Οι Arcade Fire ερχονται απο το Montreal και αποτελουνται απο 7 μελη. Η ιστορια τους δεν ειναι ιδιαιτερα πρωτότυπη. Ειχαν κυκλοφορισει ενα ΕP το 2003 το οποιο πηγε απατο ενω το πρωτο τους ολοκληρομενο αλμπουμ, το Funeral, κυκλοφόρησε το Σεπτεμβριο του 2005. Οπως συμβαινει με τα πρωτα αλμπουμ πολλων νεων καλλιτεχνών που κυκλοφορουν στα τελη καποιου ετους, καποια ΜΜΕ προλαβαν και το πηραν χαμπαρι και το εβαλαν στα καλυτερα του 2004 ενω τα υπολοιπα εσπευσαν να το καταχωρησουν στις κυκλοφοριες του 2005. Οταν το αλμπουμ ειναι καλο αυτη η κατασταση δημιουργει hype με αποτελεσμα οι μετοχες του να ανεβαινουν. Αυτη ηταν η ιστορια του Funeral, το οποιο αναγκασε την εταιρια του συγκροτηματος να επανακυκλοφορησει το πρωτο ΕΡ τους, το Arcade Fire. Το γκρουπ ειχε ηδη γινει τοπ ονομα στην κατηγορια που γυροφερνει ακριβως εξω απο τα ορια του mainstream.
Πριν λιγες ημερες κυκλοφορησε το δευτερο αλμπουμ τους, το Neon Bible. Περιεχει 10 καινουρια τραγουδια και μια λιγο πιο γρηγορη και με καλυτερη παραγωγη εκτελεση του No cars go που ειχε πρωτοκυκλοφορησει σε εκεινο το ΕΡ. Το κυριο χαρακτηριστικο του αλμπουμ ειναι οι ομορφες μελωδιες του, τα πλουσια εγχορδα, η ενορχήστρωση και οι ενδιαφεροντες στιχοι του. Σε οποιον αρεσε το Funeral να το παρει οποσδηποτε. Οι υπολοιποι ας το βαλουν στα υπ'οψην. Ο Ντοκ να μην το παρει γιατι θα μου ζηταει τα λεφτα του πισω.
Καλυτερα τραγουδια ειναι τα Νο cars go, keep the car running και windowsill.
7/10
Υ.Γ. Η Special Edition του CD δεν ειναι τιποτα το πολυ ιδιαιτερο. Περιεχει δυο βιβλιαρακια απο αυτα που αν τα ξεφυλλισεις πολυ γρηγορα βλεπεις μια συνεχομενη κινηση. Εχει την πλακα του.