El Negro Zumboń
(Ο Μαύρος Γλεντζές)
Στα ισπανικά προφέρεται(Ο Μαύρος Γλεντζές)
<Ελ Νεγκρο Θουμπόν>.
Λοιπόν, το παρακάτω τραγούδι όλοι το έχουμε ακούσει άπειρες φορές σε αναρίθμητες εκτελέσεις και διασκευές. Κι' ενώ εγνώριζα και ξέρω τη μελωδία και το ρυθμό απέξω κι' ανακατωτά, ούτε τον τίτλο ήξερα, ούτε το δημιουργό του, ούτε την ιστορία του. Είναι από εκείνα τα τραγούδια που κυκλοφορούν, παίζονται και διασκευάζονται διαρκώς. Ώσπου στο τέλος γίνονται "Αγνώστου πατρός. Το τραγούδι αυτό δεν έχει πατέρα ούτε μάνα. Μόνο ανήψια. Εμάς, τους ακροατές, το κοινό δηλαδή.
Και ξαφνικά ...να" το το βρήκα!
Ανεκάλυψα τον τίτλο!
Κι' άρχισαν όλα να μπαίνουν σε σειρά.
Για προσέξτε:
Στίχοι |
| Ισπανικά | Ελληνικά |
| Anna (El negro zumbón) | Άννα (ο μαύρος γλεντζές |
| Ya viene el negro zumbón bailando alegre el baión repica la zambomba y llama a la mujer Ya viene el negro zumbón bailando alegre el baión repica la zambomba y llama a la mujer (repetir verso) Tengo gana de bailar el nuevo compás Dicen todos cuando me ven pasar: "Chica, ¿dónde vas?" "Me voy pa' bailar... ¡el baión!" Tengo gana de bailar el nuevo compás Dicen todos cuando me ven pasar: "Chica, ¿dónde vas?" "Me voy pa' bailar... ¡el baión!" | Νά, έρχεται ο μαύρος γλεντζές χορεύοντας χαρούμενα το μπαϊόν χτυπώντας (το τύμπανο) το ζαμπόμπα και καλώντας τη γυναίκα Νά, έρχεται ο μαύρος γλεντζές χορεύοντας χαρούμενα το μπαϊόν χτυπώντας (το τύμπανο) το ζαμπόμπα και καλώντας τη γυναίκα Έχω μια παρόρμηση να χορέψω αυτό το νέο ρυθμό Λένε όλοι όταν με βλέπουν να περνώ: "Κορίτσι, πού πηγαίνεις;" "Πάω να χορέψω, το μπαϊόν!" Έχω μια παρόρμηση να χορέψω αυτό το νέο ρυθμό Λένε όλοι όταν με βλέπουν να περνώ: "Κορίτσι, πού πηγαίνεις;" "Πάω να χορέψω, το μπαϊόν!" |
Βλέπουμε τη Silvana Mangano να χορεύει στα 1951. Μη μου πείτε πως δεν είναι καταπληκτική!
Ο γνωστός μας Γιώργος Παπαστεφάνου μας πληροφορεί:
Το μπαγιόν, στα πορτογαλέζικα Baião, είναι ένας βραζιλιάνικος ρυθμός που εμείς τον ανακαλύψαμε χάρις στην ταινία τού Αλμπέρτο Λατουάντα «Άννα». Εκεί, η ωραία Συλβάνα Μάνγκανο υποδύεται μια καλλιτέχνιδα τού καμπαρέ, που αμάρτησε ανάμεσα σε δύο έρωτες (Βιτόριο Γκάσμαν, Ραφ Βαλόνε) και για να εξιλεωθεί γίνεται καλόγρια. Όμως στο νοσοκομείο που φροντίζει ασθενείς, της φέρνουν τραυματισμένο κάποια μέρα τον αρρενωπό Βαλόνε και καθώς ξυπνά το παρελθόν, η Συλβάνα Μάνγκανο ως Άννα χορεύει και τραγουδά το El negro jumbon, ντουμπλαρισμένη από την Ιταλίδα τραγουδίστρια Flo Sandon’s (1924-2009). Τα λόγια είναι ισπανικά. Με ελληνικά λόγια τού Κώστα Νικολαΐδη και τίτλο «Θέλω απόψε να χορέψουμε μαζί», το 1951 το τραγούδησαν στις 78 στροφές, η Εύα Στυλ και το Τρίο Κιτάρα. Το 1988 το ξαναηχογράφησε ο Λουκιανός Κηλαηδόνης μαζί με την παρέα του, για τον δίσκο του «Fifties και ξερό ψωμί». Εμείς όμως θα δούμε τώρα εδώ την Συλβάνα Μάνγκανο (1930-1989) στην κλασική σκηνή απ’ την ταινία τού 1951.
Οι στίχοι και η μετάφραση τους προέρχονται από εδώ, αφού ατυχώς ισπανικά δεν γνωρίζω.
Και ιδού το τραγούδι από την Εύα Στυλ. Υπάρχει κανείς να μην το έχει ακούσει σε κάποια παλιά ελληνική ταινία;
Από τότε μέχρι σήμερα το τραγούδι έχει παιχτεί και διασκευαστεί άπειρες φορές.
Ας δούμε τους Pink Martini (που το έχουν περιλάβει στο ρεπερτόριο τους και στις εμφανίσεις τους.
Εδώ με την Storm Large.
Στο Youtube βρίσκουμε δεκάδες εκτελέσεις του τραγουδιού. Από μέτριες έως εξαιρετικές. Όμως εκείνη που παραμένει στη μνήμη μας είναι η πρώτη, εκείνη η εκπληκτική σκηνή χορού και τραγουδιού της Σιλβάνα Μανγκάνο κι' ας ήταν ντουμπλαρισμένη κι' ας μην τραγουδούσε ή ίδια!
Η Σιλβάνα Μανγκάνο δεν ήταν τραγουδίστρια. Ήταν πρώτα και πάνω από όλα ηθοποιός. Και μεγάλη ηθοποιός. Η ταινία "Άννα" από όπου προήλθε το τραγούδι υπήρξε σκάνδαλο για την εποχή της. Μία λευκή να χορεύει ξέφρενα με μαύρους! Και τι χορός!
Η ταινία υπάρχει διαθέσιμη στο Youtube και όσοι γνωρίζουν ιταλικά μπορούν να τη δουν. Δυστυχώς για μένα δεν έχει υπότιτλους (ούτε στην αυτόματη απόδοση του Youtube). Και εμένα τα ιταλικά μου είναι σχεδόν ανύπαρκτα, ίσα-ίσα να συνεννοούμαι.
Αξίζει ν' αναφερθεί πως η μουσική της ταινίας είναι του Νίνο Ρότα, εκτός από το συγκεκριμένο τραγούδι. Είναι η ίδια εποχή που ξεδιπλώνεται το μεγάλο ταλέντο του Μάνου Χατζιδάκι. Ο οποίος ακολουθεί παρόμοιους δρόμους με το Νίνο Ρότα. Είναι η πρώτη μεταπολεμική γενιά. Γεμάτη λαχτάρα να δημιουργήσει. Να αφήσει κάτι καλύτερο σε αυτό τον κόσμο. Ελλάδα και Ιταλία δρόμοι παράλληλοι. Δύο χώρες εντελώς κατεστραμμένες από τον πόλεμο που προσπαθούν να ξαναρχίσουν. Τα κοινά σημεία στις κοινωνίες των δύο χωρών είναι πάρα πολλά. Και αυτό εκφράζεται στην τέχνη.
Τούτο είναι ένα θέμα τεράστιο. Για το οποίο μπορούν να γραφτούν χιλιάδες σελίδες. Οπότε σταματάμε εδώ.
Ποιά ήτσν ομως η Σιλβάνα Μανγκάνο;
Δεν ήταν τυχαια. Δούλεψε με το Φελλινι, τον Αντονιόνι, το Βισκόντι. Και ήταν η σύζυγος του Dino De Laurentis. Μονό τη φιλμογραφία αυτών των ανθρώπων αν κοιτάξουμε, είναι αρκετό για να αντιληφθούμε την συμβολή και την επίδραση τους στο σύγχρονο πολιτισμό.
Προς το παρόν ας κλείσει αυτό το άρθρο μέ ένα απόσαπασμα από την παραπάνω ταινία, όπου πάλι τραγουδάει και χορεύει η Σιλβάνα Μανγκάνο.
Υ.Γ. Προς έκπληξη μου ανεκάλυψα γράφοντας αυτό το άρθρο, πως η Σιλβάνα Μανγκάνο είναι η Ηγουμένη στην ταινία Dune του 1984!
