Υπάρχουν μνημεία τα οποία τα θεωρούμε συνηθισμένα και δεν τους ρίχνουμε μια δεύτερη ματιά. Κι όμως αν ψάξουμε μια καλή γωνία μπορούν να δείξουν διαφορετικά.
Εδώ η Ροτόντα (ναι η άχαρη Ροτόντα) της Θεσσαλονίκης. 2 πρωινές και 1 μεσημεριανή (φθινοπωρινές) λήψεις.
δείτε πόσο αλλάζει το φως και συνακόλουθα το τελικό αποτέλεσμα
Πόσες φορές περνούμε μπροστά από μνημεία που τα θεωρούμε αδιάφορα στη δική μας πόλη; Πόσες φορές έχουμε αρνηθεί μια γρήγορη επίσκεψη σε ένα μνημείο της δικής μας πόλης, όταν το ίδιο μνημείο θα το επισκεπτόμασταν σε κάποια άλλη πόλη;
Κι ακόμη χειρότερα... πόσο φωτογραφικό μπορεί να είναι ένα μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς ενός άλλου λαού;
Στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, στην Πλατεία Αριστοτέλους, πάνω στην Εγνατία υπάρχει το Μπέη χαμάμ (που λειτούργησε μέχρι το 1978 ως Λουτρά ο Παράδεισος). Έχει αναστηλωθεί και λειτουργεί ως ςπισκέψιμος χώρος με δωρεάν είσοδο. Είχα πάει πριν μερικά χρόνια μαζί με το Δημήτρη τον Πανούση. Μας φάνηκε ωραίο θέμα, και την προηγούμενη εβδομάδα ξαναπήγα. Δείτε μερικές εσωτερικές λήψεις....