- 17 June 2006
- 14,350
Four Tet: There Is Love In You (Domino CD - 2010)
Κάποιος κάποτε πρέπει να αποδώσει τα εύσημα σ αυτή τη laptop generation που, εδώ και 20 χρόνια, πλάθει και σμιλεύει τη σύγχρονη χορευτική μουσική. Ο Kieran Hebden, κατά κόσμον Four Tet, είναι ένα από τα πιο τιμημένα παιδιά της. Ενας απο τους σημαιοφόρους της. DJ και 'ποντικός' των υπολογιστών, ο πρωθιερέας της 'επιστήμης του ρυθμού' επαναλαμβάνει όπου μπορεί εδάφια από το δικό του Ευαγγέλιο: 'οπως η αφηρεμένη ζωγραφική απελευθέρωσε το χρώμα από τη γραμμή και το σχήμα, τη μορφή, έτσι ακριβώς οι υπολογιστές, μέσα από τα δικά τους, industrial ηχοχρώματα, τις υφές, τον θόρυβο, θα απελευθερώσουν τη σύγχρονη μουσική από τους δικούς της 'τύραννους': το τραγούδι και τα riffs'.
To 'Τhere Is Love In You' είναι το καινούργιο άλμπουμ των Four Tet, δηλαδή στην ουσία του Kieran Hebden. Ερχεται 5 χρόνια μετά από το 'Everything Ecstatic' που επίσης είχε παρουσιασθεί εδώ. Στο ενδιάμεσο διάστημα, εκτός από DJ, ο Hebden έκανε πλείστες συμπαραγωγές και remixes, παραγωγή στο άλμπουμ του φίλου του Burial και συνεισέφερε ένα κομμάτι του στο 'Quantum Of Solace'.
Το καινούργιο του 'πόνημα' είναι εξαιρετικό. Δεν ξέρω αν θα το ακούω σε ένα μηνα από σήμερα, προς το παρόν όμως μου έχει κάνει ολοκληρωτική κατάληψη. Τα 9 tracks είναι υπνωτικά ηχητικά κολάζ. Σε μιά επιφανειακή προσέγγιση δείχνουν μονότονα, περίεργα απαθή, ατάραχα και αποστασιοποιημένα. Αλλά η ψυχή τους κυριολεκτικά φλέγεται. Νιώθεις μια ωκεάνεια αίσθηση μέθης, σαν να κολυμπάς σε αμνιακό υγρό μέσα σε μια τεράστια Κοσμική μήτρα όπου ακούς το μητρικό καρδιοχτύπι, άλλοτε υπόκωφο και άλλοτε με συντριπτική ένταση. Είναι πάνω εκεί που αρχίζεις να τσιμπάς ένα ανείπωτο, υπαινικτικό κράμα από ανάκατα συναισθήματα καθώς οι ρυθμικοί λόξυγγες και τα τραυλίσματα των μηχανιστικών ρυθμών έρχονται και σωριάζονται το ένα πάνω στο άλλο. Είναι ένα παράξενο σύμπαν. Οταν μπαίνουν τα samples από τα γυναικεία φωνητικά η αίσθηση είναι περίπου τρομαχτική: δεν έχει σχέση με προκατ 'ειδυλλιακά' παραμυθένια τοπία. Οι γυναίκες εδώ δεν μοιάζουν με παθιάρικες Mπάρμπι, fembots τύπου Βrittney Spears ή Beyonce. Θυμίζουν δισυπόστατες κούκλες, άγγελους μαζί και βαμπιρ, σαν τα πλάσματα που απελευθερώνουν οι Ναζί ανοίγοντας τη Χαμένη Κιβωτό στην ταινία του Σπίλμπεργκ. Νιώθεις να ονειροβατείς σ ένα τοπίο όπου η φιληδονία είναι αδελφή με τη θρησκευτικότητα, το δέος πάει μαζί με την έκσταση, η έξαρση ποδηγετεί την κατατονία. Σιγά σιγά το τοπίο σε μολύνει. Υπουλα, εν αγνοία σου, σαν ραδιενέργεια ή βουβωνική πανώλη, ένας 'εχθρός' άχρωμος, άοσμος και άγευστος που μέχρι να καταλάβεις τι γίνεται, εισβάλλει μέσα σου και σε κάνει ολοκληρωτικά δικό του στο πι και φί.
Ενα εκ-πλη-κτι-κό μοντέρνο άλμπουμ. Δεν ξέρεις αν το έχεις - ή αν σε Κατέχει αυτό.
