωσης ειναι αρκετα μεγαλο! Οταν δεν εχουμε αυλακι, η ακιδα στηριζει ολο το βαρος αναγνωσης σε ενα πολυ μικρο σημειο, το οποιο αδυνατει να την στηριξει επαρκως, αρα βουλιαζει μεσα (και επιστρεφει εκει που ηταν μολις φυγει απο πανω η βελονα). Αρα τα δεδομενα της τριβης ειναι παρομοια με κινηση μεσα σε αυλακι, οπου η στηριξη της ακιδας ειναι πολυ καλυτερη, σε δυο σημεια, αποτρεποντας σε μεγαλο βαθμο την ελαστικη παραμορφωση της επιφανειας.
Οσο για τα μαγνητοφωνα προαναγνωσης, υπηρχαν μολις 5, απο τα οποια το ενα ηταν αρχαιο (το πρωτο που βγηκε ποτε) και καταργηθηκε ηδη απο το 1970, το αλλο ειναι τοσο σπανιο που δεν το εχω δει ουτε καν σε φωτογραφια (ακομα αναρωτιεμαι αν οντως υπηρξε ποτε), και μας μενουν τα 3 γνωστα: Το Α80, το Μ15Α, και το MCI της φωτογραφιας που παρεθεσα με το συστημα μου.
Ολα προηλθαν απο καποιο γνωστο μοντελο εγγραφης/αναπαραγωγης, με μετατροπες στο εργοστασιο κατασκευης για τις αναγκες της χαραξης δισκων. Σημερα υπαρχουν λιγοτερα απο 20 τετοια μαγνητοφωνα σε λειτουργικη κατασταση στον κοσμο. Δεν νομιζω κατασκευαστηκαν ποτε πανω απο 150. Με αυτα τα δεδομενα, σιγα μην ασχοληθει κανεις να φτιαξει ειδικη μεταξοτυπια! Παλι καλα που ασχοληθηκαν να κανουν την μετατροπη για την προαναγνωση!
Γενικα στην στερεοφωνικη εποχη υπηρχαν ελαχιστα μηχανηματα, ελαχιστες εταιριες, και ελαχιστοι μηχανικοι χαραξης. Η προσφορα στον τομεα ηταν μεγαλυτερη απο την ζητηση, και δεν ηταν ιδιαιτερα κερδοφορος τομεας για τους κατασκευαστες. Το τελευταιο συστημα χαραξης απο εταιρια κατασκευαστηκε το 1985. Τοτε εκλεισε η γραμμη παραγωγης, και απο τοτε απλα ανακυκλωνουμε τα υπαρχοντα μηχανηματα και προσπαθουμε να τα διατηρουμε σε καλη κατασταση μην μας παθουν τιποτα, γιατι αλλα δεν θα βρουμε!
Σας ευχαριστω πολυ για το θερμο καλωσορισμα!
Dinos, υποστηριξη απο εταιριες δεν υπαρχει, εδω και τουλαχιστον 20 χρονια... Ουτε υπαρχουν κατασκευαστριες εταιριες για οτιδηποτε σχετικο με χαραξη σημερα. Ο μοναδικος κατασκευαστης κεφαλων ειναι ενας εκκεντρικος ιδιωτης στην Ελβετια, ο οποιος φτιαχνει κεφαλες μονο οταν εχει ορεξη. Επισης, οταν εχει πολλη ορεξη, επισκευαζει τα πηνια κεφαλων της Neumann.
Υπαρχει και αλλος ενας ιδιωτης στην Αμερικη που ξανατυλιγει πηνια για τις κεφαλες της Neumann, και ενας και μοναδικος ιδιωτης που ξανατυλιγει πηνια για τις κεφαλες της Westrex (Western Electric Export Corporation).
Τα πηνια καιγονται πολυ ευκολα. Το τυλιγμα δεν ειναι το δυσκολο (αν φυσικα υπαρχουν διαθεσιμα τα καταλληλα τυλιχτικα μηχανηματα ακριβειας), αλλα τα υλικα. Οι στερεοφωνικες κεφαλες χρησιμοποιουσαν ειδικα πηνιοσυρματα με παραξενες γεωμετριες και κραματα, που δεν υπαρχουν στο εμποριο. Οι ελαχιστοι που ασχολουνται με ξανατυλιγματα ειχαν αγορασει το στοκ που απεμεινε οταν κλεισανε οι κατασκευαστες. Οταν τελειωσει το στοκ, θα τελειωσουν και αυτες οι κεφαλες.
