Απορίες για σκύλους και διαμερισματα.

Αν δώσεις αγάπη θα την πάρεις πισω.
Από οποιο να ναι

Εννοείται, απλα οι συγκεκριμένες ράτσες μου έχουν κάνει τρελό κλικ !
Για παράδειγμα είδα και γαλλικο μπουλντόγκ το οποίο υποτίθεται οτινειναι τρελιαρικο/αγαπησιαρικο και πως είναι ιδανικό για σπίτι, αλλά δεν μου έκανε καθόλου αίσθηση.
 
Ε..δεν είναι τόσο όμορφα σαν αυτά που προτιμάς,αλλά είναι απο τα πλέον κατάλληλα σκυλιά για διαμερίσματα.Βασικό κριτήριο.

Ασχέτως του μεγέθους τους κάνουν και για φύλακες.Αυτά που προτιμάς δεν κάνουν.Νομίζω ότι ήταν ένα απο τα κριτήριά σου επίσης.



Είναι άλλο πράγμα να πάρεις ότι σου αρέσει σαν ζώο κι άλλο πράγμα,ότι μπορεί καλύτερα να συμβιώσει μαζί σου στις αστικές μέσες συνθήκες...
Προσωπικά μεγάλωσα με άπειρά σκυλιά.Απλά ξέρω ότι άν και παιδιά,νέοι αργότερα με άφθονες ελέυθερες ώρες και διάθεση,τα μεγάλα σχετικά ζώα στην πραγματικότητα,υπέφεραν όχι σε διαμερίσματα αλλά ακόμη και σε μεγάλα νεοκλασσικά με ταράτσες,αίθρια και γενικά μεγαλύτερους χώρους απο ένα συνηθισμένο διαμέρισμα...
 
Last edited:
Πάντως για σπιτι σκεφτειτε σοβαρα για γατουλα οπως προτειναν και αλλοι φιλοι..
Δε δενονται τοσο οσο τα σκυλια αλλα οι περιορισμοί πολυ λιγοτεροι
 

Attachments

  • uploadfromtaptalk1395600132544.jpg
    uploadfromtaptalk1395600132544.jpg
    61 KB · Views: 144
Θα πω αυτό για το οποίο θα με αντιπαθήσουν πολλοί ιδιοκτήτες. Τα διαμερίσματα είναι φυλακές για τα μεγάλα ζώα, ειδικά τους μεγαλόσωμους σκύλους, ζώα που εξελίχθηκαν για να τρέχουν τρέχουν τρέχουν... Όσο και να τα αγαπάμε και φροντίζουμε, τα εξαναγκάζουμε να ζουν παρά τη φύση τους, η ολιγόλεπτη βόλτα για κατούρημα είναι το αντίστοιχο του προαυλισμού των φυλακισμένων. Αν δεν υπάρχει έκταση γης και ο ιδιοκτήτης δεν περνάει μαζί με το σκύλο κάποιες ώρες την ημέρα στην ύπαιθρο, έστω σε ένα άλσος κλπ. τότε απλά κρατάει το αγαπημένο του ζώο σε μια ασφαλή φυλακή.
 
Διαμερισμα & σκυλος φυλακας το ξεχνας (σαν παραμετρο)

Χρηστο τα μποξερ σας αρεσουν ?
 
Re: Απάντηση: Απορίες για σκύλους και διαμερισματα.

Θα πω αυτό για το οποίο θα με αντιπαθήσουν πολλοί ιδιοκτήτες. Τα διαμερίσματα είναι φυλακές για τα μεγάλα ζώα, ειδικά τους μεγαλόσωμους σκύλους, ζώα που εξελίχθηκαν για να τρέχουν τρέχουν τρέχουν... Όσο και να τα αγαπάμε και φροντίζουμε, τα εξαναγκάζουμε να ζουν παρά τη φύση τους, η ολιγόλεπτη βόλτα για κατούρημα είναι το αντίστοιχο του προαυλισμού των φυλακισμένων. Αν δεν υπάρχει έκταση γης και ο ιδιοκτήτης δεν περνάει μαζί με το σκύλο κάποιες ώρες την ημέρα στην ύπαιθρο, έστω σε ένα άλσος κλπ. τότε απλά κρατάει το αγαπημένο του ζώο σε μια ασφαλή φυλακή.


Δεν ειναι ακριβως ετσι, εξαρταται και απο τον χαρακτηρα του σκυλου
 
να προσθέσω μερικά.
Τον σκύλο (κόκερ) τον έχουμε 5 χρόνια. Από αυτά τα δυό σχεδόν είναι μόνιμα μαζί μας 7/24, πριν τον είχαμε σε ξεχωριστό χώρο για ύπνο ή για να έχουμε την "ησυχία" μας και στον υπόλοιπο χρόνο μαζί. Τελικά κέρδισε το 7/24 μαζί μας μόνος του. Πλέον μένει στον ξεχωριστό χώρο (ισόγειο διαμέρισμα) τα πρωϊνά μόνο.
Πάει βόλτα 4 φορές τη μέρα, συνολικά γύρω στο δίωρο στο δάσος. Και είναι απόλυτη δέσμευση. Στο σπίτι κάνουμε βάρδιες για να είναι πάντα κάποιος μαζί του. Στις διακοπές σε ξενοδοχείο σκύλων.
Κάθε δίμηνο αυστηρά στο γιατρό + έκτακτες επισκέψεις. Ανάγκες σκύλου (νούμερο 1 και 2) + τρίχα + βρωμιά και λάσπη χώμα στα πόδια και σώμα (είναι κοντοπόδαρο σκυλί) και ατυχήματα (εμετοί) + σεξουαλικές ανάγκες (πρέπει να του βρείς και να ξεχαρμανιάσει και μπορεί να είναι δύσκολο, οπότε τον βλέπεις ώρες ώρες να "εχει πρόβλημα" ή να αερομαμεί...) είναι πιά στην καθημερινότητα. Και στο σπίτι να είναι ΔΕΝ γίνεται να είναι απλώς. Θέλει να πας κοντά του, να του μιλήσεις, να τον παίξεις με τα παιχνίδια του αλλιώς μένει και ξύλο απελέκητο, αν δεν επικοινωνεί μαζί σου.
Και αυτά σε σπίτι που έχει και κήπο (αν και δεν μένει ποτέ έξω διότι ένας άλλος κίνδυνος που μάθαμε να ζούμε μαζί είναι οι φόλες - και αυτό διότι οι συνάνθρωποι είναι απάνθρωποι) και εξοχή κοντά.
Δεν τον ήθελα. Με τίποτα. Διότι ήμουν υποψιασμένος για όλα αυτά.
Τώρα είναι μέλος της οικογένειας και έχει κερδίσει και τη δική μου προσοχή και αγάπη.
 
Κατ' επεκταση, ενα μικροτερο σε διαστασεις σκυλι, απο τις ρατσες που δεν μαδανε ειναι σαφως ευκολοτερο στην 24/7 συγκατοικηση.
Απο ταπεινα γκριφονοκανισακια μεχρι μετρια poodle. Και σαν ρατσες ειναι ιδιαιτερα εξυπνα και εκπαιδευσιμα.
Ειδικά αν το μαθεις να ΜΗΝ ανεβαινει σε κρεβατια, καρεκλες και καναπεδες. Και βεβαια, σε εβδομαδιαια βαση τοπικό μπάνιο από την κάτω μεριά καθως και τα άκρα. Αλλιως αρχίζει και μυρίζει...
 
Έτσι είναι chief, δένεσαι με τα άτιμα.
Την λύκαινα την πήρα ενός έτους απο φίλο.
Είχε μεγαλώσει σε διαμέρισμα με μικρά παιδιά στην Αθήνα, οπότε όπως καταλαβαίνει κανείς ήταν σε περιβάλλον με πολλή αγάπη και χάδια, πλήρως κοινωνικοποιημένη.
Όταν έγινε 8 μηνών κατάλαβαν/αποφάσισαν πως ήταν αδύνατον να συνεχιισουν να την έχουν λόγω όγκου αφενός και αδυναμίας να της παρέχουν τα αυτονόητα, δηλ βόλτες, καθάρισμα κλπ...
Την "απέλασαν"λοιπόν στο σπίτι του αδελφού του φίλου εδώ στο χωριό.
Με έψηνε απο τότε να την πάρω, εφόσον διαθέτω χώρο και χρόνο.
Διστακτικός στην αρχή, ενέδωσα στον πειρασμό
Και δεν το μετάνοιωσα, αξιολάτρευτο ζώο, κοινωνικότατο και απίστευτος φύλακας, , μέχρι και τις σφήκες που έρχονται στην αυλή εξολοθρεύει!!

Δύο πορτραίτα και μια με το αδερφό μου
 

Attachments

  • Aria_1.jpg
    Aria_1.jpg
    227 KB · Views: 116
  • Aria_2.jpg
    Aria_2.jpg
    188.1 KB · Views: 117
  • aria_3.jpg
    aria_3.jpg
    254.8 KB · Views: 117
Καλά, αμα βραχούν είναι πολυ έντονα τα πράγματα. Εδω μιλαω για αυτη που οφειλεται απο το ξαπλωμα στα πατώματα, σε συνδιασμό με τις πιτσιλιές από το κατουρημα.
Και επειδή με το δέσιμο αρχίζουν οι αγκαλιές στα μικρόσωμα μια μυρωδια την αισθαίνεσαι
Θυμαμαι σε καποιο dog park ενα τεράστιο λυκόσκυλο που πίστευε ότ είναι μαλτιζ. Απαιτούσε αγκαλιά, και την ... επέβαλε κίολλας, μολις τα αφεντικά του καθόταν σε καρέκλα.
Ηρωες.
 
Καλά, αμα βραχούν είναι πολυ έντονα τα πράγματα. Εδω μιλαω για αυτη που οφειλεται απο το ξαπλωμα στα πατώματα, σε συνδιασμό με τις πιτσιλιές από το κατουρημα.
Και επειδή με το δέσιμο αρχίζουν οι αγκαλιές στα μικρόσωμα μια μυρωδια την αισθαίνεσαι
Θυμαμαι σε καποιο dog park ενα τεράστιο λυκόσκυλο που πίστευε ότ είναι μαλτιζ. Απαιτούσε αγκαλιά, και την ... επέβαλε κίολλας, μολις τα αφεντικά του καθόταν σε καρέκλα.
Ηρωες.

Εκτος απο κουταβια, κανενα σκλυλι που ειχα δεν ξαπλωνε σε κατουρλια...
 
Εκτος απο κουταβια, κανενα σκλυλι που ειχα δεν ξαπλωνε σε κατουρλια...

ρε Ντίνο, πιτσιλιές λέει ο άνθρωπος.
Σιγά μην παίρνει το σκυλί χαρτί να σκουπιστεί.
Και πόδι μπορεί να πιτσιλίσει.
Ωραία συζήτηση έχουμε....
 
Ενταξει.

Μπορει να πιτσιλανε τα αρσενικα, δεν ξερω... Μονο θηλυκά ειχα/εχω τα τελευταια 25 χρονια .
 
Απάντηση: Re: Απορίες για σκύλους και διαμερισματα.

Ενταξει.

Μπορει να πιτσιλανε τα αρσενικα, δεν ξερω... Μονο θηλυκά ειχα/εχω τα τελευταια 25 χρονια .

Έτσι είναι, πολύ πιο εύκολα σκυλιά και υπάκουα.
Απλά 2 φορές το χρόνο έχουν το γνωστό θέμα...

....με τα αίματα!
 
Βρωμοκοπάνε τα ζώα παίδες .. γενικά .. εδώ βρωμάνε ανθρώποι ..

μια οικτρή εμπειρία με γάτα είχα στο Βαγιαδολίδ στην Ισπανία ,, με Γαλλίδα που μου παραχώρησε το δωματιό της ... το γατί έχεζε έτρωγε έπαιζε , ΜΕΣΑ στο δωμάτιο ! για μήνες .....

vasiliiiiii a un probleme avec les animaux;

non pas parce que ma poupee;

Με ανοιχτό παράθυρο με το χιονόνερο να σκάει μέσα .. άστο .. μεγάλες στιγμές !
 
Last edited by a moderator:
Re: Απάντηση: Re: Απορίες για σκύλους και διαμερισματα.

Έτσι είναι, πολύ πιο εύκολα σκυλιά και υπάκουα.
Απλά 2 φορές το χρόνο έχουν το γνωστό θέμα...

....με τα αίματα!

Σωστο, αλλα υπαρχει και η στειρωση ;-)