- 19 June 2006
- 8,661
Το δεύτερο και πολύ επικίνδυνο βήμα έγινε.
Μετά το πολύ καλό και υποσχόμενο ντεμπούτο ''Back Room'' ,οι Editors δηλώνουν πως ήρθαν για να μείνουν.
Πιο μελωδικό, πιο δεμένο, πιο άρτιο σε πολλά επίπεδα,πιο concept, πιο τρυφερά μαύρο το δεύτερο πόνημα των Βρετανών, ανεβάζει τον πήχυ πολύ ψηλά και τη δική μου αγωνία για το επόμενο.
Αφηγηματικό, με ολοκληρωμένες μουσικές φράσεις, δείχνουν να ξέρουν που πατάνε, παίζουν λες και είναι χρόνια στο κουρμπέτι.
Το άλμπουμ έχει εξαιρετική ροή, κάτι που σημαίνει πως άνετα σε παρασύρει να του αφιερώσεις χρόνο και να το ακούς από την αρχή μέχρι το τέλος.
Έχουν ξεφύγει αρκετά από τις παγίδες που έστησαν οι ίδιοι στο προηγούμενο.
Δικαίως τους σύγκριναν με τους Interpol και βέβαια με τις χροιές του συγχωρεμένου Ian Curtis.
Eδώ αρθρώνουν με μεγαλύτερη ένταση το προσωπικό τους στυλ.
Σίγουρα οι δρόμοι που ακολουθούν έχουν βαθιά πρωγενέστερα ίχνη .
Αλλά δεν ενοχλεί καθόλου.
Κορυφαία για άλλη μια φορά τα φωνητικά του κύριου Smith.
Για να το προσδιορίσω καλύτερα , είναι σαν να ακούς Madrugada με Βρετανικό πέπλο, χωρίς τον έντονο και ωμό ηλεκτρισμό των πρώτων αλλά σίγουρα με πιο λυρικό και μελωδικό προσανατολισμό.
Δεν περίμενα με τίποτα από τους Editors να βγάλουν ένα τόσο καλοφτιαγμένο και ποιοτικό άλμπουμ. Τους φοβόμουν. Τους είχα κατατάξει στα γκρουπ του ενός άλμπουμ . Χαίρομαι πολύ που έπεσα τόσο έξω.
Το An end has a start είναι σαφώς καλύτερο από το πρώτο τους και ας μην υπάρχει ένα All Sparks.
Συνολικά είναι πολύ πιο ώριμο και με σαφείς στόχους.
Μπορείτε άνετα να τους δείξετε την προσοχή σας.
Το αξίζουν και με το παραπάνω.
Υ.Γ Το έχω ξαναγράψει. Κύριοι διανύουμε μία πολύ καλή μουσική χρονιά.
Και ακόμη είμαστε στη μέση.
Last edited:
