Διαστημικά - Αστρονομικά Νέα

Ας αρχισουμε απο το πιο βασικο ....... and what might that be ? 😚
Kατ'εμε (και μονο κατ'εμε) το πιο βασικο ειναι το συστημα προωθησης.
Αυτο ΟΡΙΖΕΙ 1) την εμβελεια μας, 2) τους στοχους μας, 3) την διαρκεια ταξιδιου και 4) το φορτιο.
Οι τεσσερεις αυτες παραμετροι οριζουν τα ΠΑΝΤΑ Ο-Λ-Α πανω στο σκαφος μας.

Η προσεγγιση ειναι πολυ διαφορετικη απο ενα ....... αυτοκινητο
οπου μια ολοκληρη υφηλιος ειναι διασπαρτη με βενζιναδικα, δρομοι παντου,
η διαρκεια δεν ενδιαφερει καθολου και οι στοχοι ...... (σχεδον) απειροι.
 
Kατ'εμε (και μονο κατ'εμε) το πιο βασικο ειναι το συστημα προωθησης.
Αυτο ΟΡΙΖΕΙ 1) την εμβελεια μας, 2) τους στοχους μας, 3) την διαρκεια ταξιδιου και 4) το φορτιο.
Οι τεσσερεις αυτες παραμετροι οριζουν τα ΠΑΝΤΑ Ο-Λ-Α πανω στο σκαφος μας.

Η προσεγγιση ειναι πολυ διαφορετικη απο ενα ....... αυτοκινητο
οπου μια ολοκληρη υφηλιος ειναι διασπαρτη με βενζιναδικα, δρομοι παντου,
η διαρκεια δεν ενδιαφερει καθολου και οι στοχοι ...... (σχεδον) απειροι.
Πάντα και σε συνάρτηση με το καύσιμο, κάθε πότε θέλει ανεφοδιασμό, αν ανεφοδιάζεις παντού, σε λίγα μέρη ή αν αλλάζεις όλο το σύστημα όταν ξεμείνει.
 
  • Like
Reactions: SR-71
Πάντα και σε συνάρτηση με το καύσιμο, κάθε πότε θέλει ανεφοδιασμό, αν ανεφοδιάζεις παντού, σε λίγα μέρη ή αν αλλάζεις όλο το σύστημα όταν ξεμείνει.
Καμια σχεση ΟΜΩΣ με το διαστημα.
 
Aς ξεκινησουμε απο τα πιο μιζερα και λογιστικα : αυτα που αφορουν ενα ΣΤΑΘΕΡΟ πηγαινε-ελα με την σεληνη.
Ο λογος που δεν εχουμε ξαναπαει σεληνη δεν ειναι τεχνολογικος .... ειναι λογιστικος. Οχι ομως αυτος της εκτοξευσης,
ουτε βεβαια αυτος των τροχιακων ελιγμων και ελλιμενισμων (dockings). Aυτα ειναι γνωστα και λυμενα εδω και χρονια
(ηδη πριν τον ISS). Το προβλημα με την σεληνη ..... ειναι τα ΒΕΝΖΙΝΑΔΙΚΑ. Να ανεφοδιαστεις σε τροχια (αφου ανεβεις),
να ταξιδεψεις μεχρι την σεληνη (low lunar orbit), να κατεβεις στην επιφανεια της, να ξανανεβεις πανω (σε low lunar orbit)
και .... ολο αυτο απο την αρχη μεχρι την Γη. Τι ? Δεν θα τα κανει ολα το Starship μονο του ? Οσο και να το θελαμε .... ΟΧΙ.
Ακομα και με 100 τονους αποθηκευμενο Οξυγονο+Μεθανιο ... δεν βγαινουν τα λογιστικα. Τοτε .... πως θα ξαναπαμε σεληνη ?

Do take a look ....

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.

Mιζερα, ε ?
Υπαρχουν 20 ατομα μεσα στην SpaceX που ασχολουνται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ με αυτο.
Και ας μην εχει γινει επιτυχης καμια δοκιμη SuperHeavy+Starship ..... οχι και των δυο μαζι !
 
Παρά πολλοί δουλεύουν για τα διαστημικά βενζινάδικα. Και μια από τις πρώτες πατέντες ήταν ελληνική. Αλλά τότε ήρθαν τα capital controls..
Τώρα η esa -που τότε είχε συμφωνήσει να χρηματοδοτήσει την ελληνική ιδέα- σκέφτεται να κάνει φέτος τα πρώτα πειράματα. Αλλά δουλεύει ο Αριάν για να σηκώσει το φορτίο;
 
  • Like
Reactions: SR-71
To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.
Αρα (αν ριξατε μια ματια στο βιντεο) ........ ΔΕΝ μπορουμε να χουμε βενζιναδικα απο δω μεχρι τον Αρη
(καθε 1.000.000 χλμ), ουτε απο δω μεχρι τον Ερμη, ουτε απο δω μεχρι την ζωνη αστεροειδων.
Το διαπλανητικο (επανδρωμενο) σκαφος μας πρεπει να τα εχει ΟΛΑ πανω του.
Τουλαχιστον συμφωνουμε σ'αυτο ?

Γιατι αν δεν συμφωνουμε ....... ειμαι ολος αυτια ! 👂👂
 
chatgpt
'''πως θα μπορουσε να προωθειται ενα πυρηνικο διαστημοπλοιο σε συνθηκες σχεδον μηδενικης βαρυτητας....αλλο απογειωση που πρεπει να υπερινικηθει η βαρυτης , κ αλλο η προγειωση, σε πλανητη με ατμοσφαιρα, κ αλλο προσγειωση σε πλανητη με σχεδον καθολου ατμοσφαιρα''''
απαντηση chatgpt
'''

Πώς κινείται ένα διαστημόπλοιο στο κενό με πυρηνική πρόωση​


Σε συνθήκες μικροβαρύτητας ή μηδενικής σχεδόν βαρύτητας, ένα διαστημόπλοιο μπορεί να κινείται με βάση τον τρίτο νόμο του Νεύτωνα:


Για κάθε δράση υπάρχει μία ίση και αντίθετη αντίδραση.

Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και στο απόλυτο κενό, αν ένα διαστημόπλοιο εξαγάγει μάζα προς μία κατεύθυνση (π.χ. θερμό υδρογόνο ή ιόντα), θα κινηθεί προς την αντίθετη. Δεν χρειάζεται αέρας ή "έδαφος" για να σπρώχνεται· η ώθηση δημιουργείται από την εκτόνωση του προωθητικού υλικού προς τα πίσω.


Παράδειγμα με πυρηνική θερμική πρόωση (NTP):​


  • Ένας πυρηνικός αντιδραστήρας θερμαίνει υδρογόνο σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες.
  • Το υδρογόνο εκτονώνεται από το ακροφύσιο με μεγάλη ταχύτητα.
  • Το διαστημόπλοιο κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Παράδειγμα με πυρηνική ηλεκτρική πρόωση (NEP):​


  • Η ηλεκτρική ενέργεια από τον αντιδραστήρα επιταχύνει ιόντα (π.χ. ξένου) μέσω μαγνητικών ή ηλεκτρικών πεδίων.
  • Τα ιόντα εκτοξεύονται από τον κινητήρα.
  • Το σκάφος αποκτά προοδευτικά ταχύτητα.

Η προώθηση στο κενό είναι συχνά πιο αργή (χαμηλή ώθηση), αλλά πολύ αποτελεσματική, διότι δεν χρειάζεται να υπερνικηθεί η βαρύτητα όπως στην απογείωση.




Προσγείωση σε πλανήτη με ατμοσφαιρα​


  • Χρησιμοποιούνται αερόφρενα (aerobraking), αλεξίπτωτα και ενδεχομένως πυραυλοκινητήρες για επιβράδυνση.
  • Η πυρηνική πρόωση δεν χρησιμοποιείται κατά κανόνα για την προσγείωση, αλλά θα μπορούσε να βοηθήσει στο τελευταίο στάδιο (όπως έγινε στο "Sky Crane" στον Curiosity).
  • Χρήσιμη ενέργεια μπορεί να προέλθει από το ίδιο πυρηνικό σύστημα για την τροφοδοσία των συστημάτων προσγείωσης.

Προσγείωση σε πλανήτη/δορυφόρο χωρις ατμοσφαιρα​


  • Δεν υπάρχει ατμοσφαιρική τριβή· απαιτείται πλήρης επιβράδυνση μέσω προωθητικών κινητήρων.
  • Εδώ η πυρηνική πρόωση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί άμεσα, αν και για προσγείωση προτιμούνται πιο ακριβείς κινητήρες (π.χ. χημικοί ή ηλεκτρικοί με γρήγορη απόκριση).



Συμπέρασμα​


Η πυρηνική πρόωση στο διάστημα είναι απόλυτα λειτουργική και χρήσιμη μετά την έξοδο από τη βαρύτητα της Γης, όταν το διαστημόπλοιο πρέπει να ταξιδέψει μεγάλες αποστάσεις, γιατί προσφέρει:


  • Πολύ καλύτερη απόδοση (ειδική ώση),
  • Δυνατότητα συνεχούς επιτάχυνσης (π.χ. NEP) για μεγάλες τροχιές.

Για την εκτόξευση και προσγείωση, ωστόσο, συχνά προτιμώνται άλλοι τύποι πρόωσης που είναι πιο κατάλληλοι για χειρισμούς ακριβείας ή για περιβάλλοντα με βαρύτητα/ατμόσφαιρα.'''
 
Επειδη δεν μιλάμε για το 2030 αλλά για αργότερα, γιατί να μην έχεις σταθμό ανεφοδιασμό στον Άρη ή σε κάποιον αστεροειδή;
Ο Άρης έχει νερό και άρα υδρογόνο και CO2 οπότε έχεις ότι χρειάζεσαι - στη θεωρία. Το ίδιο υπάρχουν αστεροειδείς τύπου C που έχουν οργανικές ενώσεις που σημαίνει υδρογόνο και άνθρακα...
 
chatgpt
''η βιολογικη εξελιξη κ λειτουργια του ανθρωπου, ειναι αυτη που ειναι , σε συσχετηση-περαν των αλλων -κ με την βαρυτητα της γης....επομενως μακροχρονια διαβιωση σε συνθηκες σχεδον μηδενικης βαρυτητας, εχει πολλα προβληματα...πολυ δε περισοοτερο αν μιλαμε για αποικισμο αλλου πλανητη, πχ αρη με βαρυτητα σαφως μικροτερη της γης...δεν εννοω διαβιωση για 1-2 χρονια, μιλαω για διαβιωση -αποικισμο κ μονιμη εγκατασταση..τι γνωμη εχεις''

'''
Έχεις απόλυτο δίκιο, και θίγεις ένα από τα πιο κρίσιμα και συχνά παραγνωρισμένα θέματα της διαστημικής εξερεύνησης και αποικισμού: η ανθρώπινη βιολογία είναι εξελιγμένη ειδικά για τις συνθήκες της Γης — ιδιαίτερα για τη βαρυτική της δύναμη (1g). Όταν αυτές οι συνθήκες αλλάζουν ριζικά, όπως σε μικροβαρύτητα ή μειωμένη βαρύτητα (όπως στον Άρη: 0.38g), υπάρχουν βαθιές και επικίνδυνες επιπτώσεις στο ανθρώπινο σώμα.


Ας δούμε το πρόβλημα πιο αναλυτικά:


1.​


Τα αποτελέσματα τα γνωρίζουμε κυρίως από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS):


  • Ατροφία μυών: Οι μύες, ιδίως οι αντιβαρυτικοί, αχρηστεύονται.
  • Απώλεια οστικής πυκνότητας: Κατά μέσο όρο 1-2% το μήνα. Αντίστοιχη με οστεοπόρωση.
  • Κατανομή υγρών: Το αίμα και τα υγρά ανεβαίνουν προς το κεφάλι, προκαλώντας πίεση στον εγκέφαλο και στα μάτια (spaceflight-associated neuro-ocular syndrome - SANS).
  • Επιπτώσεις στην καρδιά: Ελαττώνεται το μέγεθος της καρδιάς, επειδή δεν χρειάζεται να δουλεύει ενάντια στη βαρύτητα.
  • Προβλήματα ισορροπίας, προσανατολισμού, ανοσοποιητικού, ακόμα και γονιμότητας.

2.​


Δεν έχουμε ακόμη απευθείας εμπειρία, αλλά:


  • Η βαρύτητα του Άρη (0.38g) πιθανόν να μην είναι αρκετή για να αποτρέψει τα προβλήματα που εμφανίζονται σε 0g, αν και μπορεί να είναι κάπως προστατευτική.
  • Πολυετής παραμονή ή γενιές ανθρώπων που γεννιούνται εκεί, ενδέχεται να προκαλέσουν μη αναστρέψιμες προσαρμογές (ή βλάβες) στο μυοσκελετικό και καρδιαγγειακό σύστημα.
  • Ανθρωποι γεννημένοι σε τέτοιο περιβάλλον μπορεί να μην μπορούν ποτέ να επιστρέψουν στη Γη.

