επίτηδες τα έκαναν έτσι για να μην εκτιμούμε την αξία τους.
Όλα τα χαρτονομίσματα του αμερικάνικου δολαρίου, είναι ακριβώς το ίδιο μέγεθος και μονόχρωμα. Δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος, εκτός από οικονομία στο χαρτί και να χωράνε σε ίδιο μέγεθος πορτοφόλι. Εγώ το βρίσκω τραγικό, οι αμερικάνοι τους αρέσει. Το θέμα είναι, ότι έχεις χαρτονόμισμα, στο οποίο η μόνη διαφορά είναι οι πρόεδροι και το νούμερο στην άκρη. Εάν βάλεις 100 των 5 μαζί και βάλεις ανάμεσα του ενός, εάν δεν τα δεις ένα προς ένα, δεν το βλέπεις.
ο καθένας όπως το δει..
Ενω ας πουμε η γιαγιουλα των 80 ετων βλεπει ΑΝΕΤΑ την διαφορα αναμεσα σε 2 λεπτα, 5 λεπτα η 10 λεπτα του ευρω
Δυο σκασίλες είχαν οι Αμερικάνοι Βλαδίμηρε, η μια ήταν τα κέρματα του Ευρώ. Σε όποιον έχει ζήσει σε Ευρώπη πριν την εισαγωγή του Ευρώ είναι εμφανέστατο από που πήραν την ιδέα για τα μεγέθη των κερμάτων και τις αξίες των χαρτονομισμάτων: από το γερμανικό Μάρκο. Τα κέρματα του λεπτού είναι ολόιδια με τα παλιά γερμανικά Pfennig, το ίδιο και οι αξίες των χαρτονομισμάτων: 5, 10, 50, 100, 500 ευρώ αντιστοιχούν σε αξία ακριβώς σε 10, 20, 100, 200, 1000 Μάρκα, το 20ευρο και το 200ευρο είναι κοντά στο 50μαρκο και το 500Μαρκο. Ο σκοπός ήταν το Ευρώ να πάρει τη θέση του Μάρκου στις διεθνείς αγορές και τη συνείδηση του κόσμου-και το εγχείρημα από αυτή την άποψη πέτυχε.
