Al Pacino Vs. Robert de Niro

Ποιών απ τους δυο προτιμάτε?


  • Total voters
    80
Φίλε μου ο καθένας μας διατυπώνε ιτις προσωπικές του απόψεις σε αυτό το νήμα. Εννοείται ότι δεν αναιρείται η καριέρα του απλά πιστεύω ότι μετά την ταινία που προανέφερα "έπεσε" σε μανιέρες τύπου Σκορσέζε (Cape Fear, Good Fellas), τύπου Rainman (Awakenings) για να μην αναφέρω τα "meet the parents". Λίγα πράγματα (όπως το Heat που ανέφερες) βλέπονται από εκεί και μετά κατά τη γνώμη μου.

Εννοειται οτι λεμε τις προσωπικες μας αποψεις , δεν ξερω αν φανηκε καπως επικριτικο το υφος μου.Απλως πιστευω οτι ολοι οι ηθοποιοι τυποποιουνται αργα η γρηγορα σε καποιους συγκεκριμενους ρολους , αλλα η γκαμα του Ντε Νιρο δεν ειναι και μικρη .Aπλως λιγο ψιλοξαφνιαστηκα αλλα και ψιλοδιαφωνω :):blush:
 
Re: Απάντηση: Re: Al Pacino Vs. Robert de Niro

Οσο για τα Ξυπνηματα" θεωρω οτι την παρασταση κλεβει με ανεση ο Ρομπιν Γουιλιαμς...
...προπομπός της εμφάνισής του στο "Good Will Hunting"
 
Κλείνω πιο πολύ προς De Niro αν και τους έχω αγαπήσει και τους δύο απ'τους ρόλους τους.

Προτιμώ De Niro γιατί έχει κάνει και λίγο κωμωδία και κάπως πιο "μη σκοτεινό" ρόλο.
 
Ο Πατσίνο κατά τη γνώμη μου από το όσκαρ και μετά παίζει μονάχα έναν ρόλο. Αυτόν του φωνακλά με το γεμάτο βλέμμα. Δεν έχει κανέναν πλουραλισμό στον τρόπο που ερμηνεύει τους χαρακτήρες του. Η απόλυτη μανιέρα δηλαδή. Καμία σχέση με τον Πατσίνο στα 70's όπου μπορούσες να διακρίνεις έναν σπουδαίο ηθοποιό να γεννιέται. Θα περίμενε κανείς ότι με το πέρασμα του χρόνου θα διείσδυε σε πιο βαθείς ρόλους αλλά δεν...

Ο Ντε Νίρο από την άλλη έχει παίξει τα πάντα. Μα τα πάντα όμως! Και με ελάχιστες εξαιρέσεις, ακόμα και σε δουλειές που φάινοταν από μακρυά ότι τις έκανε διεκπεραιωτικά, η ερμηνία του έβγαζε μάτια. Η καλύτερή του στιγμή νομίζω πως ήταν ο ταξιτζής. Εκεί τα έδωσε όλα. Αλλά εμένα μου αρέσει πολύ και σε cameo appearances όπως σε αυτήν στο Brazil. Η υπογραφή μου είναι δική του ατάκα...
 
Το οτι ο Ντε Νιρο το γυρισε στην κωμωδια τα τελευταια 10 χρονια ειναι σαφεστατα εμπορικη κινηση. Του πηγε και το ξεφτυλισε.

Ομως δεν εχει κανεις καμια αμφιβολια οτι αν του δωθει ενας αλλος ρολος θα τον φερει σε περας με χαρακτηριστικη ευκολια. Ο μεγαλυτερος χαμαιλεων που κυκλοφορει εδω και δεκαετιες.

Αξεχαστος θα μου μεινει ο ρολος του στο Αngel Heart στο Raging Bull και στο Untouchables οπως και στο Cape fear.

Aντιθετα ο Πατσινο οπως λεει και ο Φωτης κυριως φωναζει εδω και χρονια κολλημενος στην ιδια μανιερα....
 
Δεν ξέρω... εξαιρετικοί και οι δύο, έχω μια αίσθηση απλά ότι ο ντε νίρο είναι μάλλον πιο επαναλαμβανόμενος. Ενώ οι χαρακτήρες που υποδύεται είναι αρκετά διαφορετικοί, η ερμηνεία του δεν ποικίλει (για τα γούστα μου) τόσο ανάμεσα σ'αυτούς. Ακόμα και στις τελευταίες κωμωδίες του, ο χαρακτήρας που παίζει είναι ο ίδιος σοβαροφανής De Niro που ξέραμε, και το γέλιο βγαίνει μόνο και μόνο από την αντιδιαστολή της σοβαρότητας του ανθρώπου και της μη σοβαρότητας της σκηνής.

Ο Πατσίνο, έχει αυτό το βλέμμα του τρελού, το οποίο με κερδίζει... ό,τι κι αν παίζει. Τελείως θεατρική φυσιογνωμία. Και σε πολύ πιο προσεγμένους (για μένα) ρόλους. Καλύτερη διαχείριση του ταλέντου του... Γι'αυτό δε μπορώ να είμαι μάλλον αντικειμενικός. Τον επιλέγω, μόνο και μόνο για τον Νονό.
 
Ο Πατσίνο, έχει αυτό το βλέμμα του τρελού, το οποίο με κερδίζει... ό,τι κι αν παίζει. Τελείως θεατρική φυσιογνωμία. Και σε πολύ πιο προσεγμένους (για μένα) ρόλους. Καλύτερη διαχείριση του ταλέντου του... Γι'αυτό δε μπορώ να είμαι μάλλον αντικειμενικός. Τον επιλέγω, μόνο και μόνο για τον Νονό.

Ειδες που το λες κι εσυ....για το σανιδι ειναι καλυτερος . Συμφωνω. Παιζει θεατρικα τελειως.

Τελευταια του τετοια εμφανιση που ομως δεν εμοιαζε και πολυ με κινηματογραφο ηταν το Glengarry Glen Ross..


Ψαχνοντας ομως την φιλμογραφια του εκτος απο τους νονους μεγαλες ταινιες θα βρεις ελαχιστες....

Εσχατως το Carlito's Way αλλα κυριως το Serpico και το Dog Day Afternoon.

Απο εκει και περα το χαος....σε αντιθεση με τον Ντε Νιρο που εχει πολλαπλασιους μεγαλους ρολους σε μεγαλες ταινιες.
 
Μεγαλες ταινιες μπορει να εχει περισσοτερες ο ΝτεΝιρο.Αλλωστε ηταν υπο τη σκεπη του Σκορτσεζε.Αλλα ερμηνειες,διαφωνω..Αυτο δεν τον κανει,εννοειται μετριο ηθοποιο.Ειναι μεγαλος αλλα,παρεμεινε στασιμος.Το στυλ του δεν το αλλαξε στο ελαχιστο.
Ο Πατσινο επαιξε σε μικροτερες ταινιες αλλα σε πολυ πιο ενδιαφεροντες ρολους,και διαφορετικες ερμηνειες.Δεν εψαχνε τις μεγαλες ταινιες αλλα τους ενδιαφεροντες ρολους.Σ'αυτο φταιει το θεατρο.Ηταν παντα πολυ περισσοτερο ταγμενος στο σανιδι παρα στο σινεμα.Γι'αυτο και εξαφανιστηκε για δεκα χρονια μετα το Σημαδεμενο...
 
Και οι δυο αψογοι..... Γι αυτο και ενθουσιαστηκα ακομα και με το Righteous Kill παρ' ολο που δεν αρεσε σε πολυ κοσμο.
 
Αν κάτι θα μείνει είναι το βλέμμα του Πατσίνο στο τελευταίο πλάνο του δεύτερου Νονού ,όταν έχει σκοτώσει το Φρέντο, και η όλη ερμηνεία του Ντε Νίρο στο Ragebull

Γενικά οι ηθοποιοί της μεθόδου θέλουν συμμάζεμα στο σινεμά.Όσοι σκηνοθέτες κατάφεραν και έφεραν τις ερμηνείες και των δύο μέσα στην οικονομία της ταινίας βγήκαν κερδισμένοι.Κατά τα άλλα φωνές (Πατσίνο) και μορφασμοί (Ντε Νίρο) , με τον δεύτερο να μην αρνείται καμμία πρόταση από το 80 και μετά.

Υπάρχει και ένα διαμαντάκι στην φιλμογραφία του Ντε Νίρο που δεν αναφέρεται συχνά.Midnight Run ,του Μάρτιν Μπρεστ , το καλύτερο buddy movie των 80´s μαζί με τις 48 ώρες
 
αδυνατώ να ...διαλέξω.
τυποποιημένοι και οι 2 εδώ και πολλά χρόνια αν ρωτάτε εμένα.
πάντως ο Αλ ήταν εκπληκτικός στο ´Σκιάχτρο'. Αν και εκεί του κλέβει την παράσταση ο Eυγένιος.
τον λατρεύω τον Χάκμαν. Μαζί με τον Αλαν Αρκιν κι ενα σωρό άλλους που διέπρεψαν κυρίως σε β' ρόλους. Αυτοί, κατ εμέ είναι οι unsung heroes του Σινεμά κι όχι τα 'Αστέρια'.
 
Για εμένα μεγαλύτερη ερμηνεία του Ντε Νίρο, παρότι πολύ low profile (ακριβώς γι αυτό τη θεωρώ μεγαλύτερη) είναι αυτή στο Deerhunter του Chimino. Σου βγάζει μια υπόγεια δύναμη στην ερμηνεία του, ικανή να κουνήσει το εδαφος με πολλά πολλά ρίχτερ.
 
αδυνατώ να ...διαλέξω.
τυποποιημένοι και οι 2 εδώ και πολλά χρόνια αν ρωτάτε εμένα.
πάντως ο Αλ ήταν εκπληκτικός στο ´Σκιάχτρο'. Αν και εκεί του κλέβει την παράσταση ο Eυγένιος.
τον λατρεύω τον Χάκμαν. Μαζί με τον Αλαν Αρκιν κι ενα σωρό άλλους που διέπρεψαν κυρίως σε β' ρόλους. Αυτοί, κατ εμέ είναι οι unsung heroes του Σινεμά κι όχι τα 'Αστέρια'.

Άργησες να γράψεις κάτι στο νήμα αυτό, οι διακοπές σε "αποσυντόνισαν" με την καλή έννοια μου φαίνεται...-bye-
Υ.Γ. Θεωρώ το "Σκιάχτρο" παραγματικά μεγάλη ταινία, όσο για τους δύο ηθοποιούς που ανέφερες με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο, και μένα ο Hackman είναι από τους αγαπημένους μου και εκτιμώ τον Arkin πάρα πολύ.