Προχθές που ήμουν στο χωριό ρώτησα ένα φίλο μου, τον Ταλιμπάν που λέει ο Κυριάκος, αν έχει καμιά καλή λάμα για μαχαίρια.
Μου λέει:
- Έχω από μαχαίρια επαγγελματικής πλάνης έχω και από πριόνι που κόβει μάρμαρα, διάλεξε.
- Θέλω να κόψουμε ένα μαχαίρι απ’την πριονόλαμα.
- Έγινε…
Κόψαμε λοιπόν τη λάμα, δηλαδή αυτός την έκοψε εγώ κοίταζα
, και χθές είπα να ασχοληθώ λίγο να ξεκινήσω το μαχαίρι.
Έκοψα δυό μανίκια από ένα κομμάτι ακακία που βρήκα μπροστά μου, τρύπησα τη λάμα και το ξύλο, πέρασα τους μπρούντζινους πύρους μαζί με κόλλα και τα άφησα να στεγνώσουν.
Σήμερα, πίνοντας το καφεδάκι μου, ξεκίνησα τη διαδικασία διαμόρφωσης…
…και φινιρίσματος…
Όταν τελειώσω με τη λαβή θα έρθει η σειρά του Tormek που θα αναλάβρι το τρόχισμα….
… κι άν το αποτέλεσμα είναι αυτό που θέλω μάλλον θα ασχοληθώ περισσότερο με το «άθλημα».