Βαβέλ

Απάντηση: Βαβελ

Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τις βαριές ταινίες. Αλλά νομίζω ότι τη λέξη "κορύφωση" ο συγκεκριμένος σκηνοθέτης δεν την έχει υπόψη του. Στην τραγωδία συνήθως έχουμε ένα κρεσέντο γεγονότων που κάποια στιγμή ξεπερνούν τα ανθρώπινα όρια με αποτέλεσμα την καταστροφή. Αντίθετα, στη Βαβέλ, οι σκηνές που διαδέχονται η μία την άλλη δε διαφέρουν ιδιαίτερα σε ένταση και σημασία. Σε όλη την ταινία περίμενα μια κορύφωση που δεν ήρθε. Με πιθανή εξαίρεση την ιστορία της Γιαπωνεζούλας.
 
Απάντηση: Βαβελ

Lepton said:
Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τις βαριές ταινίες. Αλλά νομίζω ότι τη λέξη "κορύφωση" ο συγκεκριμένος σκηνοθέτης δεν την έχει υπόψη του. Στην τραγωδία συνήθως έχουμε ένα κρεσέντο γεγονότων που κάποια στιγμή ξεπερνούν τα ανθρώπινα όρια με αποτέλεσμα την καταστροφή. Αντίθετα, στη Βαβέλ, οι σκηνές που διαδέχονται η μία την άλλη δε διαφέρουν ιδιαίτερα σε ένταση και σημασία. Σε όλη την ταινία περίμενα μια κορύφωση που δεν ήρθε. Με πιθανή εξαίρεση την ιστορία της Γιαπωνεζούλας.
Click to expand...

Συμφωνώ. Είχε ωραίες ερμηνείες, ωραίες σκηνές αλλά γενικά ήταν επίπεδη. Στο τέλος έμενες με ένα "και;"
(Τα 21 γραμμάρια ήταν πολύ καλύτερη ταινία)
 
Re: Βαβελ

Στο τέλος των ταινιών του εγώ μένω πάντα με την απορία πώς καταφέρνει να ξαναγυρνάει εκεί απ' όπου άρχισε, ενώ η αφήγηση πηγαίνει προς τα μπροστά.
 
Απάντηση: Βαβελ

Εστω και καθυστερημενα, ειδα το ΒΑΒΕΛ σε Hd-dvd και μπορω να πω με σιγουρια οτι ειναι ο μεγαλος αδικημενος των οσκαρ.
Η ταινια εμενα μου φανηκε συγκλονιστικη διοτι καταρχην ειναι μια απο τις ταινιες οι οποιες σε κανουν να σκεφτεις και να προβληματιστεις για τις ανισοτητες του κοσμου που ζουμε σημερα. Η ταινια αναδεικνυει με αριστουργηματικο τροπο τις διαφορες της ζωης, των ηθων και των εθιμων στα οροπεδια του φτωχου Μαροκκο, στο υπαναπτυκτο Μεξικο και στο αλλοκοτο Τοκιο.
Κατι που μου αρεσε πολυ στην ταινια ηταν ο τροπος που "φλερταρε" διαρκως με την απολυτη τραγωδια χωρις ομως να γινει ποτε μελοδραματικη και κλισε. Χαρακτηριστικο παραδειγμα οι σκηνες της νυχτερινης καταδιωξης στα συνορα Μεξικου-ΗΠΑ οπως και οταν η μεξικανα οικ βοηθος περιπλαναται στην ερημο....
Η σκηνοθεσια και το μονταζ ειναι εξαιρετικα οπως και σχεδον ολες οι ερμηνειες με κορυφαια την προταθεισα για Β γυναικειου ρολου Μεξικανα οικ. βοηθο.Η μουσικη αξιζε οντως το οσκαρ.
Εχω ενα προσωπικο κριτηριο για το ποσο μου αρεσει μια ταινια: Οταν δυσκολευομαι να κοιμηθω το βραδυ σκεπτομενος την... Μια τετοια ηταν το Βαβελ.
 
Απάντηση: Βαβελ

Τακης Σωτηροπουλος said:
Εχω ενα προσωπικο κριτηριο για το ποσο μου αρεσει μια ταινια: Οταν δυσκολευομαι να κοιμηθω το βραδυ σκεπτομενος την... Μια τετοια ηταν το Βαβελ.
Click to expand...

Το ιδιο και εγω!:ernaehrung004:
Μιας που σου αρεσε λοιπον, παρε και το soundtrack και θα με θυμιθεις. Τα instrumental tracks του θα σε στειλουν αδιαβαστο μιας και θα σου φερνουν στο νου τις αντιστοιχες σκηνες.
 
Απάντηση: Βαβελ

Εμένα πάλι δεν μου άρεσε ιδιαιτέρως. Κι αν σκεφθώ και τις πρώτες σειρές που καθόμουν όταν την είδα στο καπάκι από το Blood Diamond με τον Di Caprio, ανατριχιάζω.

Δεν θεωρώ ότι η ταινία ήταν χάλια. Πιστεύω όμως ότι μπορούσε να είναι πολύ καλύτερη, αφαιρώντας μάλιστα την ανούσια ιστορία της γιαπωνέζας μειώνοντας έτσι την διάρκεια της ταινίας και τονίζοντας πιο σωστά την κατά την ταπεινή μου άποψη, την αντιπαράθεση διαφορετικών κόσμων όπως περιγράφει ο Τάκης, με δύο ιστορίες πραγματικά σχετιζόμενες μεταξύ τους, χωρίς όμως να αφήνει τον θεατή με ένα στόμα ανοιχτό από το πολύ χασμουρητό.
 
Απάντηση: Βαβελ

Εμενα παντως μου αρεσε δεν το λεω & εργαρα αλλα μπροστα στον
χαμο απο μουφες που κυκλοφορουν ειναι κατι το διαφορετικο
ειναι ξεχωριστος νομιζω αυτος ο σκηνοθετης & εχει να δωσει πολλα στο
μελλον οπως επισης μου αρεσουν & στο σαουντρακ τα ορχηστρικα μερη που αναφερει ποιο πανω ο Πετρος Μακρης.
 
Απάντηση: Βαβελ

leo09 said:
Εμενα παντως μου αρεσε δεν το λεω & εργαρα αλλα μπροστα στον
χαμο απο μουφες που κυκλοφορουν ειναι κατι το διαφορετικο
ειναι ξεχωριστος νομιζω αυτος ο σκηνοθετης & εχει να δωσει πολλα στο
μελλον οπως επισης μου αρεσουν & στο σαουντρακ τα ορχηστρικα μερη που αναφερει ποιο πανω ο Πετρος Μακρης.
Click to expand...

Πρωτο CD, track 10. Ξεκιναει με Sakamoto και καταλήγει με Santaolalla.:2thumb22sup:
 
Απάντηση: Βαβελ

Μιχάλης said:
Εμένα πάλι δεν μου άρεσε ιδιαιτέρως. Κι αν σκεφθώ και τις πρώτες σειρές που καθόμουν όταν την είδα στο καπάκι από το Blood Diamond με τον Di Caprio, ανατριχιάζω.

Δεν θεωρώ ότι η ταινία ήταν χάλια. Πιστεύω όμως ότι μπορούσε να είναι πολύ καλύτερη, αφαιρώντας μάλιστα την ανούσια ιστορία της γιαπωνέζας μειώνοντας έτσι την διάρκεια της ταινίας και τονίζοντας πιο σωστά την κατά την ταπεινή μου άποψη, την αντιπαράθεση διαφορετικών κόσμων όπως περιγράφει ο Τάκης, με δύο ιστορίες πραγματικά σχετιζόμενες μεταξύ τους, χωρίς όμως να αφήνει τον θεατή με ένα στόμα ανοιχτό από το πολύ χασμουρητό.
Click to expand...

Εμενα παλι μου αρεσε πολυ η ιστορια της Γιαπωνεζας που τονιζε την αντιθεση των πολιτισμων οπως και τα προβληματα που απασχολουν τους ευπορους και απορους λαους. Η Γιαπωνεζα πχ ειχε υπαρξιακα & σεξουαλικα προβληματα λογω αδυναμιας λεκτικης επικοινωνιας με τους "νορμαλ" ανθρωπους ενω η Μεξικανα ειδε την ζωη της να καταστρεφεται απο μια ανοησια-απερισκεψια.
Ωραιο επισης το εμμεσο σχολιο για το obsession των Αμερικανων με την τρομοκρατια με την αφορμη του τραυματισμου της Αμερικανας, οπως και το πως ο Δυτικος "πολιτισμενος" τουριστας ειναι συμπονετικος μονο για λιγες ωρες..Μετα κοιταει την βολη του και την παρτη του (σκηνη στο χωριο με το Πουλμαν-οσοι το ειδατε)..
 
Απάντηση: Βαβελ

Τακης Σωτηροπουλος said:
Η Γιαπωνεζα πχ ειχε υπαρξιακα & σεξουαλικα προβληματα λογω αδυναμιας λεκτικης επικοινωνιας με τους "νορμαλ" ανθρωπους
Click to expand...

Θυμασαι τη σκηνη που μπαινει στο κλαμπ και προσπαθει να συμμετασχει στο ξεφάντωμα και να χορεψει, χωρις να ακουει? Εκει που ο DJ παιζει Fatboy Slim και Earth, wind and fire. Αλλη μια απο τις πολλες φοβερες σκηνες με εκπληκτικο μονταζ.
 
Απάντηση: Βαβελ

Τακης Σωτηροπουλος said:
Εμενα παλι μου αρεσε πολυ η ιστορια της Γιαπωνεζας που τονιζε την αντιθεση των πολιτισμων οπως και τα προβληματα που απασχολουν τους ευπορους και απορους λαους. Η Γιαπωνεζα πχ ειχε υπαρξιακα & σεξουαλικα προβληματα λογω αδυναμιας λεκτικης επικοινωνιας με τους "νορμαλ" ανθρωπους ενω η Μεξικανα ειδε την ζωη της να καταστρεφεται απο μια ανοησια-απερισκεψια.
Ωραιο επισης το εμμεσο σχολιο για το obsession των Αμερικανων με την τρομοκρατια με την αφορμη του τραυματισμου της Αμερικανας, οπως και το πως ο Δυτικος "πολιτισμενος" τουριστας ειναι συμπονετικος μονο για λιγες ωρες..Μετα κοιταει την βολη του και την παρτη του (σκηνη στο χωριο με το Πουλμαν-οσοι το ειδατε)..
Click to expand...

Τάκη μου, περί ορέξεως... :grinning-smiley-043
 
Απάντηση: Βαβελ

Πέτρος Μακρής said:
Θυμασαι τη σκηνη που μπαινει στο κλαμπ και προσπαθει να συμμετασχει στο ξεφάντωμα και να χορεψει, χωρις να ακουει? Εκει που ο DJ παιζει Fatboy Slim και Earth, wind and fire. Αλλη μια απο τις πολλες φοβερες σκηνες με εκπληκτικο μονταζ.
Click to expand...

Οντως τρομερη σκηνη! Ειδικα εκει που κοβεται ο ηχος, εψαχνα στο σκοταδι να βρω το remote του ενισχυτη για να δω τι "παιζει"!
icon10.gif
 
Re: Βαβελ

Βαθυτατα πολιτική ταινια με πολυσχιδείς κοινωνικές αναφορές, ''γροθια στο στομαχι" του εφησυχασμένου δυτικου πολιτισμού, σχεδόν "στρατευμένη". Εξαιρετικό το soundtrack.
 
Re: Απάντηση: Βαβελ

Και εμένα μου άρεσε πολύ (περισσότερο ίσως από τα 21g) αλλά θα συμφωνήσω με αυτό:
Lepton said:
Σε όλη την ταινία περίμενα μια κορύφωση που δεν ήρθε.
Click to expand...
Η κορύφωση βέβαια δεν είναι απαραίτητα το ζητούμενο.

Ίσως μάλιστα την έχουμε συνηθίσει και την αποζητάμε εμμέσως ως αποτέλεσμα συνήθειας από τις πολλές ‛αμερικανιές’ που βλέπουμε κατά κόρον (για άλλου επιπέδου κορύφωση μιλάμε εκεί βέβαια αλλά άλλη κουβέντα αυτό).
 
Re: Βαβελ

Τη βρήκα εξαιρετική. Καταπληκτικές ερμηνείες από τον πιτσιρικά που πυροβόλησε το λεωφορείο και τις κωφάλαλες Γιαπωνέζες. Κορυφαίο soundtrack και μοντάζ.

Φοβερή οι σκηνή με το λεωφορείο στο χωριό και τους τύπους που την κοπάνησαν.
 
Top Bottom