3.​


  • Τεχνητή βαρύτητα: Χρήση περιστροφικών μονάδων (rotating habitats) για να δημιουργείται φυγόκεντρος δύναμη που μιμείται τη βαρύτητα.
    • Τεχνικά εφικτή, αλλά απαιτεί τεράστιες δομές και ακριβή σχεδιασμό.
  • Συστηματική γυμναστική: Δεν επαρκεί για να υποκαταστήσει πλήρως τη βαρύτητα, ειδικά για τον σκελετό.
  • Φαρμακολογική υποστήριξη: Πειραματικά σκευάσματα για πρόληψη απώλειας οστού/μυών, αλλά ακόμη σε πρώιμο στάδιο.
  • Γενετική τροποποίηση (μακροπρόθεσμα): Εξαιρετικά αμφιλεγόμενο, αλλά μπορεί να τεθεί σε μελλοντική ατζέντα.
  • Αρχιτεκτονική και design: Εγκαταστάσεις που υποστηρίζουν κίνηση/καταπόνηση σώματος για φυσιολογική λειτουργία.

4.​


Αυτό είναι ίσως το πιο αβέβαιο κομμάτι:


  • Δεν γνωρίζουμε αν η ανθρώπινη αναπαραγωγή είναι δυνατή σε χαμηλή βαρύτητα.
  • Οι έμβρυα και τα αναπτυσσόμενα σώματα πιθανόν να έχουν ανατομικές και φυσιολογικές ανωμαλίες.
  • Πειράματα σε ζώα σε τροχιά (ποντίκια, σαλαμάνδρες) έδειξαν σοβαρά προβλήματα στην ανάπτυξη.



Συμπέρασμα​


Έχεις απόλυτο δίκιο: ο αποικισμός άλλου πλανήτη δεν είναι μόνο θέμα «τεχνολογίας πρόωσης ή σκαφών», αλλά βαθιά βιολογικό και ιατρικό πρόβλημα.


Χωρίς τεχνητή βαρύτητα ή κάποια ριζική βιοτεχνολογική παρέμβαση, η μόνιμη εγκατάσταση σε περιβάλλοντα με σημαντικά μικρότερη βαρύτητα από της Γης φαίνεται, προς το παρόν, αβέβαιη έως μη βιώσιμη.
 
Έχει διερευνηθεί πολύ το θέμα της βιολογικής εξέλιξης σε άλλα περιβάλλοντα στην επιστημονική φαντασία και μας δείχνουν πολλά πιθανά σενάρια.
Επειδή δεν έχω το χρόνο να γράψω μόνος μου, έβαλα το chatgpt να μου τα γράψει:
🧬 1. "Red Mars", "Green Mars", "Blue Mars" – Kim Stanley Robinson (1992–1996)
Αυτή η κολοσσιαία τριλογία αποτελεί ένα από τα πληρέστερα έργα επιστημονικής φαντασίας αναφορικά με την τεχνολογική και βιολογική μετάβαση της ανθρωπότητας σε άλλους κόσμους. Ο Robinson περιγράφει πώς οι πρώτοι άποικοι του Άρη τροποποιούνται μέσω γενετικής μηχανικής για να αντέχουν στη χαμηλή βαρύτητα και στην ακτινοβολία, ενώ η οικολογική μεταμόρφωση του πλανήτη φέρνει σταδιακά και πολιτισμικές εξελίξεις. Η σειρά συνδυάζει με ακρίβεια γεωτεχνική, πολιτική φιλοσοφία και εξελικτική βιολογία.

🌌 2. "Childhood’s End" – Arthur C. Clarke (1953)
Στο εν λόγω έργο, η ανθρωπότητα περνά από μια εξελικτική υπέρβαση, εγκαταλείποντας την υλική της μορφή. Ο Clarke διερευνά την πιθανότητα μακροεξελικτικών αλμάτων, όπου η συνείδηση αποσπάται από τη βιολογική βάση και συγχωνεύεται με ένα συλλογικό υπερσυνειδησιακό ον. Παρότι δεν εστιάζει στη σωματική προσαρμογή σε εξωπλανητικά περιβάλλοντα, πραγματεύεται την ακραία βιολογική και οντολογική μετάλλαξη του ανθρώπινου είδους μέσω κοσμικών δυνάμεων και εξωγήινης παρέμβασης.

🧠 3. "Diaspora" – Greg Egan (1997)
Εξερευνά την τριχοτόμηση της ανθρώπινης εξέλιξης: οργανικοί άνθρωποι, τροποποιημένοι μετα-άνθρωποι, και καθαρά πληροφοριακές οντότητες (software minds). Ορισμένες οντότητες επαναπροσδιορίζουν το DNA τους για να επιβιώσουν σε εντελώς ασύμβατους κοσμικούς χώρους, με βάση μαθηματικά μοντέλα επιβίωσης.

🦾 4. "Man Plus" – Frederik Pohl (1976)
Ένα άνθρωπος μετατρέπεται βιο-μηχανικά για να επιβιώσει στην ατμόσφαιρα του Άρη, καταδεικνύοντας τη χειρουργική υποκατάσταση της εξέλιξης από τεχνολογία.

🌍 5. "The Gods Themselves" – Isaac Asimov (1972)
Το εξωγήινο τρίφυλο είδος που περιγράφεται στο δεύτερο μέρος του βιβλίου διερευνά παραλλαγές της βιολογίας υπό διαφορετικούς φυσικούς νόμους. Το έργο προτείνει ότι η νοήμων ζωή μπορεί να έχει ριζικά διαφορετική γενετική και φυσιολογία.

🧬 6. "Darwin's Radio" – Greg Bear (1999)
Ο μηχανισμός «αναδυόμενης εξέλιξης» μέσω ενδογενούς ενεργοποίησης αρχαίων γονιδίων ενδέχεται να αναπαρασταθεί σε εξωγήινα περιβάλλοντα όπου η φυσική επιλογή ενισχύεται μέσω βιογεωχημικών παραγόντων.

🚀 7. "Aurora" – Kim Stanley Robinson (2015)
Εξετάζεται το βιολογικό κόστος της διαστρικής μετανάστευσης, με έμφαση στη γονιδιακή εκφύλιση, τις ασυμβατότητες μικροβιωμάτων και τη συστημική αστάθεια οικοσυστημάτων σε κλειστά βιοσυστήματα.

🧫 8. "Blood Music" – Greg Bear (1985)
Οργανισμοί νανοκλίμακας αποκτούν νοημοσύνη και μετασχηματίζουν το ανθρώπινο σώμα σε συλλογικό μεταβιολογικό οργανισμό — πιθανή εικόνα μιας μετα-ανθρώπινης εξέλιξης σε μη φιλόξενα περιβάλλοντα.

🛰️ 9. "Children of Time" – Adrian Tchaikovsky (2015)
Περιγράφεται μια αποτυχημένη προσπάθεια να αναπτυχθεί αποικία ανθρώπων μέσω επιτάχυνσης της εξέλιξης, με αποτέλεσμα άλλοι οργανισμοί (αράχνες) να κυριαρχήσουν. Η ιδέα της προγραμματισμένης εξέλιξης για αποικισμό προσεγγίζεται με μεγάλη λεπτότητα.

🌠 10. "Schild's Ladder" – Greg Egan (2002)
Εξερευνάται πώς ο άνθρωπος προσαρμόζεται βιολογικά (και μαθηματικά) σε νέες φυσικές σταθερές και νόμους που διέπουν ένα αλλόκοτο σύμπαν.

☄️ 11. "The Expanse" – James S. A. Corey (2011–2022)
Η παραμονή σε διαφορετικά βαρυτικά πεδία οδηγεί σε μορφολογικές μεταλλάξεις (π.χ., οι "Belters") που αλλάζουν το ανθρώπινο σώμα και δημιουργούν νέο κοινωνικο-πολιτισμικό διαχωρισμό. Ένα εξαιρετικό παράδειγμα πρώιμης εξελικτικής διαφοροποίησης.

🌫️ 12. "Beyond the Blue Event Horizon" – Frederik Pohl (1980)
Η επαφή με μια ανώτερη εξωγήινη τεχνολογία επιτρέπει τη βιολογική τροποποίηση για ταξίδια στον χρόνο και σε ενεργειακά πεδία, ανοίγοντας ερωτήματα για την κατευθυνόμενη εξέλιξη μέσω εξωτερικών επεμβάσεων.
 
