2000-2010 Η δεκαετία των διάτοντων αστέρων.

Μα και βέβαια η Λευκή Κορδέλα δεν αναφέρεται στην εξουσία που ασκείται στα παιδιά. Αναφέρεται στην παρακμή μιας κοινωνίας που η σήψη φτάνει μέχρι και τα παιδιά, το αύριο δηλαδή.

Αριστούργημα και επίκαιρη. Σήμερα ζούμε σε μια κοινωνία παρακμής.
 
Last edited:
Απάντηση: Re: 2000-2010 Η δεκαετία των διάτοντων αστέρων.

Eίχατε δεν είχατε το φορτώσατε με off topic και αυτό το νήμα πάνω που άρχισα να χαίρομαι.

Αν είναι εύκολο αγαπητέ (-η) να προσέχουμε λίγο τη γλώσσα μας.
 
Last edited:
Παιδιά καλό θα ήταν να περιοριστεί κάπως η off topic συζήτηση. Ενδιαφέρουσα μεν η σινεφίλ συζήτηση, off topic δε. Από τη στιγμή μάλιστα που ο συντάκτης του νήματος εξέφρασε (έστω κάπως άκομψα) την δυσαρέσκειά του οφείλουμε να το σεβαστούμε. Θα μπορούσαν τα άσχετα posts να μεταφερθούν σε ένα καινούργιο νήμα σε πιο σχετική κατηγορία.
 
Απάντηση: Re: 2000-2010 Η δεκαετία των διάτοντων αστέρων.

Μα και βέβαια η Λευκή Κορδέλα δεν αναφέρεται στην εξουσία που ασκείται στα παιδιά. Αναφέρεται στην παρακμή μιας κοινωνίας που η σήψη φτάνει μέχρι και τα παιδιά, το αύριο δηλαδή.

Αριστούργημα και επίκαιρη. Σήμερα ζούμε σε μια κοινωνία παρακμής.

Σε πολλά αναφέρεται η Λευκή Κορδέλα και επιπροσθέτως του εύστοχου post του Ηλία, κυρίως αναφέρεται στον "φόβο" που νιώθει ένα οποιοδήποτε όν, όταν μεγαλώνει με όντα που είναι ήδη "φοβισμένα"....


Υ.Γ Μπάιρα ξαναδέστο και πρόσεξε πολύ τον "περιβάλλοντα χώρο".....

Υ.Γ Ουπς End of off topic....sorry....
 
Παιδιά καλό θα ήταν να περιοριστεί κάπως η off topic συζήτηση. Ενδιαφέρουσα μεν η σινεφίλ συζήτηση, off topic δε. Από τη στιγμή μάλιστα που ο συντάκτης του νήματος εξέφρασε (έστω κάπως άκομψα) την δυσαρέσκειά του οφείλουμε να το σεβαστούμε. Θα μπορούσαν τα άσχετα posts να μεταφερθούν σε ένα καινούργιο νήμα σε πιο σχετική κατηγορία.


Πήραμε τό ''θάρρος'' από τον ενδιαφέροντα διάλογο Λύμπε-Superfly καίγιά τον Κινηματογράφο από τά πρώτα κιόλας posts τού νήματος.(απο post 34 και εντεύθεν δηλαδή)..
 
Μπορώ να ρίξω κι αλλού το "φταίξιμο";;;

Και στην μουσική όπως και σε πολλά μέσα -και γενικά χόμπι όπου παρεμβάλλεται (άποψη) το γούστο του καθένα- φταίνε τα μέσα προβολής και οι reviewers.

Παλιά είχαν άνθρωποι με άποψη που τους άκουγες και σου έπεφτε το σαγόνι. Έχω ακούσει ιστορίες... γιατί η δική μου γενιά, του Metal Hammer και του MTV δεν μπόρεσε να ενημερωθεί σωστά. Η μόνη πηγή για "σωστή" μουσική ήταν το "στόμα σε στόμα" και πάντα θα είναι!!!

Αλλά όσο καλά και άγια να είναι τα fanzines και τα ηλεκτρονικά περιοδικά οι γκουρού δεν υπάρχουν.

Προσωπικά εκεί που κατέβαζα 10 άλμπουμ την εβδομάδα και προσπαθούσα να ψάξω τα διαμάντια.... τώρα αγόρασα έναν του Nick Cave κι έναν του Tom Waits και τους έχω λιώσει απο το σπίτι στο αμάξι και πάλι πίσω!

Φέρτε μας ενημέρωση, σωστή... και σωστή εννοώντας με "γούστο" ακόμη κι ας μην είναι σύμφωνο με το δικό μου. Τουλάχιστον να είναι υποκειμενικό. καθαρή υποκειμενικότητα στα χόμπι που απαιτούν αλλά και διμιουργούν "προσωπικότητα"!

(έτσι γαι να το γυρίσω πίσω το τόπικ στην μουσική)
 
Αν δεν έχει αντίρηση ο Gort, δημιουργός του νήματος, νομίζω ότι η συζήτηση εξελίσεται απολαυστικά.
Off topic από off topic έχει διαφορά
 
Το οφ τοπικ εγω το ξεκινησα για να σαμποταρω τη μουσικη κατηγορια...:p
Αλλα δεν ξερω κατα ποσο τελικα ειναι οφ τοπικ.Η μουσικη ειναι πολυ μεγαλυτερη τεχνη αλλα πιστευω οτι ο κινηματογραφος εχει απο την αρχη της δημιουργιας του αναπτυξει μια εξαρτηση απο τη μουσικη.Η μουσικη προηγειται αλλα το σινεμα ακολουθει πολλες φορες μεταφραζοντας σε εικονα το στυλ,τους μυθους και τους νεους οριζοντες που αυτη ανοιγει.Η ταινιες των 60'ς και τον 70'ς ακολουθησαν το κλιμα που η μουσικη δημιουργησε πρωτη εκεινη την εποχη.Και το εκαναν εικονα...
Τωρα οσον αφορα τις ταινιες που αναφερθηκαν,ναι ειναι αριστουργηματα,αλλα οι δημιουργοι τους ερχονται απο αλλη εποχη.Αυτο που εμενα με ανησυχει ειναι η ελλειψη καινουριων.Οχι οτι δεν υπαρχουν.
Υπαρχουν αλλα δεν βλεπω "δικες" τους ταινιες.Και σε συνδυασμο με την απουσια σεναριων (ακομα μεγαλυτερο προβλημα αυτο) αυτα με κανουν να τα βλεπω μαυρα σε σχεση με τη μουσικη.Συν το οτι ειμαι γενικως πεσμενος....
Στη μουσικη αντιθετα,για να γινω ον τοπικ,ειμαι αισιοδοξος.Εδω βεβαια εχει να κανει και με τη "φυση" της τεχνης αυτης που ειναι πιο ανεξαρτητη και πιο ατομικη.Το σινεμα ειναι αναγκαστικα πιο εξαρτημενο απο το χρημα και τα στουντιο και γι αυτο και πιο ευαλωτο.Και δυστυχως δεν ειναι και ολοι Κασσαβετης να γυριζουν με μια καμερα στο χερι αριστουργηματα...
Με μια κιθαρα,ενα πιανο,ενα σαξοφωνο,μια τρομπετα ομως μπορεις...
 
Last edited:
Εγώ την βρίσκω με blockbuster..μήπως θα έπρεπε να σταματήσω να ψάχνω για μουσική??
Την φωτογραφία την λατρεύω...όμως δεν αντέχω το πλάνο που διαρκεί δέκα λεπτά σε μια ταινία..τι αλλοπρόσαλλα χούγια είναι αυτά.. ..μάλλον έχω πρόβλημα,,,
 
Εγώ την βρίσκω με blockbuster..μήπως θα έπρεπε να σταματήσω να ψάχνω για μουσική??
Την φωτογραφία την λατρεύω...όμως δεν αντέχω το πλάνο που διαρκεί δέκα λεπτά σε μια ταινία..τι αλλοπρόσαλλα χούγια είναι αυτά.. ..μάλλον έχω πρόβλημα,,,

και εγω τη βρισκω..οπως που και που μ'αρεσουν και κανα δυο ποπακια απο αυτα που παιζουν τα ραδιοφωνα...Το ιδιο πραγμα ειναι...
Και το πλανο που διαρκει 10 λεπτα χωρις να γινεται τιποτα δεν σημαινει κινηματογραφικη τεχνη.
Σημαινει οτι....κοιμηθηκε ο σκηνοθετης στη μονταζιερα,και ξεχασε να κοψει...:sleep::D
 
Αριστουργηματα στο σινεμα δεν υπαρχουν πλεον ή αυτα ειναι πολυ-πολυ σπανια. Εξαιρετικες ταινιες θα βγαινουν παντα.
Αλλα βεβαια αυτα ειναι υποκειμενικα,

Οπως ειπωθηκε ο κινηματογραφος ειναι μια τεχνη που χρειαζεται οικονομικη υποστηριξη και δεδομενου οτι οι ποροι ειναι περιορισμενοι, η τυχη ενος νεου Godard (για παραδειγμα) δεν προβλεπεται ροδινη σημερα.
Οι established σκηνοθετες θα παρουν οσο τους αντιστοιχει και πολλες φορες δικαιως: ειδα προσφατα την τελευταια ταινια του Resnais (που πλησιαζει τα 90!!! ) και την καταχαρηκα,
Ετσι δε μενει μια για τους νεους, ή μενουν κατι ψιχουλα και οποιος αντεξει.

Και στη μουσικη ομως εχουμε φτασει στο σημειο (θλιβερο) να βγαινουν cdrs απο καλλιτεχνες. Ποτε δεν το καταλαβα αυτο. 300 αντιτυπα λεει και οποιος προλαβε. Επισης βλεπει κανεις περισσοτερο απο καθε αλλη φορα το εξης
Label : Selfreleased λεει.
Απο την αλλη βεβαια ετσι δεν εχει ο καλλιτεχνης απολυτως κανεναν πανω απο το κεφαλι του
 
Και στη μουσικη ομως εχουμε φτασει στο σημειο (θλιβερο) να βγαινουν cdrs απο καλλιτεχνες. Ποτε δεν το καταλαβα αυτο. 300 αντιτυπα λεει και οποιος προλαβε. Επισης βλεπει κανεις περισσοτερο απο καθε αλλη φορα το εξης
Label : Selfreleased λεει.
Απο την αλλη βεβαια ετσι δεν εχει ο καλλιτεχνης απολυτως κανεναν πανω απο το κεφαλι του

Αυτο εγω το λεω η εκδικηση του ροκ & ρολ !!!!! Μπορει ο καθε πιτσιρικας να βγαζει οτι γουσταρει και οποτε γουσταρει ... και εχει και το διαδικτυο για να μπορει να κανει και διανομη για παρτυ του !
Οι πιτσιρικαδες εχουν πολυ μυαλο και μερακι και αποψη !!!!
Ηi fi εσεις (εταιρειες) ???? Χαρισμα σας, εμεις low fi ... !!!!!!!!!! μαγκες ... :worshippy:
 
Αυτο εγω το λεω η εκδικηση του ροκ & ρολ !!!!! Μπορει ο καθε πιτσιρικας να βγαζει οτι γουσταρει και οποτε γουσταρει ... και εχει και το διαδικτυο για να μπορει να κανει και διανομη για παρτυ του !
Οι πιτσιρικαδες εχουν πολυ μυαλο και μερακι και αποψη !!!!
Ηi fi εσεις (εταιρειες) ???? Χαρισμα σας, εμεις low fi ... !!!!!!!!!! μαγκες ... :worshippy:

και μια αποψη καποιου που ξερει καλα τα πραγματα

Ο Steve Albini απο τους Big Black, μηχανικος ήχου σε στουντιο, παραγωγος, ξανα μουσικος με τους Shellac παραμενει συνεπης μεχρι σημερα στις ιδεες και την αισθητικη του, εκπροσωπει το "punk ηθος".
Προσιτος στους μικρους, τους αγνωστους, απροσιτος στους καθιερωμενους. Εχουν γραφτει ιστοριες για το ποσο παρακαλεσε ο Cobain μεχρι να τον πεισει τελικα να αναλαβει την παραγωγη του In Utero (μετα το Nevermind). Φυσικα χωρις ορους.

Ο Albini ειναι ενας χαρακτηρας που μιλα οπως νιωθει αλλα εχει και τεραστια πειρα απο τη ροκ σκηνη για τρεις σχεδον δεκαετιες
(http://en.wikipedia.org/wiki/Steve_Albini)

Για το θεμα μας λοιπον λεει

You wrote an article in the early 1990s called "The Problem With Music" that explored parasitism of the music industry and the economic issues with the top-down model—Does that model even exist anymore, in this new era of digital downloads, iTunes, Pitchfork, and viral trends where bands have to shamelessly promote themselves online to get ahead?

This is a terrific time to be in a band. Every band has access to the entire world by default. I know quite a few bands that have been able to establish themselves internationally based on nothing other their web presence. It's an incredible tool. It's also revived the careers of a lot of bands that came before the Internet era and never had enough penetration to find their natural audience. But because the music survived, some people were interested in disseminating it for no other reason than because they like it. People put stuff on YouTube or torrent clients or whatever, not because they're going to make money off of it, which is the only reason the mainstream industry would do something, but because they think it's good. It's a like a worldwide mix tape. An awful lot of bands that had no audience in their first incarnation were able to revive their careers and have a second lap. It's so exceedingly rare that somebody gets more than one bite at an apple like that. I think it's fantastic.

και αμεσως παρακατω

Is there a young artist with integrity who inspires you today?

I have an unusual perspective in that I make records every day for a living. I see a lot of bands on a weekly basis. I see little bits and pieces of behavior that are encouraging. There was a band that came into the studio a while back called Grandfather. They were an art rock band that organized the funding of their record through Kickstarter. They were really well rehearsed and came into the studio and knocked the record out in a couple of days. Because they didn't have a record label or any promotion schedule to adhere to, they were able to get their record manufactured and distributed within a couple of months. That's the kind of nimble, efficient behavior that was previously impossible when there was a corporate structure involved. It gives me confidence other bands will figure it out. The last time Shellac put out a record, we finished it in June 2006. It wasn't actually in the stores until June of the following year. It took an entire calendar year for that record to inch its way through the production, manufacturing and distribution steps and get into the store. I'm impressed when I see bands taking advantage of these efficiencies that we're allowed now. That's something that gives me great confidence about the way bands are going to function in the future.

μετα μιλα για το internet, και το ραδιοφωνο σαν μεσα

Για οποιον ενδιαφερεται εδω ολοκληρη η συνεντευξη
http://www.gq.com/blogs/the-q/2010/09/steve-albini.html