1001 ταινίες που πρέπει να δείτε, πριν πεθάνετε
Μεγάλη επιτυχία έγινε το βιβλίο του Steven Jay Schneider: “1001 movies you must see before you die”
Έχει μεταφραστεί σε πάνω από 20 γλώσσες και δεν μπορούσαν φυσικά να λείπουν και τα ελληνικά. Δεν έχασα χρόνο και το προμηθεύτηκα.
Το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι στο εξώφυλλο, ο μεταφρασμένος στα ελληνικά τίτλος ήταν κουτσουρεμένος. Αναφέρει μόνο «1001 ταινίες που πρέπει να δείτε»,ενώ εσωτερικά λέει ότι πρόκειται για το βιβλίο: 1001 ταινίες που πρέπει να δείτε, πριν πεθάνετε.
Δεν άργησα να καταλάβω το λόγο. Οι εδώ εκδότες έχουν αντικαταστήσει μερικές ταινίες από το πρωτότυπο, με ελληνικές της ίδιας χρονολογίας!
Έτσι λοιπόν στη θέση του: «À nous la liberté!» (1931), έχει μπει το:«Δάφνις και Χλόη» του Ορέστη Λιάσκου.
Στη θέση 161, αντί του: «I Walked with a Zombie (1943)», μπήκε το «Η Φωνή της Καρδιάς» του Δημήτρη Ιωαννόπουλου.
Στη θέση 205 αντί του «Spring in a Small Town (1948)», μπήκε το: «Οι Γερμανοί Ξανάρχονται», του Αλέκου Σακελάριου.
Στη θέση 231 , αντί του: «In a Lonely Place (1950)», μπήκε: «Ο Μεθύστακας» του Γιώργου Τζαβέλα.
Κλπ, κλπ, κλπ...
Δε θέλω να υποτιμήσω τα ελληνικά έργα, αλλά νομίζω ότι θα ήταν φρονιμότερο να παρουσιαστεί το βιβλίο μεταφρασμένο ακριβώς από το πρωτότυπο και σαν παράρτημα στο τέλος, να μπαίνανε οι καλύτερες, κατά τους συντάκτες, ελληνικές ταινίες.
Η παρουσίαση των ταινιών αρχίζει με αυτή του Georges Méliès: «Ταξίδι στη Σελήνη (1902) » και τελειώνει το “Miilion Dollar Baby (2004)” του Clint Eastwood.
Και εδώ έχω τις αντιρρήσεις μου. Θα ήταν προτιμότερο για πολλούς λόγους να μας παρουσιάσουνε τις 1000 καλύτερες ταινίες της προηγούμενης χιλιετίας. Να σταματούσανε δηλαδή στο 1999.
Ας έλθουμε λοιπόν σε αυτό καθεαυτό το βιβλίο. Ο Steven Jay Schneider λέει ότι αφαιρώντας ταινίες από μεγαλύτερη λίστα κατέληξε στον αριθμό των 1300 περίπου. Με πόνο στην καδιά αναγκάστηκε να αφαιρέσει ακόμα καμιά τρακοσάρια αγαπημένες ταινίες για να φθάσει τον αριθμό στόχο του 1001.
Μετά απ’ αυτό, καταλαβαίνετε πόσο γελοίο είναι να τσακωνόμαστε για τη λίστα των 10, των 50, των 100 ή και των 200 ακόμα καλλίτερων ταινιών.
Ακόμα και σε μια λίστα 1001 ταινιών, όλοι μας θα απογοητευτούμε διαπιστώνοντας ότι κάποια αγαπημένη μας ταινία απουσιάζει, ή θα απορήσουμε διαπιστώνοντας ότι κάποια ταινία που όταν την είδαμε την θεωρήσαμε χάσιμο χρόνου, είναι μέσα στη λίστα αυτή.
Αυτά προς το παρόν και περιμένω γνώμες από αυτούς που ξέρουν για το βιβλίο.
Μεγάλη επιτυχία έγινε το βιβλίο του Steven Jay Schneider: “1001 movies you must see before you die”
Έχει μεταφραστεί σε πάνω από 20 γλώσσες και δεν μπορούσαν φυσικά να λείπουν και τα ελληνικά. Δεν έχασα χρόνο και το προμηθεύτηκα.
Το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι στο εξώφυλλο, ο μεταφρασμένος στα ελληνικά τίτλος ήταν κουτσουρεμένος. Αναφέρει μόνο «1001 ταινίες που πρέπει να δείτε»,ενώ εσωτερικά λέει ότι πρόκειται για το βιβλίο: 1001 ταινίες που πρέπει να δείτε, πριν πεθάνετε.
Δεν άργησα να καταλάβω το λόγο. Οι εδώ εκδότες έχουν αντικαταστήσει μερικές ταινίες από το πρωτότυπο, με ελληνικές της ίδιας χρονολογίας!
Έτσι λοιπόν στη θέση του: «À nous la liberté!» (1931), έχει μπει το:«Δάφνις και Χλόη» του Ορέστη Λιάσκου.
Στη θέση 161, αντί του: «I Walked with a Zombie (1943)», μπήκε το «Η Φωνή της Καρδιάς» του Δημήτρη Ιωαννόπουλου.
Στη θέση 205 αντί του «Spring in a Small Town (1948)», μπήκε το: «Οι Γερμανοί Ξανάρχονται», του Αλέκου Σακελάριου.
Στη θέση 231 , αντί του: «In a Lonely Place (1950)», μπήκε: «Ο Μεθύστακας» του Γιώργου Τζαβέλα.
Κλπ, κλπ, κλπ...
Δε θέλω να υποτιμήσω τα ελληνικά έργα, αλλά νομίζω ότι θα ήταν φρονιμότερο να παρουσιαστεί το βιβλίο μεταφρασμένο ακριβώς από το πρωτότυπο και σαν παράρτημα στο τέλος, να μπαίνανε οι καλύτερες, κατά τους συντάκτες, ελληνικές ταινίες.
Η παρουσίαση των ταινιών αρχίζει με αυτή του Georges Méliès: «Ταξίδι στη Σελήνη (1902) » και τελειώνει το “Miilion Dollar Baby (2004)” του Clint Eastwood.
Και εδώ έχω τις αντιρρήσεις μου. Θα ήταν προτιμότερο για πολλούς λόγους να μας παρουσιάσουνε τις 1000 καλύτερες ταινίες της προηγούμενης χιλιετίας. Να σταματούσανε δηλαδή στο 1999.
Ας έλθουμε λοιπόν σε αυτό καθεαυτό το βιβλίο. Ο Steven Jay Schneider λέει ότι αφαιρώντας ταινίες από μεγαλύτερη λίστα κατέληξε στον αριθμό των 1300 περίπου. Με πόνο στην καδιά αναγκάστηκε να αφαιρέσει ακόμα καμιά τρακοσάρια αγαπημένες ταινίες για να φθάσει τον αριθμό στόχο του 1001.
Μετά απ’ αυτό, καταλαβαίνετε πόσο γελοίο είναι να τσακωνόμαστε για τη λίστα των 10, των 50, των 100 ή και των 200 ακόμα καλλίτερων ταινιών.
Ακόμα και σε μια λίστα 1001 ταινιών, όλοι μας θα απογοητευτούμε διαπιστώνοντας ότι κάποια αγαπημένη μας ταινία απουσιάζει, ή θα απορήσουμε διαπιστώνοντας ότι κάποια ταινία που όταν την είδαμε την θεωρήσαμε χάσιμο χρόνου, είναι μέσα στη λίστα αυτή.
Αυτά προς το παρόν και περιμένω γνώμες από αυτούς που ξέρουν για το βιβλίο.