Μερικές φορές νομίζω ότι δεν χαλάνε την κουβέντα αλλά την επιταγχύνουν.
Για να έφτιαχνα μόνος μου το παραπάνω θα ήθελα ένα μισάωρο για πλάκα, ενώ τώρα έκανα review ένα κείμενο της ΑΙ και το πόσταρα σε λίγα λεπτά. Αν δεν το είχα κάνει, μπορεί είτε να το έφτιαχνα αργά το βράδυ, είτε να πήγαινε για αύριο και τελικά ίσως και να μην το έγραφα ποτέ αν η κουβέντα είχε πάρει άλλο μονοπάτι.
 
Εμενα ομως με ενδιαφερει ο Γιωργος (και ο Deneb) και ο ΤΡΟΠΟΣ που δομουν την σκεψη τους.
Οχι ο τροπος που διαλεγεται μια ΑΙ (η καποιες παραπομπες σε λινκς).

Aλλιως να ρωταω την ΑΙ ....... και να μην απασχολω κανεναν.
 
προσωπικως οφειλω μια εξηγηση..
παρεθεσα τις απαντησεις της Α.Ι, για να συζητησουμε διαφορες ιδεες....μαλλον ομως θα συμφωνησω..
 
  • Like
Reactions: SR-71
Εμενα ομως με ενδιαφερει ο Γιωργος (και ο Deneb) και ο ΤΡΟΠΟΣ που δομουν την σκεψη τους.
Οχι ο τροπος που διαλεγεται μια ΑΙ (η καποιες παραπομπες σε λινκς).

Aλλιως να ρωταω την ΑΙ ....... και να μην απασχολω κανεναν.
Ειδικά για μένα, πάντα δομώ εγώ την απάντηση. Απλά την έβαλα να γεμίσει τα κενά με τη λίστα των βιβλίων. Δεν σκέφτηκε η ΑΙ να συνδέσει την SF με την κουβέντα μας και να κάνει παραπομπές.

Αυτός είναι και γενικότερα ο τρόπος που χρησιμοποιώ ΑΙ στην καθημερινότητά μου - κυρίως στην εργασία. Δίνω το πλαίσιο και την μεθοδολογία για την απάντηση, περιμένω την απάντηση και την σουλουπώνω...
 
  • Like
Reactions: SR-71
Χωρις να ρωτησετε την ΑΙ (......... πλιιιιιιιιιζ)
και χωρις ανεφοδιασμους en route ..........
και εχοντας αποσαφηνισει οτι μονο πλανητες (η δορυφοροι) με σταθερη επιφανεια μπορουν να γινουν προορισμοι (και οχι ολοι)
1) ποιο ΑΚΡΙΒΩΣ θα ειναι το κερδος μας απο την επισκεψη στον Ψ προορισμο (οχι μια ομορφη βολτα), και
2) ποσα ατομα πληρωμα θεωρειται οτι ειναι το μινιμουμ για να ξεκινησει (και να ρθει) μια αποστολη ?
(ευχομαι να μην απαντησει ο Elon Musk ..... γιατι εκεινος σκεφτεται κατι κοντα στα 60-80 ατομα 😋)
 
Το βασικό όφελος από επίσκεψη σε σταθερή επιφάνεια χωρίς ανεφοδιασμό είναι η απόκτηση in-situ γεωλογικών και χημικών δεδομένων (π.χ. ύπαρξη νερού / άνθρακα, αναλογία ισοτόπων), η δοκιμή αυτόνομων συστημάτων ζωής και η ανάπτυξη τεχνολογιών ISRU (In-Situ Resource Utilization) για μελλοντικές αποικίες, μειώνοντας δραστικά το κόστος αποστολών μακράς διάρκειας.
Σε δεύτερο επίπεδο όταν μπορέσουμε να αναπτύξουμε ISRU τότε μπορούμε να έχουμε βάσεις για εξόρυξη μεταλλευμάτων (δες Expanse) και προφανώς στήσιμο βάσεων και τελικά αποικισμό.
Όσο για το μέγεθος, φαντάζομαι ότι το απολύτως ελάχιστο πλήρωμα είναι 3 άτομα (πιλότος/χειριστής, μηχανικός συστημάτων ζωής, γιατρός-επιστήμονας). Βέβαια όσο λιγότεροι τόσο πιο πιθανό να έχεις γεγονότα σαν αυτά της Οδύσσειας 2001.
Αν δεις τα Red Mars αλλά και το Rendezvous with Rama μικρές ομάδες από τις πρώτες αποστολές τελικά γίνονται καταλύτης κοινωνικών και ψυχολογικών μεταμορφώσεων. Η ίδια η διαδικασία εξερεύνησης λειτουργεί ως πρόκληση για την ανθρωπότητα να αναθεωρήσει αξίες, να υπερβεί εσωτερικές συγκρούσεις και να οραματιστεί νέες μορφές συμβίωσης υπό ακραίες συνθήκες.

