Cutting Boards – Επιφάνειες κοπής
- Thread starter nikfor
- Start date
Ένα μικρό update (καθώς ετοιμάζω ακόμα ένα board)
Πριν από δυόμιση χρόνια, σύμφωνα με αυτά που είχα διαβάσει, έγραψα στο πρώτο post αυτού του thread
Αλλά ισχύουν;
Δοκιμή σε αληθινές συνθήκες, ενός end grain cutting board μετά από 6 μήνες καθημερινής και σκληρής χρήσης.
Αυτό είναι το ωραίο board που έφτιαξα στο τέλος του περασμένου Νοέμβρη και που - υποτίθεται - πως δεν παθαίνει τίποτα.
Σήμερα, μετά από 6 μήνες σκληρής χρήσης και καθημερινό κόψιμο σαλάτας και άλλων υλικών με σκληρά μαχαιρια του σεφ, δηλαδή - στο περίπου - μετά από 200 χρήσεις, η εικόνα είναι η έξης:
Η κάτω πλευρά που δεν χρησιμοποιείται, είναι σχεδόν σαν καινούργια. Τόσα πλυσίματα - στεγνώματα, δεν έπαθε τίποτα.
Η πάνω πλευρά όμως, αυτή που τρώει όλο το ζόρι, δεν θα έλεγα πως "δεν παθαίνει τίποτα"
Έχασε το χρώμα της και δείχνει πολύ ταλαιπωρημένη. Τα σημάδια χρήσης είναι πολύ έντονα.
Όσο για την face grain Οξιά που μπήκε περιμετρικά, αποδείχθηκε κακή ιδέα.
Σκέβρωσε, ξεκόλλησε και ξεθώριασε (και μούχλιασε).
Οπότε, ίσως το πιο σημαντικό πλεονέκτημα των end grain cutting boards είναι πως δεν σου χαλάνε τα μαχαίρια που κόβεις και αυτό το έχω διαπιστώσει. Δεν παθαίνουν τίποτα.
Όμως, αυτό που έγραψα στο πρώτο μήνυμα δεν ισχύει. Μια χαρά χαλάνε και τα end grain boards
Στα υπόψη λοιπόν.
Πριν από δυόμιση χρόνια, σύμφωνα με αυτά που είχα διαβάσει, έγραψα στο πρώτο post αυτού του thread
Αλλά ισχύουν;
Δοκιμή σε αληθινές συνθήκες, ενός end grain cutting board μετά από 6 μήνες καθημερινής και σκληρής χρήσης.
Αυτό είναι το ωραίο board που έφτιαξα στο τέλος του περασμένου Νοέμβρη και που - υποτίθεται - πως δεν παθαίνει τίποτα.
Σήμερα, μετά από 6 μήνες σκληρής χρήσης και καθημερινό κόψιμο σαλάτας και άλλων υλικών με σκληρά μαχαιρια του σεφ, δηλαδή - στο περίπου - μετά από 200 χρήσεις, η εικόνα είναι η έξης:
Η κάτω πλευρά που δεν χρησιμοποιείται, είναι σχεδόν σαν καινούργια. Τόσα πλυσίματα - στεγνώματα, δεν έπαθε τίποτα.
Η πάνω πλευρά όμως, αυτή που τρώει όλο το ζόρι, δεν θα έλεγα πως "δεν παθαίνει τίποτα"
Έχασε το χρώμα της και δείχνει πολύ ταλαιπωρημένη. Τα σημάδια χρήσης είναι πολύ έντονα.
Όσο για την face grain Οξιά που μπήκε περιμετρικά, αποδείχθηκε κακή ιδέα.
Σκέβρωσε, ξεκόλλησε και ξεθώριασε (και μούχλιασε).
Οπότε, ίσως το πιο σημαντικό πλεονέκτημα των end grain cutting boards είναι πως δεν σου χαλάνε τα μαχαίρια που κόβεις και αυτό το έχω διαπιστώσει. Δεν παθαίνουν τίποτα.
Όμως, αυτό που έγραψα στο πρώτο μήνυμα δεν ισχύει. Μια χαρά χαλάνε και τα end grain boards
Στα υπόψη λοιπόν.
Εμένα και η πάνω πλευρά μια χαρά μου φαίνεται - μόνο σαν να θέλει ένα χέρι λαδάκι για συντήρηση (παραφινέλαιο είχες βάλει.
Και από την οξιά περιμέτρικά, μόνο το ένα πλαίσιο χάλασε, τα άλλα σαν καινούργια. Μήπως ήταν κάποια αστοχία στο συγκεκριμένο σημείο; Ή μήπως φταίει το συγκεκριμένο κομμάτι ξύλου (έχει διαφορετικά νερά).
.Και από την οξιά περιμέτρικά, μόνο το ένα πλαίσιο χάλασε, τα άλλα σαν καινούργια. Μήπως ήταν κάποια αστοχία στο συγκεκριμένο σημείο; Ή μήπως φταίει το συγκεκριμένο κομμάτι ξύλου (έχει διαφορετικά νερά).
End grain cutting board από Οξιά και Niangon
Έφτιαξα ένα σχετικά απλό board, κυρίως γιατί ήθελα να δοκιμάσω το νέο κυλινδρικό τριβείο, πριν φύγω για ένα ταξίδι που θα με κρατήσει μακριά από το μικρό μου εργαστήριο για ένα μήνα περίπου.
Σχεδίασα ένα απλό σχέδιο με τα δυο είδη ξύλων και έκοψα πηχάκια στις διαστάσεις του σχεδίου, και τα κόλλησα μεταξύ τους με Titebond πράσινη
Όταν στέγνωσαν τα πέρασα από το τριβείο (που ήταν απολαυστικά εύκολο και αποτελεσματικό
) και τα έβαλα στο crosscut sled για να κόψω το ξύλο και πάλι σε πηχάκια καθέτως.
Γύρισα τα πηχάκια κατά 90 μοίρες για να έρθουν οι ίνες προς τα πάνω, και εναλλάξ, με 180 μοίρες περιστροφή για να γίνει το σχεδιάκι, και τα κόλλησα ξανά μεταξύ τους και όταν στέγνωσαν τα πέρασα και πάλι από το τριβείο.
2 προβλήματα:
Για κάποιο λόγο η Οξιά είχε κάτι ραγίσματα στη μια άκρη που δεν τα είχα προσέξει (ή μάλλον δεν τους έδωσα σημασία γιατί νόμιζα πως σταματάνε εξω εξω, αλλά αυτά έφταναν σε όλο το μήκος του ξύλου) και με όλα αυτά τα σφιξίματα, η κατάσταση στα ραγίσματα χειροτέρεψε τόσο που, αναγκάστηκα να βάλω super glue για να μην ανοίξουν τελείως. Δεν το έχω ξαναδεί αυτό.
Το άλλο είναι αναμενόμενο. Το Laguna μπορεί να είναι απίθανο σε κανονικές συνθήκες (face ή edge grain ξύλα), αλλά όταν τρίβεις end grain boards θέλει τον τρόπο του. Εγώ από τον ενθουσιασμό μου το ζόριζα να δω ποσό δυνατό είναι, αλλά αυτό που κατάφερνα ήταν ή να καίω το ξύλο ή να το γεμίζω με γραμμές.
Οπότε, έχω δρόμο μέχρι να μάθω να χειρίζομαι το Laguna σε δύσκολες συνθήκες end grain.
Για να φύγουν τα καψίματα που έκανα, κατέβασα 4 χιλιοστά το board!
Πάντως, το πόσο εύκολα κατέβηκε από τα 3,1 στα 2,7 cm το board, με εντυπωσίασε. Ήθελε όμως πολύ πιο μικρά βήματα για να αποφύγω τις γραμμές.
Μετά, έτριψα (όχι πολύ) με το έκκεντρο και για πρώτη φορά πέρασα Sanding Sealer 2 χέρια και 4 χέρια Danish Oil (και τα δυο food grated).
Δεν μου άρεσε το αποτέλεσμα. Προτιμώ το απλό λαδάκι και το κεράκι μέλισσας.
Το Danish Oil δεν στέγνωσε τελείως και ας πέρασαν πάνω από 48 ώρες.
Έχει μια ανεπαίσθητα κολλώδη αίσθηση. Ίσως, δεν πρέπει να το βάζει κάνεις σε end grain ξύλα.
Αυτά, τα βιαστικά και - για μένα - διδακτικά.
Τον Ιούλιο που θα γυρίσω θα φτιάξω ένα καλύτερο
Ωραίο video αλλά για ατελείωτο budget ατελείωτα τετραγωνικά χώρο ατελείωτα επαγγελματικά εργαλεία αυελείωτο μεράκι και ατελείωτο χρόνο….
Κι αφού το φτιάξεις ήθελα να ήξερα ποιός μ@λ@κ@ς θα βάλει κάτι να κόψει εκεί πάνω και να το χαράξει.
Ενώ το ακριβώς απο κάτω video….
Απλά το βάζεις και χαζεύεις «εργαλειάρα»!!!!
Κι αφού το φτιάξεις ήθελα να ήξερα ποιός μ@λ@κ@ς θα βάλει κάτι να κόψει εκεί πάνω και να το χαράξει.
Ενώ το ακριβώς απο κάτω video….
Απλά το βάζεις και χαζεύεις «εργαλειάρα»!!!!
Καταρχην ένας νοήμων ανθρωπος σαν εμας δεν θα το εκανε ποτε cutting board αλλα ενα ωραιοτατο τραπεζακι!
Κατά δεύτερον χρονοβορο ειναι ναι αλλα δεν θελει και πολλα εργαλεια για να γινει.
Νικφορ ξεκινα.
Κατά δεύτερον χρονοβορο ειναι ναι αλλα δεν θελει και πολλα εργαλεια για να γινει.
Νικφορ ξεκινα.
Cutting Board - Face grain - Chevron pattern Νο2
(Οξιά - Σφενδάμι - Καρυδιά)
45x31x3.5 cm
(Οξιά - Σφενδάμι - Καρυδιά)
45x31x3.5 cm
Είχα κάτι ρετάλια και είπα να τα αξιοποιήσω κάπως. Τα έκοψα σε πηχάκια στο ίδιο ύψος, σε διάφορα πλάτη.
Αρχικά ήθελα να κάνω ένα Chevron board end grain, αλλά το end grain θέλει μεγάλα ξύλα να κοπούν από την αρχή φάλτσα στις 30 μοίρες, αλλά εγώ είχα μόνο πηχάκια, οπότε έκανα ένα face grain, παρόμοιο με αυτό που υπάρχει στην πρώτη σελίδα αυτού του thread.
Τα έβαλα το ένα διπλά στο άλλο σε γωνία 30 μοιρών, για να εκμεταλλευτώ καλύτερα την επιφάνεια, έβαλα μπόλικη Titebond 3 και τα άφησα όλο το βράδυ στους σφιγκτήρες.
Το επόμενο πρωί, το πέρασα από το κυλινδρικό τριβείο, το ξάκρισα και το έκοψα (στις 30 μοίρες πάντα) σε φέτες των 5cm
Ξανά κόλλα, ξανά σφιγκτήρες. Ακόμα ένα βράδυ
Το επόμενο πρωί έπρεπε να βρω ένα τρόπο, να ξακρίσω ίσια το board μου. Τo κόλλησα με σιλικόνη πανω σε ένα OSB που το χρησιμοποίησα σαν οδηγό και έγινε η δουλειά μια χαρά στο DeWalt
Ξάκρισμα από όλες τις πλευρές, κατέβασα κάπου 5mm το ύψος με το Laguna γιατί ήταν τέρας στα 4cm και μετά τρίψιμο (καμιά ωρίτσα, εως 400grit, να φύγουν οι γραμμές του Laguna, αλλά και να γίνει εντελώς λείο)
Έκανα λαβές με το ρουτερ του πάγκου και έκανα πιο γλυκές τις ακμές με ένα r=1.8 μπιτάκι με το μικρό ρουτεράκι.
Τέλος, ανακάτεψα 50/50 διαλυτικό πορτοκαλιού με Pure Tung Oil και το πέρασα - ως τώρα - 2 χέρια.
(Όταν λέμε "χέρι" εννοούμε "Πέρασμα του μίγματος με ένα πανί ή σφουγγαράκι, λίγα λεπτά αναμονή και μετά καλό σκούπισμα με ένα πανί και αρκετές ώρες έως μέρες, για να στεγνώσει το λάδι). Θα κάνω άλλα 2-3 χέρια.
Υπόψη πως και τα δυο αυτά υγρά είναι απολύτως φυτικά και φυσικά είναι κατάλληλα για τα cutting board που έρχονται σε άμεση επαφή με το φαγητό μας. Το Pure Tung Oil είναι μπελαλίδικο, αλλά δημιουργεί πολύ καλύτερη αδιαβροχοποίηση από το παραφινέλαιο που συνηθίζεται στα cutting boards
Αυτό είναι το πιο χοντρό Cutting board που έχω φτιάξει και ζυγίζει 3kg.
Μοιάζει αρκετά στιβαρό.
Ασχολήθηκα το Σ/Κ στην ουσία (και λίγες ακόμα ώρες) και το κόστος ήταν αμελητέο, γιατί τα ξύλα ήταν όλα υπολείμματα.
Ωραίο σχέδιο το Chevron, αλλά θέλω να φτιάξω και ένα παρόμοιο σε end grain. Πολύ πιο δύσκολη κατασκευή, αλλά και πολύ πιο ανθεκτικό.
Για πείτε, εντυπώσεις και απορίες παρακαλώ αγαπητοί συνάδελφοι.
Δεν εχεις αδικο..με αυτα που κανει ο Νικος σε πιανει ιλλιγγος/ζαλη..!!
Αρε Νικολα με τα εργα σου...δεν μου αρεσουν απλως..πλεον τα θαυμαζω...!!!
Cutting Board - End grain
(Οξιά - Καρυδιά)
(Οξιά - Καρυδιά)
Ενδιαφέροντα γεωμετρικά σχήματα για αυτήν την επιφάνεια κοπής που έκανα από Καρυδιά και Οξιά.
Δεν είναι δύσκολη κατασκευή, αλλά θέλει λίγη παραπάνω προσοχή σε δυο σημεία, για να μην "φύγουν" οι γραμμές όπως συνέβη σε μένα.
Έκοψα πηχάκια οξιάς και καρυδιάς (3x3) και μερικές λωρίδες καρυδιάς 5mm
Ένα πηχάκι οξιάς και ένα καρυδιάς, τα έκοψα στις 45 μοίρες και τα ένωσα μεταξύ τους σε ζευγάρια.
Αυτό είναι το ένα σημείο που θέλει προσοχή, τα 2 πηχάκια που ενώνεις από τα διαφορετικά ξύλα, να είναι ακριβώς το ίδιο μέγεθος γιατί αλλιώς οι ρόμβοι δεν βγαίνουν τέλειοι
Αφού στέγνωσαν τα 2 ζευγάρια πηχάκια, τα κόλλησα μαζί με τα υπόλοιπα και τα άφησα μια μέρα να στεγνώσουν.
Τα ξύλα που είχα κόψει δεν είχαν όλα το ίδιο ύψος, αλλά ευτυχώς το Laguna τα έφερε όλα στο ίδιο ύψος εύκολα
Έκοψα την επιφάνεια σε λωρίδες των 3cm (που θα ήταν το τελικό ύψος του board), τις έβαλα την μια διπλά στην άλλη, και μια πάρα μια, τις γύρισα 180 μοίρες, για να δημιουργηθεί το σχέδιο.
Ξανά, κόλλημα, στέγνωμα και πέρασμα από το τριβείο.
Εδώ είναι το δεύτερο σημείο που θέλει προσοχή, να στοιχηθούν σωστά οι λωρίδες ώστε να έρθουν σωστά οι γραμμές. Έμενα μου έφυγαν λιγο και ειδικά την ώρα που έσφιγγα με τους σφιγκτήρες, νομίζω πως γλίστρησαν λίγο.
Το τρίψιμο τώρα που οι ίνες του ξύλου κοιτάνε προς τα πάνω (end grain) θέλει πολλαπλάσια ώρα. Έγινε όμως η δουλειά, χωρίς προβλήματα.
Στρογγύλεψα τις ακμές και έφτιαξα δυο αυλάκια σαν χούφτες, με τα ωραία κοπτικά της CMT
Έτριψα ξανά (πολύ ώρα καθώς οι end grain επιφάνειες είναι τελείως αναίσθητες στα γυαλόχαρτα και μετά, ανακάτεψα ωραίο φυσικό διαλυτικό πορτοκαλιού με pure tung oil και πέρασα ένα χέρι το board. Ευωδίασε το εργαστήριο πορτοκάλι
Αν και με ατέλειες νομίζω είναι ένα όμορφο cutting board, που σαν κατασκευή είναι αρκετά εύκολη.
Θέλει τις μέρες του (για τα στεγνώματα) αλλά αξίζει τον κόπο.
Από εδώ και πέρα, τις επόμενες μέρες, θα περνάω ένα χέρι μίγμα tung oil (κάθε μια ή δυο μέρες περίπου) που θα είναι όλο και λιγότερο αραιωμένο. Αυτή η διαδικασία κρατάει αρκετές μέρες (ή και βδομάδες), ώστε να στεγνώνει καλά το λάδι, να τρίβεις ελαφρά και να περνάς το επόμενο. Αυτό που βλέπετε είναι ένα μονο χέρι.
Στα επόμενα χερια θα γυαλίσει και θα γίνει πιο εντυπωσιακό