Εμενα μ'αρεσει ο Kevin Kostner σε ολα οσα εχει κανει (σαν σκηνοθετης δημιουργο ταινιας εννοω).
Το Wαterworld το ειχα δει στο σινεμα σε αιθουσα μεγαλη οπως πρεπει, και μου αρεσε πολυ. Μετα οταν το ξαναειδα στην TV μου μου αρεσε λιγοτερο. Ισως γιατι η ιστορια παιζει αλλιως στο ενδιαφερον του θεατη οταν δεν την γνωριζει. Και εκει για μενα εγκειται σε μεγαλο βαθμο η επιτυχια ενος φιλμ, οταν σε κραταει μεσα στην περιεργια να δεις που θα ληξει ο μυθος.
Μετα ειναι πιο χαλαρο.
Το ιδιο με τον Ταχυδρομο, τον ειχα δει επισης σε μεγαλη κινηματογραφικη αιθουσα, και οχι μονο μου αρεσε αλλα ειχε μεινει στη συνειδηση μου σαν μια ταινια cult !
Πλεον προσφατως που πηρα το BR μου εκανε λιγοτερη εντυπωση, ισως λογω του οτι ηξερα την παραμυθια αλλα πιστευω οτι κυριως απο τοτε αλλαξαν πολλα πραγματα, και στον κοσμο και σε μενα. Αλλα στεκει με γερα επιχειρηματα politic fiction anticipation το φιλμ.
Kαι την Κυριακη ειδα ενα αλλο του που οχι μονο μου αρεσε αλλα με κολησε στον τοιχο. Και για το οποιο θα κανω σχολειο στο Σ.κυριακο στο νημα με τις ταινιες που ειδαμε.
Βεβαια για το Χορο με τον Λυκο δεν χρειαζεται καν να πω τιποτα. Ειναι μεσα στα αιωνια φιλμ μου που μπορω να δω καθε στιγμη. Δηλ τα πολυ αγαπημενα.
