Δίνω

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

τα παλιά μου βινύλια των Byrds γιατί πρόσφατα αγόρασα τα αντίστοιχα CDs.
Από μία άποψη έκανα μαλακία: τα έχουν παραγεμίσει με bonus tracks και alternative takes και οι δίσκοι χάνουν την ισορροπία τους - χάνουν αυτό το τρομαχτικό original impact που ήταν τέλειο ούτως ή άλλως: there's no way to improve on a Masterpiece. Aλλά ας είναι καλά το track programming: ξέρω τα originals απέξω κι ανακατωτά και θα προγραμματίζω να τα ακούω μόνα τους όποτε θέλω να τα παίξω. Anyway...
τα βινύλια λοιπόν, είναι σε κατάσταση mint, όλα τους ευρωπαϊκά ή Αμερικάνικα pressings και τα εξώφυλλα σε καλή εως άριστη κατάσταση.
Οι δίσκοι είναι ελάχιστα παιγμένοι γιατί ούτως ή άλλως τους είχα αγοράσει 3 ή 4 φορές τον καθένα (τους αγόραζα και τους έλιωνα από το 1972-και μετά τους ξανα αγόραζα) και κυριολεκτικά τους είχα σκίσει, πολύ καιρό πριν αγοράσω αυτές εδώ τις κόπιες που δίνω τώρα. Οι Byrds ήταν -και είναι- το πιο αγαπημένο μου κατεξοχήν Αμερικάνικο γκρούπ ever.
Δεν διανοούμαι φυσικά να τους πουλήσω :speechless-smiley-0. Ποτέ δεν πουλάω δίσκους αλλά, ακόμη και αν το έκανα, αυτοί εδώ είναι ανεκτίμητοι, χώρια το συγκινησιακό φορτίο που κουβαλάνε για μένα: με 'μεγάλωσαν', με διαμόρφωσαν (παντοιοτρόπως...), ήταν εκεί κάθε φορά που χαιρόμουν ή έκλαιγα ή οτιδήποτε άλλο τα τελευταία 38 χρόνια. Είναι τα βασικά ('Mr. Tambourine Man', 'Turn! Turn! Turn!', '5th Dimension', 'Younger Than Yesterday', 'The Notorious Byrd Brothers', 'Dr. Byrds and Mr. Hyde' και 'Sweetheart Of The Rodeo'), λείπει το όνειδος 'Byrdmaniax' και το 'Untitled' που μου το σούφρωσαν σε κάποιο ραδιοφωνικό σταθμό 20 χρόνια πριν.
Θα τα εμπιστευθώ μόνο σε χέρια διατεθειμένα να τα προσέξουν και να τα φροντίσουν και, αν είναι ...τυχερά , να τα αγαπήσουν όσο εγώ.
Οποιος τα θέλει, πρέπει πρώτα να με πείσει.
Και, φυσικά, να έρθει να τα πάρει από το σπίτι ο ίδιος.

 

[Τσάκωνας Βασίλης]

Παίρνω, όλα σου τα βινύλια Κώστα, αλλά μόνο με αντάλλαγμα. Όχι τζάμπα

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Re: Απάντηση: Δίνω

Παίρνω, όλα σου τα βινύλια Κώστα, αλλά μόνο με αντάλλαγμα. Όχι τζάμπα

χμμμμ...Good...but not good enough.
Give it another try.
And be sure to invest your heart, not your fuckin' money :antlers:

 

[Τσάκωνας Βασίλης]

Ξέρεις πόσο θα τα πονέσω, άσχετα αν αυτό δεν φαίνεται λόγω της ανικανότητας μου να ποστάρω δυό αράδες, έναντι.
Επιφυλάσομαι όμως....

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Re: Απάντηση: Δίνω

Ξέρεις πόσο θα τα πονέσω,

That's my boy.:2thumb22sup:
OK.
Auction closed.
Thank you all.

 

[Τσάκωνας Βασίλης]

Θένκς Λύμπε !
Δεν θα βρίσκονται και πολύ μακριά σου, αφού
κάθε που θα περνάς από το άντρο
θα τους ακούμε παρέα :guitarist:

 

[caerbannog]

Δλδ δινεις στο νεοφώτιστο το κορπους χωρις το Lover of the Bayou;
Α πα πα! Να επανορθώσεις άμεσα αλλιώς θα μάθει στραβά το δόγμα.
Αν αγόρασες τα cd της Sundazed είναι πολύ φροντισμένα ηχητικά (καλύτερα από τις κατά καιρούς ανατυπώσεις στο βινύλιο) και τα μπόνους αξίζουν τον κόπο.

 

[petros_m]

Γιατι τα δινεις? Ασε που δινεις και το κακο παραδειγμα στις νεοτερες γενιες.

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Δλδ δινεις στο νεοφώτιστο το κορπους χωρις το Lover of the Bayou;
Α πα πα! Να επανορθώσεις άμεσα αλλιώς θα μάθει στραβά το δόγμα.

E ας βρεί και κάτι μόνος του.
Αν και η τρέλλα μου από το Untitled είναι το 'Chestnut Mare'.
Το 'Lover of the Bayou' υπάρχει ατα bonus tracks σε καλύτερη εκδοχή -live επίσης, σε άλλο κολλέγιο- από αυτή που έβαλαν στο 'Untitled': πιο 'δωρική', πιο σφιχτή.
Sundazed CDs?:blink:
θα με κουφάνεις;
LPs ως επι το πλείστον δεν έβγαζαν αυτοί;
Σκεφτόμουν να χτυπήσω τα original mono αλλά ...κιότεψα.
τα έχουν βγάλει και σε CDs?:bang:
People stay tuned: αν έχει δίκιο ο Ευθύμης, σύντομα θα δωρίσω και τα remastered CDs της Columbia.

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Re: Απάντηση: Δίνω

Δεν θα βρίσκονται και πολύ μακριά σου,

κυλούν μέσα στο αίμα μου βρε.
μπορώ να τα αναπαράγω νότα-προς-νοτα.
ξέρω που ακριβώς μπαίνει το μπάσσο, που 'φεύγουν' τα χερουβείμ-φωνητικά, που υποτονθορίζει το πιατίνι δίνοντας σήμα να μπεί ο Gene Clark...Ολα σου λέω.

 

[caerbannog]

E ας βρεί και κάτι μόνος του.
Αν και η τρέλλα μου από το Untitled είναι το 'Chestnut Mare'.
Το 'Lover of the Bayou' υπάρχει ατα bonus tracks σε καλύτερη εκδοχή -live επίσης, σε άλλο κολλέγιο- από αυτή που έβαλαν στο 'Untitled': πιο 'δωρική', πιο σφιχτή.
Sundazed CDs?:blink:
θα με κουφάνεις;
LPs ως επι το πλείστον δεν έβγαζαν αυτοί;
Σκεφτόμουν να χτυπήσω τα original mono αλλά ...κιότεψα.
τα έχουν βγάλει και σε CDs?:bang:
People stay tuned: αν έχει δίκιο ο Ευθύμης, σύντομα θα δωρίσω και τα remastered CDs της Columbia.

Βγάζουν και cd.Σε γενικές γραμμές κάνουν καλή δουλειά στις αναστηλώσεις διατηρητέων, κυρίως γιατί ψάχνουν τις ταινίες της πρώτης γενιάς όπου υπάρχουν.Συμμάζεψαν κάπως το Forever Changes και μας έδωσαν επιτέλους το καταπληκτικό μονοφωνικό μιξ των 13th Floor Elevators.Έχουν πολύ ωραίο κατάλογο με ξεχασμένα διαμάντια.
Γενικά στους Byrds ο ήχος είναι πιο γεμάτος και μαλακός σε αντίθεση με τις ανατυπώσεις όπου έχουν τονιστεί οι ψηλές για να κολακεύουν τα τότε συστήματα (σύμφωνα με τα λεγόμενα του εταιρειάρχη αλλά και των ίδιων).
Η μονοφωνική έκδοση στο βινύλιο θέλει και μονοφωνική κεφαλή και φυσικά μονοφωνική λειτουργία του προενισχυτή. Ο ήχος έχει ακόμη περισσότερο σώμα και δεν του λείπει τίποτα σε σχέση με τις μετέπειτα στεροφωνικές εκδόσεις,αντίθετα νομίζω ότι δίνει καλύτερη αίσθηση της δωδεκάχορδης.

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Βγάζουν και cd.Σε γενικές γραμμές κάνουν καλή δουλειά στις αναστηλώσεις διατηρητέων, κυρίως γιατί ψάχνουν τις ταινίες της πρώτης γενιάς όπου υπάρχουν.Συμμάζεψαν κάπως το Forever Changes και μας έδωσαν επιτέλους το καταπληκτικό μονοφωνικό μιξ των 13th Floor Elevators.Έχουν πολύ ωραίο κατάλογο με ξεχασμένα διαμάντια.
Γενικά στους Byrds ο ήχος είναι πιο γεμάτος και μαλακός σε αντίθεση με τις ανατυπώσεις όπου έχουν τονιστεί οι ψηλές για να κολακεύουν τα τότε συστήματα (σύμφωνα με τα λεγόμενα του εταιρειάρχη αλλά και των ίδιων).
Η μονοφωνική έκδοση στο βινύλιο θέλει και μονοφωνική κεφαλή και φυσικά μονοφωνική λειτουργία του προενισχυτή. Ο ήχος έχει ακόμη περισσότερο σώμα και δεν του λείπει τίποτα σε σχέση με τις μετέπειτα στεροφωνικές εκδόσεις,αντίθετα νομίζω ότι δίνει καλύτερη αίσθηση της δωδεκάχορδης.

Ρητορικό ερώτημα (το οποίο θέτω στον εαυτό μου ξανά και ξανά και πειστική απάντηση δεν βρίσκω):
τους θέλω 'συμμαζεμένους' κάτι τέτοιους δίσκους;
τους θέλω χωρίς τις βρώμικες δαχτυλιές με τις οποίες τους πρωτογνώρισα και τους αγάπησα;
Αυτές οι κουφάλες πάντα θα βρίσκουν τρόπους να μου τα παίρνουν.
Εγώ; να συνεχίσω να τους τα δίνω;
Μήπως θα αγόραζα και τη Μονα Λίζα σε 3D;:blink:
τώρα που σας εκμυστηρεύτηκα τον πόνο μου πάω να ψάξω το site τους και να τσεκάρω το υπόλοιπο της πιστωτικής μου.
Α να σας πω...: παρήγγειλα επίσης και το Surf's Up από τους σχιστομάτηδες προχθές. στην τελευταία του ...αναγέννηση: κάτι SHM λέει...τέτοια.
Πρέπει να είναι η 4η φορά που τους τα χώνω για τον συγκεκριμένο δίσκο. :icon15:

 

[caerbannog]

Ρητορικό ερώτημα (το οποίο θέτω στον εαυτό μου ξανά και ξανά και πειστική απάντηση δεν βρίσκω):
τους θέλω 'συμμαζεμένους' κάτι τέτοιους δίσκους;
τους θέλω χωρίς τις βρώμικες δαχτυλιές με τις οποίες τους πρωτογνώρισα και τους αγάπησα;
Αυτές οι κουφάλες πάντα θα βρίσκουν τρόπους να μου τα παίρνουν.
Εγώ; να συνεχίσω να τους τα δίνω;
Μήπως θα αγόραζα και τη Μονα Λίζα σε 3D;:blink:
τώρα που σας εκμυστηρεύτηκα τον πόνο μου πάω να ψάξω το site τους και να τσεκάρω το υπόλοιπο της πιστωτικής μου.
Α να σας πω...: παρήγγειλα επίσης και το Surf's Up από τους σχιστομάτηδες προχθές. στην τελευταία του ...αναγέννηση: κάτι SHM λέει...τέτοια.
Πρέπει να είναι η 4η φορά που τους τα χώνω για τον συγκεκριμένο δίσκο. :icon15:

