Επέστρεψα από την δουλειά, να βάλω 2-3 ενδιαφέροντα αποσπάσματα από ένα link που δείχνει πως γράφτηκε η ιστορία στον Αραβοισραηλινό πόλεμο του 73.
Οι ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ αποτελούνταν από 75.000 άνδρες
που μπορούσαν όμως με ένα πολύ ικανό σύστημα επιστρατεύσεως να
ανέλθουν στις 272.000 μέσα σε 72 ώρες.
Μεγάλο ποσοστό των αξιωματικών
απεστρατεύετο στην ηλικία των 40 ετών και ξεκίναγε μια νέα
καριέρα στην πολιτική τους ζωή. Έτσι εξασφαλίζονταν η ανανέωση
του στρατεύματος και δημιουργούνταν μια κατάλληλη εφεδρεία
ηγετικών στελεχών υψηλής κατάρτισης.
Μεγάλη προσοχή επεδείχθη επίσης στη μυστικότητα και τον
αιφνιδιασμό. Μόνο οι πρόεδροι Σαντάτ και 'σαντ από τους 'ραβες
ηγέτες, ήξεραν για την επερχόμενη επίθεση. Οι υπόλοιποι
επρόκειτο να πληροφορηθούν γι_ αυτήν μετά την εκδήλωσή της. Το
μυστικό επίσης κατήχετο αρχικά από μια χούφτα μόνο ανωτάτων
αξιωματικών και όσο πλησίαζε η κρίσιμη μέρα, προχωρούσε προς
τα κάτω στην ιεραρχία. Συνεχείς _μπλόφες_ με κινήσεις
στρατευμάτων και γενικά προπαρασκευές επίθεσης, γίνονταν για
χρόνια ανά μικρά χρονικά διαστήματα και προξενούσαν ψεύτικους
συναγερμούς στην αντίθετη πλευρά. Στόχος τους ήταν η
αδρανοποίηση των αντανακλαστικών του Ισραήλ και σε μεγάλο
βαθμό το πέτυχαν. Οι Αιγύπτιοι στρατιώτες είχαν λάβει αυστηρές
οδηγίες να συνεχίσουν την καθημερινή ρουτίνα τους, δίνοντας
μια ψευδή εικόνα χαλάρωσης και ηρεμίας, έως τελευταίας
στιγμής.
Επιπλέον η δυνατότητα που είχαν τα Σεντούριον
να βάλουν βλήματα HESH υψηλής εκρηκτικότητας, το αποτέλεσμα
της δράσης των οποίων ήταν να αποκαλούνται θραύσματα από τα
τοιχώματα του άρματος και να σαρώνουν το εσωτερικό του,
αποτέλεσε ένα ακόμη πλεονέκτημα του Ισραηλινού Στρατού, το
οποίο ενισχύονταν από το ότι τα T-54 και 55 μετέφεραν τα
πυρομαχικά τους στον πυργίσκο που μπορούσαν να αναφλεγούν
ακόμη και από ένα εξοστρακισμένο βλήμα. H ανυπαρξία θυρίδων
διαφυγής μείωνε δραματικά τις πιθανότητες διάσωσης του
πληρώματος σε περίπτωση καίριας προσβολής του άρματος, και το
γεγονός αυτό προκαλούσε ανασφάλεια στους άνδρες των αραβικών
πληρωμάτων, με αποτέλεσμα να εγκαταλείπουν με σχετική ευκολία
τα άρματά τους, ακόμη και αν δεν συνέτρεχε σοβαρός λόγος.
H ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ TOY ΙΣΡΑΗΛ
Κάθε μεγάλη σύρραξη έχει και την _σκοτεινή_ πλευρά της. Με όσα
στοιχεία έχουν γίνει γνωστά, θα προσπαθήσουμε να φωτίσουμε όσο
μπορούμε και αυτή την πλευρά του πολέμου.
Το Ισραήλ είχε κατασκευάσει αρκετές πυρηνικές βόμβες και
κεφαλές, ικανές να πλήξουν στόχους σε γειτονικές αραβικές
χώρες και όχι μόνο. Το κωδικό όνομα αυτών των όπλων ήταν _τα
όπλα του Ναού_ και η χρησιμοποίηση τους θα γινόταν μόνο σε
περίπτωση που το Ισραήλ κινδύνευε να καταστραφεί. Σύμφωνα
λοιπόν με αυτές τις πληροφορίες, τις πρώτες μέρες του πολέμου,
η κυβέρνηση της Γκόλντα ΜεΪρ βλέποντας την κατάρρευση των
ισραηλινών δυνάμεων στα μέτωπα του Γκολάν και του Σινά,
αποφασίζει να ενεργοποιηθούν τα πυρηνικά όπλα που είχε στη
διάθεσή της η χώρα. Μετά από αυτήν τη διαταγή, εισέρχονται σε
επιχειρησιακή ετοιμότητα οι εκτοξευτές των πυρηνικών πυραύλων
τύπου _Ιεριχώ 1_ στην περιοχή των λόφων του Χιρμάτ Ζακάριαχ,
καθώς και τα οκτώ εξοπλισμένα με πυρηνικές βόμβες F-4 που
βρίσκονταν στην αεροπορική βάση του Τελ Νοφ. Το περίφημο
_Μαύρο Σμήνος_.
Για πρώτη φορά στην ιστορία του, το Ισραήλ μπαίνει σε
κατάσταση πυρηνικού συναγερμού. Τα _όπλα του Ναού_, ήταν
έτοιμα να πλήξουν τον αντίπαλο.
Τα βαθύτερα αίτια όμως αυτής της απόφασης ήταν άλλα. Το
εβραϊκό κράτος με αυτή του την ενέργεια κατάφερε να επιτύχει
δύο στόχους που υπό διαφορετικές συνθήκες θα ήταν αδύνατο να
επιτευχθούν. Δηλαδή, η κυβέρνηση του Τελ Αβίβ σε πρώτη φάση,
με την απειλή χρήσης πυρηνικών, κατάφερε να πείσει την
αμερικανική κυβέρνηση να αντικαταστήσει μέσω μιας αερογέφυρας,
τα οπλικά συστήματα και τα πυρομαχικά που ήταν αναγκαία για να
συνεχίσει το Ισραήλ τον πόλεμο εναντίον των Αράβων, ενώ σε
δεύτερη φάση, γνωρίζοντας πως οι Σοβιετικοί (όπως και οι
Αμερικάνοι) διαθέτουν κατασκοπευτικό δορυφόρο στην περιοχή θα
εντόπιζαν την αυξημένη ετοιμότητα που επικρατούσε στις
πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ισραήλ, με αποτέλεσμα να
ειδοποιηθούν οι 'ραβες σύμμαχοι της υπερδύναμης να σταματήσουν
τις επιχειρήσεις τους εναντίον των ισραηλινών θέσεων και να
σταθεροποιήσουν το μέτωπο, πριν δεχθούν πυρηνική επίθεση.
Με αυτό τον τρόπο οι ισραηλινές δυνάμεις κατάφεραν να
ανεφοδιαστούν λίγο πριν από την εξάντληση των συμβατικών
αποθεμάτων τους, με όπλα ζωτικής σημασίας προερχόμενα από τις
ΗΠΑ, που τους βοήθησαν να συνεχίσουν τον πολέμο. Από την άλλη,
οι 'ραβες σταμάτησαν την προέλασή τους, αφήνοντας χρόνο στους
Ισραηλινούς εφέδρους να προσέλθουν στα μέτωπα ανατρέποντας την
έκβαση του πολέμου.
Όλα αυτά τα γεγονότα, οι πιθανότητες, τα συμπεράσματα, μας
αφήνουν αναπάντητα ερωτήματα, που δυστυχώς μόνο η ιστορία και
ο χρόνος κάποτε θα μας απαντήσουν, όπως συμβαίνει με τις
περισσότερες _σκοτεινές πλευρές_ της ιστορίας.
Eίμαι σίγουρος ότι όλοι θέλουν να διαβάσουν ολόκληρο το άρθρο με εκπληκτικές λεπτομέρειες ας είναι καλά η ΠΤΗΣΗ που έχει αφήσει ελεύθερα τέτοια άρθρα:
http://library.techlink.gr/ptisi/article.asp?mag=2&issue=133&article=3474