Ναι φίλε μου το ζητούμενο είναι η πηγή, το transport διαφορετικά να δώσει όσο το δυνατόν ανεπηρεάστα τη ψηφιακή πληροφορία (bit-perfect) και να αφήσει το dac να κάνει σωστά τη δουλειά του.
Παλαιότερα κορυφαία cd-player (πανάκριβα) για να δώσουν αυτήν την πληροφορία μέσω του red book που ήταν υποχρεωμένα να τηρήσουν, όσο το δυνατόν με λιγότερες διορθώσεις (κατανοείς πιστεύω το γιατί εφόσον διαβάζει μεν τον δίσκο, αλλά ταυτόγχρονα μέσω αλγόριθμων διορθώνει τα λάθη ανάγνωσης με ψιλομ@λ@κιούλες του red book) είχαν μια σεβαστή μνήμη ως buffer. Και φυσικά με όλο αυτό το κόλπο προσπαθούσαν να μειώσουν το φαινόμενο jitter που ήταν τεράστιο σε κοινά transport.
Εφόσον ασχολείσαι αρκετά με το χώρο της πληροφορικής, θυμάσαι πιστεύω εκείνα τα φοβερά τεστ για τα ποια drive cd-rom/dvd-rom μπουρούσαν να κάνουν audio extraction 100% αξιόπιστο.
Σήμερα, αυτή η διαδικασία γίνεται σαφώς πολύ καλύτερα μέσω υπολογιστή όταν αυτή τη δουλειά τη κάνει αξιοσέβαστο λογισμικό στηριζόμενο σε οδηγό που είναι κατάλληλος για bit-perfect (βλέπε windows), mac & linux ακολουθούν άλλη πεπατημένη και υποστηρίζουν εγγενώς το bit-perfect στο λειτουργικό τους.
Αλλά ακόμη και το καλύτερο dac-chip να έχεις με την καλύτερη τροφοδοσία στο ψηφιακό μέρος και άριστο σύστημα αποφυγής jitter, εάν το επόμενο στάδιο που θα το κάνει αναλογικό είναι για πατάτες...θα ακούσεις πατάτες!
Θα σε βοηθήσω εδώ, θυμάσαι μία από τις αξιολογότατες κάρτες ήχου (και όχι μόνο) του 2009 την emu0404. Η emu φορούσε ένα AK από τα πιο σοφιστικέ που κυκλοφορούσαν, με σχετικά χαμηλό jitter (όχι πάρα πολύ χαμηλό αλλά καλό για τα δεδομένα της εποχής) και μάλιστα ήταν εξωτερική με σύνδεση usb 2.0 με αυτόνομη τροφοδοσία.
Αυτή η κάρτα θα έλεγε κάποιος ότι θα ήταν άριστο dac (γιατί ήταν και dac συνάμα) και μάλιστα φονέας γιγάντων με τέτοιο dac-chip και χαρακτηριστικά.
Η τροφοδοσία όμως ήταν μέσω παλμοτροφοδοτικού και μέσα η κάρτα είναι πηγμένη σε ένα πλήθος smd dc-dc convertors. Τι να έκανε η έρημη με ένα τσούρμο από δαύτα!
H αναλογική της έξοδος ήταν στηριγμένη σε δύο τυπικά (χαμηλού θορύβου) τελεστικά.
Λοιπόν αυτή η κάρτα-dac-adc και ότι άλλο θες, έπαιζε καλά αλλά όχι άριστα και μπορούσες με ένα καθαρόαιμο dac των 300 ευρώ να την ξεπεράσεις άνετα! Μπορούσες με ενα κιτ των 100ευρώ το οποίο φορούσε dac-chip με έξοδο τάσης, να φτιάξεις μία άριστη τροφοδοσία, να πετάξεις όλους τους άχρηστους τελεστικούς εξόδους, να κοτσάρεις ένα ποιοτικότατο πυκνωτή διέλευσης (συνήθως έχουν τάση dc στην έξοδο) και να πάρεις μία σκηνική εικόνα αναπαραγωγής που τη συναντάς μόνο σε υλοποιήσεις άνω 1000-2000 ευρώ.
Εάν ψάξεις στο diy στο διαδίκτυο, η ίδια κάρτα με παρεμβάσεις bypass των τελεστικών της και απευθείας έξοδο όπως προανέφερα ή μέσω μετασχηματιστών εξόδου...κελαηδούσε παρόλο που δεν μπορούσες να κάνεις υπέρβαση στο θέμα της τροφοδοσίας της, όπως θα έπρεπε.
Πιθανόν να σου φανούν υπερβολές τα όσα γράφω, αλλά να σου πω ότι είμαι κάτοχος της emu0404 και δεν τι δίνω με τίποτα γιατί αυτή τη στιγμή είναι μία από τις καλύτερες μετρητικές κάρτες, κατάλληλη για μέτρηση σήματος και ανάλυση FFT.
Για dac όμως, ξεπερνιέται πανεύκολα και ας φορά άριστο dac-chip.
Τέλος, γιατί προτιμούν την ομοαξονική έξοδο σε σχέση με την οπτική. Ρίξει μια ματιά στη wikipedia νομίζω αναλύει διεξοδικά το γιατί η οπτική περιορίζεται στα 96KHz (20bit εάν θυμάμαι καλώς)...ενώ με την ομοαξονική spdif τα 24/192 είναι εφικτά.