Κώστα δε λουστράρουν τον ήχο.Απλώς προσπαθούν να τον ανατυπώσουν στην καλή αρχική του μορφή.Η παραποίηση (συχνά λουστράρισμα) συνήθως γίνεται μετά τις πρώτες εκδόσεις (για να ακούγεται καλά στο ραδιόφωνο, για να είναι στέρεο, για να αρέσει στους γερμανούς, στα ipod κ.ο.κ.).Αμήν και πότε να πιάσουν στα χέρια τους το Parable of the Arable Land.
Το γιαπωνέζικο Surf's Up είναι η καλύτερη δυνατή περίπτωση σήμερα για να ακούσεις κανονικά το δίσκο.Οι λιγοστές ανατυπώσεις σε βινύλιο είναι τραγικές. Μια που πας από κει ψάξε και τα μονοφωνικά του Dylan.Σε κάτι χρησιμεύει και το χρήμα

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Η παραποίηση (συχνά λουστράρισμα) συνήθως γίνεται μετά τις πρώτες εκδόσεις (για να ακούγεται καλά στο ραδιόφωνο, για να είναι στέρεο, για να αρέσει στους γερμανούς, στα ipod κ.ο.κ.).

Εχεις απόλυτο δίκιο. Παλιά, τότε που δεν υπήρχε ακόμη το CD, τα ελληνικής κοπής Dylan δεν ακούγονταν. Τα πήρα 'εισαγωγής' (η CBS τότε, για Ευρώπη, έβγααινε από Ολλανδικά εργοστάσια) και νόμιζα πως έπιασα τον πάπα απ τ αρ...Μέχρι που άκουσα τα Αμερικάνικα: Χάος η διαφορά. Και δεν είμαι και χαϊφιντελάς. Αλλά μου έδωσε τ αυτιά στο χέρι. Το ίδιο έπαθα αργότερα με τον Beefheart και τους Talking Heads.
Ο μπούσουλάς μου είναι να αγοράζω τους Αμερικάνους αποκλειστικά από το Αmazon.com -ή σε περιόδους 'αψιλίας', μισοτιμής από το secondspin.com που πουλάει μεταχειρισμένα αλλά εδρεύει Αμερική- με εξαίρεση τις φορές που μπαίνουν στο παιχνίδι τα γιαπάνια. Τα οποία γιαπάνια είναι Αντιγραφείς σε όλα -no original ideas- αλλά: Αντιγραφείς par excellence.
Ειδικά τώρα που όλοι οι ψηφιακοί δίσκοι για Ευρώπη βγαίνουν στο γερμανικό εργοστάσιο της WEA, τα άλμπουμ των Αμερικάνων πρέπει να αγοράζονται αποκλειστικά από Αμερική.

 

[hvoul]

Εγώ εάν τα αγαπούσα τόσο, και είχα μεγαλώσει μαζί τους (όπως τα δικά μου) δεν θα τα έδινα με τίποτα και για κανένα λόγο!!!
Τόσα χρόνια τα πλένω με μαλακό σαπούνι και βαμβάκι, και τα σκουπίζω με ειδικό πανί, ούτε που μου πέρασε ποτέ από το μυαλό να τα αποχωριστώ!

 

[Δημοκηδής]

μπα, εγώ πάλι δεν δίνω δεκάρα τσακιστή ... λατρεύω την μουσική, αλλά άφησα καμμιά χιλιάδα βινύλια στην πρώτη γυναίκα μου για να μην ρίξω τα μούτρα μου και περάσω, ενώ πρόπερσι πούλησα τα τελευταία 400 σε κάποιον που ήξερα ότι θα τα εκτιμά καλύτερα από μένα .... και ξέρεις γιατί ; γιατί η μουσική είναι εκεί έξω, άπειρη μουσική, μουσική που περιμένει .... πρέπει να προλάβω να τα ακούσω όλα και είναι τόσα πολλά τα άτιμα ....

ΥΓ.: Εννοείται ότι κάποια τα ξανα-απέκτησα σε άλλο φορμά, αλλά δεν είναι αυτός ο κανόνας ...

 

[supersonic]

γιατί η μουσική είναι εκεί έξω, άπειρη μουσική, μουσική που περιμένει .... πρέπει να προλάβω να τα ακούσω όλα και είναι τόσα πολλά τα άτιμα ....

δεν συμφωνώ....

η μουσική (τουλάχιστον αυτή που μας αφορά) έχει ήδη παιχτεί.
Όλα τα άλλα που παίζονται εκεί έξω δεν είναι για μας, ή είναι αυτά που έχουμε ήδη ακούσει ξαναμασημένα

 

[Δημοκηδής]

δεν συμφωνώ....

η μουσική (τουλάχιστον αυτή που μας αφορά) έχει ήδη παιχτεί.
Όλα τα άλλα που παίζονται εκεί έξω δεν είναι για μας, ή είναι αυτά που έχουμε ήδη ακούσει ξαναμασημένα

... δεν με κατάλαβες .... δεν εννοώ μουσική καινούργιας παραγωγής ... εννοώ άπειρη μουσική που εγώ δεν έχω προλάβει ακόμη να ακούσω ... ακόμη και από τα συνήθη, πχ. Mozart που περνάω και φάση τελευταίως... παρότι έχω τουλάχιστον 80 δίσκους με έργα του, υπάρχει απ' αυτόν ακόμη τεράστια ποσότητα συνθέσεων προς ανακάλυψη (τους από εμέ) ...

 

[supersonic]

... δεν με κατάλαβες .... δεν εννοώ μουσική καινούργιας παραγωγής ... εννοώ άπειρη μουσική που εγώ δεν έχω προλάβει ακόμη να ακούσω ... ακόμη και από τα συνήθη, πχ. Mozart που περνάω και φάση τελευταίως... παρότι έχω τουλάχιστον 80 δίσκους με έργα του, υπάρχει απ' αυτόν ακόμη τεράστια ποσότητα συνθέσεων προς ανακάλυψη (τους από εμέ) ...

τότε ΟΚ
συμφωνούμε...μάλλον απόλυτα

(βέβαια θα τα ακούσουμε ....(και μεταφορικά..), αλλά ποιός νοιάζεται - άλλωστε μας αγαπάνε, κατα δήλωση, ήγουν θα μας ανεχτούνε)

(όταν ξυπνήσουν: τώρα είναι ώρα σιέστας)

 

[Maestro]

Επιτρέψτε μου να είμαι ο πρώτος που θα σας "μαλώσει"... Συμφωνώ με όσα έγραψε ο κύριος Υπέρηχος, ωστόσο θα δώσω μεγάλη σημασία στον χρόνο της διατύπωσής του: "Όλα τα άλλα που παίζονται εκεί έξω". Πράγματι έτσι είναι. Όμως...Το μέλλον επιφυλάσσει πολλά. Και πρέπει να είμαστε εκεί για να τα ακούσουμε/ζήσουμε. Με ανοιχτά αυτιά, και...μυαλά

Μπορεί και εγώ να λέω με ασφάλεια ότι η μουσική που κατάφερε να με κάνει να κλάψω από χαρά (απίστευτο συναίσθημα, ίσως το δυνατότερο όλων), γράφτηκε στο μεταίχμιο 19ου και 20ου αιώνα. Ωστόσο, είμαι χαρούμενος που αραιά και που, μια κι έχω τ'αυτιά μου ανοιχτά, μπορώ να βλέπω πράγματα που μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον, όπως και κάποια ελάχιστα που με ικανοποιούν. Δε βλέπω λοιπόν τίποτα παράλογο στο να πω ότι πιθανότατα, αύριο, μεθαύριο, σε 10 χρόνια, θα υπάρξει ξανά κάποιος που θα καταφέρει να εισβάλει στο μυαλό μου με τέτοια ένταση, όπως έκανε ο κύριος στο avatar του Δημοκηδή.

Αισιοδοξία λοιπόν θέλω :2thumb22sup: