Φίλε VLAD66, εντόπισες μια αλήθεια που εμπειρικά έχω διαπιστώσει και ο ίδιος. Συγκεκριμένα, και καθ' υπερβολήν, ζω με δύο τέτοια άτομα στο στενό οικογενειακό-κοινωνικό περιβάλλον. Το χαρακτηριστικό τους είναι πως δεν "διαχωρίζουν" συχνοτικά τη μουσική (μπάσα, μεσαίες-φωνητικά και πρίμα) αλλά παρακολουθούν τη ροή της. Αν "κάτι" δεν ακολουθεί, απλώς "ξεπετάγεται" τακτικά από την "ίδια θέση" για να "χαθεί" για λίγο μέχρι να επανεμφανιστεί κ.ο.κ, τότε δυσανασχετούν και απλά χαμηλώνουν την ένταση δίχως να μπορούν να σου ορίσουν το συχνοτικό εύρος της "ενόχλησης". Χρησιμοποιούν δε τις αρνητικές φράσεις & εκφράσεις (τσιρίζει), (μπουμπουνίζει), (δεν είναι "έτσι" η φωνή του/της τάδε), (είναι "πίσω" η φωνή και δεν "βγάζω" τα λόγια) και ("μπερδεύουν" οι χορδές και δεν διακρίνω τα "δάκτυλα" στα πλήκτρα). Τέτοιες "ομορφιές" έχω ακούσει!είναι τυχαίο που οι γυναίκες αποδεδειγμένα ακούνε λίγο καλύτερα, άσχετα αν δεν εξαστούν την ακοή τους στο χόμπυ μας;;
(όσες ασχολούνται δε, πρέπει να έχουν "χρυσά αφτιά")



