Dracula ...και πολύ γέλιο!

oldman

AVClub Enthusiast
7 December 2006
937
Anavissos
Ταινίες παρωδίας και σάτιρας με Δράκουλες υπάρχουν αρκετές.
Τι θα λέγατε όμως για κανονική δρακουλίστικη ταινία με πολύ γέλιο;
Και γιατί όχι;
Υπάρχουν πχ western δραματικά, western κωμικά, western μιούζικαλ, κλπ. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και στα horror.
Το τόλμησε ο Christopher Lee και έπαιξε σε τέτοια ταινία!
Πρόκειται για το: «Dracula père et fils»ή «Dracula and Son» (USA).
Μιλάμε για το γέλιο!!!
Μην το ψάχνετε όμως εδώ. Νομίζω – και διορθώστε με αν κάνω λάθος – ότι στην Ελλάδα δεν παίχτηκε ούτε στους κινηματογράφους. Το είδα το 1976 στο Παρίσι.
Πανευτυχής το ανακάλυψα πρόσφατα σε Γερμανικό μαγαζί ( Die Herren Dracula λέγεται εκεί) και το απόκτησα από εκεί καθόσον με γερμανικούς υπότιτλους, ευκολύνομαι περισσότερο στην μετάφραση. Και η μετάφραση τέλειωσε ήδη.
 
Μπράβο ο Lee!

Μόνο κάποιος του βεληνεκούς του θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο.
Να πρωταγωνιστήσει σε παρωδία ταινίας με το Δράκουλα, τη στιγμή που ήταν από τους πλέον καθιερωμένους σε ταινίες τρόμου...
 
Καλά αν μιλάμε για γέλιο σε δράκουλα, τότε οι ταινίες του Μορισεϋ με τον Γουόρχολ από πίσω στην παραγωγή ξεχωρίζουν. Ειδικά το Blood for Drakula που στην Ελλάδα είχε έρθει με τον απίστευτο τίτλο: "Ο Δράκουλας διψάει για αίμα παρθένας..." και συμπλήρωνε από κάτω:"..και πεθαίνει διψασμένος".
 
Δρακουλίστικη κωμωδία θεωρείται και Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΒΡΥΚΟΛΑΚΩΝ του Roman Polanski. Να μην ξεχνάμε και την cult δημιουργία του Νικου του Ζερβου Δράκουλας των Εξαρχείων με τον Τζίμη τον Πανούση .
 
Φυσικά και υπάρχουν διάφορες δρακουλίστικες κωμικές ταινίες. Και μερικές αρκετά επιτυχημένες.
Η ιδιαιτερότητα εδώ έγκειται στο ότι πρωταγωνιστεί ο ίδιος ο άρχων του σκότους Κρίστοφερ Λι και όχι κανένας απέξω που ευχαρίστως θα σατίριζε αυτήν την κατηγορία.
Τα παθήματα των προηγούμενων τεράτων - Μπέλα Λουγκόσι, Μπόρις Καρλόφ, κλπ. - δεν φαίνεται να πτόησαν τον πρωταγωνιστή.
Ποια ήταν τα παθήματα;
Η Universal, όταν έβλεπε ότι κάποιο τέρας δεν σηκώνει άλλο σίγκουελ γιατί το ενδιαφέρον του κόσμου είχε μειωθεί, το έκαιγε γυρίζοντας κωμικές ταινίες με αυτούς μαζί με τους Άπμοτ και Κοστέλο.
Έχουμε λοιπόν ταινίες με τίτλους όπως: «Οι Άπμοτ και Κοστέλο συναντούν τον δράκουλα», «Οι Άπμοτ και Κοστέλο συναντούν τον Φρανκενστάιν», «...τον αόρατο άνθρωπο», κλπ.
Αποτέλεσμα είναι ότι όλοι αυτοί οι συμπαθείς πρωταγωνιστές που είχαν τυποποιηθεί σε έναν μόνο ρόλο, πέθαναν κυριολεκτικά στην ψάθα.
Κάτι παρόμοιο δεν φαίνεται να φοβήθηκε ο άρχοντας, μια και έχει παίξει με επιτυχία και άλλους ρόλους.
:devil-smiley-029::devil-smiley-029::devil-smiley-029: