49o Φεστιβάλ Κινηματογραφου Θεσσαλονίκης
- Thread starter Larry
- Start date
ΠΟΤΑΚΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
Supreme Member
Απάντηση: Φεστιβάλ είσαι και φαίνεσαι
Παρακάτω θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω μια γενικότερη άποψη για τα τι ξεχώρισε και τι συνέβη στο 49ο διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Ελπίζω να τα καταφέρω.
Παρακάτω θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω μια γενικότερη άποψη για τα τι ξεχώρισε και τι συνέβη στο 49ο διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Ελπίζω να τα καταφέρω.
Σπύρος Σούρλας
AVClub Fanatic
Απάντηση: Φεστιβάλ είσαι και φαίνεσαι
Καλά γύρισες μέ τέτοιο θέμα??
Θα βάλεις δηλαδή τον Stelio και μένα στά ´χαρακώματα´???:BDGBGDB55:
Πέρα απο την πλάκα αναμένω την ταινία τού Τεό με ενδιαφέρον.
Αλλως τε πάντα τίς βλέπω ακόμα και εάν μέ ζορίζουν πιά.
Anyway...
Welcome Back.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Καλά γύρισες μέ τέτοιο θέμα??
Θα βάλεις δηλαδή τον Stelio και μένα στά ´χαρακώματα´???:BDGBGDB55:
Πέρα απο την πλάκα αναμένω την ταινία τού Τεό με ενδιαφέρον.
Αλλως τε πάντα τίς βλέπω ακόμα και εάν μέ ζορίζουν πιά.
Anyway...
Welcome Back.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Δημήτρης Ιωάννου
AVClub Fanatic
Απάντηση: Φεστιβάλ είσαι και φαίνεσαι
Βέπω να γίνεται "Teo s'agapo" παλι, με τον Στέλιο στο καναβάτσο..:BDGBGDB55:
Μπιενβενί μεσιέ Ποτακίδ.!
perator:
Βέπω να γίνεται "Teo s'agapo" παλι, με τον Στέλιο στο καναβάτσο..:BDGBGDB55:
Μπιενβενί μεσιέ Ποτακίδ.!
perator:
ΠΟΤΑΚΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
Supreme Member
Απάντηση: Φεστιβάλ είσαι και φαίνεσαι
Μέρα πρώτη
Τα φώτα ανάβουν . Ένας ψιλοπανικός . όλοι τρέχουν για τελετή έναρξης αλλά και για να εξασφαλίσουν το πολυπόθητο χαρτάκι που θα τους βάλει στην αίθουσα όπου θα προβληθεί η νέα ταινία του Darren Aronofsky με τίτλο ¨ Ο ΠΑΛΑΙΣΤΗΣ ¨ . Εγώ μετα βίας πρόλαβα να πάρω την διαπίστευση μου και να εισχωρήσω στα κλεφτά την τελευταία στιγμή στην ταινία . Σ αυτή πρωταγωνιστεί ο Mickey Rourke υποδυόμενος έναν πρώην πετυχημένο παλαιστή που οι συνθήκες τον επαναφέρουν στο ρινγκ μετά από 25 χρόνια αποχής. Ο κατάλληλος άνθρωπος στον κατάλληλο ρόλο . Κάντε του τη μάπα αγνώριστη ( όχι πώς δεν είναι κιόλας) Μαζί του οι Marisa Tomei και Evan Rachel Wood. Ο Ντάρεν για μια φορά ακόμα μας έκανε υπερήφανους που επέλεξε να φέρει την ταινία του στο φεστιβάλ μας αλλά και επιβεβαίωσε πώς πρόκειται για έναν πραγματικά μεγάλο καλλιτέχνη . Κάθε χρόνο και καλύτερος
Μέρα πρώτη
Τα φώτα ανάβουν . Ένας ψιλοπανικός . όλοι τρέχουν για τελετή έναρξης αλλά και για να εξασφαλίσουν το πολυπόθητο χαρτάκι που θα τους βάλει στην αίθουσα όπου θα προβληθεί η νέα ταινία του Darren Aronofsky με τίτλο ¨ Ο ΠΑΛΑΙΣΤΗΣ ¨ . Εγώ μετα βίας πρόλαβα να πάρω την διαπίστευση μου και να εισχωρήσω στα κλεφτά την τελευταία στιγμή στην ταινία . Σ αυτή πρωταγωνιστεί ο Mickey Rourke υποδυόμενος έναν πρώην πετυχημένο παλαιστή που οι συνθήκες τον επαναφέρουν στο ρινγκ μετά από 25 χρόνια αποχής. Ο κατάλληλος άνθρωπος στον κατάλληλο ρόλο . Κάντε του τη μάπα αγνώριστη ( όχι πώς δεν είναι κιόλας) Μαζί του οι Marisa Tomei και Evan Rachel Wood. Ο Ντάρεν για μια φορά ακόμα μας έκανε υπερήφανους που επέλεξε να φέρει την ταινία του στο φεστιβάλ μας αλλά και επιβεβαίωσε πώς πρόκειται για έναν πραγματικά μεγάλο καλλιτέχνη . Κάθε χρόνο και καλύτερος
ΠΟΤΑΚΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
Supreme Member
Απάντηση: Φεστιβάλ είσαι και φαίνεσαι
η συνέχεια αύριο παιδιά καθώς φεύγω για την τελετή απονομής
η συνέχεια αύριο παιδιά καθώς φεύγω για την τελετή απονομής
Kosh
AVClub Fanatic
Η ασπρόμαυρη ταινία διάρκειας μόλις 70 λεπτών με τίτλο «Εκεί πέρα» του 35χρονου Ιρανού Αμπντολρεζά Καχανί είναι η «μεγάλη νικήτρια» του 49ου Φεστιβαλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης που ολοκληρώθηκε απόψε. Η ταινία «Εκεί πέρα» κρίθηκε ως καλύτερη ταινία μεγάλου μήκους και έλαβε τον Χρυσό Αλέξανδρο που συνοδεύεται με το χρηματικό έπαθλο των 37.000 ευρώ.
Το Ειδικό βραβείο της κριτικής επιτροπής και τον Αργυρό Αλέξανδρο που συνοδέυεται από το χρηματικό έπαθλο των 22.000 ευρώ έλαβε η ταινία του Ανντριάν Σιταρού (συμπαραγωγή Ρουμανίας - Γαλλίας) με τίτλο «Κυριακάτικο ψάρεμα».
Το βραβείο σκηνοθεσίας έλαβε η σκηνοθέτης Σελίνα Μούργκα από την Αργεντινή για την ταινίας της «Μια εβδομάδα μόνοι».
Το βραβείο σεναρίου έλαβε ο αυστραλός σκηνοθέτης και σεναριογράφος της ταινίας «Τρία τυφλά ποντίκια».
Το βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού έλαβαν εξ ημισείας οι Ιωάννα Φλόρα και Μαρία Ντινουλέσκου από τη Ρουμανία για τη συμμετοχή τους στην ταινία «Κυριακάτικο Ψάρεμα».
Το βραβείο Καλύτερου ηθοποιού δόθηκε εξ ημισείας τους Σιντ Λουκέρο και Εμίλιο Γκαρσία για τη συμμετοχή τους στην ταινία «Ο τρόφιμος» από τις Φιλιππίνες.
