Re: Απάντηση: Re: Ποιά Ταινία Μόλις Είδατε?
Εγώ βλέπω ότι δίνω ερέθισμα για εποικοδομητικό διάλογο!!!!!!!!!!!!
opcorn:
Εγώ βλέπω ότι δίνω ερέθισμα για εποικοδομητικό διάλογο!!!!!!!!!!!!
opcorn:Andrei Tarkovsky
- Thread starter Stellios papa
- Start date
Απάντηση: Ποιά Ταινία Μόλις Είδατε?
Λοιπον φιλτατοι, επειδη με παρεξηγησατε παλι λιγο, επανερχομαι.
Δεν ειπα ποτε οτι ο Ταρκοφσκι ηταν εμπορικος σκηνοθετης. Θα πεσει φωτια να μας καψει.
Πρωτα απ'ολα η αναφορα απο τη βικιπαιδεια
"In 1968, the director Andrei Tarkovsky had two motives for cinematically adapting the Polish science fiction novel Solaris (1961), Stanisław Lem: firstly, he admired Lem's work. Secondly, he needed work and money, because his previous film, Andrei Rublev (1966) had gone unreleased, and his screenplay, A White, White Day, had been rejected, yet it later was realised as The Mirror (1975)."
Βεβαια οπως εσεις ψιλοαμφισβητειτε το δευτερο λογο, το ιδιο ουσιαστικα κανω κι εγω με τον πρωτο.
(Πειτε με καχυποπτο ξαναλεω, ειναι και αυτο το signature μου που με επηρεαζει).
Παντως τα γεγονοτα ταιριαζουν. Ειχε τοτε βγαλει μια ταινια η οποια και βραβευτηκε, η δευτερη του
ειχε προβληματα πασης φυσης, κοψε -ραψε και δεν ειχε παρει διανομη και το σεναριο της τριτης ειχε
απορριφθει. Τωρα αν προσθεσετε σε αυτα και τα λογια του περι "confines of sci-fi" τα οποια
ειναι κατ'εμε υποτιμητικα οπως και την αποψη του καθε δημιουργου περι του που αναφερεται το
Σολαρις θα καταλαβετε γιατι καταληγω στο συμπερασμα που καταληγω.
Θελω να πω πως επειδη καποιος ενδιαφεροταν για την τεχνη του δεν σημαινει οτι σε καποια φαση της ζωης του δεν αναγκαστηκε να κανει και συμβιβασμους. Προφανως δηλαδη και δεν το εκανε για να "σπασει" ταμεια
αλλα φοβαμαι οτι σα συμβιβασμο το ενιωθε. Γι'αυτο και περιορισε (και σε περιπτωσεις εξοντωσε) το sci-fi στοιχειο.
Φυσικα στο μυαλο του μεσα δεν ημουν οποτε και ολο αυτο ειναι απλα μια κουβεντα ακαδημαικου ενδιαφεροντος (ή και καθολου ενδιαφεροντος για πολλους συμφορουμιτες υποψιαζομαι.)
superfly: Δεν ειπα οτι απαξιωσε το συγγραφεα, αλλα οτι υποτιμα την επιστημονικη φαντασια.
Καλα κανεις και δεν εμπιστευεσαι τη wiki. Ουτε εγω. Βγαζω τα συμπερασματα μου βασει οσων γεγονοτων
γνωριζουμε και αναγνωριζω την επισφαλεια που ενεχει αυτο.
Οι διασκευες εχουν οντως να κανουν με την αποψη του καθε σκηνοθετη για το βιβλιο αλλα οταν βλεπεις
στις δηλωσεις τους οτι ο ενας λεει οτι το θεμα του ειναι τα μηλα και ο αλλος τα πορτοκαλια, μαλλον
καποιος το πηρε λιγο στραβα.
O Κλαρκ και ο Κιουμπρικ, μιας και τους ανεφερες, δεν ξερω αν συμπαθουσαν ο ενας τον αλλο, αλλα ειχαν πολυ πιο στενη συνεργασια, αφου το βιβλιο γραφοταν ταυτοχρονα με την ταινια. Αυτο φαινεται και στις
ομοιοτητες και διαφορες μεταξυ των 2.
Λοιπον φιλτατοι, επειδη με παρεξηγησατε παλι λιγο, επανερχομαι.
Δεν ειπα ποτε οτι ο Ταρκοφσκι ηταν εμπορικος σκηνοθετης. Θα πεσει φωτια να μας καψει.
Πρωτα απ'ολα η αναφορα απο τη βικιπαιδεια
"In 1968, the director Andrei Tarkovsky had two motives for cinematically adapting the Polish science fiction novel Solaris (1961), Stanisław Lem: firstly, he admired Lem's work. Secondly, he needed work and money, because his previous film, Andrei Rublev (1966) had gone unreleased, and his screenplay, A White, White Day, had been rejected, yet it later was realised as The Mirror (1975)."
Βεβαια οπως εσεις ψιλοαμφισβητειτε το δευτερο λογο, το ιδιο ουσιαστικα κανω κι εγω με τον πρωτο.
(Πειτε με καχυποπτο ξαναλεω, ειναι και αυτο το signature μου που με επηρεαζει).
Παντως τα γεγονοτα ταιριαζουν. Ειχε τοτε βγαλει μια ταινια η οποια και βραβευτηκε, η δευτερη του
ειχε προβληματα πασης φυσης, κοψε -ραψε και δεν ειχε παρει διανομη και το σεναριο της τριτης ειχε
απορριφθει. Τωρα αν προσθεσετε σε αυτα και τα λογια του περι "confines of sci-fi" τα οποια
ειναι κατ'εμε υποτιμητικα οπως και την αποψη του καθε δημιουργου περι του που αναφερεται το
Σολαρις θα καταλαβετε γιατι καταληγω στο συμπερασμα που καταληγω.
Θελω να πω πως επειδη καποιος ενδιαφεροταν για την τεχνη του δεν σημαινει οτι σε καποια φαση της ζωης του δεν αναγκαστηκε να κανει και συμβιβασμους. Προφανως δηλαδη και δεν το εκανε για να "σπασει" ταμεια
αλλα φοβαμαι οτι σα συμβιβασμο το ενιωθε. Γι'αυτο και περιορισε (και σε περιπτωσεις εξοντωσε) το sci-fi στοιχειο.
Φυσικα στο μυαλο του μεσα δεν ημουν οποτε και ολο αυτο ειναι απλα μια κουβεντα ακαδημαικου ενδιαφεροντος (ή και καθολου ενδιαφεροντος για πολλους συμφορουμιτες υποψιαζομαι.
)superfly: Δεν ειπα οτι απαξιωσε το συγγραφεα, αλλα οτι υποτιμα την επιστημονικη φαντασια.
Καλα κανεις και δεν εμπιστευεσαι τη wiki. Ουτε εγω. Βγαζω τα συμπερασματα μου βασει οσων γεγονοτων
γνωριζουμε και αναγνωριζω την επισφαλεια που ενεχει αυτο.
Οι διασκευες εχουν οντως να κανουν με την αποψη του καθε σκηνοθετη για το βιβλιο αλλα οταν βλεπεις
στις δηλωσεις τους οτι ο ενας λεει οτι το θεμα του ειναι τα μηλα και ο αλλος τα πορτοκαλια, μαλλον
καποιος το πηρε λιγο στραβα.
O Κλαρκ και ο Κιουμπρικ, μιας και τους ανεφερες, δεν ξερω αν συμπαθουσαν ο ενας τον αλλο, αλλα ειχαν πολυ πιο στενη συνεργασια, αφου το βιβλιο γραφοταν ταυτοχρονα με την ταινια. Αυτο φαινεται και στις
ομοιοτητες και διαφορες μεταξυ των 2.
Re: Ποιά Ταινία Μόλις Είδατε?
καλα, εχουμε βγει OT δεκα μετρα σε αυτο το νημα (πρωτο και τελευταιο απο μενα)
Αυτο που δεν απεδωσε ο Ταρκοφσκι στην ταινια, ας πουμε οπως ηθελε ο συγγραφεας, ειναι ο Ωκεανος.
Ενα ον που σκεφτεται, εχει συναισθηματα και εκδικειται.
Στο βιβλιο εκει προς το τελος ο Λεμ αφιερωνει αρκετο χωρο για να το περιγραψει (για να ειμαι ειλικρινης εμενα με ψιλικουρασε ).
Ο σκηνοθετης τωρα εχει στο κεντρο τον ανθρωπο. Αναγνωριζει την κυριαρχη παρουσια του Ωκεανου μεσα απο τις πραξεις του αλλα δεν καθεται να αναλυσει την ψυχολογια μιας εξωγηινης μορφης ζωης.
Απο αυτη την σκοπια, ναι το scifi δεν παιρνει την προβολη που θα ηθελε ο Λεμ.
και για το φιλο παραπανω που ρωτα για Ταρκοφσκι νομιζω οτι αυτη ισως ειναι η καλυτερη ταινια για να ξεκινησει κανεις. Μακρια απο κατι Σταλκερ/Καθρεφτης (για αρχη μιλαμε, στο τελος αυτα)
καλα, εχουμε βγει OT δεκα μετρα σε αυτο το νημα (πρωτο και τελευταιο απο μενα)
Αυτο που δεν απεδωσε ο Ταρκοφσκι στην ταινια, ας πουμε οπως ηθελε ο συγγραφεας, ειναι ο Ωκεανος.
Ενα ον που σκεφτεται, εχει συναισθηματα και εκδικειται.
Στο βιβλιο εκει προς το τελος ο Λεμ αφιερωνει αρκετο χωρο για να το περιγραψει (για να ειμαι ειλικρινης εμενα με ψιλικουρασε ).
Ο σκηνοθετης τωρα εχει στο κεντρο τον ανθρωπο. Αναγνωριζει την κυριαρχη παρουσια του Ωκεανου μεσα απο τις πραξεις του αλλα δεν καθεται να αναλυσει την ψυχολογια μιας εξωγηινης μορφης ζωης.
Απο αυτη την σκοπια, ναι το scifi δεν παιρνει την προβολη που θα ηθελε ο Λεμ.
και για το φιλο παραπανω που ρωτα για Ταρκοφσκι νομιζω οτι αυτη ισως ειναι η καλυτερη ταινια για να ξεκινησει κανεις. Μακρια απο κατι Σταλκερ/Καθρεφτης (για αρχη μιλαμε, στο τελος αυτα)
Απάντηση: Ποιά Ταινία Μόλις Είδατε?
Ή και εξαιρετικα ενδιαφεροντος θα προσθετα....
Απο εκει και περα εγω τουλαχιστον θεωρω οτι το Solaris παραμενει μια απο τις καλυτερες scifi ταινιες που γυριστηκαν ποτε.Εφ'οσον βεβαια την κατηγοριοποιουμε με βαση το μοτιβο.Σαφως και ειναι πολυ περισσοτερα απο μια απλη scifi ταινια,το ιδιο ισχυει και για την Οδυσσεια,το Bladerunner ακομα και για το Dark Star του Καρπεντερ.
Να σου πω την αληθεια δεν ηξερα καν την κοντρα του Λεμ με τον Αντρει αλλα και να πω την αληθεια γενικα το παρασκηνιο που ακολουθει μια ταινια λιγο με ενδιαφερει,ιδιως σε σχεση με τις αφορμες που οδηγησαν εναν σκηνοθετη να γυρισει μια ταινια.Εκει υπαρχει πιο πολυ ζουμι.
Το τι ακολουθει δεν εχει και πολυ νοημα κυριως γιατι η καθε ταινια ειναι στη διαθεση του κοινου πλεον να την αξιολογησει,και πολλες φορες κοντρα ακομα και στις προθεσεις ενος σκηνοθετη.Αν μη τι αλλο εδω ομως ο Ταρκοφσκι καταφερε να περασει τις δικες του αποψεις και στο κοινο.
Και να σου πω την αληθεια το θεωρω πολυ πιο τιμιο αυτο.Ο Ταρκοφσκι εκανε ταινια αυτο που πιστευε ο ιδιος για το βιβλιο,ακολουθησε λοιπον τη δικια του αποψη και ερμηνεια.Το να εκανε κατι αλλο θα ηταν καλλιτεχνικα "ανηθικο" και ψεμμα αφου δεν θα εξεφραζε τη δικια του αληθεια.
Ο Κιουμπρικ μπορει να συνεργαστηκε με τον Κλαρκ αλλα τελικα εκανε οτι ηθελε αυτος....
Το εκανε και στη Λαμψη,οπου ο Κινγκ ειχε στραβωσει ασχημα....
Προσωπικη μου αποψη πολυ καλα εκανε...
Φυσικα στο μυαλο του μεσα δεν ημουν οποτε και ολο αυτο ειναι απλα μια κουβεντα ακαδημαικου ενδιαφεροντος (ή και καθολου ενδιαφεροντος για πολλους συμφορουμιτες υποψιαζομαι.
Ή και εξαιρετικα ενδιαφεροντος θα προσθετα....
Απο εκει και περα εγω τουλαχιστον θεωρω οτι το Solaris παραμενει μια απο τις καλυτερες scifi ταινιες που γυριστηκαν ποτε.Εφ'οσον βεβαια την κατηγοριοποιουμε με βαση το μοτιβο.Σαφως και ειναι πολυ περισσοτερα απο μια απλη scifi ταινια,το ιδιο ισχυει και για την Οδυσσεια,το Bladerunner ακομα και για το Dark Star του Καρπεντερ.
Να σου πω την αληθεια δεν ηξερα καν την κοντρα του Λεμ με τον Αντρει αλλα και να πω την αληθεια γενικα το παρασκηνιο που ακολουθει μια ταινια λιγο με ενδιαφερει,ιδιως σε σχεση με τις αφορμες που οδηγησαν εναν σκηνοθετη να γυρισει μια ταινια.Εκει υπαρχει πιο πολυ ζουμι.
Το τι ακολουθει δεν εχει και πολυ νοημα κυριως γιατι η καθε ταινια ειναι στη διαθεση του κοινου πλεον να την αξιολογησει,και πολλες φορες κοντρα ακομα και στις προθεσεις ενος σκηνοθετη.Αν μη τι αλλο εδω ομως ο Ταρκοφσκι καταφερε να περασει τις δικες του αποψεις και στο κοινο.
Και να σου πω την αληθεια το θεωρω πολυ πιο τιμιο αυτο.Ο Ταρκοφσκι εκανε ταινια αυτο που πιστευε ο ιδιος για το βιβλιο,ακολουθησε λοιπον τη δικια του αποψη και ερμηνεια.Το να εκανε κατι αλλο θα ηταν καλλιτεχνικα "ανηθικο" και ψεμμα αφου δεν θα εξεφραζε τη δικια του αληθεια.
Ο Κιουμπρικ μπορει να συνεργαστηκε με τον Κλαρκ αλλα τελικα εκανε οτι ηθελε αυτος....
Το εκανε και στη Λαμψη,οπου ο Κινγκ ειχε στραβωσει ασχημα....
Προσωπικη μου αποψη πολυ καλα εκανε...
Απάντηση: Ποιά Ταινία Μόλις Είδατε?
Eπειδη αν απαντησω σε ολα τα ενδιαφεροντα θεματα που εθεσες (σε καποια απο τα οποια συμφωνω απολυτως) θα χρειαστουμε κανα-δυο νηματα θα απαντησω μονο σε τουτο. Το Solaris,εξαιτιας κυριως του πρωτογενους υλικου ειναι μια κλασσικη hardcore sci-fi ταινια (παρολο που αρκετα στοιχεια scifi αφαιρεθηκαν σε σχεση με το βιβλιο.)
Αυτο ΕΙΝΑΙ scifi. Αυτη ειναι η ουσια του και οχι τα ρομποτακια τα ακτινοπιστολα και οι εξωτικοι εξωγηινοι.
Δεν ειναι πολυ περισσοτερο απο μια scifi ταινια. Ειναι ακριβως αυτο. Η πλειοψηφια των αυτοαναφερομενων
ως scifi ταινιων δεν ειναι τετοιες. Γιατι βαση της επιστημονικης φαντασιας ειναι ο ανθρωπος.
Η αναζητηση της ταυτοτητας του, της θεσης του στο συμπαν, του λογου υπαρξης του και της ουσιας του.
Αυτο ειναι μερος της ουσιας του τι ειναι επιστημονικη φαντασια και αυτο παραγνωριζει ο Ταρκοφσκι
oταν μιλα για τα ορια της.
Ή και εξαιρετικα ενδιαφεροντος θα προσθετα....
Απο εκει και περα εγω τουλαχιστον θεωρω οτι το Solaris παραμενει μια απο τις καλυτερες scifi ταινιες που γυριστηκαν ποτε.Εφ'οσον βεβαια την κατηγοριοποιουμε με βαση το μοτιβο.Σαφως και ειναι πολυ περισσοτερα απο μια απλη scifi ταινια,το ιδιο ισχυει και για την Οδυσσεια,το Bladerunner ακομα και για το Dark Star του Καρπεντερ.
Eπειδη αν απαντησω σε ολα τα ενδιαφεροντα θεματα που εθεσες (σε καποια απο τα οποια συμφωνω απολυτως) θα χρειαστουμε κανα-δυο νηματα θα απαντησω μονο σε τουτο. Το Solaris,εξαιτιας κυριως του πρωτογενους υλικου ειναι μια κλασσικη hardcore sci-fi ταινια (παρολο που αρκετα στοιχεια scifi αφαιρεθηκαν σε σχεση με το βιβλιο.)
Αυτο ΕΙΝΑΙ scifi. Αυτη ειναι η ουσια του και οχι τα ρομποτακια τα ακτινοπιστολα και οι εξωτικοι εξωγηινοι.
Δεν ειναι πολυ περισσοτερο απο μια scifi ταινια. Ειναι ακριβως αυτο. Η πλειοψηφια των αυτοαναφερομενων
ως scifi ταινιων δεν ειναι τετοιες. Γιατι βαση της επιστημονικης φαντασιας ειναι ο ανθρωπος.
Η αναζητηση της ταυτοτητας του, της θεσης του στο συμπαν, του λογου υπαρξης του και της ουσιας του.
Αυτο ειναι μερος της ουσιας του τι ειναι επιστημονικη φαντασια και αυτο παραγνωριζει ο Ταρκοφσκι
oταν μιλα για τα ορια της.
Απάντηση: Ποιά Ταινία Μόλις Είδατε?
Συμφωνω απολυτα.
Απο εκει και περα δεν πιστευω οτι ενας βαθυτατα μορφωμενος καλλιτεχνης σαν τον Ταρκοφσκι θα απαξιωνε ή θα παραγνωριζε οτιδηποτε.
Προσωπικη αποψη βεβαια.
Το οτι προκρινε καποια πραγματα του βιβλιου σε σχεση με καποια αλλα,εχει να κανει,επαναλαμβανω,με τη δικια του βιοθεωρια και οχι εκ του πονηρου απαξιωση του scifi.
Συμφωνω απολυτα.
Απο εκει και περα δεν πιστευω οτι ενας βαθυτατα μορφωμενος καλλιτεχνης σαν τον Ταρκοφσκι θα απαξιωνε ή θα παραγνωριζε οτιδηποτε.
Προσωπικη αποψη βεβαια.
Το οτι προκρινε καποια πραγματα του βιβλιου σε σχεση με καποια αλλα,εχει να κανει,επαναλαμβανω,με τη δικια του βιοθεωρια και οχι εκ του πονηρου απαξιωση του scifi.
Απάντηση: Ποιά Ταινία Μόλις Είδατε?
Σιγουρα δεν ηταν εκ του πονηρου, αλλα εξαιτιας ακριβως της κοσμοθεωριας του.
Δυστυχως η επιστημονικη φαντασια οχι μονο σαν κινηματογραφικο, αλλα και σαν λογοτεχνικο ειδος
δεν χαιρει ιδιαιτερης εκτιμησης απο οσους δεν ασχολουνται με αυτην.
Στους λογοτεχνικους κυκλους θεωρειται ρηχη και την αντιμετωπιζουν περιπου σαν να της κανουν
χαρη που ασχολουνται μαζι της. Και δυστυχως μιλαμε για βαθυτατα μορφωμενους ανθρωπους
που το κανουν αυτο, οποτε μην σε ξενιζει καθολου.
Σιγουρα δεν ηταν εκ του πονηρου, αλλα εξαιτιας ακριβως της κοσμοθεωριας του.
Δυστυχως η επιστημονικη φαντασια οχι μονο σαν κινηματογραφικο, αλλα και σαν λογοτεχνικο ειδος
δεν χαιρει ιδιαιτερης εκτιμησης απο οσους δεν ασχολουνται με αυτην.
Στους λογοτεχνικους κυκλους θεωρειται ρηχη και την αντιμετωπιζουν περιπου σαν να της κανουν
χαρη που ασχολουνται μαζι της. Και δυστυχως μιλαμε για βαθυτατα μορφωμενους ανθρωπους
που το κανουν αυτο, οποτε μην σε ξενιζει καθολου.
Απάντηση: Ποιά Ταινία Μόλις Είδατε?
Kοιτα τον κρινω απο το εργο του και απο καποια πραγματα που εχω διαβασει γι'αυτον.
Τα οποια μου λενε οτι προκειται για ιδιαιτερα ανοιχτομυαλο ανθρωπο.
Γι'αυτο δεν πιστευω οτι παραγνωρισε ή απαξιωσε το scifi.Αν ηταν ετσι δεν θα ειχε ασχοληθει καθολου με το βιβλιο...
Kοιτα τον κρινω απο το εργο του και απο καποια πραγματα που εχω διαβασει γι'αυτον.
Τα οποια μου λενε οτι προκειται για ιδιαιτερα ανοιχτομυαλο ανθρωπο.
