ATONEMENT-ΕΞΙΛΕΩΣΗ

[LEO09]

Ακουω απο το πρωι το σκορ της ταινιας
το οποιο εγραψε ο Dario Marianelli ( Pride & Prejudice, The Brave One
The Brothers Grimm,V for ventetta) & το οποιο κερδισε την
Χρυση σφαιρα στα φετινα βραβεια & μου φαινεται υπεροχο
για τα δικα μου τουλαχιστον ακουσματα.

Τα πιανιστικα μερη του εργου αναλαμβανει & εδω ο διεθνους φημης
πιανιστας Jean-Yves Thibaudet ο οποιος ηταν & στο Pride & Prejudice.

Το δικο μου ερωτημα προς τους φιλους της κλασσικης μουσικης
που ειναι & αρκετοι απο οτι βλεπω στο forum εφοσον ετυχε να
ακουσουν αυτο το ομορφο ρομαντικο δημιουργημα,ειναι ποιον μεγαλο
συνθετη η εργο τους θυμιζει?

 

[petros_m]

Ως ταινια δε μου αρεσε. Μερικες καλες ερμηνιες, ατμοσφαιρα, κολπακια του σκηνοθετη με τους ηχους....αυτα.

 

[buffos]

Εμένα πάλι μου φάνηκε αριστούργημα.
Η ταινία μας περιγράφει μια ιστορία μέσα απο τα μάτια μια συγγραφέως (briony tallis). Μια ιστορία που αλλιώς έγινε, αλλιώς έγινε αντιληπτή απο την μπρίονι με συνέπεια να οδηγήσει τα πράγματα σε μια διαφορετική από την προδιαγεγραμμένη πορεία. Η ταίνία έχει να κάνει με το τελευταίο "αλλιώς" της ιστορίας. Αυτό που θα έπρεπε να έχει γίνει.
Είναι σαν να κλείνεις τα μάτια, και προσπαθείς να αλλάξεις ενα μεγάλο σου σφάλμα.

Η μουσική είναι επίσης πάρα πολύ καλή.

 

[frink]

akousa pws tha einai ap tis tainies tis xronias. lew na tin dw prwta k meta epanerxomai..

 

[vadergr]

7 υποψηφιοτητες για οσκαρ.

 

[XR.MC]

Εμένα πάλι μου φάνηκε αριστούργημα.
Η ταινία μας περιγράφει μια ιστορία μέσα απο τα μάτια μια συγγραφέως (briony tallis). Μια ιστορία που αλλιώς έγινε, αλλιώς έγινε αντιληπτή απο την μπρίονι με συνέπεια να οδηγήσει τα πράγματα σε μια διαφορετική από την προδιαγεγραμμένη πορεία. Η ταίνία έχει να κάνει με το τελευταίο "αλλιώς" της ιστορίας. Αυτό που θα έπρεπε να έχει γίνει.
Είναι σαν να κλείνεις τα μάτια, και προσπαθείς να αλλάξεις ενα μεγάλο σου σφάλμα.

Η μουσική είναι επίσης πάρα πολύ καλή.

Την ειδα & εγω χθες μου αρεσε πολυ σαν ταινια.

Επισης μου αρεσε πολυ & η μουσικη της ,θα την αγορασω.

 

[XR.MC]

Αυτη πηρε το οσκαρ για το καλυτερο σαουντρακ χθες.:firstprize:

 

[doros]

Πολύ ωραία ταινία.

 

[Τσάκωνας Βασίλης]

Ένα κατακάθι έμεινε στον πάτο και δεν λέει να φύγει ούτε με σύρμα χοντρό. Κάθε που βρίσκει αφορμή σαν αναπηρία με σκοντάφτει. Πέρσι Οι Ζωές των Άλλων, φέτος η Εξιλέωση. Στην ταινία του Τζό Ράιτ η χημεία του ζεύγους Κίρα Νάιτλι - Τζέιμς ΜακΑβόι σκαρώνει απωθημένα και βάζει μπουρλότο στο μυαλό και το χέρι της δεκατριάχρονης που καταγγέλλει την αδικία του να καταλήγουν ερωτικές επιστολές στα πολεμικά μουσεία αδιάβαστες.

Στην θέση της θα μπορούσα να γράψω αυτά μόνο:
Αυτό που τόσο καιρό επιθυμώ και είναι μια κουβέντα μόνο. Θά'θελα νά'σουν εδώ. Στο τάβλι δεν είμαι καλός, αλλά ένα καφέ θα τον χτυπούσαμε, που ξέρεις μπορεί και δύο..Βαλεντίνους και μλκίες! Ο δικός μου βαλεντίνος βρίσκεται στο κούτελο κάτω απ'το τσιρότο πού'χω απ'τα βάρα-βάρα το κεφάλι μου στον τοίχο. Δεν παίζω πιά κάτω απτην κουβέρτα. Μια ολόκληρη σκηνοθεσία έχω στήσει από το πουθενά για τις ανάγκες του έργου και άλλοτε ψιθυριστά (σα να μιλάω στον διπλανό στο λεωφορείο), άλλοτε δυνατά (όπως τώρα) σαν νά'μαι στην κόψη του γκρεμού, δίχως αδιάβροχο, δίχως τον φόβο της μπόρας, σα να μην υπάρχει επόμενο βήμα ή αύριο.. Από νωρίς μύριζε χωματίλα και τελικά έσκασε μύτη. Δεν στοχεύω πιά σε μαγειρέματα, ούτε ποντάρω στην ασφάλεια του καθρέφτη, στον μονόλογο. Δεν είναι η μπόρα το ξέσπασμα το τελικό, μάλλον η αρχή είναι. Δεν μπορώ άλλο των διλλημάτων την πάλη στο κεφάλι μου. Ησυχία ζητάω και αλήθεια. Για στάση ζωής την ενοχή πιά απορρίπτω. Το φίμωμα καταγγέλλω και στην δημιουργία δίνομαι. Τόσα λίγα είναι τα συντρίμμια που μου απομείναν μα άλλα τόσα στα χέρια σου θα γίνουν Κί'όποτε την πορεία μου αναζητώ, τα δάχτυλα χείλη ακουμπώντας, το μάγουλό σου θα χαϊδεύω.

Ευτυχώς για όλους εσάς η ταινία δίνει την σωστή διάσταση στο πάθος του σενάριου.

 

[petros_m]

Μα, μονο σε εμενα δεν αρεσε τελικα? Για πειτε μου δηλαδη, αυτη η μεγαλη σκηνη του πολεμου στη μεση της ταινιας ειχε καποιον ιδιαιτερο λογο υπαρξης?

 

[doros]

Μα είναι κάτι καθαρά υποκειμενικό. Τι σημαίνει να είχε λόγο ύπαρξης; Δηλαδή σε έναν πίνακα θα ρωτούσες "γιατί σχεδίασε αυτό το βάζο εκεί στην άκρη ο καλλιτέχνης;"

 

[petros_m]

Μα είναι κάτι καθαρά υποκειμενικό. Τι σημαίνει να είχε λόγο ύπαρξης; Δηλαδή σε έναν πίνακα θα ρωτούσες "γιατί σχεδίασε αυτό το βάζο εκεί στην άκρη ο καλλιτέχνης;"

Ισως οχι, αλλα αυτη η σκηνη μου φανηκε πολυ ασχετη. Με λιγα λογια, η ταινια εχει ενα πολυ καλο θεμα, στο περναει με ωραιο τροπο, αλλα στο συνολο της δε με τραβηξε οπως αλλες με παρομοιο θεμα, οπως πχ, "Τα απομειναρια μιας μερας".

 

[doros]

Τουλάχιστον στη δική μου περίπτωση, αυτό το μέρος με τον πόλεμο, με "βύθισε" περισσότερο δραματουργικά. Ένιωσα δηλαδή το δράμα του πρωταγωνιστή. Έβλεπα την απόγνωση, τα αδιέξοδα, τον πόθο, την προσπάθεια να κρατηθεί ζωντανός μόνο γι' αυτήν. Είναι το μέρος που για άλλους θα χαρακτηριζόταν ως "κοιλιά", αλλά που τελικά βοηθούσε στο να "συμμετέχουμε" στο δράμα...

 

[Dinah]

Αυτό που τόσο καιρό επιθυμώ και είναι μια κουβέντα μόνο. Θά'θελα νά'σουν εδώ. Στο τάβλι δεν είμαι καλός, αλλά ένα καφέ θα τον χτυπούσαμε, που ξέρεις μπορεί και δύο..Βαλεντίνους και μλκίες! Ο δικός μου βαλεντίνος βρίσκεται στο κούτελο κάτω απ'το τσιρότο πού'χω απ'τα βάρα-βάρα το κεφάλι μου στον τοίχο. Δεν παίζω πιά κάτω απτην κουβέρτα. Μια ολόκληρη σκηνοθεσία έχω στήσει από το πουθενά για τις ανάγκες του έργου και άλλοτε ψιθυριστά (σα να μιλάω στον διπλανό στο λεωφορείο), άλλοτε δυνατά (όπως τώρα) σαν νά'μαι στην κόψη του γκρεμού, δίχως αδιάβροχο, δίχως τον φόβο της μπόρας, σα να μην υπάρχει επόμενο βήμα ή αύριο.. Από νωρίς μύριζε χωματίλα και τελικά έσκασε μύτη. Δεν στοχεύω πιά σε μαγειρέματα, ούτε ποντάρω στην ασφάλεια του καθρέφτη, στον μονόλογο. Δεν είναι η μπόρα το ξέσπασμα το τελικό, μάλλον η αρχή είναι. Δεν μπορώ άλλο των διλλημάτων την πάλη στο κεφάλι μου. Ησυχία ζητάω και αλήθεια. Για στάση ζωής την ενοχή πιά απορρίπτω. Το φίμωμα καταγγέλλω και στην δημιουργία δίνομαι. Τόσα λίγα είναι τα συντρίμμια που μου απομείναν μα άλλα τόσα στα χέρια σου θα γίνουν Κί'όποτε την πορεία μου αναζητώ, τα δάχτυλα χείλη ακουμπώντας, το μάγουλό σου θα χαϊδεύω.

Δεν θα χτυπησω παλαμακια....Δεν θα προσκυνησω....

Θα ρωτησω μονο,εαν εισαι εσυ ο συγγραφεας.Αν θελεις μου απαντας....:smile:

 

[Τσάκωνας Βασίλης]

Απάντηση: Re: ATONEMENT-ΕΞΙΛΕΩΣΗ

Δεν θα χτυπησω παλαμακια....Δεν θα προσκυνησω....

Θα ρωτησω μονο,εαν εισαι εσυ ο συγγραφεας.Αν θελεις μου απαντας....:smile:

Τι σημασία έχει? Δεν είμαστε αυτόνομοι, ούτε προϊόντα παρθενογέννησης. Είμαστε αποτέλεσμα χωνέματος ενστίκτων, μνημών και αστρόσκονης.

Γιά την τιμή των όπλων, δικό μου είναι -όχι οτι μου ανοίκει βέβαια :ernaehrung004:

 

[Stellios papa]

Μα, μονο σε εμενα δεν αρεσε τελικα? Για πειτε μου δηλαδη, αυτη η μεγαλη σκηνη του πολεμου στη μεση της ταινιας ειχε καποιον ιδιαιτερο λογο υπαρξης?

oxi Πετρο δεν εισαι ο μονος ...

σκηνοθετικη επιδειξομανια που δεν μ αρεσει καθολου στο σινεμα
ατονια, ατμοσφαιρα χωρις δυναμη
μακρυα απο Τα απομειναρια και το Χαουαρντς εντ


.

 

[petros_m]

oxi Πετρο δεν εισαι ο μονος ...

σκηνοθετικη επιδειξομανια που δεν μ αρεσει καθολου στο σινεμα
ατονια, ατμοσφαιρα χωρις δυναμη
μακρυα απο Τα απομειναρια και το Χαουαρντς εντ


.

Παλι καλα που βρεθηκε ενας...

 

[buffos]

Η σκηνή του πολέμου προφανώς και είχε μεγάλη σημασία. Και η ύπαρξή της και η διάρκεια.

Η ταινία έχει να κάνει με ένα μεγάλο λάθος. Αν δεν φορτώσεις το λάθος με ενοχές, τύψεις, αυτό δεν σε κυνηγά. Απλά συμβαίνει, συμβιβάζεσαι προχωράς.

Οπως θα είδες, δεν μας έδειξε δευτερόλεπτο από την περίοδο της φυλάκισης του. Επικεντρώθηκε στα απολύτως απαραίτητα για να στήσει το δράμα.
Στην σκηνή αυτή προσπαθεί να κάνει το βήμα για την ευτυχία. Γυρνάει πέρα δώθε προσπαθώντας να σταθεί στα πόδια του. Μας δείχνει πόσο ποθεί, μας δείχνει πιό είναι το ζητούμενο, τι χάθηκε. Πως αλλιώς θα έρθει η εξιλέωση? Δίνοντας στους νεκρούς αυτό που ζητάνε.

Επίσης δεν είναι απαραίτητο να αρέσει σε όλους μια ταινία. Ο καθένας έχει τον δικό του κώδικα έκφρασης συναισθημάτων

 

[softice]

Εξαιρετική ταινία.
Το τέλος της με έστειλε.
Δεν περίμενα και happy end αλλά ούτε τέτοιου είδους εξιλέωση περίμενα....