Mια χαρά τίθεται θέμα απόπλεξης στην ψηφιακή τηλεόραση, όπως και σε προβολή κάποιου υλικού HD (1080i), αν και τα 100Hz δεν έχουν να κάνουν με αυτήν.
Eπειδή η απόκριση των κρυστάλλων μίας οθόνης LCD είναι αργή, υλικό που περιέχει 50-60 στιγμιότυπα ανά δευτερόλεπτο (ζωντανές τηλεοπτικές μεταδόσεις, ειδήσεις, δημοσιογραφικές εκπομπές, οι περισσότερες Ελληνικές σειρές, ξένες σαπουνόπερες, κτλ.), δεν μπορεί να αποδωθεί με πιστή αναπαράσταση της κίνησης σε αυτές, αλλά εμφανίζει θολούρα και ίχνη. Εκεί έρχονται τα συστήματα 100-200Hz να βοηθήσουν, ώστε να προσεγγιστεί, όσο το δυνατόν, η καθαρότητα που θα είχαν στην κίνηση τους τέτοια σήματα σε μία CRT.
Μία παρενέργεια αυτών των συστημάτων, είναι και η "μετάλλαξη" της κίνησης των κινηματογραφικών ταινιών, χαρακτηριστικό που έχει μοιράσει τους θεατές σε "φανατικούς οπαδούς" και "ορκισμένους εχθρούς"...