Ο συγγραφεας του βιβλιου Do Andoids Dream of Electric Sheep? Φ.Ντικ ,απο το οποιο εμπευστηκε την ταινια του ο Σκοτ γραφει για το σεναριο του Φαντσερ...
είναι «λες και ο Φίλιπ Μάρλοου συνάντησε τις "Γυναίκες του Στέπφορντ" (σ.σ.: ο ντετέκτιβ ήρωας του Ρέιμοντ Τσάντλερ και ο τίτλος ενός θρίλερ φαντασίας με δαιμόνιες νοικοκυρές)».
ενω ο ιδιος ο Σκοτ εγραψε για την ταινια μαλλον με ταπεινοφροσυνη..
«Το "Blade Runner" είναι πάνω απ' όλα ένα ντετέκτιβ στόρι, ένα θρίλερ. Δεν είναι και τόσο επιστημονική φαντασία, ούτε φουτουριστικό, κατά μία έννοια δεν έχει να κάνει καν με το μέλλον. Είναι ένα heavy metal κόμικ, γεμάτο δράση, πολύχρωμους χαρακτήρες, γρήγορο ρυθμό, έντονες αποχρώσεις και δυνατά χτυπήματα. Και σίγουρα δεν σχετίζεται με τη γενετική επιστήμη. Δεν είναι ένας διαλογισμός στα σωστά και στα λάθη αυτής της νέας επιστήμης. Η ταινία αγγίζει απλώς το θέμα, το χρησιμοποιεί σαν εργαλείο για να δημιουργήσει την κατάσταση μιας ιστορίας».
Ακουγα την κριτικη του slashfilmcast στο οποιο ηταν καλεσμενος ο Cargill (σεναριογραφος του Sinister και του Dr. Strange) και ειπε κατι πολυ ενδιαφερον για το πρωτο bladerunner. Η παραγωγη του ειχε συμπεσει με απεργια των ηθοποιων (μαλλον εννοουν το actor's guild, παρα μεμονωμενων ατομων) και ετσι η ταινια εμεινε 9 μηνες σε post-production δινοντας τους απλετο χρονο να τελειωποιησουν λεπτομεριες. Κατοπιν το googleαρα και βρηκα επιβεβαιωση
Ειναι το bulletpoint 14
Δεν φημιζοταν για σχεδιαστικες αρπαχτες ετσι κι αλλιως ο Σκοτ. Του σερνω πολλα πλεον αλλα την εποχη εκεινη ηταν ενας πρωιμος Καμερον σε επιπεδο παραγωγης.
Τι σημαινει δεν ειχε σεναριο πχ ? Ο καθενας απο οτι αντιλαμβανομαστε αλλα πραγματα αντιλφθηκε απο το αρχικο φιλμ και αλλα μαλλον ηταν κατα τα λεγομενα των επαγγελαματιων του σεναριου.
Τουτη η ταινια παλι μπορει να μην ειχε τρελλα πολυπλοκο σεναριο οπως δεν ειχε και η πρωτη αλλα αυτο δεν σου αφηνει πολλα περιθωρια απο το να μην την χαρακτηρισεις ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ.
To σεναριο του πρωτου ειναι πολυ δυσκολο να το κρινει κανεις, με δεδομενο οτι υπαρχουν 5 τουλαχιστον διαφορετικες εκδοχες της ταινιας. Θα πρεπει λοιπον αν θελουμε να ειμαστε σωστοι να εξετασουμε καθε ενα ξεχωριστα, ή να μιλαμε πιο συγκεκριμενα για τη βερσιον που εχει δει ο καθενας. Απο την τομη των συνολων ολων των διαφορετικων εκδοχων μπορουμε παντως να πουμε οτι εχει καταφερει να ακολουθησει τους κανονες και τη μορφη του νουαρ, μεταθετοντας το στο μελλον και ταυτοχρονα ακολουθωντας τους προβληματισμους της hardcore επιστημονικης φαντασιας. Και μονο για την ικανοτητα του να δεσει με τοσο κομψο τροπο δυο εντελως διαφορετικα ειδη του αξιζει σεβασμος.
Οσο για το σεναριο του καινουριου τωρα, νομιζω οτι καταφερνει εντυπωσιακα επιτευγματα...
Χωρις να καταφευγει σε ευκολιες ακολουθει την προβληματικη της πρωτης ταινιας σε φιλοσοφικο-υπαρξιακο και ουμανιστικο επιπεδο, καταφερνοντας ομως παραλληλα να ανοιχτει σε νεους τομεις που το πρωτο δεν τους ειχε αγγιξει καν. Ετσι βλεπουμε να ασχολειται (με οξυ ενιοτε τροπο) με θεματα κοινωνικα, πολιτικα, μεχρι και θρησκευτικα. Και μονο για αυτο το θαρρος του να μην πατησει απλα σε κατι, αλλα να χτισει και διαφορετικα πραγματα πανω σε αυτο εχει το σεβασμο μου. Ειδικα οταν το κανει με τοσο επιτυχημενο τροπο!
:worshippy::worshippy::worshippy:
Συμφωνω σε ολα.
Και τελικα καταληγω να θεωρω οτι ειναι αδικο και για τις 2 ταινιες να τις συγκρινουμε.Κυρίως γιατι η δευτερη προεκυψε απο την πρωτη.Και αν γεννήθηκαν-ευλογες-απορίες,ως προς την ανάγκη ύπαρξης ενος σίκουελ,οταν μάλιστα το πρώτο βασίστηκε σε βιβλίο ενώ το 2ο απλά στην πρώτη ταινία,και με τη δαμόκλειο σπάθη της αρπαχτης να στέκει απο πάνω της,πιστεύω οτι το νεο Blade Runner ξεπερνα αυτο το σκόπελο άνετα.
Κυρίως γιατί είναι μέχρι το μεδούλι μια συνέχεια,παίρνει το νήμα απο εκεί που του άφησε η πρώτη και συνεχίζει χωρίς να κοιτάξει πίσω.
Σίγουρα θα μπορούσε να γίνει καλύτερη δουλεία για μενα,σε αρκετά πράγματα αλλα αν μη τι αλλο δεν μπορείς να πείς ότι δεν ήταν θαρραλέα η προσπάθεια.
Και εξηγούμαι οταν εννοώ καλύτερη δουλειά:
Στον Βιλνέβ διακρίνω ένα μονιμο αγχος να δείξει ότι αυτο που κάνει και λέει είναι σημαντικό.Προσπαθεί να το "φωνάξει" χωρίς να υπάρχει ιδαίτερος λόγος άσε που αδικεί πολλές φορές αυτά που θέλει να πει.
Ο μονόλογος του Jarred Leto (περί ανάγκης ύπαρξης σκλαβων) ενώ περιέχει πάνω κάτω ολόκληρη την ουσία της ταινίας (και συνδεοντας τη εξαιρετικά με την προηγούμενη) αποδίδεται με τέτοιο στόμφο,και με τέτοια κακη ερμηνεία που καταντα καρικατούρα και τη στέλνει στο διάολο.
Και θα σταθώ λίγο ακόμα περισσότερο εδώ λέγοντας ότι γενικά οι ερμηνείες με χάλασαν.Αυτη η απογυμνωμένη συναισθηματικά απόδοση του Γκοσλινγκ ήταν ακυρη για μενα,ιδιαίτερα οταν η ταινία διαπραγματευεται την "ανθρωπιά" των ανδροειδών,θα ήθελα να δώ συναισθήματα στο πανί-όπως είχα δεί στον χαρακτήρα του Ρούντγκερ Χάουερ στο πρώτο.Γιατί εκείνος ο χαρακτήρας ήταν όλη η ουσία της πρώτης.Μια αρχικά ανελέητη,παγερή,μηχανή η οποία στο φινάλε πεθαίνοντας-ή "τερματίζοντας"- μας επιφυλλάσει την πιο συναισθηματική και -τελικά ανθρώπινη- στιγμή όχι μόνο του χαρακτηρα αλλα και ολόκληρης της ταινίας,απαντώντας έτσι στα ερωτήματα που η ίδια η ταινία διαπραγματεύεται απο την αρχή.
Και αφού παίρνες το νήμα από εκεί και το πας παραπέρα μην μου κάνεις τον Gossling τόσο ρομπότ.Δείξε μου συναισθήματα.Όχι μόνο να εστιάζεις επίμονα πανω του την κάμερα και όσο και αργά να περιγράφεις τις κινήσεις του και τις-ανύπαρκτες εκφράσεις του.
Μπορώ να καταλάβω π.χ. την παγωμάρα του Λετο (αλλά και της Ρομπιν Ραιτ),ο άνθρωπος-δημιουργός των ανθρωποειδών είναι τελικά τόσο "απάνθρωπος" όσο τα δημιουργήματά του ανθρώπινα (εφυέστατο τρικ των σεναριογράφων με πολυεπίπεδες ερμηνείες) σε μια αντιστροφή των "ρόλων"-οι άνθρωποι που δημιούργησαν "ευφυή εργαλεία" εχασαν την συναισθηματική υπόστασή τους και άρα την "ανθρωπιά" τους,ενώ η ίδια η ευφυία των ανθρωποειδών τα έκανε συναισθηματικά ικανά (με την κατανόηση των συναισθημάτων) και άρα ανθρώπινα.
Όπως και η κατάληξη της αναζήτησης
η γέννηση του πρώτου παιδιού απο ανδροειδή,η αποκρυψη της ταυτοτητας του,και η τελική αποκάλυψή του,φωνάζει απο μακριά το θρησκευτικό-βιβλικό της υποθεσης-υπογραφή Βιλνεβ εδώ-και σαν ευρημα έχει λογική (το επόμενο στάδιο της εξέλιξης των androids είναι η πλήρης οργανική ανεξαρτητοποίησή τους) μου κάνει για κάποιο λόγο λίγο κλισέ.
Όλο αυτό πάντως το αργό,απο την απάδοση των διαλόγων,τη δράση,την κίνηση των σωμάτων,το πως τους ακολουθά η κάμερα αλλά και η παγερότητα των ερμηνειών (πλην Χαρισον Φορντ που βάζει κυριολεκτικά φωτιά με το που εμφανίζεται),μου βγάζει μια πόζα που ρέπει προς το υπερφύαλο αρκετές στιγμές.Αν πειράζει?
Οι φακές πειράζουν,εδώ οχι απαραίτητα κυρίως γιατι η ομορφιά του κάδρου σε κάνει να ξεχνάς τα flaws που λεμε και στην Πετρουπολη.Όπως επίσης οτι παρ'όλα αυτα τελικά οι προβληματισμοί της σε ακολουθούν και μετά την ταινία.Άρα-σιγουρα-κάτι έγινε καλά.
Και του βγάζω το καπέλο....
Το σκέφτηκα αλλα....δεν μου βγαινουν τα κουκια.
Κυρίως γιατι σε όλη την ταινία βρήσκεται σε εσωτερική σύγκρουση και κυρίως γιατί είναι...ερωτευμένος.
Το σενάριο μας τα δείχνει όλα αυτα...Ο Gossling οχι....
Η ερμηνεια του Gosling δεν με ενοχλησε καθολου, μαλιστα την εκτιμω αφου κρατηθηκε σε πολυ "υποτονικα" επιπεδα ενω, θεωρω, οτι μετεφερε σωστα στο πανι τα συναισθηματα του χαρακτηρα του. Περασε ολη του τη ζωη υπομενοντας χλευασμο τοσο απο "συναδελφους" του (τον βριζει περνωντας διπλα του ενας αλλος αστυνομικος) οσο και απο αλλους "συμπολιτες" του (θυμηθειτε τις υβρεις της γριας, την πρωτη φορα που γυρναει σπιτι του, αλλα και το μιγμα φοβου-απεχθειας του ρομποτ-πορνης), ενως ειναι προγραμματισμενος να εκτελει πιστα εντολες μη πιστευοντας οτι εχει εναλλακτικη λυση ("I didn't realise it was an option" ή καπως ετσι σε μια συνομιλια του με την Lt Joshi), αλλα και οτι ειναι "κατωτερος" απο τους ανθρωπους. Θυμηθειτε το δεος του οταν του ζητηθηκε να
σκοτωσει το "παιδι" ("I have never killed something that was born")
.
