Εκεί ψηλά στον Yμηττό

Εξαιρετική βραδυά χθες, απολαυστική και πραγματικά ωραίο ώριμο κοινό (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων).



Χάρηκα επίσης που είδα μετά από χρόνια τον φίλο Κοψ, που λέτε?
Στα cd μετά τη συναυλία!-bye-
Ψώνισες τίποτα καλό?

p.s. ήταν και ο petros m. κοντά μας χθες.
 
Κώστα χάρηκα κι εγώ που σε είδα, ξέρεις αυτή η αρρώστια με τα cds δεν γιατρεύεται με τίποτα......πολλά έρχονται και παρέρχονται αλλά η αγάπη για τη μουσική και τη δισκοθήκη ποτέ!
 
Να καταθέσω και τη δική μου άποψη για τη χθεσινή συναυλία.

Ο Stefano Bollani είναι πιανίστας με μεγάλη τεχνική ευχέρεια και εξαίρετος αυτοσχεδιαστής.
Ραπίσματα ,αγκωνιές, γονατιές, στο κλαβιέ αλλά και στο κουτί του πιάνου, ανοιγοκλεισίματα στο μπροστινό πορτάκι του πιάνου, παίξιμο με τα δάχτυλα πάνω στις χορδές, σφυρίγματα, κλωτσιές στο δάπεδο της σκηνής είναι μερικά από αυτά που θυμάμαι.
Πάντως τέτοιου είδους αυτοσχεδιασμοί δεν είναι για όλους. Απόδειξη γι'αυτό είναι ότι κάποιοι (μεταξύ αυτών και ένας κύριος που καθόταν δίπλα μου) έφυγαν πριν τελειώσει ο Stefano το πρόγραμμά του).
Αρκετά ευφάνταστη η ιδέα του encore όπου ενέπλεξε δέκα κομμάτια επιλογής των θεατών (το Summertime ήταν η ...συνεισφορά μου) σε ένα επιτυχημένο medley.
Να προσθέσω τέλος ότι πρόκειται για ιδαίτερα επικοινωνιιακό τύπο που κρύβει μέσα του τον showman.
Προσωπικά ο Stefano με ενθουσίασε από την αρχή μέχρι το τέλος.
Bravissimo Stefano!!!

Εξίσου απολαυστικό και το δεύτερο μέρος της συναυλίας με το καυαρτέτο του Stanko.
Για να πω την αμαρτία μου δεν έχω ιδιαίτερες σχέσεις με τη μουσική του Πολωνού (κάτι που μετά το χθεσινό θα αποκατασταθεί τάχιστα) και πιο πολύ περίμενα να δώ τους υπόλοιπους τρεις νεαρούς οι οποίοι με έχουν σκλαβώσει με τους δύο μέχρι στιγμής δίσκους τους (Trio,January). Το κουαρτέτο έπαιξε πολύ όμορφη jazz και μου έκανε αλγεινή εντύπωση ότι αρκετοί θεατές έφυγαν πολύ πριν τελειώσει το πρόγραμμα (τουλάχιστον περίμεναν την ολοκλήρωση του κομματιού).
Ο Stanko εμβληματική και απόμακρη φιγούρα πάνω στη σκηνή , contrast με τον μεσογειακό έξω καρδιά Ιταλό του πρώτου μέρους.
Από τους υπόλοιπους τρεις πολύ καλό παίξιμο και από τον Wasilewski ο οποίος και φυσιογνωμικά ''φέρνει'' στον μέντορά του (παίζει από τα 18 του με τον Stanko).
Και οι τέσσερις ήταν υπέροχοι!

Υ.Γ.1
Δεν κατανοώ για ποιό λόγο οι διαχειριστές του θεάτρου μας είχαν όρθιους απ'έξω ενώ κάποιοι από εμάς είμασταν από τις 20:15 περίπου στην πρώτη είσοδο. Η δεύτερη πόρτα άνοιξε σχεδόν στις 21:00.
Υ.Γ.2
Η γνωστή νεοελληνική γαϊδουριά και εδώ παρούσα.
Ήταν σχεδόν 21:45 και ακόμη έρχονταν θεατές (η συναυλία είχα ώρα έναρξης 21:00)
 
Last edited:
Ραπίσματα ,αγκωνιές, γονατιές, στο κλαβιέ αλλά και στο κουτί του πιάνου, ανοιγοκλεισίματα στο μπροστινό πορτάκι του πιάνου, παίξιμο με τα δάχτυλα πάνω στις χορδές, σφυρίγματα, κλωτσιές στο δάπεδο της σκηνής είναι μερικά από αυτά που θυμάμαι.

θα πρέπει να μαθήτευσε κοντά στον Σάκη Παπαδημητρίου....-bye-
 
θα πρέπει να μαθήτευσε κοντά στον Σάκη Παπαδημητρίου....-bye-

Τώρα που το λες...:smile:
τουλάχιστον όμως ο Ιταλός έπαιξε και ''ορθόδοξα'' ενώ ο Σάκης Παπαδημητρίου (όταν τον είδα με Φλωρίδη και Sommer) ήταν μόνο...ανορθόδοξος.