είναι αρκετά δομημένες ταινίες και κάθε σκηνή έχει το νόημά της.
Λευτέρη, αν μπορείς να μου εξηγήσεις σε παρακαλώ την σκηνή που περιγράφω παραπάνω θα σου είμαι πολύ υπόχρεος. -bye-
είναι αρκετά δομημένες ταινίες και κάθε σκηνή έχει το νόημά της.
Εντελώς κατανοητό να δυσκολεύεσαι να καταλάβεις τον Lynch, αλλά θα διαφωνήσω με αυτούς που λένε ότι οι ταινίες του δεν έχουν λογική και πρέπει να τις παρακολουθείς μόνο με το συναίσθημα. Mulholland Dr., Lost Highway, Eraserhead κ.λπ. είναι αρκετά δομημένες ταινίες και κάθε σκηνή έχει το νόημά της. Στο internet κυκλοφορούν πολλές αναλύσεις, οι οποίες σε γενικές γραμμές συμφωνούν στην πλειονότητα των παρατηρήσεων και διαφοροποιούνται στις λεπτομέρειες. Ταινία καθαρά συνειρμική, χωρίς δομή είναι ο Ανδαλουσιανός Σκύλος. Ο Lynch μικρή σχέση έχει με τέτοιες καταστάσεις.
Αλλά γιατί τόσος κόσμος μπερδεύτηκε με τους Δώδεκα Πηθίκους; Τι το ακαταλαβίστικο είχε;
Θα συμφωνήσω όμως για το Syriana. Ακόμα και μετά τη δεύτερη θέαση, δεν μπορούσα να καταλάβω αν επρόκειτο για μία ενιαία ιστορία ή για τρεις διαφορετικές που συμπτωματικά συναντώνται.
Κοίτα στον καθρέπτη αρκεί να καταλάβεις ότι όλη η ταινία ειναι εξελίσσεται κατά τη διάρκεια μιας στιγμής, την ώρα που γίνεται το κοίταγμα στον καθρέπτη.
Edit: Ωχ είμαι στην συντακτική ομάδα! (πρέπει να προσέχω δυο φορές τι -και πως- το γράφω!!!)
Λευτέρη, αν μπορείς να μου εξηγήσεις σε παρακαλώ την σκηνή που περιγράφω παραπάνω θα σου είμαι πολύ υπόχρεος. -bye-
Βοήθησα καθόλου;
Ναί αμέ;
Αφού δεν μπορώ να καταλάβω ούτε την εξήγηση, είναι δυνατόν να καταλάβω την ταινία;
Απλά τώρα ησύχασα...
Θα συμφωνήσω όμως για το Syriana. Ακόμα και μετά τη δεύτερη θέαση, δεν μπορούσα να καταλάβω αν επρόκειτο για μία ενιαία ιστορία ή για τρεις διαφορετικές που συμπτωματικά συναντώνται.