Αντίο Ούγκο...

Status
Not open for further replies.
Φωτογραφία της ισπανικής Εl pais πριν από λίγο. Τιμητική φρουρά στο φέρετρο του Ούγκο Τσάβες. Από αριστερά η πρόεδρος της Αργεντινής Κριστίνα Φερνάντεζ, ο Πρόεδρος της Ουραγουάης, Χοσέ Μουίκα και ο Πρόεδρος της Βολιβίας, Έβο Μοράλες

858817_520943054624420_1530270005_o.jpg
 
Πριν χρόνια και στις 4 αυτές χώρες κυβερνούσαν φασίστες και χούντες ..

Ε λοιπόν ξύδι στα φασιστόμουτρα όπου γής ,επειδή ανέπνευσαν ,έστω και με δυσκολία ,οι πολύπαθες αυτές χώρες..

America Insurrecta..
Pablo Neruda..

Η γη μας, γη πλατιά ερημιές
πλημμύρισε βουητό, μπράτσα, στόματα.
Μια βουβαμένη συλλαβή άναβε λίγο λίγο
συγκρατώντας το παράνομο ρόδο,
ωσότου οι πεδιάδες δονήθηκαν
όλο σίδερο κι καλπασμό.
Σκληρή η αλήθεια σαν αλέτρι.
Έσκισε τη γη, θεμέλιωσε τον πόθο,
έπνιξε τις φύτρες της προπαγάνδας τους
και λευτερώθηκε μέσα στη μυστική άνοιξη.
Είχε βουβαθεί το λουλούδι της, είχε κυνηγηθεί
το συναγμένος φως της, είχε χτυπηθεί
το μαζικό της προζύμι, των κρυμμένων
λάβαρων το φιλί,
αυτή όμως ξεπετάχτηκε σκίζοντας τοίχους
αποσπώντας τις φυλακές απ’ τη γη.


Κούπα της έγινε ο σκούρος λαός.
Παράλαβε το εξοστρακισμένο υλικό
το διάδωσε στης θάλασσας τα πέρατα,
το κοπάνισε σ’ αδάμαστα γουδιά
και βγήκε, με χτυπημένες σελίδες
και με την άνοιξη στο δρόμο.


Ώρα χτεσινή, ώρα μεσημεριού,
ώρα σημερινή ξανά, ώρα καρτερεμένη
ανάμεσα στο λεφτό που πέθανε και σ’ αυτό
που γεννιέται,
στην αγκαθιασμένη εποχή της ψευτιάς.


Πατρίδα, έχεις γεννηθεί από ξυλοκόπους,
απο τέκνα αβάφτιστα, απο μαραγκούς,
απο κείνους που δώσαν σαν παράξενο πουλί
μια σταγόνα αίμα πετούμενο
και σήμερα θα γεννηθείς και πάλι σκληρή,
μες απο εκεί που ο προδότης και ο δεσμοφύλακας
σε πιστεύανε παντοτινά θαμμένη.


Σήμερα, όπως και τότε, θα γεννηθείς απ’ το λαό.
Σήμερα θα βγεις μες απ’ το κάρβουνο και τη δρόσι.
Σήμερα θα καταφέρεις να τραντάξεις τις πόρτες
με χέρια κακοπαθιασμένα, με κομμάτια
ψυχής που περισώθηκε, με δέσμες
από βλέμματα που ο θάνατος δεν έσβησε:
εργαλεία φοβερά
κάτω απ’ τα κουρέλια, έτοιμα για τη μάχη
.................................................................
 
Φωτογραφία της ισπανικής Εl pais πριν από λίγο. Τιμητική φρουρά στο φέρετρο του Ούγκο Τσάβες. Από αριστερά η πρόεδρος της Αργεντινής Κριστίνα Φερνάντεζ, ο Πρόεδρος της Ουραγουάης, Χοσέ Μουίκα και ο Πρόεδρος της Βολιβίας, Έβο Μοράλες

858817_520943054624420_1530270005_o.jpg

Μου αρέσει το μπουφάν του μοράλες..:2thumb22sup: Τι μάρκα είναι??:worshippy:
 
Η εικόνα είναι ανατριχιαστική.Δείτε τα πρόσωπα όλων,αρχηγών κρατών και μή.Σε ετούτη την κηδεία δεν υπάρχει χώρος για μοιρολογίστρες..Μόνο για απόλυτη συναίσθηση και βάρος..
 
Re: Απάντηση: Αντίο Ούγκο...

Πριν χρόνια και στις 4 αυτές χώρες κυβερνούσαν φασίστες και χούντες ..

Ε λοιπόν ξύδι στα φασιστόμουτρα όπου γής ,επειδή ανέπνευσαν ,έστω και με δυσκολία ,οι πολύπαθες αυτές χώρες..

America Insurrecta..
Pablo Neruda..

