Μετά από μια καλή χθεσινή ακρόαση και μια ακόμα βαθύτερη σήμερα και στα τρια άλμπουμ, τα συμπεράσματα είναι ότι
μιλάμε για ανακαλυψάρα που γεμίζει ακόμα περισσότερο τα κενά.
Σπουδαία ψυχεδελική κυρίως ατμόσφαιρα, με κυριότερη επιρροή τον Jimi, τους Hawkwind και όλη τα παραισθησιογόνα που κουβαλάει η μουσική στις πλάτες της μέσα στο χρόνο, με μια-δυο σταγονίτσες ιλαράς στα κιθαρόνια (τα οποία κεντάνε κυριολεκτικά απ'άκρη σ'άκρη των κομματιών).
Κατ'αρχήν να πω ότι και οι τρεις δίσκοι περιέχουν κάποιους
πολύ μεγάλους ύμνους.
Αν χρειάζεται να αξιολογήσω τους δίσκους ιεραρχικά, θα βάλω πρώτο το
When Sweet Sleep Returned, το πιο πρόσφατό τους.
Eδώ καραμπινάτα οι Hawkwind στα φωνητικά (two stage rocket), garage απόηχοι και φαντάσματα του Sky Saxon (by the rippling green-άλλος τράκος), διαμάντια ψυχεδέλειας βγαλμένα από άλλες εποχές (Clive and the Lyre και drunken leaves και τα δυο είναι ικανά να σε εξοντώσουν), νοσταλγία αλα Neil Young (kolob canyon) και όλο το καλειδοσκοπικό φάσμα να περιπλανάται dronάροντας επικίνδυνα στο δωμάτιο.
Ακολουθεί (στα χαρτιά βεβαίως) το
Ekranoplan που περιέχει περισσότερα μείγματα από τα άλλα δυο. Λίγο από shoegazing, από post (gemini 7), πολύ από stoner αλα Monster Magnet (corner zombies), ψυχεδελικά επικά περάσματα που φέρνουν στο νου Natas (occult roots-τεράστιο track), μέχρι και folk στοιχεία (morning maiden) αλλά κυρίως freak out διάθεση παντού διάχυτη. Εllen Koray,
το τρακάρισμα...
Το ομώνυμο πρώτο άλμπουμ έχει αρκετά πιο θαμένη παραγωγή, αλλά αυτό δεν επηρεάζει τη ποιότητα κάποιων φοβερών στιγμών όπως το Mars που ανοίγει και είναι μια ελεγειακή στιγμή με τα ηλεκτρονικά εφέ να φτιάχνουν κλίμα και τις φωνές να κορυφώνουν. Έπος!
Κορυφαία στιγμή επίσης το Sunk upon Green Sea με τα tricky μελωδίσματα στα φωνητικά και τα τρέμολα να σκούζουν από πίσω. Ο δίσκος χαρακτηρίζεται από μια σχετικά μονοδιάστατη οπτική σε σχέση με τους άλλους δυο. Ψυχεδελική στονεριά με καλά παιξίματα αλλά με σχετική έλλειψη φαντασίας.
Γενικά, μιλάμε για μια τρομερή μπάντα με τρεις πολύ αξιόλογους δίσκους που ειδικά τα When Sweet Sleep Returned και Ekranoplan στέκονται ανάμεσα στα καλύτερα της εποχής μας. Στη πραγματικότητα είναι ισάξια. Χτες έλεγα στον Σπύρο ότι θεωρώ καλύτερο το Ekranoplan. Το ότι άλλαξα γνώμη στη δεύτερη ακρόαση σημαίνει τελικά ότι και τα δύο μπορούν να ακουστούν με την ίδια όρεξη κάθε στιγμή.
Φίλοι του ανόθευτου ροκ, επενδύστε όσο προλαβαίνετε σε τούτη την αποκάλυψη.
Σπύρο χωρίς εσένα δεν θα τους μαθαίναμε ποτέ ίσως. Σε ευχαριστούμε που μοιράστηκες.:a0210:
p.s. Τα mosquito lantern και two birds, αλλά και πολλές ακόμα στιγμές, μου θύμισαν πάρα πολύ μια μπαντάρα του παρελθόντος από το Όρεγκον, τους MARBLE ORCHARD με το καταπληκτικό τους AGENT INVISIBLE lp το 1992. Όσοι τους θυμούνται καταλαβαίνουν.
anderground
