Θα διαφωνήσω όμως οτι χαρακτηριστικά (και όχι ατέλειες) όπως χρωματικές εκτροπές, παραμορφώσεις και μαλακά άκρα και λοιπά μπορούν να μειώσουν την καλλιτεχνική αξία μιας φωτογραφίας.
Μπορεί να είναι δείγματα μιας τεχνικά άρτιας φωτογραφιας αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα για την καλλιτεχνική της αξία. Αν μή τι άλλο, συνήθως η τεχνική αρτιότης είναι και βαρετή.
Πριν απο αρκετό καιρό είχα πέσει πάνω στην εξής "φάρσα" που έπαιξε ένας τύπος σε ένα γκρουπ κριτικής στο Flickr.
Το κόνσεπτ του γκρουπ έχει ώς εξής: Υποβάλεις μια φωτογραφία και τα υπόλοιπα μέλη, φηφίζουν αν την "σώνουν" ή την "διαγράφουν" αιτιολογώντας παράλληλα την επιλογή τους.
Οι κριτικές που εμφανίζονται είναι του στύλ, είναι θολή, δεν είναι αρκετά sharp, το θέμα δεν ακολοθεί τον κανόνα των 3 και άλλες τέτοιες τεχνικές μπούρδες.
Ο τύπος λοιπόν υπέβαλλε την παρακάτω φωτογραφία για κριτική.
Μετά απο λίγο άρχισαν τα πρώτα σχόλια. Παραθέτω τα πιό χαρακτηριστικά.
When everything is blurred you cannot convey the motion of the bicyclist. On the other hand, if the bicyclist is not the subject-- what was?
-voted as "deleteme"
hard to tell at this size but is everything meant to be moving in this shot, all seems blurred
-voted as "deleteme2"
so small
so blurry
to better show a sense of movement SOMETHING has to be in sharp focus
-voted as "deleteme4"
This looks contrived, which is not a bad thing. If this is a planned shot, it just didn't come out right. If you can round up Mario, I would do it again. This time put the camera on a tripod and use the smallest aperture possible to get the best DoF. What I would hope for is that the railings are sharp and that mario on the bike shows a blur. Must have the foreground sharp, though. Without that, the image will never fly.
-voted as "deleteme6"
Αυτός έδωσε και οδηγίες... :bigcry:
Σύντομα τα μέλη του γκρουπ δώσαν τα 10 deleteme που απαιτούνταν για να διαγραφεί απο το image pool του γκρουπ ως αποτυχία.
Παράλληλα κόσμος που παρακολουθούσε την διαδικασία, γελούσε με τα παραπάνω σχόλια, εισπράτοντας τον χλευασμό των "κριτών" που έχοντας πλήρη άγνοια δικαιολογούσαν γιατί αυτή η εικόνα δεν έχει κανένα μέλλον.
Αφού λοιπόν ολοκληρώθηκε το θέατρο του παραλόγου, ο εμπνευστής της αποκάλυψε την φάρσα. Η φωτογραφία φυσικά, ανήκει στον Henri Cartier-Bresson, έναν απο τους σημαντικότερους φωτογράφους της ιστορίας και αποτελεί ενα απο πιό γνωστά έργα του.
Είναι χαρακτηριστικό το παραπάνω παράδειγμα, της λάθος βάσης στην οποία βασίζει μεγάλη μερίδα των φωτογράφων την κριτική του. Εμμένει σε τεχνικές λεπτομέρειες και χάνει έτσι την πραγματική διάσταση της φωτογραφίας ώς τέχνης. Γιατί είναι τέχνη και όχι τεχνική.
Τα μέλη που διαγράψαν την παραπάνω φωτογραφία δεν είχαν λάθος στα επιχειρήματά τους. Αυτά που επισημαίνουν υπάρχουν δεν τα βγάζουν απο το μυαλό τους. Αλλά όπως είναι προφανές είναι παντελώς ασήμαντα για την καλλιτεχνική αξία.