Απενοχοποίηση Τώρα! Masterpieces We Dislike

ούτε πορτοκάλι, ούτε μάτια, ούτε Μπάρυ Λύντον, ούτε μεταλ τζάκετ, αν και το πορτοκάλι αδικήθηκε ιδιαίτερα στην μεταφορά.
Ως βιβλίο ήταν εξαιρετικό. Και τόσο που κατάφερε να μεταφέρει στη σκηνή ήταν αρκετά.

Αλλά φυσικά έφτιαξε το 2001.
και το strangelove.
το πρώτο και μόνο τον βάζει στην κορφή
 
Έτσι για την ιστορία, παροιμιωδώς αρνητική ήταν η αντίδραση του Stephen King όταν είδε τη Λάμψη (μπρρρρρρρ).
 
Kubrik. Άλλη μεγάλη αγάπη αυτός αλλά το Barry Lyndon δεν μπορώ να το δω.

Σκορτσέζε. Δεν μπορεσα ποτέ να εκτιμήσω το mean streets. Το βαρέθηκα πραγματικά.

Spielberg. Αγαπάμε Spielberg αλλά το colour purple με εκανε να κόβω φλέβες.

Antonioni. Όσο και να γράψουν για το επάγγελμα ρεπόρτερ, δεν πρόκειται να μου πει πολλά πράγματα. Μόνο το πλάνο στο γερανό κρατάω από αυτή την ταινία.
 
Μπορώ να βάλω ολόκληρο σκηνοθέτη στα dislike; Αν ναι τότε αυτός θα είναι σίγουρα ο David Lynch. Με εξαίρεση το Dune (φαν του Herbert και μου άρεσε η μεταφορά) οτιδήποτε άλλο με άφησε παγερά αδιάφορο. Δεν θέλω manual για να μπορώ να καταλάβω μια ταινία, ούτε υποδείξεις και χάρτες, ούτε θεωρώ επιτυχία για έναν σκηνοθέτη να καταφέρει κάτι τέτοιο. Εκτός αν είμαι λίγος για να πιάσω τέτοια υψηλά νοήματα..

Εμένα μου αρέσουν όλες του ακόμα και το "Straight Story" όπου για κάποιους ήταν "ντεφορμέ". Ανήκει στην κατηγορία των σκηνοθετών που δεν με απογοητεύουν ποτέ όπως ο Kroneneberg και ο Peter Weir (!!!!!!!!!!!!!).
 
Μόνο για τη μουσική και την ατμόσφαιρα άξιζε κατ´ εμέ το Eyes Wide Shut (βέβαια ήταν και πολλά παραπάνω).
Από κει και πέρα ο Kubrick πέθανε και ίσως δεν πρόλαβε να βάλει την τελευταία πινελιά. Ό,τι και να λέγεται και να γράφεται πάντως, διατηρώ μία επιφύλαξη για την ελευθερία που απολάμβανε το ζεύγος Cruise (τότε) καθότι ο Stanley ήταν διαβόητος δικτάτορας και απόλυτος άρχων των ταινιών του.

για μουσικη και ατμοσφαιρα,το εθεσες τελεια..εμενα μου αρεσε και η ερμηνεια του Cruise
 
το κάνουμε κι απ την ανάποδη;
Ταινίες κάθε άλλο παρά σπουδαίες που όμως μας άρεσαν.
να απενοχοποιηθούμε ολοκληρωτικά εννοώ.;)
Αρχίζω:

Annie - John Huston
The Bonfire Of The Vanities - Brian De Palma
Paper Moon - Peter Bogdanovich
Tideland - Terry Gilliam
Rollerball - Norman Jewison
Ilsa, She Wolf Of The SS - Don Edmonds
Highlander - Russell Mulcahy

Near Dark - Kathryn Bigelow
The Devils - Ken Russell
 
Last edited:
Επίσης:

Dead Man – Jim Jarmusch
Things To Do In Denver When You 're Dead – Gary Fleder
Star 80 – Bob Fosse
The Texas Chainsaw Massacre II – Tobe Hooper
One From The Heart – Francis Ford Coppola
To Be Or Not To Be – Mel Brooks
Victor Victoria – Blake Edwards
The Dead Zone – David Cronenberg
Cry-Baby – John Waters
Τhe Lost Boys - Joel Schumacher
Eating Raoul – Paul Bartel
 
Last edited:
ούτε πορτοκάλι, ούτε μάτια, ούτε Μπάρυ Λύντον, ούτε μεταλ τζάκετ, αν και το πορτοκάλι αδικήθηκε ιδιαίτερα στην μεταφορά.
Ως βιβλίο ήταν εξαιρετικό. Και τόσο που κατάφερε να μεταφέρει στη σκηνή ήταν αρκετά.

Αλλά φυσικά έφτιαξε το 2001.
και το strangelove.
το πρώτο και μόνο τον βάζει στην κορφή

Tο 2001 το είδα μια φορά σε DVD και μια σε Bluray, και τις δύο με το ζόρι δεν με πήρε ο ύπνος. Είμαι σοβαρά γιατρέ μου; :p

Οι υπόλοιπες ταινίες του Kubrick μου αρέσουν αλλά το 2001...καλύτερο κι απο valium.
 
Last edited:
κάπου το έγραψα ....
καμμιά 20αριά στον κινηματογράφο....
τα άλλα δεν υπολογίζονται
 
για μουσικη και ατμοσφαιρα,το εθεσες τελεια..εμενα μου αρεσε και η ερμηνεια του Cruise

Και μένα μου άρεσε η ερμηνεία του Cruise. Γιατί στον κινηματογράφο ακόμα και οι ερμηνείες είναι, σε μεγάλο βαθμό, θέμα σκηνοθέτη. Το θέατρο είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.
Ακόμα μου άρεσε η ερμηνεία του στο Magnolia του μεγιστοτεράστιου Paul Thomas Anderson αλλά και στο Collateral του Mann.
 
το κάνουμε κι απ την ανάποδη;
Ταινίες κάθε άλλο παρά σπουδαίες που όμως μας άρεσαν.
να απενοχοποιηθούμε ολοκληρωτικά εννοώ.;)
Αρχίζω:

Annie - John Huston
The Bonfire Of The Vanities - Brian De Palma
Paper Moon - Peter Bogdanovich
Tideland - Terry Gilliam
Rollerball - Norman Jewison
Ilsa, She Wolf Of The SS - Don Edmonds
Highlander - Russell Mulcahy
Near Dark - Kathryn Bigelow
The Devils - Ken Russell

Και δεν το κάνουμε; Αρκεί κάθε μέλος να διευκρινίζει σε ποια από τις δύο κατηγορίες αναφέρεται για να μη μπλέξουμε τα μπούτια μας.
Και μία μικρή ένσταση: ε όχι και το Dead Man όχι σπουδαία ταινία (και ας σου άρεσε). Αριστούργημα από τα λίγα.
 
Και μία μικρή ένσταση: ε όχι και το Dead Man όχι σπουδαία ταινία (και ας σου άρεσε). Αριστούργημα από τα λίγα.

εννοείται πως συμφωνώ καλέ μου.
Ολες τις ταινίες που έβαλα στα ...απόπαιδα εδώ, τις θεωρώ σπουδαίες.
Καθεμιά στο είδος της. ;)
Ακόμη και το Tideland: Ναι! άνισο. μισοτελειωμένο.
But: absolutely fascinating in its flaws.

Κάτι σαν τους ...'κακούς' δίσκους του Miles Davis, αν με εννοείς.
Οπου sorry: Ξέρω πως με εννοείς.:ernaehrung004:
 
Last edited:
εννοείται πως συμφωνώ καλέ μου.
Ολες τις ταινίες που έβαλα στα ...απόπαιδα εδώ, τις θεωρώ σπουδαίες.
Καθεμιά στο είδος της. ;)
Ακόμη και το Tideland: Ναι! άνισο. μισοτελειωμένο.
But: absolutely fascinating in its flaws.