Η γη μας, γη πλατιά ερημιές
πλημμύρισε βουητό, μπράτσα, στόματα.
Μια βουβαμένη συλλαβή άναβε λίγο λίγο
συγκρατώντας το παράνομο ρόδο,
ωσότου οι πεδιάδες δονήθηκαν
όλο σίδερο κι καλπασμό.
Σκληρή η αλήθεια σαν αλέτρι.
Έσκισε τη γη, θεμέλιωσε τον πόθο,
έπνιξε τις φύτρες της προπαγάνδας τους
και λευτερώθηκε μέσα στη μυστική άνοιξη.
Είχε βουβαθεί το λουλούδι της, είχε κυνηγηθεί
το συναγμένος φως της, είχε χτυπηθεί
το μαζικό της προζύμι, των κρυμμένων
λάβαρων το φιλί,
αυτή όμως ξεπετάχτηκε σκίζοντας τοίχους
αποσπώντας τις φυλακές απ’ τη γη.


Κούπα της έγινε ο σκούρος λαός.
Παράλαβε το εξοστρακισμένο υλικό
το διάδωσε στης θάλασσας τα πέρατα,
το κοπάνισε σ’ αδάμαστα γουδιά
και βγήκε, με χτυπημένες σελίδες
και με την άνοιξη στο δρόμο.


Ώρα χτεσινή, ώρα μεσημεριού,
ώρα σημερινή ξανά, ώρα καρτερεμένη
ανάμεσα στο λεφτό που πέθανε και σ’ αυτό
που γεννιέται,
στην αγκαθιασμένη εποχή της ψευτιάς.


Πατρίδα, έχεις γεννηθεί από ξυλοκόπους,
απο τέκνα αβάφτιστα, απο μαραγκούς,
απο κείνους που δώσαν σαν παράξενο πουλί
μια σταγόνα αίμα πετούμενο
και σήμερα θα γεννηθείς και πάλι σκληρή,
μες απο εκεί που ο προδότης και ο δεσμοφύλακας
σε πιστεύανε παντοτινά θαμμένη.


Σήμερα, όπως και τότε, θα γεννηθείς απ’ το λαό.
Σήμερα θα βγεις μες απ’ το κάρβουνο και τη δρόσι.
Σήμερα θα καταφέρεις να τραντάξεις τις πόρτες
με χέρια κακοπαθιασμένα, με κομμάτια
ψυχής που περισώθηκε, με δέσμες
από βλέμματα που ο θάνατος δεν έσβησε:
εργαλεία φοβερά
κάτω απ’ τα κουρέλια, έτοιμα για τη μάχη
.................................................................

http://www.youtube.com/watch?v=_7AT0Z0T5u8
 
Πάντως είναι από τις λίγες φορές που ένας θάνατος,φέρνει στην επιφάνεια τόσο ωραία συναισθήματα...
Επίσης είναι η μοναδική φορά στην ζωή μου που βλεπω σε μάτια πολιτικών (στους παραπάνω αναφέρομαι),ταπεινοφροσύνη και δίψα για ελευθερία...
Μάχονται σαν τα σκυλιά για να κρατήσουν τους εχθρούς έξω από την ''πόλη'' αλλά και για την καλύτερη διαβίωση των λαών που τους εμπιστεύτηκαν...
Οι δικοί μας οι ''πατριώτες'' μάχονται για τον ακριβώς αντίθετο λόγο...
Βέβαια ο δικός μας ο λαός γαλουχήθηκε τα τελευταία χρόνια με τα soft πορνοντιριντάχτα του κομιστή και τους ''Δέκα καλύτερους τρόπους'' του υπερφυσικού Αλαν Νταλλον με το σηκωμένο φρύδι...
Έτσι λοιπόν στράφηκε με την πρώτη δυσκολία στους μαχαιροβγάλτες ,στους Ναζι και στους δέκα μικρούς γκαιμπελίσκους,νομίζοντας ότι αυτοί θα βγάλουν τα κάστανα απ την φωτιά...
Sorry κιόλας,αλλά με πορδές δεν βάφονται αυγά...
 
Αὐτὸς ὁ μαῦρος τόπος θὰ πρασινίσει κάποτε.
Τὸ σιδερένιο χέρι τοῦ Γκὲτς θ᾿ ἀναποδογυρίσει τ᾿ ἁμάξια
Θὰ τὰ φορτώσει θημωνιὲς ἀπὸ κριθάρι καὶ σίκαλη
Καὶ μὲς στοὺς σκοτεινοὺς δρυμοὺς μὲ τὶς νεκρὲς ἀγάπες
Ἐκεῖ ποὺ πέτρωσε ὁ καιρὸς ἕνα παρθένο φύλλο
Στὰ στήθια ποὺ σιγότρεμε μιά δακρυσμένη τριανταφυλλιὰ
Θὰ λάμπει ἕνα ἄστρο σιωπηλὸ σὰν ἀνοιξιάτικη μαργαρίτα.