Ξαφνικα στην πορεια της ταινιας αρχιζει να πειθεται οτι
ειναι ξεχωριστος. Οτι γεννηθηκε, οτι καποιος τον αγαπησε (λογια της Joi) και δεν ειναι απλα μια μηχανη που εκτελει κωδικα. Οταν πιστευει οτι εχει επιβεβαιωσει την υποψια αυτη, στο εργαστηριο της Stelline, ειναι η πρωτη φορα που αφηνει τα συναισθηματα του να φανουν, ισως επειδη πειθεται οτι εχει αληθινα συναισθηματα και οτι δεν εκτελει απλα τον προγραματισμο του. Ολη η κακομεταχειριση, η πεποιθηση οτι δεν "αξιζει" αλλα και η ζωη του μεχρι αυτο το σημειο, ξαφνικα τον θυμιζει με θυμο.
Τελικα πιστευω οτι το story arc του Κ ηταν πιο ενδιαφερον απο να
ηταν απλα ο chosen one/το γεννημενο παιδι. Αν ηταν το "παιδι" θα ηταν απλα το "πεπρωμενο" του να οδηγησει τα repicants στην επανασταση. Αντιθετα, η "μικρη" πραξη αντιστασης του, να σωσει τον Ντεκαρντ, εχει μεγαλυτερη βαρυτητα για εμενα. ΕΠΙΛΕΓΕΙ να συμπεριφερθει ετσι, ενω ξερει οτι δεν ειναι "γεννημενος" και δεν υπαρχει τιποτα το ιδιαιτερο σε αυτον σε σχεση με αλλα replicants της σειρας του. ΔΙΑΛΕΓΕΙ να πιστεψει οτι "εχει ψυχη" και ελευθερη επιλογη χωρις κανενας να του το επιβαλλει ή να τον διατασσει. Ο,τι κανει, δεν το κανει ως μερος του στρατου της Freysa, αλλα ως ελευθερα σκεπτομενο ον που εχει πειστει για την αυτοδιαθεση του.
Θεωρω οτι ολα αυτα τα λεπτα σημεια, ο Gosling τα διαχειριζεται αψογα, χωρις κορωνες και εξαρσεις.
Απο την αλλη ο Leto, πιστευω οτι επισης εκτελει καλα τον ρολο που του δοθηκε. Ειναι over the top, φαφλατας με συνδρομο ανωτεροτητας και με μεσσιανικο κομπλεξ. Πιστευει οτι αν καταφερει να
δημιουργησει replicants που αναπαραγωνται θα μπορεσει να ξεκλειδωσει τις δυνατοτητες τις ανθρωποτητας και να ωθησει να επεκταθει σε αλλους πλανητες.
Ειναι παραξενο να συμπεριφερεται οπως φαινεται στην ταινια; Εδω ο Βαρουφακης εκανε οτι εκανε και αν τον ακουσεις να μιλαει, νομιζεις οτι βλεπεις την δευτερα παρουσια του Χριστου
Ενα αλλο πανεμορφο σημειο, για εμενα, ηταν
οταν εχει δωσει στην Joi τον emanator, εχουν βγει εξω στην βροχη και εχουν μια τρυφερη στιγμη, η οποια ξαφνικα διακοπτεται,
προσγειωνοντας τον αποτομα στην πραγματικοτητα, επειδη δεχεται τηλεφωνημα απο την Joshi και το hologram της Joi παγωνει.
Mα ουτε το πρωτο ειχε σεναριο ,διεκπερεωτικο ητανε..οπως και οι διαλογοι..ειναι το ειδος της ταινιας που το οπτικοακουστικο κανει ολη την δουλεια...γι αυτο μαλλον απ οτι διαβαζω για την νεα ταινια γιατι δεν την εχω δει, ο Βιλνεβ τα πηγε περιφημα....:antlers:
Aπο και ως που, ηταν διεκπεραιωτικο, ενα σεναριο που (στο 1982 !!!!) πραγματευοταν
την λεπτοτατη και δυσδιακριτη διαχωριστικη γραμμη αναμεσα στο ποσο αυθεντικοτερο
ειναι το κτισμα απο τον δημιουργο του (η το αντιστροφο) ... με ορους DNA ρεπλικας ???
Το μονο πραγμα πανω στο οποιο δεν στηριχθηκε το αρχικο Blade Runner και ουτε μπορει
καποιος να το χαρακτηρισει την αιχμη του δορατος του .... ηταν τα οπτικα του εφφε !!!
Με εξαιρεση την μουσικη (Vangelis γαρ) ολα τα αλλα βρισκονταν σε απλη ... επαρκεια !
Σε καμια περιπτωση δεν συγκρινονταν με Star Wars (Star Trek και οτι αλλο κυκλοφορουσε
εκεινη την εποχη) οπου τα vfx ξεχειλιζαν και πνιγαν το σεναριο (το οποιο σεναριο).
Οπως το πρωτο ετσι και το δευτερο εργο (μεσα απο διαφορετικες οδους) στηριχθηκαν
στα φιλοσοφικα διλληματα ενος κοσμου ... που ακομα δεν εχει φτασει (αλλα δεν ειναι
και τοσο μακρια). Η διαφορετικη προσεγγιση εχει να κανει και με το story (το πρωτο
ηταν στηριγμενο στον Philip Dick και το δευτερο στον Ηampton Fancher) αλλα και με
το οτι μεσολαβησαν .... σχεδον 35 χρονια !!!! Τηρουμενων των αναλογιων, το δευτερο
σε φιλοσοφικο επιπεδο, ξεπερασε το πρωτο. Αλλα και σε οπτικο επιπεδο. Το ορχηστρικο
ηταν παρα πολυ κοντα στο πρωτο (αλλα οχι ισαξιο) και το ερμηνευτικο (ηθοποιοι)
ελαχιστα υποδεεστερο των πρωτων αλλα, παρολα αυτα, παρα πολυ κοντα και στιβαρο.
Δεν ειδαμε ερμηνειες της πλακας. Απλως δεν ηταν οι απολυτα κορυφαιες.
Το συνολικο μιγμα (γιατι ενα κρασι δεν ειναι μονο μερικες ρωγες απ ενα σταφυλι)
ειναι Κ-Ο-Ρ-Υ-Φ-Α-Ι-Ο.
Aπο και ως που, ηταν διεκπεραιωτικο, ενα σεναριο που (στο 1982 !!!!) πραγματευοταν
την λεπτοτατη και δυσδιακριτη διαχωριστικη γραμμη αναμεσα στο ποσο αυθεντικοτερο
ειναι το κτισμα απο τον δημιουργο του (η το αντιστροφο) ... με ορους DNA ρεπλικας ???
Το μονο πραγμα πανω στο οποιο δεν στηριχθηκε το αρχικο Blade Runner και ουτε μπορει
καποιος να το χαρακτηρισει την αιχμη του δορατος του .... ειναι τα οπτικα του εφφε !!!
Με εξαιρεση την μουσικη (Vangelis γαρ) ολα τα αλλα βρισκονταν σε απλη ... επαρκεια !
Σε καμια περιπτωση δεν συγκρινονταν με Star Wars (Star Trek και οτι αλλο κυκλοφορουσε
εκεινη την εποχη) οπου τα vfx ξεχειλιζαν και πνιγαν το σεναριο (το οποιο σεναριο).
Οπως το πρωτο ετσι και το δευτερο εργο (μεσα απο διαφορετικες οδους) στηριχθηκαν
στα φιλοσοφικα διλληματα ενος κοσμου ... που ακομα δεν εχει φτασει (αλλα δεν ειναι
και τοσο μακρια). Η διαφορετικη προσεγγιση εχει να κανει και με το story (το πρωτο
ηταν στηριγμενο στον Philip Dick και το δευτερο στον Ηampton Fancher) αλλα και με
το οτι μεσολαβησαν .... σχεδον 35 χρονια !!!! Τηρουμενων των αναλογιων, το δευτερο
σε φιλοσοφικο επιπεδο, ξεπερασε το πρωτο. Αλλα και σε οπτικο επιπεδο. Το ορχηστρικο
ηταν παρα πολυ κοντα στο πρωτο (αλλα οχι ισαξιο) και το ερμηνευτικο (ηθοποιοι)
ελαχιστα υποδεεστερο των πρωτων αλλα, παρολα αυτα, παρα πολυ κοντα και στιβαρο.
Δεν ειδαμε ερμηνειες της πλακας. Απλως δεν ηταν οι απολυτα κορυφαιες.
Το συνολικο μιγμα (γιατι ενα κρασι δεν ειναι μονο μερικες ρωγες απ ενα σταφυλι)
ειναι Κ-Ο-Ρ-Υ-Φ-Α-Ι-Ο.
Μιας και αναφερες στην πρωτη σου προταση αυτην την διαχωριστικη γραμμη,εχει ενδιαφερον να πουμε οτι ο Ντικ εμπνευστηκε το βιβλιο του απο κατι εγγραφα των ναζι που επεσαν στα χερια του που διαμαρτυρονταν γιατι δεν μπορουσαν να κοιμηθουν απο τις φωνες πεινασμενων παιδιων,εξοργισμενος του ηρθε η ιδεα της διχοτομησης του αληθινα ανθρωπινου και αυτου που μοιαζει αλλα δεν ειναι,ισως γι αυτο και ο ιδιος ο Σκοτ δηλωσε οτι δεν ειναι επιστημονικη φαντασια η ταινια του ουτε ισως καν σχετιζεται με το μελλον...
εγω εννοουσα οτι το στορυ η πλοκη και οι διαλογοι ειναι διεκπερεωτικοι και στην ουσια η αφηγηση γινεται μεσω της εικονας και του ηχου,δεν ειπα σιγα την ταινια μονο εφε ειχε..
Tεσπα ...
αλλο νοημα εβγαινε (η καταλαβα εγω) απο την πρωτη σου τοποθετηση.
Μια ταινια ειναι ΠΑΝΤΑ το συνολο πολλων επιμερους στοιχειων.
Τα επιμερους στοιχεια παιζουν ως ποσοστωση (αλλο λιγο, αλλο πολυ).
Ομως .... ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΜΕΤΡΑΕΙ !
Μαλιστα, αυτο που με καταγοητευεσαι (αναφερθηκε και απο αλλους)
ειναι οτι ενω η μια ειναι συνεχεια της αλλης, εντουτοις ... ειναι τοσο
διαφορετικες (ταινιες). ΟΧΙ μονο στον οπτικο τομεα ! Οχι μονο εκει.
βλεπω την παραπανω σκηνη .... και δακρυζω απο αγανακτηση. :angry:
Σε ΚΑΜΙΑ περιπτωση, δεν ειδα τις αποχρωσεις (στην κινηματογραφικη αιθουσα)
που διακρινονται στην παραπανω φωτο. Βεβαια καθε φωτο στο νετ ειναι υπερτονισμενη
(για χιλιους πλειστους λογους που δεν μας αφορουν) ΑΛΛΑ ειδα ενα εντελως μαυρο φοντο
πισω απο το ολογραμμα και τον "Κ" (και τα κιγκλιδωματα της αερογεφυρας). Την τετραγωνη
σκαλωσια στο βαθος .... απλα δεν την διεκρινα ! Aκαλιμπραριστη να ειναι η μητρα που τους ...
Να χεσω για κινηματογραφικη αναπηρια .... στο Ελλαδισταν μου.
Κατι τετοια με κανουν να θελω να κανω επισημη καταγγελια στα ODEON.
Οχι οτι εχω καμια τυχη .... λεμε τωρα ... :icon15:
Εδω ο Βαρουφακης εκανε οτι εκανε και αν τον ακουσεις να μιλαει, νομιζεις οτι βλεπεις την δευτερα παρουσια του Χριστου 
