Death of Photography

[mstr]

Re: Απάντηση: Re: Death of Photography

"Μεταξύ τυφλών βασιλεύει ο μονόφθαλμος"

 

[AlexTheodin]

Ότι δείχνουν και όλες οι φωτογραφίες δρόμου που τράβαγε. Την καθημερινή ζωή της πόλης που είναι γεμάτη με ιδιέτερες (και εικαστικά όμορφες) στιγμές και πόσο εύκολο είναι να τις χάσουμε μέσα στην ρουτίνα μας. Αυτό λένε σε μένα τουλάχιστον, δεν ξέρω αν υπάρχει και πιό βαθιά ερμηνεία.

Την συγκεκριμένη την περιβάλλει και ένας μύθος. Ο ίδιος ο Bresson είχε δηλώσει οτι ο ποδηλάτης περνούσε τυχαία την στιγμή που πατήσε το κλείστρο, αλλά δεν είναι και 100% σίγουρο.

 

[ilias]

Re: Απάντηση: Re: Death of Photography

Ήταν μοναδικές, ριζοσπαστικές και ανατρεπτικές για την εποχή τους Ηλία.

Με τα δεδομένα της εποχής μας εάν τετοιες εικόνες εμφανίζονταν σήμερα, δεν θα είχαν βέβαια καμμία τύχη.

Xμμ... θα μεινω στα παραπανω Αλεξη...

 

[mstr]

Θα διαφωνήσω όμως οτι χαρακτηριστικά (και όχι ατέλειες) όπως χρωματικές εκτροπές, παραμορφώσεις και μαλακά άκρα και λοιπά μπορούν να μειώσουν την καλλιτεχνική αξία μιας φωτογραφίας.
Μπορεί να είναι δείγματα μιας τεχνικά άρτιας φωτογραφιας αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα για την καλλιτεχνική της αξία. Αν μή τι άλλο, συνήθως η τεχνική αρτιότης είναι και βαρετή.

Η αποψη μου ειναι οτι αυτο το πραμα παντως που επικρατει τελευταια στις τεχνες δεν ειναι και τοσο καλο παντα.Αν καταληξουμε να λεμε οτι υπεροχες φωτογραφιες φυσης και τοπιων,και τεχνικα αρτιες ειναι βαρετες και δεν αποτελουν τεχνη...τοτε τον πουλο.

Καλο ειναι να κανει ο καθενας οτι τον εμπνεει στην τεχνη,αλλα αυτη η λογικη που βλεπω και στη φωτογραφια αλλα και στη ζωγραφικη κτλ,τα κουφα πλεον να θεωρουνται μονο τεχνη και τα προσεγμενα και τεχνικα αρτια να τα σνομπαρουν,μου προκαλει μεγαλο προβληματισμο.


Εγω να σου πω κατι Αλεξη,μια φορα με ειχε πιασει και επαιρνα σβαρνα ολες τις εκθεσεις φωτογραφιας στην Αθηνα.Στην αρχη μου αρεσε να βλεπω διαφορετικα πραματα,πιο περιεργα,underground κτλ.Στο τελος ομως πραγματικα βαρεθηκα,και μου επεφτε και η ψυχολογια απο αυτα που εβλεπα.Ολο μαυριλα,ασπρομαυρα,κατι σκιες,κατι χερια,κατι θεματα υπερβολικα μελαγχολικα,η μαλλον οχι μελαγχολικα αλλα που τα εβλεπες και στο τελος θα λαλουσες...

Εγω πραγματικα σου λεω την ασπρομαυρη φωτογραφια δρομου κτλ παρεμφερη,(παροτι τα εκτιμω σα τεχνη και πιστευω οτι σε οποιοδηποτε ειδος φωτογραφιας υπαρχουν υπεροχα πραματα),τα ειχα σιχαθει για το λογο που περιεγραψα παραπανω.Χιλιες φορες να εβλεπα εξαιρετικες φωτογραφιες φυσης,και τεχνικα αρτιες με αποψη,παρα αυτα.Δε φτανει που η ζωη μας σημερα ειναι που ειναι αγχωδης μεσ'τις πολεις κτλ,παει να δει καποιος και μια εκθεση και πεφτει ακομη περισσοτερο.

Χιλιες φορες λοιπον προτιμω να βλεπω τεχνικα αρτια και "βαρετα"αποτελεσματα,παρα αλλα.

 

[send]

Re: Απάντηση: Re: Death of Photography

"Μεταξύ τυφλών βασιλεύει ο μονόφθαλμος"

Για την ακρίβεια, μακάριος ο μονόφθαλμος στο βασίλειο των Τυφλών
Εδώ που τα λέμε, εξ ορισμού μονοφθαλμοι δεν είμαστε, πώς θα δεις στο σκόπευτρο με ανοικτά και τα δυο μάτια?

 

[send]

Σιγά τον Μρεσόν τι έχει κάνει... άλλοι κάνουν το ίδιο και με Lego... και με σωστά εστιασμένο και παγωμένο το κυρίως θέμα και φλουταρισμένο το φόντο

 

[mstr]

Ξερετε επισης ποσα παιδια ηξερα που ασχολιοντουσαν με φωτογραφια,απο σχολες,κανανε εκθεσεις κτλ,νεοι ανθρωποι σαν εμενα και εσενα,και πιο νεοι ακομα.Το 90% ολων αυτων και παραπανω εκανε αυτο το στυλ φωτογραφιας,να "περναει"καποιο νοημα,να εχει εις βαθος ουσια η φωτογραφια,δεν τους αρεσε το χρωμα και δε ξερω και εγω τι αλλο...

Τωρα θελανε να πανε με το ρευμα και την ταση που επικρατει,το γουσταρανε ολοι πραγματικα,δε ξερω.

Αλλα ρε γαμωτο ουτε εναν να μη γνωρισω να ασχολειται σοβαρα με εγχρωμη φωτογραφια της φυσης,που ειναι πανεμορφη και τοσο ωραια πλασμενη απο το Θεο,και εχει τοσα απειρα θεματα να τραβηξεις,με αλλους φωτισμους,χρωματα,εποχες,εικονες ατελειωτες...Τι στην ευχη...?

Γι'αυτο εκτιμω ιδιαιτερως,καποιους σαν τον Emmanuel Coupe,η και απο εδω μεσα σαν τον Βασιλη πχ,που μπορει καποιος να πει οτι αυτα τα θεματα ειναι κοινοτυπα και δε ξερω και εγω τι,αλλα για μενα ειλικρινα ειναι τα πιο τιμια.

 

[Haagenti]

μιλώντας για αρτιότητα θα τολμήσω να πω ότι είμαι φανατικός οπαδός της σε πολλές φάσεις της ζωής..(με την φωτογραφία το προσπαθώ,χωρίς μεγάλη επιτυχία τις περισσότερες φορές)...μια από τις αγαπημένες μου φωτογραφίες που έχω τραβήξει είναι κουνημένη,,,,νομίζω όμως ότι έδωσε παραπάνω στην ατμόσφαιρα έτσι από το να ήταν αψεγάδιαστη...δεν ξέρω αν συμφωνείτε...εμένα μου αρέσει..

 

[mstr]

μιλώντας για αρτιότητα θα τολμήσω να πω ότι είμαι φανατικός οπαδός της σε πολλές φάσεις της ζωής..(με την φωτογραφία το προσπαθώ,χωρίς μεγάλη επιτυχία τις περισσότερες φορές)...μια από τις αγαπημένες μου φωτογραφίες που έχω τραβήξει είναι κουνημένη,,,,νομίζω όμως ότι έδωσε παραπάνω στην ατμόσφαιρα έτσι από το να ήταν αψεγάδιαστη...δεν ξέρω αν συμφωνείτε...εμένα μου αρέσει..

Εμενα μου αρεσει,εχει ατμοσφαιρα,και περναει αυτη την αισθηση,ετσι που εχει βγει το κτιριο,με τα κλαδια και την λιγο "σκοτεινη" φαση,αλλα φαντασου τωρα να τα βλεπεις αυτα στην πλειοψηφια των εκθεσεων που γινονται και στους καλλιτεχνικους κυκλους,στο τελος δε σου κανει εντυπωση?

 

[Billy the Kid]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Death of Photography

......πώς θα δεις στο σκόπευτρο με ανοικτά και τα δυο μάτια?

Εεε χμμ......ναί! Πάντα

 

[paulmarinis]

Ασπρομαυρες φωτογραφιες δρομου μπορουν να ειναι και χαρουμενες να σε κανουν να χαμογελας και ειναι και τεχνη παραλληλα ΙΜΗΟ. Απλα σου ετυχαν ολο κατι ΕΜΟ φωτογραφοι μαλλον Γιαννη!

 

[mstr]

Ασπρομαυρες φωτογραφιες δρομου μπορουν να ειναι και χαρουμενες να σε κανουν να χαμογελας και ειναι και τεχνη παραλληλα ΙΜΗΟ. Απλα σου ετυχαν ολο κατι ΕΜΟ φωτογραφοι μαλλον Γιαννη!

Ναι εννοειται πως εχω δει και τετοια και πολλα πολλα πραματα ακομη.

Και δεν ειναι ακριβως οτι δε μου αρεσουν και αυτου του στυλ οι πιο μυστηριες και underground,που προσπαθουν να περασουν κατι αλλο,πιστευω οπως ειπα και πιο πανω καλες φωτογραφιες μπορει να ειναι οτιδηποτε και απο οποιοδηποτε στυλ κτλ.

Και εμενα για παραδειγμα μου αρεσουν κατι φωτογραφιες(φυσης κυριως που ειναι το αγαπημενο μου θεμα),που εχουν μια μελαγχολια,κατι το ευγενικο και καλλιτεχνικο,ουτως η αλλως και εγω μοναχικος και μελαγχολικος τυπος ειμαι.

Καταλαβες μεσες ακρες τι ηθελα να πω με τα γραφομενα μου.

 

[send]

Υπάρχουν περιπτώσεις που μόνη η φωτογραφία σου φωνάζει να τη γυρίσεις στο ασπρόμαυρο. Αλλά το επιβεβλημένο α/μ σε κάθε περίπτωση, δεν το δέχομαι.

 

[send]

Το κορυφαίο για το α/μ ήταν ένα σκετσάκι του Μπένυ Χιλ, όπου έκανε έναν σκηνοθέτη που του έπαιρναν συνέντευξη, και τον ρωτούσε εκστασιασμένος ο δημοσιογράφος για τη μεγαλοφυή επιλογή του να γυρίσει το πρώτο μισό της ταινίας σε χρώμα και το άλλο μισό ασπρόμαυρο, για να τον διορθώσει ο Μπένυ "όχι-όχι-όχι, απλά μας είχε τελειώσει το έγχρωμο φιλμ"

 

[mstr]

Υπάρχουν περιπτώσεις που μόνη η φωτογραφία σου φωνάζει να τη γυρίσεις στο ασπρόμαυρο. Αλλά το επιβεβλημένο α/μ σε κάθε περίπτωση, δεν το δέχομαι.

Θα συμφωνησω και στα δυο.

Το αλλο που λες δεν το χω δει με τον Μπενυ Χιλ!

 

[paulmarinis]

Το κορυφαίο για το α/μ ήταν ένα σκετσάκι του Μπένυ Χιλ, όπου έκανε έναν σκηνοθέτη που του έπαιρναν συνέντευξη, και τον ρωτούσε εκστασιασμένος ο δημοσιογράφος για τη μεγαλοφυή επιλογή του να γυρίσει το πρώτο μισό της ταινίας σε χρώμα και το άλλο μισό ασπρόμαυρο, για να τον διορθώσει ο Μπένυ "όχι-όχι-όχι, απλά μας είχε τελειώσει το έγχρωμο φιλμ"

Το ειχε κανει και ο ταραντινο προσφατα στο death proof αυτο, και καλα

 

[Ηλίας Κ]

Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί θα πρέπει ντε και καλά να μας αρέσει κάποιο είδος φωτογραφίες.
Γιατί να υποβάλλουμε τον εαυτό μας σε αυτή τη διαδικασία;

 

[mstr]

Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί θα πρέπει ντε και καλά να μας αρέσει κάποιο είδος φωτογραφίες.
Γιατί να υποβάλλουμε τον εαυτό μας σε αυτή τη διαδικασία;

Ηλια δεν καταλαβα βεβαια ακριβως πως το εννοεις αυτο που γραφεις,αλλα αν δε σου αρεσει για παραδειγμα ο Bresson,τοτε μπορει εσενα να μη σου περναει κατι,οποτε οκ.

Εγω για παραδειγμα σε αυτους τους γνωστους φωτογραφους του παρελθοντος,διακρινω μια ιδιατερη ματια στις φωτογραφιες τους,στα καδρα τους,μου περνανε συναισθηματα,πως εχουν δωσει τα καδρα τους σε απλα στιγμιοτυπα και το αποτελεσμα ειναι καλλιτεχνικο και ιδιατερο,ισως συμβαλει και το γεγονος οτι ειναι απο παλια κτλ.

Ομως εχω δει φωτογραφιες τοπιων και φυσης απο ασχετους πχ στο διαδυκτιο,που μου αρεσουν πολυ καλητερα απο οποιαδηποτε φωτογραφια αυτων των παλιων φωτογραφων(μη θεωρηθει σαν υποτιμηση βεβαια αυτο,απλα μου αρεσει η εγχρωμη φωτογραφια φυσης πανω απο οποιοδηποτε αλλο ειδος φωτογραφιας)

 

[Ηλίας Κ]

Αυτό λέω Γιάννη,
αν δε με αγγίζει κάτι γιατί να πιέσω τον εαυτό μου; ΔΕ βλέπω το λόγο.



ΥΣ.Συγκεκριμένα ο Μπρεσόν μου αρέσει πολύ...

 

[mstr]

Αυτό λέω Γιάννη,
αν δε με αγγίζει κάτι γιατί να πιέσω τον εαυτό μου; ΔΕ βλέπω το λόγο.

Ακριβως ετσι ειναι.Βεβαια μπορει καποια στιγμη κατι που να μη σου αρεσε,να αρχισεις να βλεπεις κατι σε αυτο,αλλα χωρις να το πιεσεις,να ερθει αυθορμητα.Πολλες φορες μπορει να ερθει αυτο επειτα απο την ενασχοληση σου με κατι σιγα σιγα,πχ το εχω παθει στη μουσικη αυτο,αλλα νομιζω και στη φωτογραφια.

Δηλαδη με τον καιρο οσο ασχολουμαι,βλεπω καποια πραματα και μου αρεσουν χωρις να το πιεζω,τα οποια παλιοτερα δε θα μου εκαναν εντυπωση.