Απενοχοποίηση Τώρα! Masterpieces We Dislike

Επίσης:

Dead Man – Jim Jarmusch
Things To Do In Denver When You 're Dead – Gary Fleder
Star 80 – Bob Fosse
The Texas Chainsaw Massacre II – Tobe Hooper
One From The Heart – Francis Ford Coppola
To Be Or Not To Be – Mel Brooks
Victor Victoria – Blake Edwards
The Dead Zone – David Cronenberg
Cry-Baby – John Waters
Τhe Lost Boys - Joel Schumacher
Eating Raoul – Paul Bartel

ξέχασες εκείνη με τον θείο που βγάζει στην γύρα τον ανιψιό ... δεν εννοώ τον Ντόναλντ με τον Χιούη ....
 
ξέχασες εκείνη με τον θείο που βγάζει στην γύρα τον ανιψιό ...

Δεν την ξέχασα καμάρι μου: αυτή ανήκει στις προσωπικές μου Guilty Pleasures.
Τη λατρεύω φυσικά.
Αλλά, για να την εκτιμήσει κάποιος σωστά, πρέπει να ξέρει τον Ντον Τζιοβάννι του Μότσαρτ απέξω κι ανακατωτά.
 
for the uneducated among us, my friend, above, speaks about this criminally underrated masterpiece

rogerdvdcover.jpg
 
Το οποίο στην Ελλάδα βγήκε με τον μάλλον άτοπο τίτλο Μαθήματα Γοητείας και πέρασε σχεδόν απαρατήρητο. Ταινία - βουτιά στην ανδρική ψυχοσύνθεση. Ο Campbell Scott ο πιο αντιπαθητικός/συμπαθητικός (?) γιάπις που ίσως έχει καταγραφεί στην οθόνη. Ενδέχεται ορισμένοι εκπρόσωποι του γυναικείου φύλου να ενοχληθούν.
 
Το οποίο στην Ελλάδα βγήκε με τον μάλλον άτοπο τίτλο Μαθήματα Γοητείας και πέρασε σχεδόν απαρατήρητο. Ταινία - βουτιά στην ανδρική ψυχοσύνθεση. Ο Campbell Scott ο πιο αντιπαθητικός/συμπαθητικός (?) γιάπις που ίσως έχει καταγραφεί στην οθόνη. Ενδέχεται ορισμένοι εκπρόσωποι του γυναικείου φύλου να ενοχληθούν.

μεγάλος ηθοποιός.
η ταινία εξαιρετική - και πέρασε 'στο ντούκου'.
όσες γυναίκες ξέρω, ενθουσιάστηκαν: οι γκόμενες, στο τέλος, προτιμούν τον αγκαλίτσα από τον macho. :rolleyes:
there's a morale in there somewhere. ;)

το απόγειο αυτού του ...morale βέβαια, είναι στους Διχασμένους του Κρόνενμπεργκ: η Θεία Ζενεβιέβ, θέλει και τον αγκαλίτσα αλλά και τον macho.
Τεράστια ταινία. :worshippy:
 
όσες γυναίκες ξέρω, ενθουσιάστηκαν: οι γκόμενες, στο τέλος, προτιμούν τον αγκαλίτσα από τον macho. :rolleyes:

Λες ε; Ξέρω κάμποσες που ευχαρίστως θα μου την έφερναν στο κεφάλι! Αντιπαρέρχομαι τις δυσκολίες επιμένοντας πάντα σε ένα δεύτερο ή και τρίτο επίπεδο ανάγνωσης.
 
Λες ε; Ξέρω κάμποσες που ευχαρίστως θα μου την έφερναν στο κεφάλι! Αντιπαρέρχομαι τις δυσκολίες επιμένοντας πάντα σε ένα δεύτερο ή και τρίτο επίπεδο ανάγνωσης.

'anybody can make the simple complicated. Creativity is making the complicated simple' - Charles Mingus

you're right though: not many creative people in our days, for sure
 
Πολυ ωραιο θεμα.
Το πρώτο που μου έρχεται σφηνα στο μυαλο ειναι η Οδύσσεια ( 2001: A Space Odyssey)
Και επειδή λεω δεν μπορει κατι θα μου ξέφυγε το ειδα και δευτερη φορα...
Δεν σας λεω, δεν...
Επισης ποτε δεν καταλαβα το κόλλημα με το Blade Runner.
Εχει βγει και ξαναβγει σε dvd σε hd σε D.C. και δεν μπορω να το πιστεψω οτι ακομα πουλαει.
Η πλακα ειναι πως ειμαι οπαδος των ταινιων επιστημονικής φαντασιας αλλα τις συγκεκριμένες τις εχω στην μαυρη λιστα του ποτε ξανα.
Τελος δεν την ξαναπατάω με ταινια του Aronofsky.
Την πατησα μια ,την πατησα δυο ,την πατησα τρεις , ε το κακο τεσσαρισε...
Υπερτιμημένος ο κυριος.
 
Re: Απάντηση: Απενοχοποίηση Τώρα! Masterpieces We Dislike

Επισης ποτε δεν καταλαβα το κόλλημα με το Blade Runner.
Εχει βγει και ξαναβγει σε dvd σε hd σε D.C. και δεν μπορω να το πιστεψω οτι ακομα πουλαει.

Αμ μπράβο, μου το θύμησες. Και εγώ ποτέ δεν κατάλαβα τι βρίσκουν στο Blade Runner (βαράτε!). Αλλά αν δε τα πούμε σε αυτό το νήμα, πού θα τα πούμε;
 
Mου άρεσε το Top Gun.
Πέρα από την Kelly McGillis που δεν χόρταινα να τη βλέπω είχε και τα Tomcats. Γλυπτά σε μέταλο τα ρημάδια.
Επίσης τα homosexual undercurrents ανάμεσα στους 2 macho πιλότους ήταν εξαιρετικά απεικονισμένα.
 
Και τα δύο Solaris είναι καλά γιατί
το να είσαι μακριά από αυτό που ποθείς και ολομόναχος αντέχεται,
μα το να είσαι μακριά του και παρέα με την σκέψη του πόθου
είναι κομμάτι δύσκολο
 
Για τον Ταρκόφσκυ λέω,

Sublime....εννοείται ότι το sci-fi "περίβλημα" είναι απλά επίφαση, και σε αυτήν την ταινία ο Ταρκόφσκυ καταπιάνεται με θέματα που αφορούν την ανθρώπινη ύπαρξη διαμέσου των εποχών ακόμα και στην περίοδο της τεχνολογικής εξέλιξης.
Υπάρχουν φράσεις στη σκηνή της βιβλιοθήκης, στο δείπνο με αφορμή τα γενέθλια του Dr. Snaut οι οποίες πραγματικά "σκοτώνουν".
 
είναι η μόνη ταινία του Ταρκόφσκι που Δεν έχω δεί: διάβασα το βιβλίο του Λεμ πρώτα.
Πείτε μου τώρα: αν αύριο γυρίσουν ταινία το 'Δόκτωρ Φάουστους' του Τόμας Μανν, εσείς θα πάτε να το δείτε;
 
την είδα δυό φορές.
την δεύτερη μάλιστα πήγα και την γυναίκα μου, τότε αρραβωνιαστικιά μου.....:bang:

παραδόξως με παντρεύτηκε....:love:
 
Απάντηση: Re: Απενοχοποίηση Τώρα! Masterpieces We Dislike

είναι η μόνη ταινία του Ταρκόφσκι που Δεν έχω δεί: διάβασα το βιβλίο του Λεμ πρώτα.
Πείτε μου τώρα: αν αύριο γυρίσουν ταινία το 'Δόκτωρ Φάουστους' του Τόμας Μανν, εσείς θα πάτε να το δείτε;

Και τι Brasil σε λίγο κοινότυπο θα μας φαίνεται (:Banane0:)
αλλά αυτό δέν μειώνει την αξία του
 
είναι η μόνη ταινία του Ταρκόφσκι που Δεν έχω δεί: διάβασα το βιβλίο του Λεμ πρώτα.
Πείτε μου τώρα: αν αύριο γυρίσουν ταινία το 'Δόκτωρ Φάουστους' του Τόμας Μανν, εσείς θα πάτε να το δείτε;

Δεν πιστεύω ότι θα μπορούσε να γυριστεί ταινία που να μπορέσει έστω να πλησιάσει το βιβλίο, η γραφή του Μαν δεν "παίζεται" και δεν "πιάνεται¨στην οθόνη με τίποτα. Πάντως πρώτη φορά που άκουσα για τον Μαν εξ'αιτίας μιας τηλεοπτικής μεταφοράς του βιβλίου στα early 80's που έδειχνε η ΕΡΤ.
 
Τις Casablanca και Gone with the Wind δεν μπόρεσα ποτέ να δω ολόκληρες...Με κοιμίζουν.

Στην άλλη όχθη...
The Cement Garden(Andrew Birkin, 1993) - "αρρωστιάρικη" ταινία αλλα με έλκει όσο λίγες
Reality Bites(Ben Stiller, 1994)
Le genou de Claire(Eric Rohmer, 1970) - γιατί κανείς δεν κατάλαβε τα ανδρικά διλήμματα όσο ο Rohmer.