Κάτι σαν τους ...'κακούς' δίσκους του Miles Davis, αν με εννοείς.
Οπου sorry: Ξέρω πως με εννοείς.:ernaehrung004:

:2thumb22sup:
 
Δυο πολυ-βραβευμενες ταινιες που μου ερχονται αυτοματα στο μυαλο ειναι
το The Wrestler του Aronofski (χρυσο λιονταρι) και το Paris Texas (χρυσος φοινικας, αν δεν κανω λαθος) του Wenders.
Απο σκηνοθετες o Almadovar γενικως, οχι κακος αλλα ο πιο υπερτιμημενος
Υπαρχουν επισης "αριστουργηματα" που δεν αντεχουν στο χρονο ουτε και σε δευτερο-τριτες θεασεις, αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα.
 
Πάμε λοιπόν! Bad Movies we Like.
Fear and loathing in Las Vegas του Terry Gilliam (1998)

fear-and-loathing-in-las-vegas-poster.jpeg


Βέβαια την ταινία δεν τη λες Bad αλλά τουλάχιστον δίχασε με τις κριτικές να κυμαίνονται από την αποθέωση μέχρι τον...υπόνομο!
Εξαιρετική 60-70ς ατμόσφαιρα, απομυθοποίηση της "γενιάς των λουλουδιών" και ένας Depp που πίστεψε τρελά στην ταινία και τη στήριξε με όλη τη δύναμη της ψυχής του.
Είχα διαβάσει ότι για να μπει για τα καλά στο ρόλο του Hunter Thompson είχε συγκατοικήσει μαζί του για ένα διάστημα περνώντας το χρόνο τους πυροβολώντας με τις καραμπίνες.
Αξίζει και το ομώνυμο βιβλίο που έχει μεταφραστεί στα ελληνικά.
Κατόπιν ο Thompson αυτοκτόνησε.
Καταραμένη σας λέω....
 
Πάμε λοιπόν! Bad Movies we Like.
Fear and loathing in Las Vegas του Terry Gilliam (1998)

fear-and-loathing-in-las-vegas-poster.jpeg


Βέβαια την ταινία δεν τη λες Bad αλλά τουλάχιστον δίχασε με τις κριτικές να κυμαίνονται από την αποθέωση μέχρι τον...υπόνομο!
Εξαιρετική 60-70ς ατμόσφαιρα, απομυθοποίηση της "γενιάς των λουλουδιών" και ένας Depp που πίστεψε τρελά στην ταινία και τη στήριξε με όλη τη δύναμη της ψυχής του.
FONT=Comic Sans MS]Είχα διαβάσει ότι για να μπει για τα καλά στο ρόλο του Hunter Thompson είχε συγκατοικήσει μαζί του για ένα διάστημα περνώντας το χρόνο τους πυροβολώντας με τις καραμπίνες. [/FONT]
Αξίζει και το ομώνυμο βιβλίο που έχει μεταφραστεί στα ελληνικά.
Κατόπιν ο Thompson αυτοκτόνησε.
Καταραμένη σας λέω....

karavan, me boy...if I was a woman, maybe I would ask you to marry me :ADFADF1: :worshippy:
 
1. Όσα παίρνει ο Aνεμος
2. 2001: A Space Odyssey.
Δυο έργα που δεν κατάφερα ποτε να δω ολόκληρα και ούτε πρόκειται.
Σε 2 ακόμα με έχει πάρει ο ύπνος κανονικά στο σινεμά, σε σημείο ροχαλητού ( μάλλον είχα βολευτεί )αλλα δεν αξίζουν ούτε να τα αναφέρω.
 
Δυο πολυ-βραβευμενες ταινιες που μου ερχονται αυτοματα στο μυαλο ειναι
το The Wrestler του Aronofski (χρυσο λιονταρι) και το Paris Texas (χρυσος φοινικας, αν δεν κανω λαθος) του Wenders.

αν εδώ ήταν shout-box θα σας ζητούσα να μου επιτρέψετε να φωνάξω: "Δεν μου αρέσει ο Wenders!".
ούτε ο Αμερικάνος Φίλος, ούτε το Paris - Texas (είχα μάτια μόνο για τον Harry Dean Stanton, η μικρή τα είχε φτιάξει τότε με τον Quincy και ...ζήλευα :blush: - "κοίτα τον πουστόγερο"...I didn't know then that someday I would become a πουστόγερος myself :rolleyes:) ούτε οι Αγγελοι.
Χέρτζογκ, Σλέντορφ και ...ξερό ψωμί :Banane0:
 
Last edited: