Ω ναι ναι ένας otl λαμπατος είναι ιδανικό match και φαντάζομαι ότι θα ταιριάξουν δίνοντας ένα πολύ ωραίο αποτέλεσμα.Περνάω μια διαδικασία εσωτερικής ζύμωσης. Είναι τόσο διαφορετικό σε σχέση με το κυρίως οικιακό σύστημα που θέλω να δω που θα βγάλει. Άλλαξα τα pads και εχει ισορροπήσει καλύτερα στα μεσαία, έχασε σε oomph χαμηλά αλλά κέρδισε πολλά σε περιγραφή αλλά τα πρίμα χωρίς να είναι κουραστικά είναι αρκετα πιο pointy απο τι έχω συνηθίσει με τα pmc. Μου λείπει λίγο σώμα στις μεσαίες (η λάμπα που λέγαμε Μανο).
Τα καληνυχτίζω με λούπα pink noise στο teac. Αύριο πάλι.
Θέλει τρύπες στα ακουστικά και μετά και άλλο καλώδιο για unbalanced σύνδεση κλπ... Έχει μια λειτουργία κοινής γείωσης το teac ud 503 που ίσως έχει κάποιο ενδιαφέρον με σχετικό αντάπτορα που θα μπορούσε να λειτουργήσει χωρίς χεριασμα.
Πάντως το μικρό mojo το απόλαυσα σήμερα.
Πέρασε όλα τα βασικά τεστ το ακουστικό. Πλην κλασσικής. Αλλά δεν το φοβάμαι. Έχει πλάκα παντως. Εκεί που λες του λείπει όγκος αλλάζεις τραγούδι και όλα γίνονται θεόρατα. Και από spotify μια χαρά... εντάξει καταλαβαίνεις την έλλειψη αρμονικό πλούτου Αλλά δεν ξεμπροστιάζει κάτι άσχημα. Ακόμα και η punk σκηνή στα τέλη του 70 αρχές 80 είναι οκ. Καταλαβαίνεις πιο ξεκάθαρα το κομπρεσαρισμα του loudness war της pop σκηνής κλπ Αλλά όχι προσβλητικά. Με το mojo η σκηνή είναι κάπως κλειστή. Με το teac ανοίγει κάπως. Το μόνο παράπονο. Από την άλλη σε βάθος είναι αμέτρητο. Και θέλει ένα κλικ γκάζι για να ανοίξει και να δώσει και χαμηλό. Και σε neo eighties που είναι κατεξοχήν μπασατα ήταν super...
Σα βύσματα κάνει το καλωδιο;
Πάντως δε θα πάρω κάτι πριν ακούσω το Valhalla και τον κλώνο του Δημήτρη.
Σιγά να μην έχει ανάγκη η Beyerdynamic να αντιγράψει άλλη εταιρεία σε θέματα design.
Έτσι και για την ιστορία είναι και ένα χρόνο παλιότερη από την Shure 1924 vs 1925.
Btw - τόσο ψηφιακό μελάνι χύσαμε αυτό βρήκατε (βρήκες) να σχολιάσεις;!
We use essential cookies to make this site work, and optional cookies to enhance your experience.