Μέγιστη φυσικά και η συνεισφορά του σε ένα από τα αγαπημένα group, που προς τιμή τους τον τίμησαν και δεν ξεχείλωσαν τη φυγή του για προσωπικό όφελος!
Αναγνώριση και εκτίμηση από δύο γενιές και είμαι σίγουρος ότι πάει για τρίτη....
(ο πιτσιρικάς μου τραγουδάει ήδη το we will rock you...)
Μέγιστη φυσικά και η συνεισφορά του σε ένα από τα αγαπημένα group, που προς τιμή τους τον τίμησαν και δεν ξεχείλωσαν τη φυγή του για προσωπικό όφελος!
Γνώμη μου ότι δύσκολα θα δούμε κάτι αντίστοιχο στο μέλλον. Άφησε ένα μεγάλο κενό πίσω.
To who wants to live forever από εμένα... λόγω ημέρας...
Aυτο εννοούσα και γω τσιφ....
@Supers
O καθείς με την άποψή του...
Eγώ πάλι γιατί διαβάζω στο δίκτυο ότι το κομμάτι κυκλοφόρησε το 1995, 4 χρόνια μετά το θάνατο του Μercury και ότι ήταν σύνθεση Mercury-Τaylor?
Όσο για την ποιότητα του τραγουδιού φαντάζομαι ότι δεν είναι πολύ καλύτερη από το It's a kind of magic ή το I want to break free που κυκλοφόρησαν με την παρουσία και σύμφωνη γνώμη του μακαρίτη...
Επίσης το επίσημο κλιπάκι είναι και όχι η σύνθεση κάποιου φαν που πόσταρες.
Τέλος πάντων... πάντα υπάρχει και η άλλη άποψη...
το κομμάτι Νικόλα, είναι αρπαχτή από leftovers του μακαρίτη....
πριν καν 40αρίσει...
όταν το πρωτοάκουσα αισθάνθηκα ....μιά τάση προς....
αν ζούσε δεν θα είχε δεί ποτέ το φως της δημοσιότητας.
ούτε για τον τενεκέ δεν ήταν.
φυσικά μεγάλος σεβασμός για τον μακαρίτη.
ήταν ...ωραίος τύπος.
σύνθεση κάποιου φαν?:afro:
Ο Τaylor είναι ο drummer του συγκροτήματος - όχι "κάποιος fan" και υπάρχει η άποψη ότι το you don't full me ήταν κατοχυρωμένο στους Queen.
συγκρίνεις αυτή την αηδία με το I want to break free και το it's a kind of magic?
Nαι! Η συγκεκριμένη (κατ' εσένα) "αηδία" μου αρέσει.... είχα πάρει και το 7ιντσο σιγκλάκι...
Το γεγονός ότι δεν ήταν όντως ολοκληρωμένο τραγούδι, όπως τα άλλα, ισχύει όπως και το γεγονός ότι η φωνή του Mercury ήταν εκεί, ουσιαστικά από τον "παράδεισο"...
κάτι έχεις μπερδέψει εδώ....:BDBDG54:
Πολύ πιθανόν... Δεν διεκδικώ τιμές αυθεντίας ή ειδικότητας στην αξιολόγηση τραγουδιών, απλά τη γνώμη μου λέω.
Ειχαν λυσσαξει να συνεχισουν.Μεχρι τον George Michael εψηναν.Οταν εκαναν εκεινο το μνημοσυνο το '92.Γατα ο Γιωργος αρνηθηκε.Τελικα κατεληξαν στον Paul Rodgers (ντροπη).
Δεν βλέπω το πρόβλημα... Ο Rodgers ήταν της γενιάς τους, ψαχνόταν για συνεργασίες (Page κτλ) και μια από τις καλύτερες φωνές της Ροκ (δεν το λέω εγώ αυτό) και τα πήγε πολύ καλά στις συναυλίες για περίπου 5 χρόνια, αν θυμάμαι καλά.
Το group υπήρχε και τα μέλη του ήταν σημαντικά. Ήθελαν να συνεχίσουν και συνέχισαν...
Λειτούργησε με guest και απ' ότι θυμάμαι όλοι απέδωσαν τιμές στον Mercury.
Πριν τον Παυλο (οχι τον by proxy!) βεβαια και οταν ειδαν τι εγινε το 92 αποφασισαν οτι επρεπε να κυκλοφορησουν κατι με οτι ειχε μεινει.Kαι οχι μονο.Υπηρχαν μεσα και παλια τραγουδια (Too much love will kill you,Heaven for everyone).Μεχρι υλικο απο τα σολο αλμπουμς τους ειχαν.
Θυμάμαι πολύ καλά ότι αρκετοί fans χάρηκαν ιδιαίτερα με την κυκλοφορία.
Ζητούσαν κάτι παραπάνω και τα ανέκδοτα. Αν τα σημαντικά απ' αυτά δεν γέμιζαν δίσκο κάπως έπρεπε να γεμίσει...
To you don't fool me κατασκευαστηκε στο studio.Δεν υπηρχε υλικο.Το λεει ο Brian May:
May has explained on his website that producer for the band, David Richards, more or less created the framework of the song single handedly, building from bits of lyrics recorded just before Mercury's death. May has said that before Richards' work, there was no song to speak of. However, after Richards edited and mixed the song (including a bit of harmonies recorded for "A Winter's Tale") he presented it to the band. May, Taylor and Deacon then added their instruments and backing vocals and were surprised to end up with a finished song that had begun as nothing..
Στα red bold λέει ότι κάτι υπήρχε αλλά δεν ήταν ολοκληρωμένο ...όχι αυτό που λες.... "δεν υπήρχε υλικό"
Tribute ηταν το Live του '92.Ενα καρο κοσμος πανω στη σκηνη (απο Bowie,Elton John μεχρι George Michael) να αντικαθιστα το συγχωρεμενο.
4 χρονια μετα το να κυκλοφορεις δισκο με σχεδον ουτε καν ακυκλοφορητα και τον τραγουδιστη πεθαμενο θυμιζει μακαβριο αστειο.
Για σένα αστείο... για άλλους που πλήρωναν τις συναυλίες μια χαρά...
Μονο που ομως ειχε πολλα φραγκα η ιστορια...
Πάντα έχει...
Η μουσική και το τραγούδι εκπληρώνουν δύο σκοπούς κατα κανόνα.
Έναν για τον ακροατή και έναν για τον καλλιτέχνη....
Δεν με επηρεάζει ο σκοπός του καλλιτέχνη... στη πραγματικότητα δεν τον γνωρίζω...
Εσύ φαντάζομαι ότι έχεις πρόσβαση και πληροφορίες για το σκοπό των Καλλιτεχνών και δη των Queen.... Θα τις μοιραστείς μαζί μας?
Η μεγαλυτερη ομως εκφραση καννιβαλισμου ηταν ο τιτλος αυτου του δισκου.
Made In Heaven.Φτιαγμενο στον Παραδεισο
Ουτε αυτο δεν σεβαστηκαν απο το "φιλο" τους.
Ουστ...
Σεβαστή η άποψή σου... υπάρχει κι άλλη βέβαια... μακάρι να γινόταν και αυτή σεβαστή, αλλά...
Επίσης το επίσημο κλιπάκι είναι αυτό και όχι η σύνθεση κάποιου φαν που πόσταρες.
We use essential cookies to make this site work, and optional cookies to enhance your experience.