Costas Coyias said:
Μια που είναι ξεκάθαρες, μήπως μπορούμε να τις πληροφορηθούμε;
Αν θέλετε να τις πληροφορηθείτε, ανατρέξτε στο χώρο που βρίσκεστε (δίκτυο). Υπάρχουν άφθονες αναλύσεις και παρουσιάσεις του θέματος! Εγώ μόνο μπορώ να παραθέσω (για να σας βοηθήσω αγαπητέ CC) κάποιες σκέψεις...
Προφανώς η διάκριση Hi-Fi - Hi-End, όταν εντάσσεται σε λογικές βαθμολόγησης περιοδικών του ειδικού τύπου, καταντάει γελοία (όπως ορθώς αναφέρει ο send).
komhst said:
Το θέμα είναι πού βάζει κανείς τη διαχωριστική γραμμή; Και με τι κριτήρια;
Αυτό είναι ο στόχος της κατηγορίας (να θέσει τη διαχωριστική γραμμή στη συνείδηση των μελών) ή η επιλογή των διαχειριστών (να θέσει τα κριτήρια ανάλογα με τις ανάγκες κίνησης της κατηγορίας).
Η συνάρτηση που προκύπτει, είναι απλή:
όσο υψηλότερα πάει ο πήχης, τόσο λιγότεροι θα συμμετέχουν και τόσο ποιοτικότερο θα είναι το περιεχόμενο.
Σε κάθε χόμπυ η
ενασχόληση σε βάθος απαιτεί πληθώρα γνώσεων. Αυτό είναι
δεδομένο. Δυστυχώς ή ευτυχώς, όλοι, ανάλογα με το βαλάντιό τους, κατέχουν ένα ηχοσύστημα. Αυτό όμως δε τους τοποθετεί αυτομάτως στην Hi-End κατηγορία, ακόμα κι αν ήταν "πολλά τα λευτά ’ρη" που επενδύσαν στο ηχοσύστημά τους. Δηλαδή μπορεί κάποιος να κατέχει το ακριβότερο σύστημα πλατώ-βραχίονα-κεφαλής-phono stage στον πλανήτη, αλλά αν δε γνωρίζει πως να το "ρυθμίσει" αλλά και πως να ελέγχει την ορθότητα των ρυθμίσεων για να αποδώσει το σύστημα τα αναμενόμενα, δεν εμπίπτει στην κατηγορία Hi-End. Αντίθετα, κάποιος ο οποίος δεν διαθέτει αρκετά χρήματα ώστε να προμηθευτεί ένα αξιόλογο ανάλογο σύστημα, αν έχει τις γνώσεις για να κατευθύνει τον πρώτο να ρυθμίσει το σύστημά του, δικαιωματικά βρίσκεται σε αυτή την κατηγορία. Δεν είναι ταξική λοιπόν η διάκριση των μελών της κατηγορίας Hi-End, είναι ουσιαστική, βασιζόμενη σε γνώση-εμπειρία.
Φυσικά, όσο πιο υψηλό είναι το επίπεδο συζήτησης στα ποστ της κατηγορίας αυτής (άρα απαιτεί υψηλότατο γνωστικό επίπεδο συμμετεχόντων) τόσο λιγότερα μέλη των άλλων κατηγοριών θα "τολμήσουν" να γράψουν σε αυτήν, διότι (απλά) δε θα ξέρουν τι να γράψουν!
Το αρχικό ερώτημα που τίθεται είναι αν υπάρχει βούληση των διαχειριστών να μην αφήνουν τον κάθε "άσχετο" να λέει τη γνώμη του στην κατηγορία αυτή, καθώς δε δικαιούται να έχει γνώμη για τα εδώ δρώμενα. Δικαιούται ερωτήσεων και θα είναι υποχρέωση και χαρά των "σχετικών" να τις απαντήσουν. Ταυτόχρονα οι "σχετικοί" εκνευρίζονται όταν ο "άσχετος" εκφέρει άποψη.
Το τελικό ερώτημα που προκύπτει από το προηγούμενο ερώτημα, είναι
πως θα διαχωριστεί (από τους διαχειριστές πρωτίστως αλλά και από τους λοιπούς συμμετέχοντες σε δεύτερο χρόνο) ο "σχετικός" με τον "άσχετο". Ζήτημα κρίσιμο, διότι αφορά
κρίση προσώπων. Τα μόνα πιθανά κατ'εμέ κριτήρια είναι οι
γνώσεις επί του αντικειμένου και η
εμπειρία.
Η εμπειρία είναι δύσκολα μετρήσιμη βέβαια. Είναι όμως σαφής η σχέση της με τα χρόνια ενασχόλησης με το αντικείμενο (τις ώρες πτήσεις πχ στα τηλεκατευθυνόμενα αεροπλάνα) αλλά και με τις κατασκευαστικές προσπάθειες εκάστου μέλους. Εδώ τα όρια της Hi-End με την DIY κατηγορία γκρεμίζονται. Είναι αδιαμφισβήτητο πια γεγονός πως τα περισσότερα Hi-End συστήματα συμπεριλαμβάνουν τουλάχιστον μια DIY συσκευή. Αυτό τείνει να γίνει κανόνας, ακόμα και ανάμεσα στους reviewer του ειδικού τύπου. Πολύ συχνά επίσης ανευρίσκονται DIY συσκευές σε ηχοσυστήματα ανθρώπων που δεν έχουν καμιά απολύτως γνώση κατασκευής αλλά και ανθρώπων που μπορούν να διαθέσουν σχεδόν απεριόριστα χρηματικά ποσά για συσκευές ήχου. ’λλα Hi-End ηχοσυστήματα αποτελούνται σχεδόν εξ'ολοκλήρου από DIY συσκευές. Όλες σχεδόν οι μεγάλες κόρνες είναι DIY και σαφώς είναι Hi-End συσκευές. Η βασική αιτία του DIY - Ηi-End είναι απλή: χαμηλό κόστος. ’λλες γνωστές αιτίες είναι: η κατασκευή χωρίς συμβιβασμούς, η κατασκευή σε απόλυτη συνάρτηση με τις ακριβείς και ειδικές ανάγκες του υπόλοιπου συστήματος, η κατασκευή με χρήση τοπολογίας ή υλικών που δε χρησιμοποιούνται σε ουδεμία έτοιμη συσκευή εταιρίας του χώρου, ανεξαρτήτως τιμής.
Σε αυτό το σημείο είναι σημαντικό να μην συγχέεται η χαρά της δημιουργίας ενός DIY μηχανήματος ή ακόμα και η υλοποίηση κάποιας DIY συσκευής με σκοπό την χρήση-εκμετάλευση υλικών της "αποθήκης" ή για να περάσει ευχάριστα ο ελεύθερος χρόνος του κατασκευαστή. Αυτό δεν είναι δημιουργία Hi-End συσκευής, είναι χόμπυ κατασκευών.
Σαφώς βέβαια δεν απαιτείται κατασκευαστική γνώση ή κάποια DIY συσκευή στο "ρακ" για να θεωρηθεί ένα ηχοσύστημα Hi-End. Μπορεί η γνώση επί του αντικειμένου να σταματά σε θεωρητικό επίπεδο και να μην έχει προχωρήσει ποτέ σε κατασκευαστικό. Αλλά η γνώση είναι απαραίτητο στοιχείο.
Εμπειρία βέβαια δεν έχουν οι "μηχανάκηδες", οι οποίοι αλλάζουν τα μηχανήματα σα τα πουκάμισα. Κάποιος που απλά άλλαξε 20 ενισχυτές και 30 ηχεία στο κατά καιρούς ηχοσύστημά του, αλλά δεν έχει γνώσεις επί του αντικειμένου (πχ δε ξέρει να "ρυθμίσει" το σύστημά του ή να "φτιάξει" ηχητικά το χώρο του), δεν είναι ικανός να γράφει στην Hi-End κατηγορία. Η "πείρα" του με τα αναρίθμητα μηχανήματα που περάσαν από τα χέρια του είναι μια απλή σωρία λαθών η οποία σε κανένα δε μπορεί να χρησιμεύσει.
Η επιλογή ενός εκάστου των μηχανημάτων που αποτελούν ένα Hi-End ηχοσύστημα απαιτεί πολλές γνώσεις κι όχι πολλά χρήματα, η ρύθμισή του για να αποδώσει τα μέγιστα και η ένταξή του στο χώρο απαιτεί ακόμα περισσότερες, η συμπλήρωση του ηχοσυστήματος με μια DIY συσκευή ή η αναβάθμιση μιας συσκευής απαιτεί γνώσεις και σε κατασκευαστικό επίπεδο, αλλά και η για πολλά χρόνια πάλη για fine-tuning (όπως αναφέρει ο Μ. Τζωρτζάκης) απαιτεί υψηλότατο επίπεδο γνώσεων και αποτελεί την ουσία του Hi-End.
Μια συσκευή από μόνη της, δύσκολα να ενταχθεί στην Hi-End κατηγορία. Κριτήρια όπως η σχεδίαση, η εμφάνιση, η ποιότητα κατασκευής - συσκευασίας, η εργονομία, οι δυνατότητες σύνδεσης, η τελική τιμή πώλησης, η υποστήριξη από την κατασκευάστρια εταιρία (upgrades - εγγύηση), κλπ κλπ κλπ υπάρχουν, με το ειδικό βάρος που ο καθένας δίνει σε αυτά. Το κόστος είναι (δυστυχώς & συνήθως) ένα από τα σημαντικότερα κριτήρια. Το κορυφαίο ηχείο της τάδε εταιρίας πχ, το οποίο έχει και $600.000, είναι ΣΑΦΩΣ Hi-End. Αν θα μπεί σε λάθος χώρο βέβαια, ή με λάθος επιλογή συνοδών, δε θα αποτελέσει μέρος ενός Hi-End ηχοσυστήματος, αλλά μια (ακόμα) λάθος επιλογή η οποία ουδέποτε θα αποδώσει τα αναμενόμενα διότι δε θα της δωθούν οι αναγκαίες συνθήκες. H γνώση και η εμπειρία-μεράκι του εκάστοτε χομπίστα-αγοραστή-κατασκευαστή είναι και πάλι τα αναγκαία συστατικά για μια Hi-End υλοποίηση, και αυτό διαπραγματεύεται τούτη η κατηγορία (νομίζω).
