Εκατό χρόνια μοναξιάς ....

[Δημοκηδής]

τα δικαιώματα της φωτο ανήκουν στην BMGM

 

[Δημοκηδής]

Τόσα λείπεις ... ήδη πολλά ... και μένα όμως, πολλά χρόνια μου πήρε να καταλάβω γιατί να είσαι εσύ ο πνευματικός τροφός μου... γιατί και η τελευταία νότα σου να εξυπηρετεί, λες, την ύπαρξη μου, να την ερμηνεύει, να την καθοδηγεί, να την παρηγορεί, να την ανακουφίζει ... γιατί ακόμη και το πλέον ποταπό σου μελωδικό θεματάκι, φτιαγμένο ίσως με τα πιο μπανάλ υλικά, να υποκαθιστά αναλύσεις, ατελείωτες ώρες ενδοσκόπησης, φιλοσοφίες, να ανοίγει διάπλατα όλα τα παράθυρα, να με παίρνει σαν παιδί από το χέρι και να μου εξηγεί τα ανεξήγητα ... να με επαναπροσδιορίζει ως μέγεθος σε σχέση με το φυσικό μου περιβάλλον, σε σχέση με τους άπειρους μικρόκοσμους των ανθρώπων γύρω μου, μικρόκοσμους επάλληλους, τεμνόμενους, συγκρουόμενους, παράλληλους τους οποίους μου επιτρέπει να διαπερνώ σαν ένας φθορίζοντας γυρίνος και στην ουρά μου να κολλούν σαν βλαστοκύτταρα οι συνδιαλλαγές μου με τις ζωές τους... και όλα αυτά να τα κουβαλάω, όχι πια σαν βάρος, αλλά σαν ασκό, σαν μία κιτρινοπράσινη χαβιαρόμπαλα, που μου επιτρέπει πιο ανώδυνες συγκρούσεις ... εάν δεν υπήρχες εσύ γλυκέ μου, όλα αυτά θα με είχαν λιώσει, ο ασκός θα ήταν βαρίδια, η θωπεία μέγγενη, ο πόνος ασήκωτος ενώ τώρα σαν ντοπέ (Σ)πύρος Δήμας τον σηκώνω ενίοτε και με ένα χέρι ...

Μου πήρε χρόνια καλέ μου, μα το κατάλαβα ... είσαι τόσο βαθιά ανθρώπινος, γνήσιο βλαστάρι της μη ευτυχίας, γεμάτος καταννόηση για τους συναισθηματικά ελλειμματικούς, το σώμα σου βορά στους πεινασμένους που συνέτριψε η μοναξιά, το αίμα σου νέκταρ στα ξεραμένα, από το ατελείωτο μέτρημα απωλειών, στόματα, ... οι ατελείωτες αντιφάσεις σου, τα ταπεινά υλικά με τα οποία χειροτεχνείς, μου επιτρέπουν να προσδοκώ ότι ίσως δεν υπάρχουν αποστάσεις, ότι ίσως μπορώ και γω, παρότι διαισθάνομαι την μεγαλοφυία σου και τις παράταιρα φωσφορίζουσες υπέρτερες σφαίρες στις οποίες κατοικεί, παρότι από τα αλλόκοτα φθηνιάρικα μέσα εσύ αγγίζεις το θείο, το αληθινό, καταλήγεις στην αποθέωση, εκτοξεύεσαι στα παραδείσια κυριακάτικα πρωινά ... μα δεν το θέλεις αυτό, θέλεις να 'σαι κάτω, κοντά, το χέρι σου πάντα ιαματικό χάδι στις αφυδατωμένες πλάτες, επιτρέπει να επιχαίρω που μπορώ πλέον να φορτώνω στην lego-καμπούρα μου και όχι στους άλλους την ευθύνη για τα δεινά μου... να επιχαίρω που ξεκαθαρίζω το μπροστά από τα πισωγυρίσματα, που οι καθρέπτες δεν είναι πια τόσο αδυσώπητοι, καμμιά φορά μέχρι που 'ναι και φιλικοί...

Ελπίζω να ´σαι στον όποιο παράδεισο με την Πούτζι αγκαλιά ... φαντάζομαι τα 'μαθες, η Γκούκι έγινε τεράστια γλύπτρια και απέκτησες άπειρες εγγονές και δισσέγγονες (τι γονίδιο και αυτό, ούτε ένας άνδρας) .. το καλύτερο όμως είναι ότι η ώρα σου όντως ήλθε, όπως είχες προβλέψει ... ουυυ, εδώ και πολύ καιρό... ξέρεις είμαστε χιλιάδες εμείς που χάρη σε σένα δεν είμαστε σ' αυτήν την κωλοζωή σαν στο σπίτι μας, είμαστε στο σπίτι μας ...

 

[Δημοκηδής]

η φωτογραφία είναι δική μου ...

 

[Emilot]

:SFGSFGSF:
Ταπεινά τα σέβη μου.....


http://www.youtube.com/watch?v=_CjoCAemK6Y&feature=related

Σε ευχαριστώ Mahler που έζησες και δεν πέθανες ποτέ....




Ευχαριστώ Δημοκηδή.....

 

[Δαμιανός Δημητριάδης]

Α ρε Σπύρο... Ξέρεις πόσο μ' αρέσει να πλακωνόμαστε για τον Μάλερ. Το κείμενο σου όμως το 'χω λατρέψει! Σε φιλώ!:flowers:

 

[schubert]

Δύσκολο να περιγράψεις με λόγια τη μουσική του Μάλερ! Σε περνάει μέσα από τη συντριβή και οδηγεί κατόπιν τα συντρίμμια σου σε ανάταση. Μακάρι να έβρισκε κάποιος το χρόνο να μεταφράσει τα απομνημονεύματα της γυναίκας του, της Άλμα Μάλερ, η οποία τόσο βαθιά τον κατανοούσε και με τον τρόπο της τον θαύμαζε και δίπλα του υπέφερε το κόστος της δημιουργίας του...

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Μακάρι να έβρισκε κάποιος το χρόνο να μεταφράσει τα απομνημονεύματα της γυναίκας του, της Άλμα Μάλερ, η οποία τόσο βαθιά τον κατανοούσε και με τον τρόπο της τον θαύμαζε και δίπλα του υπέφερε το κόστος της δημιουργίας του...

Χμμ...Έχεις διαβάσει τα απομνημονεύματα της κυρίας; εγώ όχι, αν και σκοπεύω να το κάνω στο εγγύς μέλλον. Πάντως σε αυτό το βιβλίο λέει άλλα για την Frau Alma Mahler Gropius Werfel. Δεν ήταν και τόσο καλή σύζυγος, αφού υποχρέωσε τον Μahler να ανεχτεί την εξωσυζυγική σχέση της με τον Walter Gropius.

 

[schubert]

Χμμ...Έχεις διαβάσει τα απομνημονεύματα της κυρίας; εγώ όχι, αν και σκοπεύω να το κάνω στο εγγύς μέλλον. Πάντως σε αυτό το βιβλίο λέει άλλα για την Frau Alma Mahler Gropius Werfel. Δεν ήταν και τόσο καλή σύζυγος, αφού υποχρέωσε τον Μahler να ανεχτεί την εξωσυζυγική σχέση της με τον Walter Gropius.

Τα έχω διαβάσει και τα θεωρώ σημαντικά. Μπορώ να σου δανείσω το βιβλίο, αν θέλεις. Είναι πολύ σημαντικό ανάγνωσμα. Ο όρος "καλή σύζυγος" είναι σχετικός. Η Άλμα (συμβολική η σημασία του ονόματος στα λατινικά= τροφός) τροφοδότησε με κίνητρο κορυφαίες ανδρικές προσωπικότητες. Το πώς συμπεριφέρθηκε στον Μάλερ και γιατί, δεν μπορεί κανείς εύκολα να το κρίνει. Πάντως στο βιβλίο της δίνει τη δική της εκδοχή. Νομίζω ότι δεν πρέπει εμάς να μας απασχολεί αυτό, παρά ο ιστορικός της ρόλος στην ιστορία της πνευματικής δημιουργίας. Τα υπόλοιπα είναι οικογενειακή υπόθεση. Σε τελευταία ανάλυση ήταν μια τραγική γυναίκα, η οποία επιβίωσε των ανδρών και της αγαπημένης της κόρης. Θυμίζει μια άλλη κορυφαία κυρία της εποχής, τη Λου Αντρέας Σαλομέ, την πρώτη γυναίκα ψυχαναλύτρια.

 

[supersonic]

Αυτή την εικόνα την είχα βγάλει γιά τον Σπύρο πριν μερικά χρόνια στη Βιέννη.
Νομίζω ότι εδώ είναι η θέση της. (σαν δική μου συνεισφορά σε κάποιον - άγνωστό μου, ομολογώ - αλλά λατρεμένο από φίλους)

 

[schubert]

Αυτή την εικόνα την είχα βγάλει γιά τον Σπύρο πριν μερικά χρόνια στη Βιέννη.
Νομίζω ότι εδώ είναι η θέση της. (σαν δική μου συνεισφορά σε κάποιον - άγνωστό μου, ομολογώ - αλλά λατρεμένο από φίλους)

Υπέροχο! Ευχαριστώ!