Γι'αυτο δεν πιστευω οτι παραγνωρισε ή απαξιωσε το scifi.Αν ηταν ετσι δεν θα ειχε ασχοληθει καθολου με το βιβλιο...
Re: Ποιά Ταινία Μόλις Είδατε?
Όπως πολλές φορές το συνηθίζουμε τα off-topic δίνουν και παίρνουν, γεγονός που με χαροποιεί πολύ αφού γίνεται ωραία συζήτηση. με κουράζετε λίγο όμως γιατί πρέπει να τα μεταφέρω στο αρμόδιο νήμα, δεν πειράζει όμως..πάντα τέτοια να'χουμε.
Θα κλειδώσω για λίγο το νήμα για τις απαραίτητες "μεταφορικές" εργασίες.
Όπως πολλές φορές το συνηθίζουμε τα off-topic δίνουν και παίρνουν, γεγονός που με χαροποιεί πολύ αφού γίνεται ωραία συζήτηση. με κουράζετε λίγο όμως γιατί πρέπει να τα μεταφέρω στο αρμόδιο νήμα, δεν πειράζει όμως..πάντα τέτοια να'χουμε.
Θα κλειδώσω για λίγο το νήμα για τις απαραίτητες "μεταφορικές" εργασίες.
FINIX
AVClub Fanatic
- 22 November 2010
- 12,545
Αποψη μου ειναι οτι ο Ταρκοφσκι διαλεξε το μυθιστορημα του Λεμ για να κανει ενα βημα "πιο κοντα στον Θεο",Galen δεν ειναι οξυμωρο απο την μια να σνομπαρει το sci fi και απο την αλλη να υλοποιει ενα sci fi μυθιστορημα που προσεγγιζει σχεδον απολυτα ,τον εξευγενισμενο ορισμο που εδωσες για το ειδος?βεβαια δημιουργηθηκε σε μια εποχη που υπηρχε και ο ψυχρος πολεμος του διαστηματος και δεν ξερω αν ο Αντρει ξαναδιαλεγε αυτο το ειδος που του κανε την ζωη της απυθμενης ονειρικης φαντασιας (παντα με καποιο σκοπο) πιο ευκολη..αλλωστε το ταλεντο διακρινεται στα δυσκολα..
Απάντηση: Re: Andrei Tarkovsky
Εξαρταται πως εννοεις το οξυμωρο εν προκειμενω.
Αν εννοεις οτι δεν θα μπορουσε να κανει μια καλη ταινια σε ενα ειδος το οποιο υποτιμουσε, θα διαφωνησω.
Αν εννοεις οτι ειναι ελαφρα ειρωνικο, ναι ειναι. Η θεση μου ειναι οτι ενας σπουδαιος σκηνοθετης θα κανει καλη
ταινια ακομα και στο λιγοτερο αγαπημενο του ειδος.
Παραδειγμα: O Κιουμπρικ ασχοληθηκε με αρκετα διαφορετικα ειδη. (Πολεμικη, τρομου, μαυρη κωμωδια, ταινια εποχης) Με οποιο ειδος ασχοληθηκε εκανε σε αυτο μια ταινια αναφορας για τις υπολοιπες μεχρι και σημερα.
Δεν σημαινει πως ολα αυτα τα ειδη τα ειχε σε εκτιμηση. Για να το θεσω πιο χοντρα και τσοντα να εκαναν
τετοιοι σκηνοθετες, θα ηταν και παλι ταινια αναφορας. Αυτο δεν σημαινει πως θα την ειχαν σε υποληψη.
Τωρα ως προς την πρωτη προταση σου θα φερω ενα αλλο παραδειγμα. Αν καποιος κανει μια ταινια για να φτασει "πιο κοντα στο Θεο", χρησιμοποιωντας ως βαση το μυθιστορημα ενος αθεου, αυτο δεν ειναι μιας μορφης
ασεβεια προς το αρχικο υλικο και το δημιουργο του? Ξεκαθαριζω πως ειναι ενα απλο παραδειγμα!
Μην το δειτε με βαση το διδυμο που συζηταμε. Δεν γνωριζω καν αν ο Λεμ ηταν αθεος. Το ρωταω γιατι θεωρω
οτι εχει ενδιαφερον στην κουβεντα που εχουμε ανοιξει (και) περι σεβασμου του πρωτοτυπου υλικου σε μια μεταφορα.
Χαχαχα, τωρα που το σκεφτομαι αρχιζουμε να ειμαστε οφτοπικ ΚΑΙ σε αυτο το νημα.
Φουκαρα opsim. Ουτε ψυλος στον κορφο σου με μας που εμπλεξες.
(Σορυ κιολας, εχω ενα θεμα με τα καλουπια και τα στεγανα, αλλα θα μου πεις, τι φταις κι εσυ...)
Εξαρταται πως εννοεις το οξυμωρο εν προκειμενω.
Αν εννοεις οτι δεν θα μπορουσε να κανει μια καλη ταινια σε ενα ειδος το οποιο υποτιμουσε, θα διαφωνησω.
Αν εννοεις οτι ειναι ελαφρα ειρωνικο, ναι ειναι. Η θεση μου ειναι οτι ενας σπουδαιος σκηνοθετης θα κανει καλη
ταινια ακομα και στο λιγοτερο αγαπημενο του ειδος.
Παραδειγμα: O Κιουμπρικ ασχοληθηκε με αρκετα διαφορετικα ειδη. (Πολεμικη, τρομου, μαυρη κωμωδια, ταινια εποχης) Με οποιο ειδος ασχοληθηκε εκανε σε αυτο μια ταινια αναφορας για τις υπολοιπες μεχρι και σημερα.
Δεν σημαινει πως ολα αυτα τα ειδη τα ειχε σε εκτιμηση. Για να το θεσω πιο χοντρα και τσοντα να εκαναν
τετοιοι σκηνοθετες, θα ηταν και παλι ταινια αναφορας. Αυτο δεν σημαινει πως θα την ειχαν σε υποληψη.
Τωρα ως προς την πρωτη προταση σου θα φερω ενα αλλο παραδειγμα. Αν καποιος κανει μια ταινια για να φτασει "πιο κοντα στο Θεο", χρησιμοποιωντας ως βαση το μυθιστορημα ενος αθεου, αυτο δεν ειναι μιας μορφης
ασεβεια προς το αρχικο υλικο και το δημιουργο του? Ξεκαθαριζω πως ειναι ενα απλο παραδειγμα!
Μην το δειτε με βαση το διδυμο που συζηταμε. Δεν γνωριζω καν αν ο Λεμ ηταν αθεος. Το ρωταω γιατι θεωρω
οτι εχει ενδιαφερον στην κουβεντα που εχουμε ανοιξει (και) περι σεβασμου του πρωτοτυπου υλικου σε μια μεταφορα.
Χαχαχα, τωρα που το σκεφτομαι αρχιζουμε να ειμαστε οφτοπικ ΚΑΙ σε αυτο το νημα.
Φουκαρα opsim. Ουτε ψυλος στον κορφο σου με μας που εμπλεξες.
(Σορυ κιολας, εχω ενα θεμα με τα καλουπια και τα στεγανα, αλλα θα μου πεις, τι φταις κι εσυ...)
FINIX
AVClub Fanatic
- 22 November 2010
- 12,545
Ισως να θεωρει το sci fi ευκολο ειδος γιατι μπορει να δικαιολογησει σχεδον απαντες τις εικονες του, παραταυτα δειχνει οτι το σεβεται,εχω διαβασει το βιβλιο εχω δει και τις δυο ταινιες,πιστευω οτι η ταινια ξεπερνα το βιβλιο και αυτο δεν συμβαινει συνηθως ,συνηθως συμβαινει το αντιθετο,ο Ταρκοφσκι ενω δημιουργει εικονες ,σου εξαπτει την φαντασια να δημιουργησεις δικες σου να πας παραπερα η να διαλεξεις διαφορετικη διαδρομη,αυτο το μειονεκτημα μιας ταινιας εναντι ενος βιβλιου το εξαλειφει σχεδον.
Τωρα οσο αναφορα τον σεβασμο στο πρωτοτυπο υλικο αν ο Πικασο αναπαρηγαγε την εικονα οπως την ειδε ζωντανα η οπως την ειδε σε μια φωτογραφια δεν θα δημιουργουσε την γκουερνικα,πιστευω απο την στιγμη που δινεις τα δικαιωματα σε εναν καλλιτεχνη να διασκευασει το εργο σου πρεπει να το δωσεις εν λευκω χωρις περιορισμους ακομα και αν ξερεις οτι μπορει να το χρησιμοποιησει ως οχημα για να μεγαλουργησει επισκιαζοντας το δικο σου,ετσι ειναι η τεχνη ετσι και αλλιως ο κοσμος γνωριζει οτι μια διασκευη,μια μεταφορα ειναι μια διαφορετικη καλλιτεχνικη ματια,ποτε δεν θα υπαρξει μια ταινια που θα αναπαραγει πιστα το βιβλιο στο οποιο βασιζεται γιατι δεν μπορει να χωρεσει ενα βιβλιο σε μια ταινια γιατι 100 ανθρωποι που εχουν διαβασει το βιβλιο εχουν αντιληφει και περισοτερο εχουν φανταστει εκατο διαφορετικα πραγματα,οποτε δεν θα συμφωνησουν ποτε οτι η ταινια ηταν πιστη στο βιβλιο.ασε που ενα μεγαλο εργο ξεπερνα τον ιδιο τον καλλιτεχνη και δεν μπορει πια να το τιθασευσει,πιστευω ακραδαντα οτι αν ενας συγγραφεας σκηνοθετουσε το βιβλιο του(εχοντας και σκηνοθετικο ταλεντο)θα απογοητευε πολλους αναγνωστες του..
ο ορος ασεβεια στον καλλιτεχνικο κοσμο δεν νοειται για μενα ,ειναι ο χωρος που η ελευθερια του ανθρωπου δεν εχει ορια απο κει και περα το κοινο κρινει..
Τωρα οσο αναφορα τον σεβασμο στο πρωτοτυπο υλικο αν ο Πικασο αναπαρηγαγε την εικονα οπως την ειδε ζωντανα η οπως την ειδε σε μια φωτογραφια δεν θα δημιουργουσε την γκουερνικα,πιστευω απο την στιγμη που δινεις τα δικαιωματα σε εναν καλλιτεχνη να διασκευασει το εργο σου πρεπει να το δωσεις εν λευκω χωρις περιορισμους ακομα και αν ξερεις οτι μπορει να το χρησιμοποιησει ως οχημα για να μεγαλουργησει επισκιαζοντας το δικο σου,ετσι ειναι η τεχνη ετσι και αλλιως ο κοσμος γνωριζει οτι μια διασκευη,μια μεταφορα ειναι μια διαφορετικη καλλιτεχνικη ματια,ποτε δεν θα υπαρξει μια ταινια που θα αναπαραγει πιστα το βιβλιο στο οποιο βασιζεται γιατι δεν μπορει να χωρεσει ενα βιβλιο σε μια ταινια γιατι 100 ανθρωποι που εχουν διαβασει το βιβλιο εχουν αντιληφει και περισοτερο εχουν φανταστει εκατο διαφορετικα πραγματα,οποτε δεν θα συμφωνησουν ποτε οτι η ταινια ηταν πιστη στο βιβλιο.ασε που ενα μεγαλο εργο ξεπερνα τον ιδιο τον καλλιτεχνη και δεν μπορει πια να το τιθασευσει,πιστευω ακραδαντα οτι αν ενας συγγραφεας σκηνοθετουσε το βιβλιο του(εχοντας και σκηνοθετικο ταλεντο)θα απογοητευε πολλους αναγνωστες του..
ο ορος ασεβεια στον καλλιτεχνικο κοσμο δεν νοειται για μενα ,ειναι ο χωρος που η ελευθερια του ανθρωπου δεν εχει ορια απο κει και περα το κοινο κρινει..
christos
Supreme Member
Η διαφορα αναμεσα στο βιβλιο του Λεμ και της ταινιας του Ταρκοφσκι θεωρω οτι ειναι αναξια λογου .Με την εννοια οτι παντα υπαρχει διαφορα αναμεσα στην ταινια και το βιβλιο.Στην προκειμενη περιπτωση ο Ταρκοφσκι κρατα αρκετα καλα το πνευμα του βιβλιου και κανει τουλαχιστον μια ενδιαφερουσα ταινια .ΤΟ Βιβλιο κατα την αποψη μου ειναι απο τα καλυτερα επιστημονικης φαντασιας και φυσικα ανωτερο της ταινιας .Ειχε κυκλοφορησει και η φημη (ανεκδοτο μαλλον) οτι οι Αμερικανοι απο τη ζηλεια τους που οι Ρωσοι ειχαν κανει ταινια καλυτερη απο την Οδυσεια του Διαστηματος, θεωρουσαν οτι το σεναριο το ειχε γραψει κομπιουτερ , το ρωσικο L.E.M. που ηταν κατασκευασμενο ανωτερο της Ι.Β.Μ !:BDBDG54:
Υ.Σ.Παρ ολα αυτα κανεις μεχρι τωρα δεν μου εχει λυσει την απορια αν ισχυει οτι ο Ταρκοφσκι ειχε καψει ζωντανη αγελαδα για τις αναγκες γυρισματος !
Υ.Σ.Παρ ολα αυτα κανεις μεχρι τωρα δεν μου εχει λυσει την απορια αν ισχυει οτι ο Ταρκοφσκι ειχε καψει ζωντανη αγελαδα για τις αναγκες γυρισματος !
Last edited:
Απάντηση: Re: Andrei Tarkovsky
Ως προς τη σχεση της καλλιτεχνικης αξιας του βιβλιου και της ταινιας θα διαφωνησω αν και το θεωρω κατι
υπερβολικα υποκειμενικο για να τεθει στο τραπεζι. Παρ'ολα αυτα θα πω πως το βιβλιο ειναι αριστουργηματικο.
Επισης σε σχεση με προηγουμενη αποψη καποιου συμφορουμιτη θα πω οτι προκειται ισως για το πιο ευκολα
αναγνωσιμο βιβλιο που επεσε ποτε στα χερια μου. Απο τη στιγμη που αρχισα την πρωτη σελιδα μεχρι που σηκωσα τα ματια μου για πρωτη φορα, δεκαδες σελιδες μετα, ενιωθα σα να μην ειχε κινηθει ο χρονος.
Επισης σε σχεση με τις εικονες της ταινιας και του βιβλιου, θα σου πω οτι ο Ταρκοφσκι απεφυγε τελειως να δειξει ή να υπονοησει καποιες υπεροχες και ποιητικες εικονες του βιβλιου οπως εκεινη του πρωταγωνιστη
που προσπαθει να επικοινωνησει (μεσω του αγγιγματος) με τον ωκεανο-πλανητη και οι αντιδρασεις του πλανητη οπως και η αντιστοιχη προσπαθεια του δευτερου να αγγιξει τον πρωτο. Ολως τυχαιως (?) η εικονα αυτη
σχετιζεται αμεσα με το τι ηθελε να πει ο συγγραφεας (το οποιο απερριψε εν γνωσει του ο σκηνοθετης.)
Μολονοτι συμφωνω σε αρκετα απο τα υπολοιπα που λες, εχω μια βασικη διαφωνια.
Αν δεχτουμε τη συλλογιστικη σου, καθε καλλιτεχνης μπορει να παιρνει ενα εργο τεχνης ως αναφορα
(γιατι αυτο ηταν το Σολαρις και οχι μια εικονα οπως αναφερει το παραδειγμα σου με τον Πικασο
που δεν ειναι προσφορο στην περιπτωση μας για αυτον ακριβως το λογο)
και να το μετατρεπει σε κατι που δεν εχει σχεση με την ουσια του αρχικου εργου.
Στην περιπτωση μας το υποστηριζεις γιατι αυτος που το εκανε ειναι ο Ταρκοφσκι.
Αν το δεις ομως πιο αντικειμενικα, πες οτι το βιβλιο δεν υπηρχε...
Αν ερχοταν ενας καλλιτεχνης που εσυ τον θεωρουσες κατωτερο του Ταρκοφσκι
και επαιρνε τον Καθρεφτη για να κανει ενα Αμερικανικο πχ ριμεικ και σε αυτο
αλλαζε το νοημα της ταινιας, πως θα ενιωθες? Τα λεγομενα σου θα ισχυαν τοτε?
Δεν θα σου φαινοταν ασεβεια????
Ξερω οτι το παραδειγμα ειναι λιγο προβοκατορικο. Το διαλεξα γιατι εν μερει συμφωνω μαζι σου.
Η ελευθερια του ανθρωπου οχι μονο στην τεχνη αλλα και γενικοτερα θα επρεπε να εχει μονο τα ορια
που αυτος βαζει στον εαυτο του. Αν τωρα ο καλλιτεχνης δεν βαλει τα ορια που θεωρουμε οτι επρεπε,
εδω ειμαστε σαν κοινο και τον κρινουμε, καλη ωρα.
Τελος να πω πως αυτα που λες περι πιστης αναπαραγωγης τα εχω πει απο το πρωτο μου ποστ.
Δεν ειμαι και κανενας οπαδος του Τολκιν που κλαιγεται γιατι δεν ειδε στον Αρχοντα τον Τομ Μπομπαντιλ.:jester:
Ως προς τη σχεση της καλλιτεχνικης αξιας του βιβλιου και της ταινιας θα διαφωνησω αν και το θεωρω κατι
υπερβολικα υποκειμενικο για να τεθει στο τραπεζι. Παρ'ολα αυτα θα πω πως το βιβλιο ειναι αριστουργηματικο.
Επισης σε σχεση με προηγουμενη αποψη καποιου συμφορουμιτη θα πω οτι προκειται ισως για το πιο ευκολα
αναγνωσιμο βιβλιο που επεσε ποτε στα χερια μου. Απο τη στιγμη που αρχισα την πρωτη σελιδα μεχρι που σηκωσα τα ματια μου για πρωτη φορα, δεκαδες σελιδες μετα, ενιωθα σα να μην ειχε κινηθει ο χρονος.
Επισης σε σχεση με τις εικονες της ταινιας και του βιβλιου, θα σου πω οτι ο Ταρκοφσκι απεφυγε τελειως να δειξει ή να υπονοησει καποιες υπεροχες και ποιητικες εικονες του βιβλιου οπως εκεινη του πρωταγωνιστη
που προσπαθει να επικοινωνησει (μεσω του αγγιγματος) με τον ωκεανο-πλανητη και οι αντιδρασεις του πλανητη οπως και η αντιστοιχη προσπαθεια του δευτερου να αγγιξει τον πρωτο. Ολως τυχαιως (?) η εικονα αυτη
σχετιζεται αμεσα με το τι ηθελε να πει ο συγγραφεας (το οποιο απερριψε εν γνωσει του ο σκηνοθετης.)
Μολονοτι συμφωνω σε αρκετα απο τα υπολοιπα που λες, εχω μια βασικη διαφωνια.
Αν δεχτουμε τη συλλογιστικη σου, καθε καλλιτεχνης μπορει να παιρνει ενα εργο τεχνης ως αναφορα
(γιατι αυτο ηταν το Σολαρις και οχι μια εικονα οπως αναφερει το παραδειγμα σου με τον Πικασο
που δεν ειναι προσφορο στην περιπτωση μας για αυτον ακριβως το λογο)
και να το μετατρεπει σε κατι που δεν εχει σχεση με την ουσια του αρχικου εργου.
Στην περιπτωση μας το υποστηριζεις γιατι αυτος που το εκανε ειναι ο Ταρκοφσκι.
Αν το δεις ομως πιο αντικειμενικα, πες οτι το βιβλιο δεν υπηρχε...
Αν ερχοταν ενας καλλιτεχνης που εσυ τον θεωρουσες κατωτερο του Ταρκοφσκι
και επαιρνε τον Καθρεφτη για να κανει ενα Αμερικανικο πχ ριμεικ και σε αυτο
αλλαζε το νοημα της ταινιας, πως θα ενιωθες? Τα λεγομενα σου θα ισχυαν τοτε?
Δεν θα σου φαινοταν ασεβεια????
Ξερω οτι το παραδειγμα ειναι λιγο προβοκατορικο. Το διαλεξα γιατι εν μερει συμφωνω μαζι σου.
Η ελευθερια του ανθρωπου οχι μονο στην τεχνη αλλα και γενικοτερα θα επρεπε να εχει μονο τα ορια
που αυτος βαζει στον εαυτο του. Αν τωρα ο καλλιτεχνης δεν βαλει τα ορια που θεωρουμε οτι επρεπε,
εδω ειμαστε σαν κοινο και τον κρινουμε, καλη ωρα.
Τελος να πω πως αυτα που λες περι πιστης αναπαραγωγης τα εχω πει απο το πρωτο μου ποστ.
Δεν ειμαι και κανενας οπαδος του Τολκιν που κλαιγεται γιατι δεν ειδε στον Αρχοντα τον Τομ Μπομπαντιλ.:jester:
Last edited:
christos
Supreme Member
Ο Αντρέι Ταρκόφσκι (1932-1986) —μικρός, νευ*ρικός, βίαιος, σχεδόν ασιατικός τύπος— δεν είναι λιγότερο απαιτητικός από τις ταινίες του. Όσο αδιαφορεί για την ικανοποίηση του κοινού, θεωρώντας πως το έργο που έχει να κάνει πρέπει να το κάνει, χωρίς να ενδιαφέρεται για μόδες και για επιτυχίες, άλλο τόσο δεν φροντίζει να προσελκύσει τον τύπο και άλλα κέντρα κοινής γνώμης. Απεχθάνεται την κινηματογραφική κριτική, που τη βρίσκει στο σύνολό της μέτρια. Αποφεύγει τους δημοσιογράφους. Αγαπά να προκαλεί, να διακηρύττει, λόγου χάρη, παρωχημένες θέσεις του τύπου: Ο άνδρας είναι για να ενεργεί και να δημιουργεί. Η γυναίκα για ν’ αγαπά τον άνδρα.
Αυτή η αποσιώπηση όσον άφορα το σχολιασμό του έργου του, μαζί με τη δυσκολία προσέγγισης των ταινιών του, ιδίως των τελευταίων, μπορεί να εξηγήσει μια σοβαρή παρεξήγηση, που είναι πια καιρός να διαλυθεί, για την προσωπική μεταφυσική του Ταρκόφσκι. Ο κινηματογραφικός τύπος ιδιαίτερα, έχει παρουσιάσει τον Ταρκόφσκι όχι σαν ένα πιστό, άλλα σαν έναν άνθρωπο που νοσταλγεί το Θεό. Βάζουν στο στόμα του Ταρκόφσκι φράσεις εκατό φορές ξαναειπωμένες:
«Για μένα ο ουρανός είναι άδειος» (Postif Νο 109),
«Δεν διαθέτω το όργανο με το όποιο νοιώθουμε τον Θεό» (Ecran Νο 66).
Ρωτήσαμε τον Ταρκόφσκι πώς μπορούσε να συμβιβάζει τον αγνωστικισμό αυτόν με την ολοφάνερη πνευματικότητα, πώς μπορούσε να λέει ταυτόχρονα: «Τό νόημα της ζωής είναι να υψωνόμαστε πνευματικά» και «Για μένα ο ουρανός είναι άδειος»
…Αναπήδησε:
«Ο ουρανός είναι άδειος… Ποτέ δεν το ‛πα αυτό! Πού διαβάσατε κάτι τέτοιο; Ο Μπέργκμαν θα μπορούσε να το πει ή ο Κίρκεγκαρντ! Εγώ ποτέ!»
- Για σας λοιπόν ο ουρανός δεν είναι άδειος;
- Όχι, βέβαια!
- Το ερώτημα γίνεται πιο απλό. Τι είναι για σας το πνευματικό; Ποια είναι η πίστη σας;
- Πιστεύω πως ο άνθρωπος δημιουρ*γήθηκε από Κάποιον που είναι ανώτερος, που είναι άπειρος, και πως όλη ή ζωή οφεί*λει να υπηρετεί αυτόν τον Κάποιον.
- Αυτό το ανώτερο Όν εΐναι ό Θεός της χριστιανικής παραδόσεως;
- Αναμφίβολα.
- Θα λέγατε πως είστε Ορθόδοξος;
- Ναι.
- Είναι η πρώτη φορά που δίνετε μια τόσο απλή απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα…
- Είναι η πρώτη φορά που μου θέτουν τέτοιο ερώτημα….
- Κι όμως, είναι πολύ πιο απλό να ξέρουν πως έπικαλείσθε την Ορθοδοξία μάλλον, παρά μια «κούφια», διάχυτη πνευματικότητα…
- Θα θελα να προσθέσω πως βρίσκο*μαι ακόμη μακριά από αυτό προς το όποιο τείνω. Μιλάω για ένα ιδανικό, προσωπικά είμαι πολύ μακριά.
- Διαβάσαμε επίσης για σας πως είστε κάποιος που πέρασε μετά τον Αντρέι Ρουμπλιώφ «από μια πίστη στον Θεό σε μια πίστη στην τέχνη» (Etudes cinematographiques Νο 135-138).
- (Δυνατά γέλια). Καλό κι αυτό… (ε*ξοργισμένος) Ποια τέχνη; Πώς μπορεί να «πιστεύει» κανείς στην τέχνη; Ποτέ δεν πίστεψα στην τέχνη. Η τέχνη είναι η αντανάκλαση μέσα στον καθρέφτη αύτού που είμαστε, μιας ανώτερης ικανότητας να δημιουργείς. Δεν κάνουμε τίποτε άλλο παρά να μιμούμεθα τον Δημιουργό. Είμαστε πλασμένοι κατ’ εικόνα Θεού, και η πράξη της δημιουργίας είναι μια από τις κινήσεις οπού γινόμαστε όμοιοί του.
- Με λίγα λόγια επικαλείστε μια θρησκευτική αντίληψη της τέχνης.
- Πραγματικά. Η τέχνη είναι μια προσευχή. Είναι η προσευχή μου. Κι αν η προσευχή μου ενδιαφέρει κάποιον, τότε η τέ*χνη μου είναι χρήσιμη. Το χρέος του άνθρωπου είναι να υπηρετεί. Ο κόσμος φτιάχτηκε πάνω σ’ ένα μοναδικό τύπο σχέσεως, χάρις στον Θεό, τη διακονία [=υπηρεσία προς τον άλλο]. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι άνθρωποι με το να μη διακονούν, αλλά να υποδουλώνουν τους άλλους, προσπαθούν ν’ αναποδογυ*ρίσουν τη σχέση και να θεμελιώσουν έτσι την εξουσία τους. Γι αυτό η ιστορία της ανθρωπότητας δέν είναι τίποτε άλλο παρά αγώνες για την εξουσία.
- Αντί να πούμε διακονούν, θα μπορούσαμε να πούμε ν’ αγαπούν;
- Ασφαλώς.
- Και με ποιο τρόπο η τέχνη μπορεί νά ‛ναι έτσι διακονία και αγάπη;
- Α… Αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι ένα μυστήριο. Είναι το μυστήριο της δημι*ουργίας. Θα μπορούσαμε να ζήσουμε είκοσι, τριάντα αιώνες, ποτέ δεν θα μαθαίναμε πώς δημιουργήθηκε ο κόσμος, όπως δεν θ’ αποκρυπτογραφήσουμε ποτέ το μυστήριο της [καλλιτεχνικής] δημιουργίας. Όταν γονατίζουμε μπροστά σε μια εικόνα και προσευ*χόμαστε στον Θεό βρίσκουμε τα αληθινά, τα σωστά λόγια. Με τόν ίδιο τρόπο, όταν απευθύνεις την τέχνη σου στον Θεό σαν μια προσευχή, βρίσκεις τα σωστά πρόσωπα που θα βάλεις στο έργο σου.
- Οι ταινίες σας είναι η έκφραση αγάπης για τον Δημιουργό;
- Θα ‛θελα πολύ να το πιστέψω… Δεν υπάρχει αμφιβολία, προσθέτουμε πάντα ένα σωρό πράγματα στην δημιουργική ορμή, αλλά το ιδανικό για μένα θά ‛ταν ν’ απελευθερωθώ από όλα αυτά τα περιττά.
Ο Μπαχ για παράδειγμα: Να η καθαρή δημιουργία.
(Από το Information Catholiques-Μετάφραση Ελ.Μάινας-περιοδικό Σύναξη)
http://bibliotheque.gr/?p=13110
Αυτή η αποσιώπηση όσον άφορα το σχολιασμό του έργου του, μαζί με τη δυσκολία προσέγγισης των ταινιών του, ιδίως των τελευταίων, μπορεί να εξηγήσει μια σοβαρή παρεξήγηση, που είναι πια καιρός να διαλυθεί, για την προσωπική μεταφυσική του Ταρκόφσκι. Ο κινηματογραφικός τύπος ιδιαίτερα, έχει παρουσιάσει τον Ταρκόφσκι όχι σαν ένα πιστό, άλλα σαν έναν άνθρωπο που νοσταλγεί το Θεό. Βάζουν στο στόμα του Ταρκόφσκι φράσεις εκατό φορές ξαναειπωμένες:
«Για μένα ο ουρανός είναι άδειος» (Postif Νο 109),
«Δεν διαθέτω το όργανο με το όποιο νοιώθουμε τον Θεό» (Ecran Νο 66).
