Πριν από μερικές εβδομάδες, δανείστηκα τη Lyra Lydian του Έκτορα, μια και δεν έχει στημένο αναλογικό για να την ακούσω.
Πρόκειται για μια κεφαλή που είναι ουδέτερη σε όλο το ακουστικό φάσμα, δεν κάνει κορυφές πουθενά. Επίσης, είναι πολύ αναλυτική, ενώ παράλληλα έχει τη δυνατότητα να παρακάμπτει το θόρυβο επιφανείας ενός δίσκου. Υποθέτω ότι το τελευταίο συμβαίνει λόγω του σχετικά μεγάλου βάρους ανάγνωσής της (1,8-2 γραμμάρια).
Όμως, έχει το εξής μειονέκτημα: έχει έναν κάπως "μαλακό" χαρακτήρα κι αυτό την κάνει λίγο υποτονική σε ροκ ακούσματα, ή γενικά σε "δυνατές" μουσικές. Της λέιπει το "νεύρο", θα έλεγα. Επίσης, ενώ έχει καλή εστίαση, μου δίνει την εντύπωση ότι στενεύει τη στερεοφωνική εικόνα.
Χθες έβαλα ξανά πάνω την 304. Ο χαρακτήρας της, γνώριμος πλέον: οι μεσαίες λίγο πιο μπροστά από τις υπόλοιπες συχνότητες, πολύ ωραία εικόνα, αν και όχι τόσο καλή εστίαση όσο η Lyra, "νεύρο" και δυνατός χαρακτήρας, γενικά "ροκάρει". Επίσης, τρομερή ανάλυση, ίδια με της Lydian.
Μειονεκτήματα: η ανισορροπία στο φάσμα, κάνει εύκολα αντιληπτό το θόρυβο επιφανείας, όχι τόσο καλή εστίαση, υπερβολικά χαμηλή έξοδος.
Βέβαια, χάρη στη σπιρτάδα που έχει η Denon, σε κερδίζει. Όμως, είναι πολύ δύσκολο να πει κανείς ποια θα προτιμούσε. Ίσως τελικά να διάλεγα τη Lyra, για τη φοβερή ισορροπία της σε όλο το φάσμα και τη δυνατότητα να παρακάμπτει το θόρυβο επιφανείας.
Δεν ξέρω βέβαια πώς είναι οι πιο καινούριες Lyra, μια και η Lydian έχει και τα χρονάκια της (λογικά θα είναι καλύτερες)...
Υ.Γ. Μήτσο, για να μη σε βάζω σε μεγάλο μπελά, θέλω κάποια στιγμή να κανονίσουμε να μου έρθεις με το πικάπ σου, ν' ακούσω και τη Dyna (για να μην ξηλώνεις κεφαλές)...
Πρόκειται για μια κεφαλή που είναι ουδέτερη σε όλο το ακουστικό φάσμα, δεν κάνει κορυφές πουθενά. Επίσης, είναι πολύ αναλυτική, ενώ παράλληλα έχει τη δυνατότητα να παρακάμπτει το θόρυβο επιφανείας ενός δίσκου. Υποθέτω ότι το τελευταίο συμβαίνει λόγω του σχετικά μεγάλου βάρους ανάγνωσής της (1,8-2 γραμμάρια).
Όμως, έχει το εξής μειονέκτημα: έχει έναν κάπως "μαλακό" χαρακτήρα κι αυτό την κάνει λίγο υποτονική σε ροκ ακούσματα, ή γενικά σε "δυνατές" μουσικές. Της λέιπει το "νεύρο", θα έλεγα. Επίσης, ενώ έχει καλή εστίαση, μου δίνει την εντύπωση ότι στενεύει τη στερεοφωνική εικόνα.
Χθες έβαλα ξανά πάνω την 304. Ο χαρακτήρας της, γνώριμος πλέον: οι μεσαίες λίγο πιο μπροστά από τις υπόλοιπες συχνότητες, πολύ ωραία εικόνα, αν και όχι τόσο καλή εστίαση όσο η Lyra, "νεύρο" και δυνατός χαρακτήρας, γενικά "ροκάρει". Επίσης, τρομερή ανάλυση, ίδια με της Lydian.
Μειονεκτήματα: η ανισορροπία στο φάσμα, κάνει εύκολα αντιληπτό το θόρυβο επιφανείας, όχι τόσο καλή εστίαση, υπερβολικά χαμηλή έξοδος.
Βέβαια, χάρη στη σπιρτάδα που έχει η Denon, σε κερδίζει. Όμως, είναι πολύ δύσκολο να πει κανείς ποια θα προτιμούσε. Ίσως τελικά να διάλεγα τη Lyra, για τη φοβερή ισορροπία της σε όλο το φάσμα και τη δυνατότητα να παρακάμπτει το θόρυβο επιφανείας.
Δεν ξέρω βέβαια πώς είναι οι πιο καινούριες Lyra, μια και η Lydian έχει και τα χρονάκια της (λογικά θα είναι καλύτερες)...
Υ.Γ. Μήτσο, για να μη σε βάζω σε μεγάλο μπελά, θέλω κάποια στιγμή να κανονίσουμε να μου έρθεις με το πικάπ σου, ν' ακούσω και τη Dyna (για να μην ξηλώνεις κεφαλές)...
