To CD τηςTELARC έχει υμνηθεί αρκετά και είναι σίγουρα το cd που έχω ακούσει περισσότερο από όλα τα υπόλοιπα Wagner που έχω. Και αυτό καθώς συνηθίζω χρόνια να το έχω στο αμάξι και να το χρησιμοποιώ σε επισκέψεις σε φίλους για να πάρω μια άποψη για τον ήχο του συστήματος τους. Παρόλα αυτά πρέπει να το κατατάξω στην κατηγορία fast food. Γρήγορη κατανάλωση για μια γενιά που κάνει τα πάντα γρήγορα. Όσο για την ποιότητα του δεν μπορώ να πλέξω τον παιάνα του σε καμία περίπτωση, ήχος σκληρός που απομακρύνει συνήθως τον ακροατή από το συναίσθημα.
Για παράδειγμα, το είχα μαζί μου και σε μια πρόσφατη βόλτα από τον Δημοκιδή (ή βρέθηκε και στην εκεί δισκοθήκη), αλλά δεν είδα τελικά να εντυπωσιάζει κανέναν ως fast food
Το παλαιότερο μου απόκτημα σχετικό με το δαχτυλίδι είναι το DG Karajan Die Walkure. Θυμάμαι πως ήταν πανάκριβη η boxed έκδοση για τη φοιτητική μου τσέπη - έτσουξε. Αλλά ως άσχετος με τη γενικότερη δισκογραφία η έκδοση της DG φαινόταν να είναι επιλογή στην οποία δεν μπορείς να κάνεις λάθος. Κι όμως μετά τον αρχικό ενθουσιασμό έμεινε μέσα μου ένα κενό αναζήτησης καλύτερης ερμηνείας.
Και γιατί Walkure?
Το θεωρώ λογικό για τη γενιά μου που μεγάλωσε και με ακούσματα epic metal. Οι καταβολές δε κρύβονται. Θεοί και δαίμονες λύκοι και άνθρωποι. Μυθολογία και μυθοπλασία απόγονοι του Οντιν… Κι όμως δε μπορώ να το θεωρήσω ένα απλό μονοδιάστατο παραμυθάκι.
Ενώ και μουσικά το θέμα είναι αναγνωρίσιμο από τους περισσότερους –να υποθέσω το πιο γνωστό του έργο-
Η εμπειρία να διαβάζεις πρώτη φορά έστω σε μετάφραση την πλοκή είναι μοναδική. Εδώ έρχεται αυτό που συχνά παραπονούμαστε ότι χάσαμε με τα άυλα forma – το καλό συνοδευτικό έντυπο υλικό. Παρόλο που πολλοί αναφερθήκατε σε ζωντανές παραγωγές και dvd, φαντάζομαι όλοι πρωτοδιαβάσαμε και κατανοήσαμε την πλοκή σε έντυπη μορφή.
Το κενό αυτό κατάφερα να το καλύψω σχετικά με τα σετ της DECCA Solti vinyl DMM, το μεγάλο έντυπο βοηθά σε κάθε περίπτωση να παρακολουθήσεις την πλοκή. Ενώ ο Solti σίγουρα δίνει τη δική του συναισθηματική ροή στην πλοκή. Και θα πρότεινα σε όποιον ξεκινά τώρα να αποκτήσει ένα πρώτο σετ, ας προτιμήσει μια καλή έκδοση σε βινύλιο.
Τελικά η αναζήτηση με οδήγησε να ακούσω αρκετές εκδώσεις άλλες πιο επισταμένα και άλλες περιστασιακά, αν και όλες σε cd. Πολύ θα ήθελα να ακούσω κάποιες που αναφέρετε σε βινύλιο. Αλλά ας αναφέρω σύντομα
DG Levine, σε πολλά σημεία τη θεωρώ καλύτερη από του Karajan. EMI Furtwangler νομίζω αναφέρθηκε και πιο πάνω ότι αξίζει αν και η μεταφορά της σε cd δεν είναι η καλύτερη. Ακολουθούν Philips Bohm και μετά Philips Boulez αν και δεν το έχω ακούσει τόσο προσεκτικά. Συνολική επανάληψη, πολύ δύσκολο να γίνει φυσικά
Βρέχει σήμερα και δε ξέρω τι ξεκίνησα να γράφω
Ας επαναλάβω ότι θεωρώ ότι έχετε ανοίξει τεράστιο θέμα, ειδικά εάν αναφερθούμε στο σύνολο του έργου του ή σε διάφορα αποσπάσματα, συλλογές και εκτελέσεις.
Κρίμα που δεν πέτυχα ούτε την ραδιοφωνική εκτέλεση ούτε τη δορυφορική μετάδοση που αναφέρετε πιο πάνω. Κώστα Ζαγγογιάννη σίγουρα με έβαλες σε έξοδα με την αναφορά σου στην pristineclassical
πάω να δώ τι έχουν καταφέρει να κάνουν σε σχέση με το κόκκινο δισκάκι της ΕΜΙ.