Ρωτήσαμε τον Ταρκόφσκι πώς μπορούσε να συμβιβάζει τον αγνωστικισμό αυτόν με την ολοφάνερη πνευματικότητα, πώς μπορούσε να λέει ταυτόχρονα: «Τό νόημα της ζωής είναι να υψωνόμαστε πνευματικά» και «Για μένα ο ουρανός είναι άδειος»
…Αναπήδησε:
«Ο ουρανός είναι άδειος… Ποτέ δεν το ‛πα αυτό! Πού διαβάσατε κάτι τέτοιο; Ο Μπέργκμαν θα μπορούσε να το πει ή ο Κίρκεγκαρντ! Εγώ ποτέ!»
- Για σας λοιπόν ο ουρανός δεν είναι άδειος;
- Όχι, βέβαια!
- Το ερώτημα γίνεται πιο απλό. Τι είναι για σας το πνευματικό; Ποια είναι η πίστη σας;
- Πιστεύω πως ο άνθρωπος δημιουρ*γήθηκε από Κάποιον που είναι ανώτερος, που είναι άπειρος, και πως όλη ή ζωή οφεί*λει να υπηρετεί αυτόν τον Κάποιον.
- Αυτό το ανώτερο Όν εΐναι ό Θεός της χριστιανικής παραδόσεως;
- Αναμφίβολα.
- Θα λέγατε πως είστε Ορθόδοξος;
- Ναι.
- Είναι η πρώτη φορά που δίνετε μια τόσο απλή απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα…
- Είναι η πρώτη φορά που μου θέτουν τέτοιο ερώτημα….
- Κι όμως, είναι πολύ πιο απλό να ξέρουν πως έπικαλείσθε την Ορθοδοξία μάλλον, παρά μια «κούφια», διάχυτη πνευματικότητα…
- Θα θελα να προσθέσω πως βρίσκο*μαι ακόμη μακριά από αυτό προς το όποιο τείνω. Μιλάω για ένα ιδανικό, προσωπικά είμαι πολύ μακριά.
- Διαβάσαμε επίσης για σας πως είστε κάποιος που πέρασε μετά τον Αντρέι Ρουμπλιώφ «από μια πίστη στον Θεό σε μια πίστη στην τέχνη» (Etudes cinematographiques Νο 135-138).
- (Δυνατά γέλια). Καλό κι αυτό… (ε*ξοργισμένος) Ποια τέχνη; Πώς μπορεί να «πιστεύει» κανείς στην τέχνη; Ποτέ δεν πίστεψα στην τέχνη. Η τέχνη είναι η αντανάκλαση μέσα στον καθρέφτη αύτού που είμαστε, μιας ανώτερης ικανότητας να δημιουργείς. Δεν κάνουμε τίποτε άλλο παρά να μιμούμεθα τον Δημιουργό. Είμαστε πλασμένοι κατ’ εικόνα Θεού, και η πράξη της δημιουργίας είναι μια από τις κινήσεις οπού γινόμαστε όμοιοί του.
- Με λίγα λόγια επικαλείστε μια θρησκευτική αντίληψη της τέχνης.
- Πραγματικά. Η τέχνη είναι μια προσευχή. Είναι η προσευχή μου. Κι αν η προσευχή μου ενδιαφέρει κάποιον, τότε η τέ*χνη μου είναι χρήσιμη. Το χρέος του άνθρωπου είναι να υπηρετεί. Ο κόσμος φτιάχτηκε πάνω σ’ ένα μοναδικό τύπο σχέσεως, χάρις στον Θεό, τη διακονία [=υπηρεσία προς τον άλλο]. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι άνθρωποι με το να μη διακονούν, αλλά να υποδουλώνουν τους άλλους, προσπαθούν ν’ αναποδογυ*ρίσουν τη σχέση και να θεμελιώσουν έτσι την εξουσία τους. Γι αυτό η ιστορία της ανθρωπότητας δέν είναι τίποτε άλλο παρά αγώνες για την εξουσία.
- Αντί να πούμε διακονούν, θα μπορούσαμε να πούμε ν’ αγαπούν;
- Ασφαλώς.
- Και με ποιο τρόπο η τέχνη μπορεί νά ‛ναι έτσι διακονία και αγάπη;
- Α… Αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι ένα μυστήριο. Είναι το μυστήριο της δημι*ουργίας. Θα μπορούσαμε να ζήσουμε είκοσι, τριάντα αιώνες, ποτέ δεν θα μαθαίναμε πώς δημιουργήθηκε ο κόσμος, όπως δεν θ’ αποκρυπτογραφήσουμε ποτέ το μυστήριο της [καλλιτεχνικής] δημιουργίας. Όταν γονατίζουμε μπροστά σε μια εικόνα και προσευ*χόμαστε στον Θεό βρίσκουμε τα αληθινά, τα σωστά λόγια. Με τόν ίδιο τρόπο, όταν απευθύνεις την τέχνη σου στον Θεό σαν μια προσευχή, βρίσκεις τα σωστά πρόσωπα που θα βάλεις στο έργο σου.
- Οι ταινίες σας είναι η έκφραση αγάπης για τον Δημιουργό;
- Θα ‛θελα πολύ να το πιστέψω… Δεν υπάρχει αμφιβολία, προσθέτουμε πάντα ένα σωρό πράγματα στην δημιουργική ορμή, αλλά το ιδανικό για μένα θά ‛ταν ν’ απελευθερωθώ από όλα αυτά τα περιττά.
Ο Μπαχ για παράδειγμα: Να η καθαρή δημιουργία.
(Από το Information Catholiques-Μετάφραση Ελ.Μάινας-περιοδικό Σύναξη)
http://bibliotheque.gr/?p=13110
christos
Supreme Member
Re: Απάντηση: Andrei Tarkovsky
Που να πας , συμφωνουμε αλλωστε οτι το βιβλιο του Λεμ ειναι αριστουργημα .Απο τα καλυτερα "φιλοσοφικα" βιβλια που για ευκολια ειναι και επιστημονικηςν φαντασιας .
Οι συνεντευξεις των σκηνοθετων νομιζω οτι ειναι σαν τις ταινιες τους ...σκηνοθετημενες .Συνηθως αποσκοπουν καπου ,δεν πρεπει να τις παιρνεις μετρητοις .:7SFGSFG:
Ελα τωρα, πες την αληθεια christos. Αυτο το τελευταιο το ποσταρες για να με διωξεις απο το νημα,
ετσι δεν ειναι?
Που να πας , συμφωνουμε αλλωστε οτι το βιβλιο του Λεμ ειναι αριστουργημα .Απο τα καλυτερα "φιλοσοφικα" βιβλια που για ευκολια ειναι και επιστημονικηςν φαντασιας .
Οι συνεντευξεις των σκηνοθετων νομιζω οτι ειναι σαν τις ταινιες τους ...σκηνοθετημενες .Συνηθως αποσκοπουν καπου ,δεν πρεπει να τις παιρνεις μετρητοις .:7SFGSFG:
Last edited: