Δίνω

Εξάλλου... αν συγκρίνουμε τις συνθήκες στις οποίες λειτούργησε πχ ο Mozart μ'αυτές που θα απολαμβάνει μια αντίστοιχου βάρους ιδιοφυία που θα γεννηθεί αύριο, μιλάμε για τρομακτικές διαφορές.

Τότε, ο μόνος τρόπος να μάθει κανείς τι συνέβαινε έστω και στη διπλανή χώρα ήταν να παρευρεθεί ο ίδιος σε συναυλία. Τώρα μπορείς καθημερινά να ακούς τι συμβαίνει σε όλο τον κόσμο, τάσεις, νεωτερισμούς, παρτιτούρες, χιλιάδες παρτιτούρες... Όλα ευνοούν... το μόνο που είναι κατά της δημιουργίας, είναι η επικρατούσα φτήνια γύρω γύρω. Αλλά και τότε υπήρχε αυτή..., αν υπάρξει ο σωστός καρπός θα καταφέρει να ανθίσει.
 
Last edited:
Συμφωνώ με Μαέστρο.Η μουσική,όπως καί οί άλλες τέχνες είναι παρελθόν,παρόν καί μέλλον σέ αλληλεπίδραση.Καί γιά μένα προσωπικά,καινούρια μπορεί να είναι μιά μουσική τού Αμαντέους ερμηνευμένη σήμερα,ένας σύγχρονος αυτοσχεδιασμός ή μιά σύνθεση πού δέν έχει υπάρξει ακόμα.Είμαι ζωντανός, ώς πρός τις τέχνες,γιά μένα σημαίνει ψάχνω,βρισκω.ανακαλύπτω,απογοητεύομαι,ξανα-ανακαλύπτω,ελπίζω.
 
Αισιοδοξία λοιπόν θέλω :2thumb22sup:

μα αγαπητέ μου, αισιόδοξος είμαι.
Απλά έχω αποφασίσει ότι δεν μου χρειάζονται αυτά που παίζονται έξω διότι ακόμα δεν έχω αφομοιώσει αυτά που παίζονταν μέχρι πριν από αρκετά χρόνια.
 
Re: Απάντηση: Δίνω

Εγώ εάν τα αγαπούσα τόσο, και είχα μεγαλώσει μαζί τους (όπως τα δικά μου) δεν θα τα έδινα με τίποτα και για κανένα λόγο!!!
Τόσα χρόνια τα πλένω με μαλακό σαπούνι και βαμβάκι, και τα σκουπίζω με ειδικό πανί, ούτε που μου πέρασε ποτέ από το μυαλό να τα αποχωριστώ!

Κτητικος! Δεν υπαρχει μεγαλυτερη ψυχοθεραπεια απ'το να ξερεις ποτε και πως να αποχωριστεις δισκους (και οχι μονο). Ο John Cale το λεει πιο καθετα: "read and destroy".
 
δεν αποχωρηστηκα ποτε δισκους γιατι δεν κρατουσα συνηθως
ολα τα βινυλια μου τα εχω χαρισει στον αδελφο μου

αυτο που κραταω ποιο πολυ στην μουσικη
ειναι ολα αυτα τα live που εχω δει και δεν φευγουν με τιποτα

.
 
... δεν εννοώ μουσική καινούργιας παραγωγής ...

ακούω τουλάχιστον 10 με 15 καινούργιες κυκλοφορίες κάθε χρόνο που με αφορούν πάρα πολύ και είναι εξαιρετικοί δίσκοι. Περίπου ένας δίσκος το μήνα κατα μέσο όρο. Με τα χρόνια έχω μάθει να φιλτράρω όλο και πιο εξονυχιστικά την πληροφόρηση και να ψυχανεμίζομαι Τι μπορεί να με αφορά: για να καταλήξω σε αυτούς τους 10-15 ετησίως, αγοράζω περίπου 3 φορές τόσους. Θεωρώ το σφάλμα στόχευσης, την ...απόκλιση, παραπάνω από αποδεκτή.
Οι δίσκοι είναι η ζωή μου και το κόστος τους δεν το υπολογίζω. Είναι σαν να ρωτάς τον καπνιστή αν θα κόψει το τσιγάρο για να κάνει ...οικονομία. Εξάλλου 30 περίπου δίσκοι το χρόνο δεν είναι πολλοί. Είναι θέμα προτεραιοτήτων. Χίλιες φορές να τα δίνω σε δίσκους παρά σε κινητά, ζαντολάστιχα, 'εξωτικά' εστιατόρια κλπ κλπ
 
O Hvoul μου θυμισε το παρακατω θρυλικο εξωφυλλο του Γαλλικου New Wave. Οποιος ξερει το δισκο ας τον πει. Παντως η ημερα εκεινη που γυναικες θα φροντιζουν ενδελεχως δισκους μαλλον απεχει ετη φωτος.

hermine.JPG
 
Εξηγησε "πολυ".

Nope!
Όποιος ξέρει τι σημαίνει φροντίζω, γενικά, και φροντίζω ένα δίσκο, ειδικότερα, δεν χρειάζεται επεξηγήσεις....
Για να σε διευκολύνω όμως, θεώρησε ότι τους φροντίζω σαν κάτι ζωντανό, με ψυχή...
 
Απάντηση: Re: Δίνω

Nope!
Όποιος ξέρει τι σημαίνει φροντίζω, γενικά, και φροντίζω ένα δίσκο, ειδικότερα, δεν χρειάζεται επεξηγήσεις....
Για να σε διευκολύνω όμως, θεώρησε ότι τους φροντίζω σαν κάτι ζωντανό, με ψυχή...

Φετιχισμός :flipout::flipout::flipout:
 
Α, καλα. :sleep: Δεν κραταμε μυστικα εδω μεσα.

Εγω παντως τους δισκους δεν τους φροντιζω, τους θεωρω χρηστικο πραγμα. Ενας δισκος που δεν παιζεται (δεν λιωνεται επι βινυλιου), ενα booklet που δε διαβαζεται, ειναι διακοσμητικο ειδος. Κι οταν χαλασει τον ξανα-αγοραζω. Διαφυλασσω ορισμενα οριτζιναλ ως κορην οφθαλμου βεβαια, π.χ. το πρωτο VU με την αυτοκολλητη μπανανα, εχω περασει απ'το τριπ του φετιχισμου αγρια αλλα πια το εχω αφησει πισω.
 
Α, καλα. :sleep: Δεν κραταμε μυστικα εδω μεσα.

Εγω παντως τους δισκους δεν τους φροντιζω, τους θεωρω χρηστικο πραγμα. Ενας δισκος που δεν παιζεται (δεν λιωνεται επι βινυλιου), ενα booklet που δε διαβαζεται, ειναι διακοσμητικο ειδος.


το "φροντίζω" δεν σημαίνει ούτε "έχω σε αχρηστία", ούτε κατ' ανάγκην "μπουγαδιάζω".
και τα φετίχ, συνήθως είναι κυρίως χρηστικά. Αλλά όχι αντικείμενα.
Anyway, απλώς ήθελα να πω ότι και οι γυναίκες φροντίζουν αυτά που αγαπάνε :2thumb22sup:.... Βέβαια, ίσως δεν υπάρχουν πολλές γναίκες που αγαπάνε τους δίσκους τους.
Εδώ όμως, στη δική μας Μουσική Κατηγορία, υπάρχουν. Δύο οπωσδήποτε....
 
ακούω τουλάχιστον 10 με 15 καινούργιες κυκλοφορίες κάθε χρόνο που με αφορούν πάρα πολύ και είναι εξαιρετικοί δίσκοι. Περίπου ένας δίσκος το μήνα κατα μέσο όρο. Με τα χρόνια έχω μάθει να φιλτράρω όλο και πιο εξονυχιστικά την πληροφόρηση και να ψυχανεμίζομαι Τι μπορεί να με αφορά: για να καταλήξω σε αυτούς τους 10-15 ετησίως, αγοράζω περίπου 3 φορές τόσους. Θεωρώ το σφάλμα στόχευσης, την ...απόκλιση, παραπάνω από αποδεκτή.
Οι δίσκοι είναι η ζωή μου και το κόστος τους δεν το υπολογίζω. Είναι σαν να ρωτάς τον καπνιστή αν θα κόψει το τσιγάρο για να κάνει ...οικονομία. Εξάλλου 30 περίπου δίσκοι το χρόνο δεν είναι πολλοί. Είναι θέμα προτεραιοτήτων. Χίλιες φορές να τα δίνω σε δίσκους παρά σε κινητά, ζαντολάστιχα, 'εξωτικά' εστιατόρια κλπ κλπ

talkin' to me ????

hqdefault.jpg