Βραβείο καλλιτεχνικού επιτεύγματος δόθηκε στο σκηνοθέτ6η Σάμπολτς Τολνάι για την ταινία «Η κλεψύδρα».
Ειδική μνεία δόθηκε στο σκηνοθέτη Ντιαστέμ από τη Γαλλία για την ταινία «Ο θόρυβος των άλλων γύρω μας»
Το Βραβείο της Βουλής των Ελλήνων «ανθρώπινες αξίες» που συνοδεύεται από το χρηματικό έπαθλο των 15.000 ευρώ, απονεμήθηκε στην ταινία «Τέζα» του Χαϊλέ Γκερίμα από τη Γερμανία με το σκεπτικό ότι «η ταινία με τρυφερότητα και χιούμορ, με σκηνοθετική ευρηματικότητα και έξοχες ερμηνείες των νεαρών ερασιτεχνών πρωταγωνιστών της, προάγει το αίτημα της ανθρώπινης ζεστασιάς και επικοινωνίας»
Το βραβείο «Γυναίκα και Ισότητα Ευκαιριών» της Γενικής Γραμματείας Ισότητας του Υπουργείου Εσωτερικών, που συνοδεύεται από το χρηματικό έπαθλο των 5.500 ευρώ, απονεμήθηκε στην ταινία «Χιόνι» της Αΐντα Μπέγκιτς (συμπαραγωγη από τη Βοσνία & Ερζεγοβίνη, Γερμανία, Γαλλία, Ιράν) με το σκεπτικό ότι «η ταινία αναδεικνύει τις ανισότητες που υπάρχουν σε βάρος των γυναικών και ιδιαίτερα των κοριτσιών σε πολλές εκφράσεις της καθημερινής ζωής. Αναδεικνύει ακόμη την βιαιότητα που υφίστανται οι γυναίκες σε περιόδους πολέμου και τις συνέπειες σε βάρος τους»
Το βραβείο «Καθημερινότητα: Υπέρβαση ή Συμφιλίωση» του Υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης που συνοδεύεται από το χρηματικό έπαθλο των 15.000 ευρώ απονεμήθηκε στην ταινία «Αποχωρισμός» της Ναντίτα Ντας από την Ινδία.
Το βραβείο «Το σινεμά και η πόλη» τέλος που θεσμοθέτησε από φέτος ο Δήμος Θεσσαλονίκης και συνοδεύεται από το χρηματικό έπαθλο των 10.000 ευρώ απονέμεται στην τανία «Για το χρόνο και την πόλη» του Τέρενς Ντέιβις από τη Μ.Βρετανία.
kathimerini.gr
Το Ειδικό βραβείο της κριτικής επιτροπής και τον Αργυρό Αλέξανδρο που συνοδέυεται από το χρηματικό έπαθλο των 22.000 ευρώ έλαβε η ταινία του Ανντριάν Σιταρού (συμπαραγωγή Ρουμανίας - Γαλλίας) με τίτλο «Κυριακάτικο ψάρεμα».
Το βραβείο σκηνοθεσίας έλαβε η σκηνοθέτης Σελίνα Μούργκα από την Αργεντινή για την ταινίας της «Μια εβδομάδα μόνοι».
Το βραβείο σεναρίου έλαβε ο αυστραλός σκηνοθέτης και σεναριογράφος της ταινίας «Τρία τυφλά ποντίκια».
Το βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού έλαβαν εξ ημισείας οι Ιωάννα Φλόρα και Μαρία Ντινουλέσκου από τη Ρουμανία για τη συμμετοχή τους στην ταινία «Κυριακάτικο Ψάρεμα».
Το βραβείο Καλύτερου ηθοποιού δόθηκε εξ ημισείας τους Σιντ Λουκέρο και Εμίλιο Γκαρσία για τη συμμετοχή τους στην ταινία «Ο τρόφιμος» από τις Φιλιππίνες.
Βραβείο καλλιτεχνικού επιτεύγματος δόθηκε στο σκηνοθέτ6η Σάμπολτς Τολνάι για την ταινία «Η κλεψύδρα».
Ειδική μνεία δόθηκε στο σκηνοθέτη Ντιαστέμ από τη Γαλλία για την ταινία «Ο θόρυβος των άλλων γύρω μας»
Το Βραβείο της Βουλής των Ελλήνων «ανθρώπινες αξίες» που συνοδεύεται από το χρηματικό έπαθλο των 15.000 ευρώ, απονεμήθηκε στην ταινία «Τέζα» του Χαϊλέ Γκερίμα από τη Γερμανία με το σκεπτικό ότι «η ταινία με τρυφερότητα και χιούμορ, με σκηνοθετική ευρηματικότητα και έξοχες ερμηνείες των νεαρών ερασιτεχνών πρωταγωνιστών της, προάγει το αίτημα της ανθρώπινης ζεστασιάς και επικοινωνίας»
Το βραβείο «Γυναίκα και Ισότητα Ευκαιριών» της Γενικής Γραμματείας Ισότητας του Υπουργείου Εσωτερικών, που συνοδεύεται από το χρηματικό έπαθλο των 5.500 ευρώ, απονεμήθηκε στην ταινία «Χιόνι» της Αΐντα Μπέγκιτς (συμπαραγωγη από τη Βοσνία & Ερζεγοβίνη, Γερμανία, Γαλλία, Ιράν) με το σκεπτικό ότι «η ταινία αναδεικνύει τις ανισότητες που υπάρχουν σε βάρος των γυναικών και ιδιαίτερα των κοριτσιών σε πολλές εκφράσεις της καθημερινής ζωής. Αναδεικνύει ακόμη την βιαιότητα που υφίστανται οι γυναίκες σε περιόδους πολέμου και τις συνέπειες σε βάρος τους»
Το βραβείο «Καθημερινότητα: Υπέρβαση ή Συμφιλίωση» του Υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης που συνοδεύεται από το χρηματικό έπαθλο των 15.000 ευρώ απονεμήθηκε στην ταινία «Αποχωρισμός» της Ναντίτα Ντας από την Ινδία.
Το βραβείο «Το σινεμά και η πόλη» τέλος που θεσμοθέτησε από φέτος ο Δήμος Θεσσαλονίκης και συνοδεύεται από το χρηματικό έπαθλο των 10.000 ευρώ απονέμεται στην τανία «Για το χρόνο και την πόλη» του Τέρενς Ντέιβις από τη Μ.Βρετανία.
kathimerini.gr
Stergito
Μέλος Σωματείου
Επιστροφή από την τελετή λήξης-απονομής και την προβολή που ακολούθησε.
Το φετινό φεστιβάλ το χάρηκα, αλλά θα ήθελα να το χαρώ περισσότερο. Δεν πειράζει, του χρόνου στο επετειακό.
Κάποιοα βραβεία δεν αναφέρονται στην Καθημερινή. Αυτό που χάρηκα περισσότερο, ήταν το βραβείο της ένωσης τεχνικών κινηματογράφου και τηλεόρασης, που πήγε στον Αλέξανδρο Αβρανά για το "Without". Πρόκειται για το βραβείο τεχνικής αρτιότητας σε εικόνα και ήχο.
Στα της προβολής:
Είδαμε την ταινία "Frost/Nixon" του Ron Howard. Η ταινία περιγράφει το χρονικό της ιστορικής συνέντευξης που έδωσε ο παραιτηθείς πρόεδρος των ΗΠΑ, Richard Nixon στο δημοσιογράφο David Frost από τη Μ. Βρετανία.
Μας δίνει ουσιαστικά μια καταγραφή από την παραίτηση του Nixon και την ιδέα του Frost να του πάρει συνέντευξη, μέχρι και τις ημέρες της συνέντευξης και το πώς ενώ ο Nixon δείχνει να τον έχει νικήσει κατά κράτος, ο Frost καταφέρνει να κλέψει την παράσταση στο τέλος, κάνοντάς τον να εξομολογηθεί για τις πράξεις του και να δηλώσει μετάνοια στον αμερικάνικο λαό.
Πολύ καλή σκηνοθεσία, δυνατές ερμηνείες, ωραία φωτογραφία. Συνήθως οι πραγματικές ιστορίες χάνουν όταν μεταφέρονται στο πανί, αλλά αυτή ήταν σε καλό επίπεδο. Μια ταινία που σίγουρα κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Δε διεκδικεί και το χαρακτηρισμό "αριστούργημα", αλλά σίγουρα δεν ξεχνιέται με το που θα πέσουν οι τίτλοι.
Άντε και του χρόνου!
Το φετινό φεστιβάλ το χάρηκα, αλλά θα ήθελα να το χαρώ περισσότερο. Δεν πειράζει, του χρόνου στο επετειακό.
Κάποιοα βραβεία δεν αναφέρονται στην Καθημερινή. Αυτό που χάρηκα περισσότερο, ήταν το βραβείο της ένωσης τεχνικών κινηματογράφου και τηλεόρασης, που πήγε στον Αλέξανδρο Αβρανά για το "Without". Πρόκειται για το βραβείο τεχνικής αρτιότητας σε εικόνα και ήχο.
Στα της προβολής:
Είδαμε την ταινία "Frost/Nixon" του Ron Howard. Η ταινία περιγράφει το χρονικό της ιστορικής συνέντευξης που έδωσε ο παραιτηθείς πρόεδρος των ΗΠΑ, Richard Nixon στο δημοσιογράφο David Frost από τη Μ. Βρετανία.
Μας δίνει ουσιαστικά μια καταγραφή από την παραίτηση του Nixon και την ιδέα του Frost να του πάρει συνέντευξη, μέχρι και τις ημέρες της συνέντευξης και το πώς ενώ ο Nixon δείχνει να τον έχει νικήσει κατά κράτος, ο Frost καταφέρνει να κλέψει την παράσταση στο τέλος, κάνοντάς τον να εξομολογηθεί για τις πράξεις του και να δηλώσει μετάνοια στον αμερικάνικο λαό.
Πολύ καλή σκηνοθεσία, δυνατές ερμηνείες, ωραία φωτογραφία. Συνήθως οι πραγματικές ιστορίες χάνουν όταν μεταφέρονται στο πανί, αλλά αυτή ήταν σε καλό επίπεδο. Μια ταινία που σίγουρα κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Δε διεκδικεί και το χαρακτηρισμό "αριστούργημα", αλλά σίγουρα δεν ξεχνιέται με το που θα πέσουν οι τίτλοι.
Άντε και του χρόνου!
Last edited:
Stellios papa
AVClub Fanatic
Απάντηση: Φεστιβάλ είσαι και φαίνεσαι
κοιτα ...πες οτι θελεις
αλλα μην πεις τιποτα για τον Τεο ...:damnyou:
ακους εκει ...παω για την τελετη απονομης ...:award:
και εμεις εδω τιποτε
φθασαμε στο σημειο οι βορειοι να βλεπουν πρωτοι Τεο :argue:
χαλασε ο κοσμος
:smash:
κοιτα ...πες οτι θελεις
αλλα μην πεις τιποτα για τον Τεο ...:damnyou:
ακους εκει ...παω για την τελετη απονομης ...:award:
και εμεις εδω τιποτε
φθασαμε στο σημειο οι βορειοι να βλεπουν πρωτοι Τεο :argue:
χαλασε ο κοσμος
:smash:
ΠΟΤΑΚΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
Supreme Member
Απάντηση: Φεστιβάλ είσαι και φαίνεσαι
Μέρα Δεύτερη
Είμαι απ το πρωί εκεί και βλέπω ταινίες όπου βρεθώ και σταθώ . Για αρχή ένα ρουμανικό φιλμ με τίτλο Κυριακάτικο Ψάρεμα ( Hooked) σε σκηνοθεσία Adrian Sitaru .
Η ιστορία μας αρχίζει με ένα παράνομο ζευγάρι που ξεκινά μια Κυριακή πρωί με τα αυτοκίνητο για ψάρεμα . Στην διαδρομή ο άντρας προσπαθεί να πείσει την γυναίκα να παρατήσει τον άντρα της και να ζήσει μαζί του. Κάπου εκεί θα χτυπήσουν μια κοπέλα που πετάχτηκε απ το πουθενά . Μες τον πανικό τους αποφασίζουν να ξεφορτωθούν το πτώμα κάπου στο δάσος . Έλα όμως που η κοπέλα που εκ τον υστέρων θ αποδειχθεί πόρνη συνέρχεται. Έτσι όλοι μαζί θα πάν στην ακτή για ψάρεμα σαν μια ωραία παρέα . Εκεί θα δημιουργηθούν καταστάσεις που θα βάλουν τα ζευγάρι να αναθεωρήσει τον έρωτα του . Όλη η ταινία γυρισμένη με μονοπλανο και με την κάμερα στο χέρι . Μάλιστα τα ευρηματικά κόλπα του σκηνοθέτη ν ακολουθεί την κάθε κίνηση των πρωταγωνιστών με την κάμερα φαντάζουν έξυπνα μεν κουράζουν όμως λόγο της επανάληψης σχεδόν σε κάθε σκηνή . Σε γενικές γραμμές μια ερασιτεχνική ταινία που η πρώτη του Sitaru που εμένα μου έδωσε την εντύπωση πώς γυρίσθηκε για πλάκα Η άποψη μου αυτή βέβαια έρχεται σε αντίθεση με την πλειοψηφία του κοινού που την εκθείασε και μάλιστα σε κλειστούς κύκλους συζητιέται ακόμα και η βράβευση της..
Μέρα Δεύτερη
Είμαι απ το πρωί εκεί και βλέπω ταινίες όπου βρεθώ και σταθώ . Για αρχή ένα ρουμανικό φιλμ με τίτλο Κυριακάτικο Ψάρεμα ( Hooked) σε σκηνοθεσία Adrian Sitaru .
Η ιστορία μας αρχίζει με ένα παράνομο ζευγάρι που ξεκινά μια Κυριακή πρωί με τα αυτοκίνητο για ψάρεμα . Στην διαδρομή ο άντρας προσπαθεί να πείσει την γυναίκα να παρατήσει τον άντρα της και να ζήσει μαζί του. Κάπου εκεί θα χτυπήσουν μια κοπέλα που πετάχτηκε απ το πουθενά . Μες τον πανικό τους αποφασίζουν να ξεφορτωθούν το πτώμα κάπου στο δάσος . Έλα όμως που η κοπέλα που εκ τον υστέρων θ αποδειχθεί πόρνη συνέρχεται. Έτσι όλοι μαζί θα πάν στην ακτή για ψάρεμα σαν μια ωραία παρέα . Εκεί θα δημιουργηθούν καταστάσεις που θα βάλουν τα ζευγάρι να αναθεωρήσει τον έρωτα του . Όλη η ταινία γυρισμένη με μονοπλανο και με την κάμερα στο χέρι . Μάλιστα τα ευρηματικά κόλπα του σκηνοθέτη ν ακολουθεί την κάθε κίνηση των πρωταγωνιστών με την κάμερα φαντάζουν έξυπνα μεν κουράζουν όμως λόγο της επανάληψης σχεδόν σε κάθε σκηνή . Σε γενικές γραμμές μια ερασιτεχνική ταινία που η πρώτη του Sitaru που εμένα μου έδωσε την εντύπωση πώς γυρίσθηκε για πλάκα Η άποψη μου αυτή βέβαια έρχεται σε αντίθεση με την πλειοψηφία του κοινού που την εκθείασε και μάλιστα σε κλειστούς κύκλους συζητιέται ακόμα και η βράβευση της..
ΠΟΤΑΚΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
Supreme Member
Απάντηση: Φεστιβάλ είσαι και φαίνεσαι
Μέρα τρίτη
Μετά από τους πρωινούς καφέδες και μπόλικη συζήτηση ξεκίνησα με την ταινία CORDERO DE DIOS - Lamb_of_God και κατ ελληνιστί ¨Ο αμνός του Θεού¨
Μια ενδιαφέρουσα ταινία με έντονες πολιτικές πινελιές , με δομή στο σενάριο , με πολύ καλές ερμηνείες και σχετικά γρήγορο ρυθμό και αρκετά ξεσπάσματα . ´ Πολλά τα ονόματα και ίσος κάποιος να μπερδευτεί με αυτό.
Γενικότερα μια ταινία που μπορεί να παρακολουθήσει άνετα ακόμα και ο ανεκπαίδευτος θεατής . Προτείνεται αλλά όχι ανεπιφύλακτα .
Μπουένος Άιρες. 2002, η οικονομικής κρίσης στην Αργεντινή έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις , Ένας συνταξιούχος χειρουργός, πέφτει θύμα απαγωγής στο .Η 30χρονη εγγονή του μαζί με την μητέρα της αναλαμβάνουν να διαπραγματευτούν με τους απαγωγείς για τα λύτρα. Με το γεγονός αυτό έρχονται στην επιφάνεια γεγονότα του παρελθόντος όπου οι παραστρατιωτικές δυνάμεις είχαν απαγάγει την μητέρα τον πατέρας της τριαντάχρονης και η ανάμιξη του παππού στην ιστορία εκείνη .
Μέρα τρίτη
Μετά από τους πρωινούς καφέδες και μπόλικη συζήτηση ξεκίνησα με την ταινία CORDERO DE DIOS - Lamb_of_God και κατ ελληνιστί ¨Ο αμνός του Θεού¨
Μια ενδιαφέρουσα ταινία με έντονες πολιτικές πινελιές , με δομή στο σενάριο , με πολύ καλές ερμηνείες και σχετικά γρήγορο ρυθμό και αρκετά ξεσπάσματα . ´ Πολλά τα ονόματα και ίσος κάποιος να μπερδευτεί με αυτό.
Γενικότερα μια ταινία που μπορεί να παρακολουθήσει άνετα ακόμα και ο ανεκπαίδευτος θεατής . Προτείνεται αλλά όχι ανεπιφύλακτα .
Μπουένος Άιρες. 2002, η οικονομικής κρίσης στην Αργεντινή έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις , Ένας συνταξιούχος χειρουργός, πέφτει θύμα απαγωγής στο .Η 30χρονη εγγονή του μαζί με την μητέρα της αναλαμβάνουν να διαπραγματευτούν με τους απαγωγείς για τα λύτρα. Με το γεγονός αυτό έρχονται στην επιφάνεια γεγονότα του παρελθόντος όπου οι παραστρατιωτικές δυνάμεις είχαν απαγάγει την μητέρα τον πατέρας της τριαντάχρονης και η ανάμιξη του παππού στην ιστορία εκείνη .
ΠΟΤΑΚΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
Supreme Member
Απάντηση: Φεστιβάλ είσαι και φαίνεσαι
Μέρα τρίτη
( μέρος δεύτερο)
Μια από τις σημαντικότερες ελληνικές συμμετοχές του φεστιβάλ είναι και η παρακάτω
Without
Το χρονικό μιας τελειωμένης κατάστασης
Έτος: 2008
Σκηνοθεσία : Αλέξανδρος Αβρανάς
Σενάριο : Αλέξανδρος Αβρανάς – Ιωάννα Ράπτη
Φωτογραφία : Ηλίας Κωνσταντακόπουλος
Μουσική : Κωνσταντίνος Βήτα
Πρωταγωνιστούν:Βασίλης Ανδρέου ,Ευη Σαουλίδου, Κωνσταντίνος Γιάνναρης ….
Ο δημιουργός:
Ο Αλέξανδρος Αβρανάς γεννημένος στη Λάρισα το 77 ξεκίνησε στην καλλιτεχνική του πορεία ως γλύπτης . Από τα 2001 έως και σήμερα έχει εκθέσει έργα του σε πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό . Πίσω από την κάμερα μπήκε για πρώτη φορά το 2003 για να φτάσει στην πρώτη του ταινία μικρού μήκους το 2005 με τίτλο Beside. Ακολούθησαν άλλες δυο μικρού μήκους το Harry Together (2006 και το Pic – nic (2007). Επόμενες δουλειές του δυο ντοκιμαντέρ , Ελευσίνα ( 2007) και Τόποι (2008) Το Without ουσιαστικά είναι η πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους .
Το έργο
Μια ταινία που έρχεται να μας θυμίσει την έννοια του κινηματογράφου κάτι που τα τελευταία τείνουμε να ξεχάσουμε.. Ο κινηματογράφος ως κύριο συστατικό του έχει την εικόνα . Ως εκ τούτου η εικόνα είναι αυτή που θα μας τα πει όλα . Αν ο δημιουργός της μπορεί να μας περάσει όλα αυτά που θέλει μέσο της εικόνας , τα λόγια περισσεύουν. Κάτι τέτοιο συμβαίνει στην περίπτωση του Αλέξανδρου Αβρανά . Εξαιρετική κινηματογράφηση που αγγίζει τα όρια της τελειότητας . Κάδρα βγαλμένα από τα μέλλον. Το σινεμά του αύριο με την αύρα του χθες.. Στα συν και η υπέροχη μουσική του Κων. Βήτα που ακολουθεί αρμονικά τον ρυθμό με μαγικό τρόπο. Ίσος από τις καλύτερες δουλειές που είδα φέτος. Μακάρι να βλέπαμε πιο συχνά τέτοια δείγματα κινηματογράφου και για να γίνω λίγο πιο αισιόδοξος είθε να γίνουν και ο κανόνας αν και αυτό φαντάζει αρκετά ουτοπικό .
Η ταινία
Ο γάμος λεν σκωτώνει τον έρωτα . Η ρουτίνα της καθημερινότητας εισβάλει στις σχέσεις μας και συνθλίβει ότι όμορφο υπάρχει . Μικρά ασήμαντα καθημερινά πράγματα θεωρούνται σημαντικά κι εκτοπίζουν άλλα σημαντικότερα χρόνο με τα χρόνο . Μια τέτοια κατάσταση βιώνει και το ζευγάρι της ιστορίας μας . Η καταστροφή είναι ορατή και πλησιάζει όλο και πιο κοντά. Τα βλέμματα χαμένα δεν διασταυρώνονται πουθενά . Οι λέξεις απλά για να υπάρχουν και η ζωή συνεχίζεται . Για πόσο όμως ? Μικρά ξεσπάσματα και μπόλικα πακέτα τσιγάρα είναι τα λοιπά στοιχεία που συνθέτουν το πάζλ της παρακμής . Το όλο σκηνικό βγαλμένο απ το παρελθόν σε μια σύγχρονη εποχή . Τι σημασία όμως έχει αυτό μπρος στο ατελείωτο τίποτα που αντικρίζουμε καθημερινά . Το τέλος πλησιάζει και δυστυχώς είναι μη αναστρέψιμο .
¨ένα μεγάλο μπράβο στον Αλέξανδρο Αρβανά και τους συνεργάτες του
ΕΓΩ ΦΕΥΓΩ ΤΩΡΑ
http://www.youtube.com/watch?v=hE0qOU7TU7Q
Μέρα τρίτη
( μέρος δεύτερο)
Μια από τις σημαντικότερες ελληνικές συμμετοχές του φεστιβάλ είναι και η παρακάτω
Without
Το χρονικό μιας τελειωμένης κατάστασης
Έτος: 2008
Σκηνοθεσία : Αλέξανδρος Αβρανάς
Σενάριο : Αλέξανδρος Αβρανάς – Ιωάννα Ράπτη
Φωτογραφία : Ηλίας Κωνσταντακόπουλος
Μουσική : Κωνσταντίνος Βήτα
Πρωταγωνιστούν:Βασίλης Ανδρέου ,Ευη Σαουλίδου, Κωνσταντίνος Γιάνναρης ….
Ο δημιουργός:
Ο Αλέξανδρος Αβρανάς γεννημένος στη Λάρισα το 77 ξεκίνησε στην καλλιτεχνική του πορεία ως γλύπτης . Από τα 2001 έως και σήμερα έχει εκθέσει έργα του σε πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό . Πίσω από την κάμερα μπήκε για πρώτη φορά το 2003 για να φτάσει στην πρώτη του ταινία μικρού μήκους το 2005 με τίτλο Beside. Ακολούθησαν άλλες δυο μικρού μήκους το Harry Together (2006 και το Pic – nic (2007). Επόμενες δουλειές του δυο ντοκιμαντέρ , Ελευσίνα ( 2007) και Τόποι (2008) Το Without ουσιαστικά είναι η πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους .
Το έργο
Μια ταινία που έρχεται να μας θυμίσει την έννοια του κινηματογράφου κάτι που τα τελευταία τείνουμε να ξεχάσουμε.. Ο κινηματογράφος ως κύριο συστατικό του έχει την εικόνα . Ως εκ τούτου η εικόνα είναι αυτή που θα μας τα πει όλα . Αν ο δημιουργός της μπορεί να μας περάσει όλα αυτά που θέλει μέσο της εικόνας , τα λόγια περισσεύουν. Κάτι τέτοιο συμβαίνει στην περίπτωση του Αλέξανδρου Αβρανά . Εξαιρετική κινηματογράφηση που αγγίζει τα όρια της τελειότητας . Κάδρα βγαλμένα από τα μέλλον. Το σινεμά του αύριο με την αύρα του χθες.. Στα συν και η υπέροχη μουσική του Κων. Βήτα που ακολουθεί αρμονικά τον ρυθμό με μαγικό τρόπο. Ίσος από τις καλύτερες δουλειές που είδα φέτος. Μακάρι να βλέπαμε πιο συχνά τέτοια δείγματα κινηματογράφου και για να γίνω λίγο πιο αισιόδοξος είθε να γίνουν και ο κανόνας αν και αυτό φαντάζει αρκετά ουτοπικό .
Η ταινία
Ο γάμος λεν σκωτώνει τον έρωτα . Η ρουτίνα της καθημερινότητας εισβάλει στις σχέσεις μας και συνθλίβει ότι όμορφο υπάρχει . Μικρά ασήμαντα καθημερινά πράγματα θεωρούνται σημαντικά κι εκτοπίζουν άλλα σημαντικότερα χρόνο με τα χρόνο . Μια τέτοια κατάσταση βιώνει και το ζευγάρι της ιστορίας μας . Η καταστροφή είναι ορατή και πλησιάζει όλο και πιο κοντά. Τα βλέμματα χαμένα δεν διασταυρώνονται πουθενά . Οι λέξεις απλά για να υπάρχουν και η ζωή συνεχίζεται . Για πόσο όμως ? Μικρά ξεσπάσματα και μπόλικα πακέτα τσιγάρα είναι τα λοιπά στοιχεία που συνθέτουν το πάζλ της παρακμής . Το όλο σκηνικό βγαλμένο απ το παρελθόν σε μια σύγχρονη εποχή . Τι σημασία όμως έχει αυτό μπρος στο ατελείωτο τίποτα που αντικρίζουμε καθημερινά . Το τέλος πλησιάζει και δυστυχώς είναι μη αναστρέψιμο .
¨ένα μεγάλο μπράβο στον Αλέξανδρο Αρβανά και τους συνεργάτες του
ΕΓΩ ΦΕΥΓΩ ΤΩΡΑ
http://www.youtube.com/watch?v=hE0qOU7TU7Q
ΠΟΤΑΚΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
Supreme Member
Απάντηση: Φεστιβάλ είσαι και φαίνεσαι
Μέρα τέταρτη
Κάνω ρεπό και βλέπω ελάχιστα πράματα στο market σε Prive προβολή όπως το sugar μια αδιάφορη αμερικάνικη παραγωγή για το Όνειρο ενός παίκτη του Μπειζμπολ και το Helen βρετανό-Ιρλανδική παραγωγή με καλή φωτογραφία και σκηνοθεσία αλλά χωρίς ουσία. . Το βράδυ μπίρες στην αποθήκη Γ’ όπως κάθε βράδυ .
Μέρα τέταρτη
Κάνω ρεπό και βλέπω ελάχιστα πράματα στο market σε Prive προβολή όπως το sugar μια αδιάφορη αμερικάνικη παραγωγή για το Όνειρο ενός παίκτη του Μπειζμπολ και το Helen βρετανό-Ιρλανδική παραγωγή με καλή φωτογραφία και σκηνοθεσία αλλά χωρίς ουσία. . Το βράδυ μπίρες στην αποθήκη Γ’ όπως κάθε βράδυ .
Stergito
Μέλος Σωματείου
Re: Φεστιβάλ είσαι και φαίνεσαι
Έχω να δω τέτοιο χειρισμό κάμερας πολύ καιρό!
Βγήκαμε μαγεμένοι από την αίθουσα...
Απλά απίστευτο!
Έχω να δω τέτοιο χειρισμό κάμερας πολύ καιρό!
Βγήκαμε μαγεμένοι από την αίθουσα...
ΠΟΤΑΚΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
Supreme Member
Απάντηση: Φεστιβάλ είσαι και φαίνεσαι
Μέρα Πέμπτη
παρακολούθησα δυο ταινίες η μια εκ αυτών Γιαπωνέζικη . Και δεν μιλάμε παρά για την πλέον σημαντική παρουσία στο φετινό φεστιβάλ Η νέα δημιουργία του πολύ αγαπητού στο ελληνικό κοινό Τακέσι Κιτάνο .
Της προβολής προηγήθηκε βράβευση του σκηνοθέτη με τον χρυσό Αλέξανδρο καθώς κι ένας ευχαριστήριος λόγος προς τους έλληνες θαυμαστές του. Εμφανώς συγκινημένος από την αγάπη του κόσμου υποσχέθηκε πώς θα ξανάρθει στην πόλη μας με την επόμενη ταινία του . Ο τίτλος αυτής Achilles and the Tortoise η αν προτιμάτε Ο Αχιλλέας και η χελώνα . Ένα άλλο πρόσωπο του Κιτάνο που ίσος να μην γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Δεν είναι όμως τυχαίο που στην χώρα του είναι κάτι σαν τον Μπέννυ Χίλ όπως πολύ σωστά επισήμανε φίλος μου ο Φώτης
Μια ανέλπιστα ευχάριστη ταινία που συνδυάζει μια ξεκαρδιστική κωμωδία μ ένα τραγικό δράμα. Κι εκεί που κρατάς το στομάχι σου απ τα γέλια σου κόβετε η ανάσα με την τραγική τροπή της ιστορίας , ένα λεπτό μετά είσαι και πάλι μες την τρελή χαρά
Η κάμερα ακολουθεί τα βήματα ενός επίδοξού αλλα ουσιασικά ατάλαντου ζωγράφου απ την νεανική έως την τρίτη ηλικία . Μια διαδρομή προς την καταξίωση που όμως δεν έρχεται ποτέ παρ όλες τις προσπάθειες του καλλιτέχνη .
http://www.youtube.com/watch?v=i1xTRU1MPLU
Μέρα Πέμπτη
παρακολούθησα δυο ταινίες η μια εκ αυτών Γιαπωνέζικη . Και δεν μιλάμε παρά για την πλέον σημαντική παρουσία στο φετινό φεστιβάλ Η νέα δημιουργία του πολύ αγαπητού στο ελληνικό κοινό Τακέσι Κιτάνο .
Της προβολής προηγήθηκε βράβευση του σκηνοθέτη με τον χρυσό Αλέξανδρο καθώς κι ένας ευχαριστήριος λόγος προς τους έλληνες θαυμαστές του. Εμφανώς συγκινημένος από την αγάπη του κόσμου υποσχέθηκε πώς θα ξανάρθει στην πόλη μας με την επόμενη ταινία του . Ο τίτλος αυτής Achilles and the Tortoise η αν προτιμάτε Ο Αχιλλέας και η χελώνα . Ένα άλλο πρόσωπο του Κιτάνο που ίσος να μην γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Δεν είναι όμως τυχαίο που στην χώρα του είναι κάτι σαν τον Μπέννυ Χίλ όπως πολύ σωστά επισήμανε φίλος μου ο Φώτης
Μια ανέλπιστα ευχάριστη ταινία που συνδυάζει μια ξεκαρδιστική κωμωδία μ ένα τραγικό δράμα. Κι εκεί που κρατάς το στομάχι σου απ τα γέλια σου κόβετε η ανάσα με την τραγική τροπή της ιστορίας , ένα λεπτό μετά είσαι και πάλι μες την τρελή χαρά
Η κάμερα ακολουθεί τα βήματα ενός επίδοξού αλλα ουσιασικά ατάλαντου ζωγράφου απ την νεανική έως την τρίτη ηλικία . Μια διαδρομή προς την καταξίωση που όμως δεν έρχεται ποτέ παρ όλες τις προσπάθειες του καλλιτέχνη .
http://www.youtube.com/watch?v=i1xTRU1MPLU
Attachments
ΠΟΤΑΚΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
Supreme Member
Απάντηση: Φεστιβάλ είσαι και φαίνεσαι
Μέρα έκτη
Η αίθουσα του Ολύμπιον ήταν κατάμεστη για την διεξαγωγή της βράβευσης με τον χρυσό Αλέξανδρο του Oliver Stone . Ακολούθησε η προβολή της νέας του ταινίας με τίτλο W και με θέμα της την πορεία την ακμή και την παρακμή του ίσος πιο αμφιλεγόμενου προέδρου που πέρασε ποτέ απ την Αμερική . Το όνομα αυτού George . W. Bush .
Για να είμαι ειλικρινής δεν ενθουσιαστικά απ την ταινία καθώς παρουσίαζε τον Bush ως έναν αφελή Χωριάτη που χάριν του πατέρα του εισέβαλλε στην πολιτική και σκαρφάλωσε στο ανώτατο σκαλί της εξουσίας κάτι όχι και τόσο δύσκολο στην Αμερική που πολλάκις έχει αποδείξει πώς εκεί μπορούν και οι ηλίθιοι να φτάσουν στην κορυφή . Παρόλη όμως την προβολή της αφέλειας του ο Stone ήταν αρκετά επιεικής μαζί του και μάλιστα σε στιγμές έμοιαζε να τον συμπονά παρουσιάζοντας τον ως θύμα των καταστάσεων και του συστήματος και ότι ίσος πρέπει και να τον λυπηθούμε. Βέβαια σε σχετική ερώτηση που του έγινε από νεαρό θεατή απάντησε πώς δεν είναι έτσι τα πράγματα και ότι ο Bush είναι επικίνδυνος και ότι κάποια στιγμή θα τον ξαναβρούμε μπροστά μας . Για μένα μια αδύναμη ταινία που ελάχιστο ενδιαφέρω μπορεί να προκαλέσει σον θεατή .
http://www.youtube.com/watch?v=fevUp9j1DHc
Μέρα έκτη
Η αίθουσα του Ολύμπιον ήταν κατάμεστη για την διεξαγωγή της βράβευσης με τον χρυσό Αλέξανδρο του Oliver Stone . Ακολούθησε η προβολή της νέας του ταινίας με τίτλο W και με θέμα της την πορεία την ακμή και την παρακμή του ίσος πιο αμφιλεγόμενου προέδρου που πέρασε ποτέ απ την Αμερική . Το όνομα αυτού George . W. Bush .
Για να είμαι ειλικρινής δεν ενθουσιαστικά απ την ταινία καθώς παρουσίαζε τον Bush ως έναν αφελή Χωριάτη που χάριν του πατέρα του εισέβαλλε στην πολιτική και σκαρφάλωσε στο ανώτατο σκαλί της εξουσίας κάτι όχι και τόσο δύσκολο στην Αμερική που πολλάκις έχει αποδείξει πώς εκεί μπορούν και οι ηλίθιοι να φτάσουν στην κορυφή . Παρόλη όμως την προβολή της αφέλειας του ο Stone ήταν αρκετά επιεικής μαζί του και μάλιστα σε στιγμές έμοιαζε να τον συμπονά παρουσιάζοντας τον ως θύμα των καταστάσεων και του συστήματος και ότι ίσος πρέπει και να τον λυπηθούμε. Βέβαια σε σχετική ερώτηση που του έγινε από νεαρό θεατή απάντησε πώς δεν είναι έτσι τα πράγματα και ότι ο Bush είναι επικίνδυνος και ότι κάποια στιγμή θα τον ξαναβρούμε μπροστά μας . Για μένα μια αδύναμη ταινία που ελάχιστο ενδιαφέρω μπορεί να προκαλέσει σον θεατή .
http://www.youtube.com/watch?v=fevUp9j1DHc
Last edited:
ΠΟΤΑΚΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
Supreme Member
Απάντηση: Φεστιβάλ είσαι και φαίνεσαι
Έκτη μέρα
( δεύτερο μέρος)
Επόμενη ταινία αυτή του Βαγγέλης Σεϊτανίδης με τίτλο Κάτω από το μακιγιάζ σου . Μια ταινία μυθοπλασίας που ακροβατεί ανάμεσα στο σοβαρό και αστείο . Αρκετές ήταν οι φορές που τα όρια ξεπεράστηκαν και χανόταν ο έλεγχος . Το δε σενάριο εμένα προσωπικά εκτός από υπερβολικό μου φάνηκε και αρκετά αδούλευτο . Υπήρχαν στιγμές που μπέρδευαν το θεατή και δεν ήξερε αν πρέπει να γελάσει η όχι . Και σ αυτό συνέβαλαν και οι πρωταγωνιστές καθώς και εκεί είχε χαθεί ο έλεγχος ., με εξαίρεση την Βάνα Πεφάνη που όντως ήταν και φαίνονταν η τραγική φιγούρα της ιστορίας . Ενώ υπήρχε ένα καλό feedback στο story έμεινε ανεκμετάλλευτο η αν θέλετε χειρίστηκε τέλειος λανθασμένο τρόπο .
Έκτη μέρα
( δεύτερο μέρος)
Επόμενη ταινία αυτή του Βαγγέλης Σεϊτανίδης με τίτλο Κάτω από το μακιγιάζ σου . Μια ταινία μυθοπλασίας που ακροβατεί ανάμεσα στο σοβαρό και αστείο . Αρκετές ήταν οι φορές που τα όρια ξεπεράστηκαν και χανόταν ο έλεγχος . Το δε σενάριο εμένα προσωπικά εκτός από υπερβολικό μου φάνηκε και αρκετά αδούλευτο . Υπήρχαν στιγμές που μπέρδευαν το θεατή και δεν ήξερε αν πρέπει να γελάσει η όχι . Και σ αυτό συνέβαλαν και οι πρωταγωνιστές καθώς και εκεί είχε χαθεί ο έλεγχος ., με εξαίρεση την Βάνα Πεφάνη που όντως ήταν και φαίνονταν η τραγική φιγούρα της ιστορίας . Ενώ υπήρχε ένα καλό feedback στο story έμεινε ανεκμετάλλευτο η αν θέλετε χειρίστηκε τέλειος λανθασμένο τρόπο .
Attachments
ΠΟΤΑΚΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
Supreme Member
Απάντηση: Φεστιβάλ είσαι και φαίνεσαι
Μέρα έβδομη
Το φεστιβάλ δυστυχώς η ευτυχώς οδεύει προς το τέλος του. Η 7η ημέρα με βρήκε να παρακολουθώ μιάμιση μόνο ταινία ένεκα επαγγελματικών και οικογενειακών υποχρεώσεων. Η πρώτη και ολόκληρη ήταν το Φιλιππίνεζικο ( μετά τις οικιακές βοηθούς έχουμε και σινεμά ) SERBIS - σέρβις του Μπριγιάντε Μεντόζα. Ξεκινώντας το φιλμ μας αρπάζει απ τα μαλλιά και μας βουτά με την μια στον λάκκο με τα σκατά και μας πιέζει μέχρι να φτάσουμε στον πάτο κι ακόμα παρακάτω ενώ εμείς και καθ όλη την διάρκεια της ταινίας αγωνιζόμαστε να επιπλεύσουμε στην επιφάνεια . Κι όσο δεν τα καταφέρνουμε τόσο μας αρέσει και το γουστάρουμε τρελά. Το σκηνικό ένα παλιό πολυώροφο κτίριο - Σινεμά - εστιατόρια - μπουρδέλο κάπου στο κέντρο μιας ταλαιπωρημένης παρακμιακής πόλης .Η οχλαγωγία να σου τρυπά τα αυτιά ενώ η δυσωδία σχεδόν περνά απ το πανί στην αίθουσα γυρίζοντας σου τα άντερα ανάποδα . Μια οικογένεια ζει και εργάζεται μέσα σ αυτόν τον άθλο κινηματογράφο που προβάλει τσόντες Β' και βάλε διαλογής για μερακλήδες θεατές καλή ώρα σας κι εμάς. Εννοείται πώς κατά την διάρκεια των προβολών προσφέρεται πασατέμπο , αναψυκτικά αλλά και στοματικό service από επαγγελματίες του είδους και των τριών φύλων ( ανήρ – γυνή κι ανάμικτο). Με μικρά αλλά αρκετά ξεσπάσματα χιούμορ ο δημιουργός της καταφέρνει να μας διασκεδάσει παρ όλη την βαριά και άθλια(με την καλή έννοια αν γίνετε αυτό) ατμόσφαιρα . Στην δημιουργία αυτής της ευχάριστης όπως προανέφερα ατμόσφαιρας συμβάλει σε μέγιστο βαθμό και η έλλειψη μουσικής επένδυσης . Δεν ακούς σε κανένα σημείο μουσική παρά μόνο τα αυτοκίνητα στο δρόμο που κορνάρουν , μαρσάρουν , σπινάρουν και όλα τα άρουν . Δεν ψάχνουμε αρχή , μέση και τέλος , ο σκηνοθέτης απλά καταγράφει μια σκληρή πραγματικότητα της χώρας του και τίποτε άλλο. Τρελή ταινία
ΜΕ άρεσε ΣΕ λέω !
Αν κάποιος ήθελε να περιγράψει με δυο λόγια την ταινία αυτή θα έλεγε: ΤΗΣ ΠΟΥΤΑΝΑΣ ΤΟ ΚΑΓΚΕΛΟ ( μετα συγχωρήσεως)
http://www.youtube.com/watch?v=Ksnh9k1MG9g
Μέρα έβδομη
Το φεστιβάλ δυστυχώς η ευτυχώς οδεύει προς το τέλος του. Η 7η ημέρα με βρήκε να παρακολουθώ μιάμιση μόνο ταινία ένεκα επαγγελματικών και οικογενειακών υποχρεώσεων. Η πρώτη και ολόκληρη ήταν το Φιλιππίνεζικο ( μετά τις οικιακές βοηθούς έχουμε και σινεμά ) SERBIS - σέρβις του Μπριγιάντε Μεντόζα. Ξεκινώντας το φιλμ μας αρπάζει απ τα μαλλιά και μας βουτά με την μια στον λάκκο με τα σκατά και μας πιέζει μέχρι να φτάσουμε στον πάτο κι ακόμα παρακάτω ενώ εμείς και καθ όλη την διάρκεια της ταινίας αγωνιζόμαστε να επιπλεύσουμε στην επιφάνεια . Κι όσο δεν τα καταφέρνουμε τόσο μας αρέσει και το γουστάρουμε τρελά. Το σκηνικό ένα παλιό πολυώροφο κτίριο - Σινεμά - εστιατόρια - μπουρδέλο κάπου στο κέντρο μιας ταλαιπωρημένης παρακμιακής πόλης .Η οχλαγωγία να σου τρυπά τα αυτιά ενώ η δυσωδία σχεδόν περνά απ το πανί στην αίθουσα γυρίζοντας σου τα άντερα ανάποδα . Μια οικογένεια ζει και εργάζεται μέσα σ αυτόν τον άθλο κινηματογράφο που προβάλει τσόντες Β' και βάλε διαλογής για μερακλήδες θεατές καλή ώρα σας κι εμάς. Εννοείται πώς κατά την διάρκεια των προβολών προσφέρεται πασατέμπο , αναψυκτικά αλλά και στοματικό service από επαγγελματίες του είδους και των τριών φύλων ( ανήρ – γυνή κι ανάμικτο). Με μικρά αλλά αρκετά ξεσπάσματα χιούμορ ο δημιουργός της καταφέρνει να μας διασκεδάσει παρ όλη την βαριά και άθλια(με την καλή έννοια αν γίνετε αυτό) ατμόσφαιρα . Στην δημιουργία αυτής της ευχάριστης όπως προανέφερα ατμόσφαιρας συμβάλει σε μέγιστο βαθμό και η έλλειψη μουσικής επένδυσης . Δεν ακούς σε κανένα σημείο μουσική παρά μόνο τα αυτοκίνητα στο δρόμο που κορνάρουν , μαρσάρουν , σπινάρουν και όλα τα άρουν . Δεν ψάχνουμε αρχή , μέση και τέλος , ο σκηνοθέτης απλά καταγράφει μια σκληρή πραγματικότητα της χώρας του και τίποτε άλλο. Τρελή ταινία
ΜΕ άρεσε ΣΕ λέω !
Αν κάποιος ήθελε να περιγράψει με δυο λόγια την ταινία αυτή θα έλεγε: ΤΗΣ ΠΟΥΤΑΝΑΣ ΤΟ ΚΑΓΚΕΛΟ ( μετα συγχωρήσεως)
http://www.youtube.com/watch?v=Ksnh9k1MG9g
ΠΟΤΑΚΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
Supreme Member
Απάντηση: Φεστιβάλ είσαι και φαίνεσαι
Μέρα Όγδοη .
Μια από τις πιο συμβατικές ταινίες του φεστιβάλ κα ίσος απ τις αρτιότερες απ όλες τις απόψεις αλλά και τυπικότερες ήταν αυτή του Τώνη Λυκουρέση με τίτλο Σκλάβοι στα δεσμά τους. Πρόκειται για την μεταφορά του κύκνειου άσματος του Κωνσταντίου του Θεοτόκη στη μεγάλη οθόνη. Ένα βιβλίο που για μια ολόκληρη δεκαετία ο συγγραφέας πάσχιζε να ολοκληρόσει αποδίδοντας τελικά σ αυτό μια πραγματική κατάθεση ψυχής Ένα μεγάλος έρωτας που διώκεται χάρης της οικονομικής κρίσης που επήλθε στην οικογένεια της κοπέλας. Ο γάμος με τον πλούσιο και πρόσφατα πολιτευόμενο γιατρό του νησιού φαντάζει η μοναδική σωτηρία απ τα χρέη για τον Κόντε Οφιομάχου.
Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους οι
Κόντες Αλέξανδρος Γιάννης Φέρτης
Αιμιλία Βαλσάμη: Δήμητρα Ματσούκα
Αριστείδης Στεριώτης: Άκης Σακκελαρίου
Γιώργης Οφιομάχος: Χρήστος Λούλης
Μαρία Οφιομάχου: Ειρήνη Ιγγλέση
Ευλαλία Οφιομάχου: Ρηνιώ Κυριαζή
Άλκης Σωζόμενος: Κωσταντίνος Παπαχρόνης
Λουίζα Οφιομάχου: Λένα Παπαληγούρα
Σπύρος Οφιομάχος: Γιώργος Σπάνιας
Φωτεινή Σωζόμενου: Μαριέττα Σαββάνη
Μίμης Χαντρινός: Γιώργος Βούτος
Πέτρος Αθάνατος: Απόστολος Πελεκάνος
Η εξαιρετική δουλεία που έγινε στην μουσική της ταινίας οφείλετε αποκλειστικά στον Μίνωα Μάτσα που φαίνεται η Αμερική του έκανε καλό.
Ο Γιαννης Φέρτης σ ένα απαιτητικό ρόλο να ζωγραφίζει . Πολύ πιθανόν ν τιμηθεί και με το βραβείο ερμηνείας καθώς ήταν συγκλονιστικός αν και κατ εμέ λίγο περισσότερο θεατρικός απ όσο θα έπρεπε σε μια δυο σκηνές .
Σε γενικές γραμμές μια ταινία για ν την δουν άπαντες και να περάσουν καλά.
http://www.youtube.com/watch?v=HQF9OM7fwp0
Μέρα Όγδοη .
Μια από τις πιο συμβατικές ταινίες του φεστιβάλ κα ίσος απ τις αρτιότερες απ όλες τις απόψεις αλλά και τυπικότερες ήταν αυτή του Τώνη Λυκουρέση με τίτλο Σκλάβοι στα δεσμά τους. Πρόκειται για την μεταφορά του κύκνειου άσματος του Κωνσταντίου του Θεοτόκη στη μεγάλη οθόνη. Ένα βιβλίο που για μια ολόκληρη δεκαετία ο συγγραφέας πάσχιζε να ολοκληρόσει αποδίδοντας τελικά σ αυτό μια πραγματική κατάθεση ψυχής Ένα μεγάλος έρωτας που διώκεται χάρης της οικονομικής κρίσης που επήλθε στην οικογένεια της κοπέλας. Ο γάμος με τον πλούσιο και πρόσφατα πολιτευόμενο γιατρό του νησιού φαντάζει η μοναδική σωτηρία απ τα χρέη για τον Κόντε Οφιομάχου.
Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους οι
Κόντες Αλέξανδρος Γιάννης Φέρτης
Αιμιλία Βαλσάμη: Δήμητρα Ματσούκα
Αριστείδης Στεριώτης: Άκης Σακκελαρίου
Γιώργης Οφιομάχος: Χρήστος Λούλης
Μαρία Οφιομάχου: Ειρήνη Ιγγλέση
Ευλαλία Οφιομάχου: Ρηνιώ Κυριαζή
Άλκης Σωζόμενος: Κωσταντίνος Παπαχρόνης
Λουίζα Οφιομάχου: Λένα Παπαληγούρα
Σπύρος Οφιομάχος: Γιώργος Σπάνιας
Φωτεινή Σωζόμενου: Μαριέττα Σαββάνη
Μίμης Χαντρινός: Γιώργος Βούτος
Πέτρος Αθάνατος: Απόστολος Πελεκάνος
Η εξαιρετική δουλεία που έγινε στην μουσική της ταινίας οφείλετε αποκλειστικά στον Μίνωα Μάτσα που φαίνεται η Αμερική του έκανε καλό.
Ο Γιαννης Φέρτης σ ένα απαιτητικό ρόλο να ζωγραφίζει . Πολύ πιθανόν ν τιμηθεί και με το βραβείο ερμηνείας καθώς ήταν συγκλονιστικός αν και κατ εμέ λίγο περισσότερο θεατρικός απ όσο θα έπρεπε σε μια δυο σκηνές .
Σε γενικές γραμμές μια ταινία για ν την δουν άπαντες και να περάσουν καλά.
http://www.youtube.com/watch?v=HQF9OM7fwp0
ΠΟΤΑΚΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
Supreme Member
Απάντηση: Φεστιβάλ είσαι και φαίνεσαι
http://www.youtube.com/watch?v=XqUomOA2X-Y
http://www.youtube.com/watch?v=V3FLETalaMI
http://www.youtube.com/watch?v=XqUomOA2X-Y
http://www.youtube.com/watch?v=V3FLETalaMI