Τις μονοφωνικες κεφαλες και τις πρωιμες στερεοφωνικες τις ξανατυλιγουμε ολοι, εχουν πηνιοσυρματα που γενικα κυκλοφορουν στο εμποριο. Οταν λεω ολοι, εννοω οι 4 μας....
Ψυξη υπαρχει, αλλα οχι με την παραδοσιακη εννοια. Χρησιμοποιειται ηλιο το οποιο αντικαθιστα τον ατμοσφαιρικο αερα γυρω απο τα πηνια. Το ηλιο δεν ειναι ψυκτικο, απλως ειναι καλυτερος αγωγος της θερμοτητας απο τον αερα, και απλα ελλατωνει σε καποιο βαθμο το thermal time constant.
Αυτο επιτρεπει εγγραφες σε δυνατοτερη ενταση. Κυριως ομως χρησιμοποιειται για συγχρονη μουσικη, σε κλασικη μουσικη συνηθως δεν ειναι απαραιτητη η χρηση του, λογω του οτι η μουσικη εχει εντονες δυναμικες και προλαβαινει να κρυωσει το πηνιο μεταξυ ξεσπασματων.
Δεν προτεινα τον λειο δισκο ως μεθοδο ρυθμισης. Ο μοναδικος σωστος τροπος ρυθμισης ειναι οντως η μετρηση της παραμορφωσης στα δυο καναλια σε μονοφωνικο αυλακι. Επειδη ομως η παραμορφωση ειναι γενικα χαμηλη σε ενα καλο συστημα, χρησιμοποιουμε δοκιμαστικο δισκο με σημα ημιτονοειδες στα 315 Hz σε δυνατη σταθμη. Επισης καλη ενδειξη δινει το τετραγωνο κυμα απο 315 μεχρι 1000 Hz, ακομα και σε απλο παλμογραφο.
Διαφορα σταθμης δυσκολα θα διακρινεις μεταξυ των δυο καναλιων, ως αποτελεσμα της δυναμης ολισθησης. Οι κεφαλες του εμποριου συχνα εχουν 1-2 dB διαφορα σταθμης μεταξυ των καναλιων.
Ο λειος δισκος πλησιαζει την συμπεριφορα του αυλακιου, αν ειναι απο βινυλιο, διοτι εχει αυλακι....! Μην ξεχνας το φαινομενο της ελαστικης παραμορφωσης, ισως και πλαστικης εαν το βαρος αναγνωσης ειναι αρκετα μεγαλο! Οταν δεν εχουμε αυλακι, η ακιδα στηριζει ολο το βαρος αναγνωσης σε ενα πολυ μικρο σημειο, το οποιο αδυνατει να την στηριξει επαρκως, αρα βουλιαζει μεσα (και επιστρεφει εκει που ηταν μολις φυγει απο πανω η βελονα). Αρα τα δεδομενα της τριβης ειναι παρομοια με κινηση μεσα σε αυλακι, οπου η στηριξη της ακιδας ειναι πολυ καλυτερη, σε δυο σημεια, αποτρεποντας σε μεγαλο βαθμο την ελαστικη παραμορφωση της επιφανειας.
Οσο για τα μαγνητοφωνα προαναγνωσης, υπηρχαν μολις 5, απο τα οποια το ενα ηταν αρχαιο (το πρωτο που βγηκε ποτε) και καταργηθηκε ηδη απο το 1970, το αλλο ειναι τοσο σπανιο που δεν το εχω δει ουτε καν σε φωτογραφια (ακομα αναρωτιεμαι αν οντως υπηρξε ποτε), και μας μενουν τα 3 γνωστα: Το Α80, το Μ15Α, και το MCI της φωτογραφιας που παρεθεσα με το συστημα μου.
Ολα προηλθαν απο καποιο γνωστο μοντελο εγγραφης/αναπαραγωγης, με μετατροπες στο εργοστασιο κατασκευης για τις αναγκες της χαραξης δισκων. Σημερα υπαρχουν λιγοτερα απο 20 τετοια μαγνητοφωνα σε λειτουργικη κατασταση στον κοσμο. Δεν νομιζω κατασκευαστηκαν ποτε πανω απο 150. Με αυτα τα δεδομενα, σιγα μην ασχοληθει κανεις να φτιαξει ειδικη μεταξοτυπια! Παλι καλα που ασχοληθηκαν να κανουν την μετατροπη για την προαναγνωση!
Γενικα στην στερεοφωνικη εποχη υπηρχαν ελαχιστα μηχανηματα, ελαχιστες εταιριες, και ελαχιστοι μηχανικοι χαραξης. Η προσφορα στον τομεα ηταν μεγαλυτερη απο την ζητηση, και δεν ηταν ιδιαιτερα κερδοφορος τομεας για τους κατασκευαστες. Το τελευταιο συστημα χαραξης απο εταιρια κατασκευαστηκε το 1985. Τοτε εκλεισε η γραμμη παραγωγης, και απο τοτε απλα ανακυκλωνουμε τα υπαρχοντα μηχανηματα και προσπαθουμε να τα διατηρουμε σε καλη κατασταση μην μας παθουν τιποτα, γιατι αλλα δεν θα βρουμε!
J. I. Agnew
New member
- 12 March 2018
- 6
Θα προτιμουσα να μην αναφερω τετοιες λεπτομερειες δημοσιως. Αρκει να πω πως γενικα αυτα τα μηχανηματα δεν ειναι προσιτα για χομπι. Θεωρουνται βιομηχανικος εξοπλισμος οπως και ολα τα υπολοιπα μηχανηματα που χρησιμποιουνται στην κατασκευη δισκων βινυλιου, και εχουν αναλογες τιμες. Η σπανιοτητα τους τις κραταει σε υψηλα επιπεδα. Το θεμα δεν ειναι ποσο κοστιζει 2ο χερι, το θεμα ειναι πως πολυ δυσκολα θα βρεις καποιον που να το πουλαει!
Οποιος ενδιαφερεται να αγορασει ενα τετοιο μηχανημα μαλλον ηδη γνωριζει που παει να μπλεξει (η τουλαχιστον θα επρεπε), οπως επισης γνωριζει πως μπορει να ερθει σε επικοινωνια μαζι μου.
Τα αρχαια μηχανηματα που προοριζονταν τοτε για ερασιτεχνικη χρηση (πριν ανακαλυφθει η μαγνητοταινια), σημερα ειναι αρκετα προσιτα, αλλα επισης δυσευρετα. Το θεμα ειναι πως συνηθως ειναι σε πολυ ασχημη κατασταση και αν εχουν μαζι την κεφαλη, ειναι μονοφωνικη, χαμηλης ποιοτητας ηχου, και κατα πασα πιθανοτητα θελει ανακατασκευη. Αφου γινουν ολα αυτα, παυει να ειναι οσο προσιτο εμοιαζε στην αρχη. Αναλογα με το μηχανημα, την κατασταση του, απο τι αποτελειται, τι δουλεια μπορει να βγαλει, κτλ, οι τιμες διαφερουν κατα πολυ. Τα περισσοτερα απο τα καλα μηχανηματα δεν ειναι πια μονο 2ο χερι, αλλα μαλλον 52ο χερι....!
Ευχαριστω και παλι για την φιλικη υποδοχη.
Οποιος ενδιαφερεται να αγορασει ενα τετοιο μηχανημα μαλλον ηδη γνωριζει που παει να μπλεξει (η τουλαχιστον θα επρεπε), οπως επισης γνωριζει πως μπορει να ερθει σε επικοινωνια μαζι μου.
Τα αρχαια μηχανηματα που προοριζονταν τοτε για ερασιτεχνικη χρηση (πριν ανακαλυφθει η μαγνητοταινια), σημερα ειναι αρκετα προσιτα, αλλα επισης δυσευρετα. Το θεμα ειναι πως συνηθως ειναι σε πολυ ασχημη κατασταση και αν εχουν μαζι την κεφαλη, ειναι μονοφωνικη, χαμηλης ποιοτητας ηχου, και κατα πασα πιθανοτητα θελει ανακατασκευη. Αφου γινουν ολα αυτα, παυει να ειναι οσο προσιτο εμοιαζε στην αρχη. Αναλογα με το μηχανημα, την κατασταση του, απο τι αποτελειται, τι δουλεια μπορει να βγαλει, κτλ, οι τιμες διαφερουν κατα πολυ. Τα περισσοτερα απο τα καλα μηχανηματα δεν ειναι πια μονο 2ο χερι, αλλα μαλλον 52ο χερι....!
Ευχαριστω και παλι για την φιλικη υποδοχη.