- 19 June 2006
- 8,661
Oι φίλοι από την Μελβούρνη επιστρέφουν για τρίτη φορά και μας προσφέρουν έναν ακόμη εξαιρετικό δίσκο.
Τον καλύτερο τους μέχρι σήμερα.
Μετά την επιτυχία που γνώρισαν με το προηγούμενο τους ( Coal ) , ξαφνιάζουν ευχάριστα ,γιατί δεν βαδίζουν σε σίγουρα μονοπάτια.
Προσπαθούν να ξεφύγουν από τον Cave, τους Τindersticks, τους madrugada κ.τ.λ.
Το καταφέρνουν με σχετική επιτυχία, αφαιρώντας λίγες κιθάρες και ένταση.
Προσθέτουν πλήκτρα γυναικεία και ένα πανέξυπνο ποπ φίλτρο.
Σε δύο συνθέσεις (όπως σωστά διέκρινε ο Μουκ) θυμίζουν ακόμη και Pulp.
Aνοίγουν με το black Ice. Aπλή, εθιστική μελωδία , μου έχει κολλήσει εδώ και μέρες. Υπάρχει μία ρυθμική βάση με γαρνιτούρα ,που σε οδηγεί να πατάς το replay.
Εξηγούν ποιος είναι ο saddest sound ενός άνδρα, σε μια μαύρη μπαλάντα με λυτρωτικό ρεφραίν.
Μας δωρίζουν το The face of love ,για να το δωρίσουμε με τη σειρά μας σ' εκείνη.
An avalanche of stars. Aλλη μία εξαιρετική σύνθεση βγαλμένη από τα άδυτα των ρομαντικών.
Διαλέγω χωρίς δισταγμό το As sparks fly για την αγαπημένη μου λίστα του Φθινοπώρου.
Μπάντες σαν τους devastations ,τους λατρεύουμε στην Ελλάδα.
Εξάλλου τους Madrugada , τους Archive εμείς τους ''ανακαλύψαμε''.
Απευθύνεται σε όλους. Είναι άκρως μελωδικό, με μελαγχολική διάθεση χωρίς να γίνεται μελό, έχει συστατικά που κολλάς.
Όσο το ακούς ,τόσο σου αρέσει.
Άλλη μία σημαντική κυκλοφορία για τη χρονιά που διανύουμε.