- 5 May 2009
- 83
Καλησπέρα,
Τώρα που βρήκα το χρόνο... Το τελευταίο μου κόλλημα για το οποίο θέλω να γράψω εδώ και καιρό, είναι τα Βέζεντονκ Λίντερ (Wesendock lieder) του Βάγκνερ. Τα ανακάλυψα πρόσφατα στο youtube με την Cheryl Studer, η οποία ήταν μόλις πρόσφατα στην Αθήνα ως πρόεδρος της επιτροπής για τον διαγωνισμό Μαρία Κάλλας.
Τα Βέζεντονκ είναι κύκλος 5 τραγουδιών που γράφτηκαν από τον Ρίχαρντ Βάγκνερ το 1857-1858 περίπου σε ποίηση της Ματθίλδης Βέζεντονκ, με την οποία εικάζεται ότι ο συνθέτης είχε σχέση. Ασχέτως του κουτσομπολιού, η ποίηση της Ματθίλδης είναι υπέροχη και η μουσική άλλο τόσο. Ήδη στα Βέζεντονκ βλέπουμε κάποια θέματα που ο συνθέτης θα χρησιμοποιήσει κατοπινά σε άλλα έργα του, κυρίως στον Τριστάνο και την Ιζόλδη. Το πρώτο τραγούδι του κύκλου, τα Όνειρα (Traume) περιέχει υλικό που θα ακουστεί και στο ντουέτο της Δεύτερης Πράξης του Τριστάνου, ενώ το τρίτο τραγούδι του κύκλου (Im Treibhaus) θα αποτελέσει τη βάση για το συγκλονιστικό Πρελούδιο της Τρίτης Πράξης της ίδιας όπερας.
Δεδομένου ότι ο Βάγκνερ έχει συνθέσει ως επί το πλείστον όπερες, είναι πραγματικό ευτύχημα το γεγονός ότι μας έχει αφήσει κάποια μικρά σε έκταση έργα, όπως τα Βέζεντονκ όπου μπορούμε να τον ακούσουμε σε κάτι διαφορετικό απ' αυτά που μας έχει συνηθίσει και να πάρουμε μια ιδέα για τον τρόπο που εξελίχτηκαν κάποια πράγματα στη μουσική του.
Από ερμηνείες και εκτελέσεις συστήνω ανεπιφύλακτα την ερμηνεία της "βαγκνερικής" Cheryl Studer με τον μαέστρο Σινόπολι, μια ερμηνεία εξαιρετικά όμορφη τόσο για το κρυστάλλινο και αγνό ηχόχρωμά της, όσο και την εκφραστικότητα και το συναίσθημα που αποπνέει.
Αυτή όμως που τα δίνει κυριολεκτικά όλα και που ακούγοντάς την καταλαβαίνεις πόσο πραγματικά μεγάλη τραγουδίστρια ήταν τότε στην ακμή της, είναι η Τζέσυ Νόρμαν (με τον Κουρτ Μαζούρ), της οποία η ερμηνεία στα συγκεκριμένα τραγούδια με άφησε κυριολεκτικά άναυδο. Κυκλοφορεί σε CD μαζί με τα 4 τελευταία τραγούδια του Στράους και είναι -κατά τη γνώμη μου- ένας μικρός θησαυρός. Παρεμπιπτόντως, να αναφέρω εδώ ότι τα τέσσερα τελευταία τραγούδια τα είχα απορρίψει παλιά, γιατί τα είχα πρωτακούσει σε μια μάλλον άτυχη εκτέλεση. Ακούγοντάς τα εκ νέου με την Νόρμαν ήταν μια αποκάλυψη (τι πανέμορφη μουσική...)
http://www.youtube.com/watch?v=gjpWjgOLEh0
Τώρα που βρήκα το χρόνο... Το τελευταίο μου κόλλημα για το οποίο θέλω να γράψω εδώ και καιρό, είναι τα Βέζεντονκ Λίντερ (Wesendock lieder) του Βάγκνερ. Τα ανακάλυψα πρόσφατα στο youtube με την Cheryl Studer, η οποία ήταν μόλις πρόσφατα στην Αθήνα ως πρόεδρος της επιτροπής για τον διαγωνισμό Μαρία Κάλλας.
Τα Βέζεντονκ είναι κύκλος 5 τραγουδιών που γράφτηκαν από τον Ρίχαρντ Βάγκνερ το 1857-1858 περίπου σε ποίηση της Ματθίλδης Βέζεντονκ, με την οποία εικάζεται ότι ο συνθέτης είχε σχέση. Ασχέτως του κουτσομπολιού, η ποίηση της Ματθίλδης είναι υπέροχη και η μουσική άλλο τόσο. Ήδη στα Βέζεντονκ βλέπουμε κάποια θέματα που ο συνθέτης θα χρησιμοποιήσει κατοπινά σε άλλα έργα του, κυρίως στον Τριστάνο και την Ιζόλδη. Το πρώτο τραγούδι του κύκλου, τα Όνειρα (Traume) περιέχει υλικό που θα ακουστεί και στο ντουέτο της Δεύτερης Πράξης του Τριστάνου, ενώ το τρίτο τραγούδι του κύκλου (Im Treibhaus) θα αποτελέσει τη βάση για το συγκλονιστικό Πρελούδιο της Τρίτης Πράξης της ίδιας όπερας.
Δεδομένου ότι ο Βάγκνερ έχει συνθέσει ως επί το πλείστον όπερες, είναι πραγματικό ευτύχημα το γεγονός ότι μας έχει αφήσει κάποια μικρά σε έκταση έργα, όπως τα Βέζεντονκ όπου μπορούμε να τον ακούσουμε σε κάτι διαφορετικό απ' αυτά που μας έχει συνηθίσει και να πάρουμε μια ιδέα για τον τρόπο που εξελίχτηκαν κάποια πράγματα στη μουσική του.
Από ερμηνείες και εκτελέσεις συστήνω ανεπιφύλακτα την ερμηνεία της "βαγκνερικής" Cheryl Studer με τον μαέστρο Σινόπολι, μια ερμηνεία εξαιρετικά όμορφη τόσο για το κρυστάλλινο και αγνό ηχόχρωμά της, όσο και την εκφραστικότητα και το συναίσθημα που αποπνέει.
Αυτή όμως που τα δίνει κυριολεκτικά όλα και που ακούγοντάς την καταλαβαίνεις πόσο πραγματικά μεγάλη τραγουδίστρια ήταν τότε στην ακμή της, είναι η Τζέσυ Νόρμαν (με τον Κουρτ Μαζούρ), της οποία η ερμηνεία στα συγκεκριμένα τραγούδια με άφησε κυριολεκτικά άναυδο. Κυκλοφορεί σε CD μαζί με τα 4 τελευταία τραγούδια του Στράους και είναι -κατά τη γνώμη μου- ένας μικρός θησαυρός. Παρεμπιπτόντως, να αναφέρω εδώ ότι τα τέσσερα τελευταία τραγούδια τα είχα απορρίψει παλιά, γιατί τα είχα πρωτακούσει σε μια μάλλον άτυχη εκτέλεση. Ακούγοντάς τα εκ νέου με την Νόρμαν ήταν μια αποκάλυψη (τι πανέμορφη μουσική...)
http://www.youtube.com/watch?v=gjpWjgOLEh0
Last edited: