…τελικά με κάποιους εκτός από ομοιοπαθείς περί τα μουσικά, έχουμε και περίπου ταύτιση και στα κινηματογραφικά ….
Δεν έχω να προσθέσω κάτι, αφού σχεδόν τα είπατε όλα. Μερικές παρατηρήσεις μόνον :
Για μένα η καλύτερη είναι το remains of the day. Στην σκηνή περί το τέλος όπου ο Άντονυ πηγαίνει να συναντήσει την Έμμα έχοντας σχέδια για το μέλλον, αλλά μαθαίνει ότι αυτή πλέον έχει φτιάξει την ζωή της, το βλέμμα, ώ Χριστέ, μόνον το βλέμμα του Χόπκινς, είναι αρκετό για μένα για να τον χαρακτηρίσω τον μεγαλύτερο ηθοποιό, έβερ … Κρίμα που μετά ασχολήθηκε κυρίως με τον τραπεζικό λογαριασμό του…
Το Batman returns, αυτή η αποθέωση του Μπάρτον, είναι ότι κοντύτερο εικαστικά στους μαγικούς πλην εφιαλτικούς κόσμους που φτιάχνει η παιδική φαντασία, …. Οι σκηνές από τον κόσμο του πιγκουΐνου, κάτω από την γη, είναι ασύγκριτες …
Η Μπέαρ με ξενέρωσε κάπως με την συμμετοχή της στο Mission Impossible όπου δεν πρόσθεσε την μαγεία που όλοι ανέμεναν, αλλά απλώς πέρασε και δεν άγγιξε…
Μου αρέσει πολύ και η πρώτη ταινία του Mάικλ Μάν, ο ‛Ανθωποκυνηγός’ που είναι η πρώτη ταινία για τον χαρακτήρα του Χάνιμπαλ Λέκτερ και κατά την γνώμη μου η καλύτερη από όλες, με φωτογραφία και μουσική αψεγάδιαστες, στο στυλ που αργότερα καθιέρωσε τον Μάικλ….
Το underground το λάτρεψα, αποφεύγω να το βάλω πρώτο, μόνον γιατί στην συνέχεια αντιπάθησα, για άσχετους λόγους τους βασικούς συντελεστές του …..