Θα μου επιτρέψεις να πιστεύω ότι έχουμε ανάξει την αγορά hifi σε επιστήμη.
Ο Νίκος ξεκίνησε να ψάχνει ηχεία με έναν δεδομένο χώρο που συναντούμε πολύ συχνά σε Ελληνικά σπίτια. Κατά τη γνώμη μου, θα αρκούσε μια γενική οδηγία του τύπου "μην πάρεις τα τάδε ηχεία γιατί θα πνιγούν στο μικρό σου χώρο και πρόσεξε τις αποστάσεις από τους τοίχους" κλπ.
Από τη στιγμή που μπαίνει ο παράγοντας μέτρηση, το σκηνικό αλλάζει ολοκληρωτικά. Αρκεί κάποιος να κάνει μια έρευνα του πόσο ψείρισμα πχ. απαιτεί η by the book σωστή τοποθέτηση ενός συστήματος σε φροντισμένο χώρο. Ακόμη και κει, εκατοστά διαφορετικής τοποθέτησης ενός ηχείου θα δώσουν άλλη μέτρηση.
Επειδή λοιπόν ούτε ο Νίκος, αλλά ούτε και ο περισσότερος κόσμος έχει τη δυνατότητα dedicated χώρου, το να μπει σε μια διαδικασία "φροντίδας" είναι από τα πιο μάταια πράγματα που μπορεί να κάνει. Το hifi θα πρέπει να μας υπηρετεί και όχι να το υπηρετούμε.
Να το δούμε και αλλιώς. Έστω ότι κάποιος πετυχαίνει τα απόλυτα χαμηλά σε έναν τέτοιο χώρο με τα υπέροχα ηχεία του. Θα μπορέσει να ακούει στα απαιτούμενα dB που χρειάζεται το σύστημα για να αναδειχθεί χωρίς να σπάει τ' @@ των γειτόνων; Aν φέρει τον καλύτερο ειδικό για μέτρηση χώρου και διορθώσει την απόκρισή του ώστε να είναι όσο πιο φλατ γίνεται, θα μπορεί να ακούει το μέσο όρο των (κακών) ηχογραφήσεων χωρίς να του ξυρίζει ο ήχος τις τρίχες από όλο του το σώμα, ή θα βάζει στο repeat μόνο το brothers in arms και το X compilation CD της Chesky records που χρησιμοποιούν οι αντιπροσωπείες στις hifi εκθέσεις;
ΟΚ, είναι πασιφανές ότι μάλλον γράφω σε λάθος νήμα, μια που η τοποθέτησή μου ακυρώνει το hifi και ιδιαιτέρως το hi-end, αλλά εξεγείρομαι όταν όλα αυτά τα μαραφέτια γίνονται αυτοσκοπός. Είναι δεκτό ότι για κάποιους όλο αυτό είναι χόμπι, αλλά αδυνατώ να πεισθώ ότι γίνεται για να ακούμε καλύτερα τη μουσική που αγαπάμε.
Ένας ψυχαναγκασμός από την αρχή ως το τέλος είναι που οδηγεί σε ατέρμονο ξόδεμα χρημάτων και στον ακροατή να κάνει μονίμως δοκιμές με Compilation CDs αντί να βάλει ένα ουίσκυ και να ακούσει την αγαπημένη του μουσική μόνος του ή με τους φίλους του, προφανώς ΜΗ καθίμενος συνήθως στη βέλτιστη θέση ακρόασης (που είναι ακόμα ένα υπερτιμημένο στοιχείο αυτής της αναζήτησης).
Για να κλείσω και γω τη συμμετοχή μου στο παρον νήμα καθώς δεν έχω κάτι να συνεισφέρω εκτός από την επιμονή μου να προτείνω room correction και όχι room treatment (ή τουλάχιστον όσο το δυνατόν πιο συντηρητικό) σε αληθινά σπίτια:
Έχω ένα ταπεινό έως ταπεινότατο σύστημα αξίας μετά βίας 2000 ευρώ στο σύνολο και ακούω σε ένα χώρο 13-14 τ.μ. Η ακρόασή μου (όποτε δεηθώ να κάτσω με αυτό τον τρόπο) είναι αναγκαστικά near field (σε ένα ισόπλευρο τρίγωνο 1.7μ περίπου). Στο δωμάτιο γίνεται χαμός από πράγματα που δεν μπορούν να μπουν σε κανέναν άλλον χώρο (και δεν υπάρχει συμμετρία στο τι υπάρχει δεξιά και αριστερά) και αυτό που ακούω (έχοντας πολλες αναφορές για το πως παίζει ένα καλό και σωστό σύστημα) με ικανοποιεί απόλυτα. Αν ξεθάψω το μικρόφωνο και πάρω μια μέτρηση με το REW και σας τη δείξω, θα μου πείτε να πετάξω το hifi και να αλλάξω σπίτι (το ίδιο θα κάνετε και σεις κατά πλειοψηφία αν μετρήσετε τους χώρους σας).
Τελικά τι πρέπει να υπερισχύσει; Το γεγονός ότι απολαμβάνω πραγματικά πάνω από 5 ώρες ακρόασης την ημέρα με το εργαλείο που έχω για να ακούω μουσική ή το γεγονός ότι αυτό το εργαλείο δε μετράει καλά λόγω των συνθηκών;
