2+2=5

KleKoR

Supreme Member
30 November 2007
7,562
To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.
 
να κανω μια ερωτηση που εχει μια μικρη σχεση με το αντικειμενο?τελικα τι ειναι πιο "κομφορμιστικο" σε μια ταξη δημοτικου (οπου τα παιδια χρειαζονται καποιος να τους δειξει τον δρομο)να φορανε "ποδιες" η το ενα να φορα nike το αλλο αθλητικα της λαικης του ενος ευρω και να διαβαζουν "φιλελευθερη' Ρεπουση?
 
να κανω μια ερωτηση που εχει μια μικρη σχεση με το αντικειμενο?τελικα τι ειναι πιο "κομφορμιστικο" σε μια ταξη δημοτικου (οπου τα παιδια χρειαζονται καποιος να τους δειξει τον δρομο)να φορανε "ποδιες" η το ενα να φορα nike το αλλο αθλητικα της λαικης του ενος ευρω και να διαβαζουν "φιλελευθερη' Ρεπουση?
Το δεύτερο είναι κακό, αλλά το πρώτο ακόμα χειρότερο...
 
Να φοράνε ποδιές και να διαβάζουν Ρεπούση.

Στον μισό πλανήτη τα παιδιά φοράνε στολές στο δημοτικό, ακριβώς για να μην φαίνονται -τουλάχιστον εξόφθαλμα- οι κοινωνικές διαφορές.

Όσο για το βιβλίο ιστορίας, το είδε κανείς σας ή παπγαλίετε; Σταθήκαμε σε μία φράση, όταν ήταν πραγματικά ένας εξαιρετικός νέος τρόπος διδασκαλίας της ιστορίας. Αποσπάσματα από τις πηγές, σύγκριτική ιστορία, αναφορές σε εφημερίδες και στην τέχνη. Ένα βιβλίο που προωθούσε τη σκέψη κι όχι την παπαγαλία. Αλλά οι δάσκαλοι έχουν μάθει να δουλεύουν με αυτό τον τρόπο;
 
ποδιά ...

και να σκαλίζουν τις εργασίες τους σε πλάκες ..... τόσο πίσω .......

λες και το παιδάκι που δεν έχει λεφτά για ρούχα δεν θα μείνει κάποια στιγμή με τρύπια ποδιά, ή με τα μανίκια μέχρι τη μέση του πήχυ ......... ή δεν θα βγουνε ποδιές μοδάτες για τα ψώνια .... ή θα κρύβει η ποδιά το άιπαντ ή τα τίμπερλαντ ...........

δεν είναι η ποδιά το πρόβλημα, στον τρόπο σκέψης είναι το πρόβλημα και γιαυτό φταίνει οι γονείς ....



ρομποτάκια σε γραμμής παραγωγής ........
 
Να φοράνε ποδιές και να διαβάζουν Ρεπούση.

Στον μισό πλανήτη τα παιδιά φοράνε στολές στο δημοτικό, ακριβώς για να μην φαίνονται -τουλάχιστον εξόφθαλμα- οι κοινωνικές διαφορές.

Όσο για το βιβλίο ιστορίας, το είδε κανείς σας ή παπγαλίετε; Σταθήκαμε σε μία φράση, όταν ήταν πραγματικά ένας εξαιρετικός νέος τρόπος διδασκαλίας της ιστορίας. Αποσπάσματα από τις πηγές, σύγκριτική ιστορία, αναφορές σε εφημερίδες και στην τέχνη. Ένα βιβλίο που προωθούσε τη σκέψη κι όχι την παπαγαλία. Αλλά οι δάσκαλοι έχουν μάθει να δουλεύουν με αυτό τον τρόπο;

Η Ρεπουση νομιζει οτι ειναι η νεα Ροζα Ιμβριωτη και απ οτι φαινεται το περνα σε μεριδα του κοσμου,δεν ειναι τυχαια η επιλογη του θεματος για το νεο της βιβλιο δηλαδη τα Μαρασλειακα,η κυρια μονο ιστορικος δεν ειναι, οι παραλειψεις και τα λαθη και σ αυτο το βιβλιο ειναι αμετρητα και σημαντικα,οσο για το βιβλιο της ιστοριας σε παραπεμπω στο νημα οι τετρομαγμενοι ,μακαρι να ταν μονο μια φραση "επιμαχη" η να χε μονο μια παραλειψη,υιοθετω (υποθετικα) αυτο που λες οτι το βιβλιο ειναι πρωτοποριακο ως προς τον τροπο παρουσιασης του θεματος,ομως η ουσια του βιβλιου ειναι το θεμα, το αντικειμενο με το οποιο καταπιανεται και εκει τα κανει κουλουβαχατα,ας γινει λοιπον συμβουλος επιμελειας σε ιστορικους ,δηλαδη ας πουμε οτι εγω εφευρισκω εναν νεο πρωτοποριακο τροπο διδασκαλιας κιθαρας ετσι ωστε το μαθημα να γινεται πιο δημιουργικο και ευχαριστο και να μαθαινει τους μαθητες να ψαχνονται γενικως αλλα στο τελος κιθαρα δεν μαθαινουν...γι αυτο κοιτα το λιγο..υπαρχει μια πιθανοτητα να παπαγαλιζεις εσυ ..


Dim αν τις ποδιες τις δινει το σχολειο και επιτρεπει μονο αυτες καθως και τις αντικαθιστα σε περιπτωση φθορας αυτα που γραφεις δεν θα γινονται,αν υπαρχουν υπολογιστες στο σχολειο δεν θα υπαρχει και λογος να φερει το παιδακι το ipad,θα μπορουσαν να φορουν και τα ιδια παπουτσια αλλα μετα καποια παιδακια ισως να ελεγαν.. γιατι αυτο το παιδακι ειναι ψηλοτερο ή πιο υγιες.. και στο τελος θα φτασουμε στην ευγονικη ..σιγουρα το προβλημα δεν ειναι στις ποδιες αλλο στον τροπο σκεψης και στον τροπο διδασκαλιας,απλα η ερωτηση μου ηταν στα πλαισια μιας στιγμιαιας σκεψης διαπιστωσης για το ποσες φορες τα φαινομενα απατουν...
 
Last edited:
Τα πρώτα παραδείγματα - διδάγματα τα δίνουν οι γονείς. Δυστυχώς (και ξέρω ότι είναι σκληρό) η πλειοψηφία δεν θα έπρεπε να είναι.
 
Συγκλονιστικό ταινιάκι.
Ακόμα πιο συγκλονιστικό θα γίνει αν το αναπαράγουμε στο μυαλό μας και στη θέση των παιδιών βάλουμε νεαρούς με χακί, μεσήλικες με γραβάτες, νοικοκυρές μπροστά στην τηλεόραση και ό,τι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί.
Η διαστρέβλωση της πραγματικότητας ξεκινά από τα σχολεία και δεν σταματά ποτέ και πουθενά. Το ίδιο και οι "εκτελέσεις" φυσικά.
 
Sir Ken Robinson

σχολεία - εργοστάσια
μαθητεία με "αναισθητικά" ........
πρέπει κάτι να αλλάξει ?

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.
 
Και μετα την ποδια, προσευχη δυο φορες την ημερα, εμβατηρια στο διαλλειμα, επαρση σημαιας, φωτογραφια το τριο σε καθε αιθουσα κλπ....
 
Και μετα την ποδια, προσευχη δυο φορες την ημερα, εμβατηρια στο διαλλειμα, επαρση σημαιας, φωτογραφια το τριο σε καθε αιθουσα κλπ....

χμ...Μην το γελάς καθόλου..

Και εμείς, εννοώ οι άνω των ήντα, έτσι μεγαλώσαμε.Όποιος πήγαινε
δημοτικό σχολείο επί χούντας σίγουρα θα τα θυμάται.

Οταν το '67 οι πραξικοπηματίες χουντικοί στραγγάλισαν την χώρα, άλλαξαν τα πάντα
σε μια νύχτα.Το εκπαιδευτικό σύστημα δεν μπορούσε φυσικά να μείνει απ´έξω από
την μαύρη προπαγάνδα.Επρεπε να αναλάβει
την μέγιστο έργο να γαλουχίσει εμάς που η μοίρα το φερε να πηγαίνουμε τότε σχολείο.

Σε πρώτο φάση εξαφανίστηκαν οι δάσκαλοι μας...Την άλλη μέρα σχεδόν..Οι κανονικοί, οι μορφωμένοι, αυτοί
που είχαν σπουδάσει το επάγγελμα τους.Αντικαταστάθηκαν από τους ανθρώπους με τα μαύρα ρούχα
και τις μαύρες ψυχές.

Το ξύλο και οι τιμωρίες για απίθανα παραπτώματα (η ποδιά δεν ήταν σωστά κουμπωμένη, η κορδέλα
στα μαλλιά ενός κοριτσιού ήταν στραβά, τα μαλλιά σου "πιάνονται" αρα δεν ήρθες σωστά κουρεμένος και χιλιάδες άλλες μπούρδες)
σε καθημερινή βάση.

Το μάθημα ανύπαρκτο με τις ώρες να αναλώνονται σε "ύμνους" για την "επανάσταση της 21 Απριλίου" και
πρόβες για τις παρελάσεις των εθνικών( και μη ) επετείων, ενάμισυ και δυο μήνες πριν.

Η αλήθεια είναι πως τα αντέξαμε...Και τα χρόνια πέρασαν..Και όταν ήρθε η ώρα, εμείς είμαστε
που βγήκαμε μπροστά.Εκείνα τα παιδιά που παρέλαυναν 4 μήνες το χρόνο για να είναι έτοιμα να
αντικαταστήσουν τα γρανάζια..

Εμας βρήκαν απέναντι τους...









Άσχετα αν αργότερα, πολλοί από εκείνη την γενιά θυμήθηκαν εκ των υστέρων τα "διδάγματα"
εκείνων των σχολικών περιόδων!
 
Κώστα, έτσι είναι όπως τα λες. Γι' αυτό είχαμε και με την μεταπολίτευση αυτή την έντονη πολιτικοποίηση.

Ο καθείς εφ' ω ετάχθη, βέβαια...