Απάντηση: Re: Aγορα dac για netbook
Παίζουν τόσοι παράγοντες/κριτήρια ρόλο για την επιλογή! Έχω την uca 222 και την E-MU 0404. Έμεινα ευχαριστημένος και από τις δύο. Όσο είχα την πρώτη, ήμουν καταευχαριστημένος. Όταν απέκτησα τη δεύτερη, με ικανοποίησε επίσης, καθώς μπορούσα να παίξω αρχεία με μεγαλύτερη ανάλυση. Πέρα από την αντικειμενική διαφορά στην ανάλυση-ποιότητα του ήχου, νομίζω ότι μεγάλο ρόλο έπαιζε μέσα μου η προδιάθεση, το placebo effect που λέμε. Θεωρώ ότι το πράγμα σε μεγάλο βαθμό είναι θέμα διαχείρησης. Η μια εκδοχή είναι να πω στον εαυτό μου "αγόρασα αυτό, μ' αρέσει και τέρμα, απολαμβάνω με αυτό μουσική". Η δεύτερη εκδοχή είναι να με καταλάβει το σαράκι της διαρκούς αναζήτησης, η οποία κατά τη γνώμη μου δεν έχει τέλος. Το σαράκι πεθαίνει μαζί με την ολική διάλυση του ξύλου στο οποίο κατοικοεδρεύει. Προσωπικά το έχω το σαράκι, μπορώ να το αναγνωρίσω, ξέρω τις συνέπειές του, όμως μου δίνει μια αίσθηση shoping therapy μέσω μιας οιονεί εξελιξιμότητας, κι αυτό ικανοποιεί την ψυχή, η οποία δίνει και συγκεκριμένη προδιάθεση στο αυτί για να αξιολογήσει θετικά τη νέα αγορά. Για να μη σας κουράζω, και οι δύο κάρτες είναι εξαιρετικές. Θα κλείσω με μια εξαιρετική διδακτική ιστοριούλα του ανθρωπογνώστη Μπρεχτ: Μια φορά βρίσκει τον σοφό κ. Κόυνερ (π.χ. τον διαχειριστή ενός θέματος στο φόρουμ μας) ένας φίλος του και τον ρωτά με αγωνία: πες μου, σε παρακαλώ, εσύ που τα ξέρεις όλα, υπάρχει θεός; Ο κ. Κόυνερ αδιάφορος για την αδημονία του φίλου του, τον ρωτάει: θα αλλάξει κάτι ανάλογα με την απάντηση που θα σου δώσω; Ο φίλος του θύμωσε μες στη βιασύνη του, αλλά τον ρώτησε τι νόημα είχε ο προβληματισμός του. Ο κ. Κόυνερ του είπε:"Αν δεν αλλάξει, τότε άφησέ με ήσυχο, διότι έχω πολλές δουλειές να κάνω και δεν έχει νόημα να ασχοληθώ με την ερώτησή σου. Αν θα αλλάξει, τότε πάλι δεν χρειάζεται να σου απαντήσω, είναι σαφές, χρειάζεσαι θεό!"
Παίζουν τόσοι παράγοντες/κριτήρια ρόλο για την επιλογή! Έχω την uca 222 και την E-MU 0404. Έμεινα ευχαριστημένος και από τις δύο. Όσο είχα την πρώτη, ήμουν καταευχαριστημένος. Όταν απέκτησα τη δεύτερη, με ικανοποίησε επίσης, καθώς μπορούσα να παίξω αρχεία με μεγαλύτερη ανάλυση. Πέρα από την αντικειμενική διαφορά στην ανάλυση-ποιότητα του ήχου, νομίζω ότι μεγάλο ρόλο έπαιζε μέσα μου η προδιάθεση, το placebo effect που λέμε. Θεωρώ ότι το πράγμα σε μεγάλο βαθμό είναι θέμα διαχείρησης. Η μια εκδοχή είναι να πω στον εαυτό μου "αγόρασα αυτό, μ' αρέσει και τέρμα, απολαμβάνω με αυτό μουσική". Η δεύτερη εκδοχή είναι να με καταλάβει το σαράκι της διαρκούς αναζήτησης, η οποία κατά τη γνώμη μου δεν έχει τέλος. Το σαράκι πεθαίνει μαζί με την ολική διάλυση του ξύλου στο οποίο κατοικοεδρεύει. Προσωπικά το έχω το σαράκι, μπορώ να το αναγνωρίσω, ξέρω τις συνέπειές του, όμως μου δίνει μια αίσθηση shoping therapy μέσω μιας οιονεί εξελιξιμότητας, κι αυτό ικανοποιεί την ψυχή, η οποία δίνει και συγκεκριμένη προδιάθεση στο αυτί για να αξιολογήσει θετικά τη νέα αγορά. Για να μη σας κουράζω, και οι δύο κάρτες είναι εξαιρετικές. Θα κλείσω με μια εξαιρετική διδακτική ιστοριούλα του ανθρωπογνώστη Μπρεχτ: Μια φορά βρίσκει τον σοφό κ. Κόυνερ (π.χ. τον διαχειριστή ενός θέματος στο φόρουμ μας) ένας φίλος του και τον ρωτά με αγωνία: πες μου, σε παρακαλώ, εσύ που τα ξέρεις όλα, υπάρχει θεός; Ο κ. Κόυνερ αδιάφορος για την αδημονία του φίλου του, τον ρωτάει: θα αλλάξει κάτι ανάλογα με την απάντηση που θα σου δώσω; Ο φίλος του θύμωσε μες στη βιασύνη του, αλλά τον ρώτησε τι νόημα είχε ο προβληματισμός του. Ο κ. Κόυνερ του είπε:"Αν δεν αλλάξει, τότε άφησέ με ήσυχο, διότι έχω πολλές δουλειές να κάνω και δεν έχει νόημα να ασχοληθώ με την ερώτησή σου. Αν θα αλλάξει, τότε πάλι δεν χρειάζεται να σου απαντήσω, είναι σαφές, χρειάζεσαι θεό!"
... και αρχιζει το σαρακι να σε τρωει....