Ας μην πάμε στα κακά σενάρια πως φτιάχνουμε ένα backup σενάριο γιατί κάνουμε τη γη μη κατοικίσιμη. Αν είναι να ζούμε κάτω από θόλους ή άλλου τέτοιου τύπου κατασκευές (δες Caves of Steel του Ασίμοφ) γιατί να μην έχουμε τους θόλους αλλού για redundancy. Fan fact, o Ασίμοφ γούσταρε την ιδέα της υπόγειας πόλης και δεν το έβλεπε σαν κάτι αρνητικό - αρκεί να μην έχεις κλειστοφοβία).
 
  • Like
Reactions: SR-71
Λοιπον,
συμφωνουμε και στα ωφελη(-στοχους) και στον αριθμο πληρωματος.
Και γιατι να διαφωνουμε αλλωστε. Τα κουκια εινα μετρημενα.
Το Expanse ειναι η αγαπημενη μου scifi σειρα της τελευταιας 15ετιας
οποτε ουτε εδω εχω τιποτα να προσθεσω.

Ο Asimov γουσταρει τρελα την ιδεα υπογειας πολης, ΟΧΙ επειδη θελει να μας δει αρουραιους
αλλα επειδη λυνεται το 80% των προβληματων μπαινοντας στο εδαφος. Με θολους δεν συμβαινει το ιδιο.
Βρισκω πολυ λογικο να στηθει αποικια σε καποιο lava tube στην Valles Marineris, αλλα .....
και στο κρατηρα Shackleton (εδω στην σεληνη). Εαν ΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΑ πρεπει να παμε.
Παντως σιγουρα οχι θολο !!!!

Και οσον αφορα Asimov ...... ο ανθρωπος ειναι τοσο τιτανοτεραστιος και διορατικος οραματιστης.
Οχι μονο για το καλο αλλα ..... και το δυσοιωνο μελλον της ανθρωποτητας. Δεν μπορω να καταλαβω
τι απεγιναν τετοιοι οραματιστες απο τα 60s-80s και μετα ......

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.
 
Last edited:
Λοιπον,
συμφωνουμε και στα ωφελη(-στοχους) και στον αριθμο πληρωματος.
Και γιατι να διαφωνουμε αλλωστε. Τα κουκια εινα μετρημενα.
Το Expanse ειναι η αγαπημενη μου scifi σειρα της τελευταιας 15ετιας
οποτε ουτε εδω εχω τιποτα να προσθεσω.

Ο Asimov γουσταρει τρελα την ιδεα υπογειας πολης, ΟΧΙ επειδη θελει να μας δει αρουραιους
αλλα επειδη λυνεται το 80% των προβληματων μπαινοντας στο εδαφος. Με θολους δεν συμβαινει το ιδιο.
Βρισκω πολυ λογικο να στηθει αποικια σε καποιο lava tube στην Valles Marineris, αλλα .....
και στο κρατηρα Shakleton (εδω στην σεληνη). Εαν ΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΑ πρεπει να παμε.
Παντως σιγουρα οχι θολο !!!!
Και οσον αφορα Asimov ...... ο ανθρωπος ειναι τοσο τιτανοτεραστιος και διορατικος οραματιστης.
Οχι μονο για το καλο αλλα ..... και το δυσοιωνο μελλον της ανθρωποτητας. Δεν μπορω να καταλαβω
τι απεγιναν τετοιοι οραματιστες απο τα 60s-80s και μετα ......

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.
Όπως έχω ξαναπεί, οι μεγάλοι της επιστημονικής φαντασίας είναι στα μάτια μου οι σημερινοί φιλόσοφοι που λείπουν τόσο από τις ανθρώπινες κοινωνίες. Και δεν μιλάμε μόνο για αυτούς της προηγούμενης γενιάς πχ. Ασίμοφ και Κλαρκ, αλλά και πιο σύγχρονους σαν τον Liu Cixin ή τον Kim Stanley Robinson.