Μὰ σὺ θὰ μένεις ἀκίνητος
Μὲ τοῦ Ἀκρίτα τ᾿ ἄλογο καὶ τὸ κοντάρι τ᾿ Ἅη-Γιωργιοῦ θὰ ταξιδεύεις στὰ χρόνια
Ἕνας ἀνήσυχος κυνηγὸς ἀπ᾿ τὴ γενιὰ τῶν ἡρῴων
Μ᾿ αὐτὲς τὶς σκοτεινὲς μορφὲς ποὺ θὰ σὲ παραστέκουν αἰώνια
Ὥσπου μιὰ μέρα νὰ σβηστεῖς καὶ σὺ παντοτεινὰ μαζί τους
Ὥσπου νὰ γίνεις πάλι μιὰ φωτιὰ μὲς στὴ μεγάλη Τύχη ποὺ σὲ γέννησε
Ὥσπου καὶ πάλι στὶς σπηλιὲς τῶν ποταμιῶν ν᾿ ἀντηχήσουν
Βαριὰ σφυριὰ τῆς ὑπομονῆς
Ὄχι γιὰ δαχτυλίδια καὶ σπαθιὰ
Ἀλλὰ γιὰ κλαδευτήρια κι ἀλέτρια.

"Ο Ιππότης και ο Θάνατος"
Νίκος Γκάτσος
 
Last edited:
Που ειναι ο Παγκαλος να μας κανει ψυχογραφημα των προεδρων στην φωτο συμφωνα με τις ενδυματολογικες προτιμησεις και μετα να κανουμε μια συγκριση τι προσεφερε ο "γραβατακιας" στην χωρα του και τι οι "φορματοι"..
 
Re: Απάντηση: Αντίο Ούγκο...

Θα ταριχευθεί το σώμα του μεγάλου Τσάβες και θα εκτεθεί σε μουσείο!

Περισσότερο κακό παρά καλό θα κάνουν στην φήμη του με αυτήν την κίνηση...

Διαφωνώ οριζοντίως,καθέτως και διαγωνίως με τέτοιες κινήσεις...

Το ζήτημα είναι να μένουν παντοτινές κάποιες ιδέες και όχι το σώμα στην φορμόλη. Ο Μαρξ και τόσοι άλλοι δεν χρειάστηκαν φορμόλη για να μνημονεύονται μέχρι σήμερα...
 
Η τελετή ειναι συγκλονιστική..Τραγούδια ,μεσα στην Εκκλησία δίπλα στο φέρετρο..Διδάσκουν τον θάνατο οι Λατίνοι ,σε σχέση με τους κρυόκωλους Βορειοευρωπαίους που φοβούνται μόνον για το σαρκίο τους..

Εκπληκτικές στιγμές.


http://www.guardian.co.uk/world/blog/2013/mar/08/hugo-ch-vez-funeral-live-coverage#start-of-comments
 
Last edited:
Hugo Chavez (1954-2013)
Hugo-Chavez-440x275.jpg

Πάντα είχα σεβασμό για τους λαούς και τους ηγέτες που επιδιώκουν την ανεξαρτησία. Μάλλον, επειδή η Ελλάδα δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Για τον Ούγκο Τσάβες έχουν γραφτεί πολλά και -μετά τον θάνατό του- θα γραφτούν ακόμα περισσότερα. Στο τέλος, όμως, τους ηγέτες των ανεξάρτητων χωρών τους κρίνει μόνο λαός της χώρας τους. Όχι οι σκλάβοι που ζουν σε άλλες χώρες.

(Έχω τσακωθεί για τον Ούγκο Τσάβες. Πριν από καμιά δεκαριά χρόνια, στην τότε δουλειά μου, γνώρισα δυο ζευγάρια από τη Βενεζουέλα, γύρω στα 60. Δεν ήταν φίλοι του Ούγκο Τσάβες· οι ψηφοφόροι του Τσάβες δεν είχαν χρήματα για υπερατλαντικά ταξίδια και κρουαζιέρα στη Μύκονο και τη Σαντορίνη. Κατηγορούσαν τον Τσάβες με απίστευτες βρισιές. Τον μισούσαν. Ήταν ολοφάνερο πως ανήκαν στην μεγαλοαστική τάξη που είχε φρικάρει με την αναδιανομή της γης και τα κοινωνικά προγράμματα για τους φτωχούς. Τύχαινε να γνωρίζω καλά -και από πολλές πλευρές- την πρόσφατη ιστορία της Βενεζουέλας, οπότε τους έκανα με τα κρεμμυδάκια. Εκνευρίστηκαν τόσο πολύ που μου ζητούσαν να πάω να μείνω στη Βενεζουέλα. Αν ζουν, θα είναι ευτυχισμένοι σήμερα.)

http://pitsirikos.net/2013/03/hugo-chavez-1954-2013/
 
Απάντηση: Re: Αντίο Ούγκο...

Για το θέμα της ταρίχευσης συμφωνώ με τον savatage,είναι γκροτέσκο και ανούσιο.

Εως και αστειο, θα συμπληρωνα. Βεβαια η διατηρηση της προσωπολατρειας και η μετατροπη του κουφαριου σε Τοτεμ, θα χρησιμοποιηθει για τη νομιμοποιηση των διαδοχων.
 
Status
Not open for further replies.